ตอน591ผิวกายที่คุ้นเคย

ตอนที่ 591 ผิวกายที่คุ้นเคย

นัชชาสบตาดวงตาสีดำทะมึนดั่งน้ำหมึก หัวใจของเธอ เต้นดั่งสายฟ้าฟาด มือทั้งสองข้างจับด้านข้างชายผ้าขนหนู แน่น หล่อนแทบไม่รู้ด้วยซ้ำว่าจะเอ่ยคำอะไรออกไป

เตชิตมองหล่อนที่กำลังม้วนต้วนอยู่ เขาได้แต่เบนสายตา เลี่ยงออกไม่อยากทำให้หล่อนตกใจ เขาลุกยืนขึ้นเดินก้าวยาว ไปยืนใกล้หล่อน พลันสูดลมหายใจอย่างรีบเร่ง “ทำไมไม่ เสื้อผ้าให้มันดีๆหน่อยค่อยออกมา ออกมาแบบนี้เดี๋ยวก็เป็น หวัดหรอก”

ในใจของนัชชายังมีข้อกังขาอยู่ หากแต่ได้ยินประโยค แรกที่เขาพูดเขาก็ยังคงเป็นห่วงตัวหล่อนอยู่ดี จะอะไรยังไง หล่อนก็ไม่สนแล้ว หล่อนเงยหน้ามองใบหน้าของเขา แนวชา กรรไกรของเขาที่มันกำลังตึงเกร็งขึ้น หล่อนให้กำลังใจตัวเอง และใช้พลังทั้งหมดที่มีด้วยการเขย่งปลายเท้าสูงขึ้น ใช้มือเรียว งามทั้งสองข้างตวัดพาดคอเขาเอาไว้แน่น “แบบนี้ก็ไม่เป็นหวัด แล้วค่ะ”

ร่างกายสูงใหญ่ที่อยู่ใต้มือของหล่อนแข็งชะงัก ตัวนัชชา เองยังรู้สึกได้กับการเปลี่ยนแปลงที่ชัดเจนขนาดนี้ เหมือนกับ เอาก้อนเนื้อกลายร่างมาเป็นก้อนหินแข็งเกินจะบรรยายได้
ใบหน้าขาวนวลเปล่งปลั่งดวงเล็กห่างจากเขาไปแค่คืบ เดียว ผมของหล่อนปล่อยสยายอยู่ด้านหลังทั้งหมด บนใบหน้า มีไรผมอยู่ประปราย ความหอมของครีมอาบน้ำกลิ่น ลาเวนเดอร์นั้นหอมเตะจมูกมันนำพากลิ่นความหอมหวานของ ผู้หญิง โดยเฉพาะ

เขารู้สึกว่าเหมือนตัวเองครึ่งหนึ่งเป็นสิงโตแอฟริกาที่หิว โซเวลาช่างพอเหมาะพอดีที่เจ้ากวางน้อยเนื้อตัวอวบอิ่มตัวนั้น ปรากฏกายขึ้นอยู่ตรงหน้า ในความคิดแรกที่ได้เห็นเขา ต้องการกลืนกินหล่อนทั้งตัว

แต่ว่าทําไม่ได้

หล่อนยังคงสูญเสียความทรงจำไปแถมยังมีบาดแผลบน

เรือนร่างอีก

เขาได้แต่ปิดตาลงพยายามอดใจไว้ การอดกลั้นแบบนี้ เปรียบเหมือนกับว่าคนที่กำลังจะตายอยู่ท่ามกลางทะเลทรายที่ ร้อนระอุเขากระหายน้ำและกำลังปล่อยน้ำขวดสุดท้ายในมือทิ้ง ลงไป

แต่เขาก็บังคับตัวเองให้ทำสำเร็จ

แขนอันทรงพลังของเขาแนบลำตัว มือเกร็งแน่นจนข้อมือ ขาวซีด เขาเงยหน้าขึ้นอย่างอ่อนโยน กระเดือกขยับเอ่ยเสียง แหบพร่าออกมา “เชื่อผมนะ

นัชชากระพริบตาปริบๆแต่ไม่ได้ถอยห่างแต่กลับกอดคอ เขาเขยิบใกล้เข้าไปอีก “ฉันไม่ฟัง”
เต้านมเว้าโค้งอันเด้งดึงของหล่อนอยู่พอดีกับตำแหน่ง หน้าอกแข็งแกร่งของเขา อีกคนช่างอ่อนนุ่มมืออีกคนช่าง แข็งแกร่ง มันช่างแตกต่างจนน่าคลั่งไคล้อยากขย่าให้เต็มมือ เตชิตรู้สึกได้ว่าเหมือนกับตัวเขาเองจะระเบิด เขาได้แต่อดทน อดกลั้นกัดฟันไว้ “นัชชาเธอตั้งใจใช่ไหม?”

N

นัชชาได้ยินสิ่งที่เขาพูดซึ่งเดิมทีหน้าหล่อนก็แดงจนเลือด สาดออกมาอยู่แล้ว หล่อนทำเสียงง้องอนในโมโหหน่อยๆแผ่ว เบาใกล้ซอกหูของเขา “คุณดูไม่ออกหรอ…….

ประโยคนี้แหละที่เหมือนตัวเปิดประเด็นมันยิ่งเผยความ ต้องการของร่างกายเขาเพิ่มมากขึ้น เหมือนกับว่าเขาได้รับ อนุญาตจากสิ่งบางอย่าง มันทั้งตื่นเต้น ทั้งดีใจ และตกใจ อารมณ์ทุกอย่างมันถาโถมเข้ามารวมกัน แต่เขาไม่รู้ว่าควรทำ อย่างไรกับความรู้สึกนี้ดี

ต้องการกอดหล่อนหรอ?

ต้อง…ทำสิ่งที่ตัวเองอยากทำเรื่องนั้นหรอ?

ในสมองคิดทบทวนหลายครั้งจนนับไม่ถ้วน แต่ตอนนี้มี โอกาสทำเรื่องนี้ในเวลานี้แล้ว เขากลับตะลึงงงงันไป

นัชชารอเขาตอบสนองแต่ก็ไม่มีการตอบสนองอะไรกลับ มา หล่อนคิดว่าเขาคงตกใจไปแล้ว แต่รอแล้วรอเล่า จนปลาย เท้าที่เขย่งไว้เริ่มปวดเมื่อย เขาก็ไม่ตอบกลับมา หล่อนรู้สึก อับอายอย่างสุดๆ
หล่อนส่งยนตัวเองให้เขาถึงปากแต่เขากลับไม่มีอาการ อะไร มันไม่มีความหมายอะไรเลยหรอ?

หรือเป็นเพราะว่าสภาพหล่อนตอนนี้ดูไม่ได้หรอ?

หรือว่าความปรารถนาต่อหล่อนยังไม่รุนแรงพอ?

ความคิดในหัวสมองมันล่องลอยหายไปหมดอะไรกันนะที่ ทำให้หล่อนไม่สบายใจ นัชชาเม้มริมฝีปากและกำลังปล่อยมือ ออกจากคอที่ตัวเขา ทว่าผู้ชายตรงหน้ากลับงอตัวลงพลันอุ้ม หล่อนขึ้น

หล่อนยังไม่ทันตั้งตัว “อ้า!” ตกใจลั่น

เตชิตรีบเดินอ้าวไปยังเตียงนอนเอาหล่อนวางลงไป แล้วรีบเอาร่างกายที่ร้อนรุ่มทับตัวหล่อนลงมาทันที มือของเขา ทั้งสองข้างกุมทรวงอกทั้งสองข้าง เอวอันแข็งแกร่งสอดเข้า ท่อนขาแยกเรียวขาขาวที่เบียดแนบกันอยู่ออกจากกัน ลม หายใจที่ร้อนผ่าวพ่นรดบนผิวของหล่อน ดวงตาสีดำมืดมอง หล่อนเหมือนจะกลืนกินหล่อนเข้าไปอย่างไรอย่างนั้น

ทั้งๆที่มาถึงจุดนี้แล้วเขายังมีหน้ามาถามอีกว่า” หมายความว่าไง หม?”

มือไม้แข้งขาของเธอเกร็งแข็งจนหมด เธอลืมไปหมดสิ้น แล้วกับความหลังเรื่องราวบนเตียงของทั้งคู่ เพราะงั้นคราวนี้ก็ ถือว่าเป็นครั้งแรกของทั้งคู่เธอถึงได้ตื่นเต้นขนาดนี้

ยิ่งได้ยินสิ่งที่เขาตั้งใจถาม นัชชาแต่ทำตาโต ใส่ “คุณก็รู้อยู่ยังจะถามอีก ….

“ไม่รู้” เขายิ้มที่มุมปากอย่างเจ้าเล่ห์ ทำอย่างกับผู้ชาย นิสัยไม่ค่อยดีแบบนั้น “เธอต้องพูดออกมานะฉันถึงจะได้รู้

นัชชารู้ตัวว่าเขากำลังจงใจยั่วเธออยู่เลยไม่ตอบสิ่งใดเพื่อ เอาใจเขาพลันเบนหน้าไปด้านข้างแล้วแกล้งทำท่าลุกขึ้น “ไม่รู้ ก็ปล่อยไปเถอะ”

เตชิตจะปล่อยหล่อนไปได้ยังไง เขารีบตวัดตัวหล่อนกลับ มา กระซิบเสียงทุ้มหัวเราะในลำคอ

“เธอมันช่างใจร้าย ไม่รู้เลยว่าด้านในตัวสามีของเธอ กำลังทุรนทุรายจะขาดใจอยู่?”

หล่อนถึงกับหน้าชาหูแดงกับสิ่งที่เขาพูดออกมา ยิ่งผู้ชาย อายุสามสิบกว่ากลับพูดคำสองแง่สองง่ามออกมา ทำให้ใจ เต้นอย่างตกตะลึงเขาไม่เคยแสดงออกอาการแบบนี้กับเธอ ออกมาแม้แต่น้อย แต่เธอรู้ เขากำลังต้องการเธอ

ค่ำคืนที่ยาวนานในห้องอาบน้ำ ยิ่งเห็นสภาพเธอหลังอาบ น้ำเสร็จสายตาเขายิ่งโหยหา เธอรู้แก่ใจดี

“คิดได้ยัง?” ผู้ชายตัวใหญ่จ้องมองมายังหล่อนที่อยู่ใต้ ล่าง เขาถามไปมือเขาก็ลูบคลำเอวคอดลูบไล้ไปถึงด้านหลัง แล้วค่อยลูบไล้วนไปมา

ปลายนิ้วของเขามีเนื้อหยาบกร้านบางๆ ยิ่งสัมผัสผิวที่ บอบบางของหล่อนมันยิ่งทำให้ไฟลุก
ความรู้สึกแปลกประหลาดนี้มันเล่นไปทั้งตัว ลมหายใจ ของเธอรีบเร่งขึ้น มือทั้งสองข้างจับหมอนที่อยู่ใต้ศีรษะแน่น เสียงที่เล็ดลอดออกมาเหมือนกับคนจะร้องไห้ ไม่รู้ว่าอายหรือ รำคาญกันแน่ “คุณอยากได้ก็รีบหน่อย อย่าถามต่อ…

เตชิตรีบตอบรับอย่างทนไม่ไหว เขามองใบหน้าตรงข้ามที่ แดงแจ๋ สายตาเด็กที่ไม่รู้ประสีประสา ฝ่ามือใหญ่ดึงผ้าขนหนูที่ ห่อหุ้มตัวเธอออก เธอไม่ได้ใส่อะไรไว้ด้านใน ผิวเปล่าเปลือย เผยออกมาตรงหน้าเขา สายตาของเขามันลุกโชนขึ้นมา

ไม่ต้องถามต่อ เขากดทับตัวหล่อนประกบปากอย่าง เร่าร้อน ความปรารถนาในตัวหล่อนทั้งหลายเดือนอารมณ์ทุก สิ่งทุกอย่างมันปนเปเข้าไปกับจูบอันดูดดื่มที่เร่าร้อน

นัชชารู้สึกถึงการหายใจที่ประสานกันอยู่ขนาดลมหายใจ ก็เหมือนโดนเขาดูดออกไปด้วย ตัวหล่อนเหมือนเรือใบที่กำลัง โลดแล่นอยู่กลางทะเลมีเพียงเขาที่อยู่ตรงหน้าเท่านั้นที่จะยึด หลักประคองหล่อนไว้ได้

เตชิตจับมือของหล่อนให้ยึดต้นคอของเขาไว้ เสียงน้ำลาย ที่ปลุกปั่นอยู่ซอกหูมันทำให้ใจเต้นโครมครามหน้าแดงแปร๊ด เขาไม่ได้หยุดอยู่แค่นั้นเขาใช้ซอกคอระหงต่ำลงเรื่อยๆประจับ รอยจูบแดงๆนับไม่ถ้วนที่กระดูกไหปลาร้า ซุกไซ้ต่ำลงจนถึง บางสิ่งที่ล่อตาล่อใจที่มันนูนออกมาจากตัวหล่อน เขาหยุดการ ใช้แต่รีบเร่งใช้แรงดึงดูดขึ้นมา

“อ๊า….” เสียงกระเส่าอันเซ็กซี่และมีเสน่ห์ที่สุดหลุดออกมาจากปากหล่อน ขนาดตัวนัชชาเองจะไม่เชื่อตัวเองเลยด้วย ว่าจะมีเสียงแบบนี้เล็ดลอดออกมาได้

เสียงแบบนี้มันทำให้เตชิตพอใจมาก ความปรารถนาใน ตัวเขามันอดทนจนถึงที่สุดแล้ว ทุกส่วนของกล้ามเนื้อของเขา มันเกร็งขึ้น หน้าผากของเขาผุดหยาดเหงื่อร้อนๆ เต็มไปหมด มันไหลไปตามแนวสันกรามของเขาร่วงหยดลงบนตัวหล่อน มัน ช่างเร่าร้อนร้อนจนใจของเธอก็เร่าร้อนขึ้นตามมา

เขากลัวหล่อนจะเจ็บ กลัวว่าจะทำให้ไม่สบาย แต่เขาก็ไม่ ลืมว่าเขายังต้องดูแลหล่อนเขาอดทนรอจนร่างกายของเธอเริ่ม สั่นเทา….

ริมฝีปากบางอันเร่าร้อนจูบเธอไปทั่วกาย นัชชาก็ตอบรับ เขาอย่างอ่อนโยน จากอาการตื่นเต้นค่อยๆมลายหายสิ้นไป

ในช่วงท้ายที่สุด เขาคุกเข่านั่งยองๆลง ตรงกลางเตียง ค่อยๆ ใช้มือทั้งสองข้างจับเรียวขาอันเรียวยาวแยกออกจาก กัน ค่อยๆดันตัวเองเข้าไปให้สุด เอ่ยเสียงที่ชัดเจน หนักแน่น และกึกก้องยังหูของหล่อน “ผมรักคุณ”