ตอน543หล่อเกินไปแล้ว

ตอนที่ 543หล่อเกินไปแล้ว

ตอนที่กลับไปถึงในร้านกาแฟชีวภากำลังเล่นกับธีมนต์อยู่ เห็นเขาเข้ามาเมนต์ก็เอากาแฟเย็นไปให้เขา”ลุงครับอันนี้ผม ทําให้ลุงครับ”

ในใจของชนุดมก็โล่งอกนิดนึงรับกาแฟมาแล้วจิบนิด นึง พอใช้ได้”

โตแล้วรู้จักกตัญญูกับลุงแล้วเขารู้สึกดีใจมาก

“คุณจินต์กลับแล้วหรอ?”ชีวภาถาม

“อืม”

“ลุงครับเดี๋ยวพวกเราจะไปเล่นที่ไหนครับ? “ธีมนต์ไม่ได้ เจอกับเขาเป็นช่วงเวลานานแต่ก็ไม่มีความห่างเห็นแค่เห็นลุง และได้ออกไปเล่นด้วยกันก็ดีใจมากๆแล้ว

“อยากไปที่ไหนหล่ะครับ?”

ลูกกะตาของธีมนต์หมุนไปหมุนมาแล้วพูดอย่างตื่นเต้น ว่า “ผมอยากไปศูนย์เล่นเกมครับ ผมอยากจะไปเล่นบาสและรถ แข่งครับ!”

ก่อนหน้านี้นัชชาไม่ยอมพาเขาไปที่แบบนั้นเขาก็น้อยครั้ง ที่จะพาเด็กไปแต่ตอนนี้เห็นเด็กดีใจขนาดนี้ก็เลยตกลงไป“โอเคครับเดี๋ยวลุงจะพาไปแต่ต้องเชื่อฟังและห้ามชนนะครับ

“ผมจะเชื่อฟังเชื่อฟังเชื่อฟัง!”ธีมนต์พูดคำว่าเชื่อฟังออก มาหลายรอบเค้กก็ไม่กินแล้วรีบไปจูงมือของเขาแล้วเดินไป ด้านนอก”พวกเราไปกันเถอะครับ

ก่อนจะไปถึงประตูก็ยังไม่ลืมเรียกชีวภา นาคนสวยน้าก็ ต้องไปกับผมนะครับ!”

เด็กที่น่ารัก ใครเห็นแล้วก็ต้องเอ็นดูชีวภาก็เช่นกัน okครับ น้าจะไปด้วย”

ทั้งสามคนออกจากโรงแรมแล้วไปเล่นเกมแถวๆนี้เพิ่งเดิน ถึงประตูก็ได้ยินเสียงที่ดังออกมาจากด้านในนานมากแล้วที่ชีว ภาไม่มาที่แบบนี้เธอไม่ค่อยคุ้นชินก็เลยเอามือขึ้นมาอุดที่ห

ชนุดม ใส่เสื้อขาวกางเกงดำยืนอยู่ในกลุ่มวัยรุ่นอายุ

ประมาณ15-16ยิ่งทำให้เขาดูเด่นไม่เข้ากับที่นี่เลย เขาเดินไปถึงเคาน์เตอร์พนักงาน 2 คนที่แลกเหรียญก็รีบ

ลุกขึ้นมาถามอย่างไม่สบอารมณ์จะแลกเท่าไหร่?”

ชนุดมเอาเงินที่อยู่ในกระเป๋าออกมา500วางที่ เคาน์เตอร์ ทั้งหมดนี้

เสียงของผู้ชายที่ไพเราะส่งออกมาพนักงานหญิงอึ้งไปสัก แบบจากนั้นก็สบกับตาคู่ที่ดูมืดมนพร้อมกับใบหน้าอันหล่อ เหลาหน้าของพนักงานหญิงก็แดงขึ้นมาทันทีแล้วน้ำเสียงก็อ่อนลง”ได้ค่ะรอสักครู่นะคะ”

ไม่นานเธอก็เอาถุงใสถุงที่ใส่เหรียญ100เหรียญออก มานี่คือเหรียญเกมของคุณค่ะเล่นให้สนุกนะคะ

ชนุดมหยิบมาสายตาของเขาไม่ได้หยุดแม้กระทั่งเดียว แค่พูดคำว่าขอบคุณแล้วก็เดินไปทางธีมนต์และชีวภา

พนักงานหญิงถอนหายใจเฮ้อที่แท้ก็มีภรรยากับลูกแล้ว”

ชีวภามองดูเขายื่นเหรียญเกมให้กับทีมถุงไม่รู้เพราะ อะไรเธอรู้สึกตลกกับสิ่งที่เห็นก็เลยยิ้มที่มุมปากแต่กลับโดนเขา จับได้พอดี

“ยิ้มอะไร?”เสียงของผู้ชายฟังดูไม่ค่อยดีนัก

ชีวภารีบหุบยิ้มไม่ได้ยิ้มหน

เธออยากยิ้มแต่ก็ไม่กล้ายิ้มมุมปากของเธอก็สั่นรัวๆ สีหน้าของธนุดมไม่ค่อยดีด้วยความที่อารมณ์ไม่ค่อยดีก็เลยเอา เหรียญที่เหลือไปไว้ที่มือของเธอทั้งหมด จับไว้

มองดูแผ่นหลังของผู้ชายที่เดินไปทางด้านหน้าอย่าง รวดเร็วชีวภาอดไม่ได้อีกแล้วนี่เป็นครั้งแรกที่เธอเห็นชนุดม โดนแกล้งที่แท้เขาก็มีตอนที่ทำตัวไม่ถูก

ในห้องเกมที่เสียงดังชนุดมไม่มีอารมณ์และไม่อยากจะ เล่นชีวภาเป็นคนดูแลธีมนต์และเล่นกับธีมนต์ทั้งสองเดินไปตรง หน้าชู้ตลูกบาสหัวของธีมนต์สูงกว่าที่จับลูกบาสครึ่งหนึ่งพอดี เธอใส่เหรียญเข้าไป3เหรียญไม่นานเหล็กที่กันลูกบาสไว้ก็ถูกยกขึ้นมา

บาสกลมๆ กลิ้งลงมาทีละลูกพวกเขาหยิบขึ้นมาแล้วตไป เรื่อยๆ แต่เสียดายที่ฝีมือไม่ดีส่วนใหญ่ก็ตกลงมาที่ชัดเข้าไปก็มี ไม่กี่ลูก

ธีมนต์รู้สึกยังเล่นไม่อิ่มก็เลยเล่นอีก2รอบตัวเลขที่ต เข้าไปก็ไม่ค่อยสวยงามนักส่วนชีวภาก็เหงื่อออกทั้งตัวแล้ว

ชนุดมที่ดูอยู่ข้างๆก็พูดอย่างเย็นชาว่า “ฝีมือแย่มากเลย

ธีมนต์”..

ทั้งสองมองไปทางคนที่พูดพร้อมกันเห็นแต่เขาที่ยืนอยู่ นิ่งๆและในสายตาก็เต็มไปด้วยความดูถูก

ชีวภาไม่กล้าพูดอะไรแต่ธีมนต์ไม่คิดอะไรเยอะเลยเงีย หน้าขึ้นแล้วท้าทายไปว่า”โธ่ลุงก็มาเล่นดูสิครับอาจจะไม่ดีเท่า ผมกับน้าก็ได้!”

พูดได้ดีมาก!

ชีวภาแอบให้กำลังใจมนต์ในใจ

ทีแรกเธอคิดว่าธนดมจะไม่สนใจแต่ไม่คิดว่าเขาจะเดิน ตรงมาแล้วมองไปทางลูกบาส”ถ้าลุงชนะล่ะ?”

“งั้นผมตกลงคำร้องขอของลุงหนึ่งข้อ

“โอเคตกลงห้ามผิดคำพูดนะ” ชนุดมหันข้างแล้วยื่นมือไปทางชีวภา

“อะไร?”

“เหรียญเกม”

จะจะเล่นจริงๆหรอ?

ชีวภาเอาเหรียญออกมา3เหรียญหยอดเข้าไปในตู้เหล็กที่ กันอยู่ก็ปล่อยให้ลูกบาสกลิ้งลงมาอีกครั้ง

เห็นแต่เขารีบจับลูกบอลขึ้นมาเมื่อตอีกมือก็จับลูกบาส ยกสูงๆแล้วโยนไปลูกบาวก็ลอยไปตรงๆ เหมือนกะระยะเสร็จ แล้วก็เข้าไปในห่วงอย่างสวยงาม

เป็นลูกบาสลูกแรกที่เข้าอย่างสวยงาม

อาจจะบังเอิญก็เป็นไปได้?

เพิ่งมีความคิดนี้ผ่านไปก็เห็นลูกบาสทุกลูกเข้าไปในห่วง อย่างสวยงามชีวภามองไปทางจอคะแนนที่เพิ่มขึ้นเรื่อยๆเวลา ยังไม่ถึงครึ่งแต่แต้มเกินของเธอไปตั้งนานแล้ว

เขาสูง180cmต้นๆร่างก็สูงใหญ่สภาพในตอนนี้ที่จับลูก บาสอยู่ทำให้ไม่อยากเลี้ยวไปมองทางอื่นอีกอย่างเขาเองไป ไหนก็เป็นจุดเด่นหน้าตาก็ดีไม่นานข้างๆ ตู้เกมก็มีคนมาดูกัน

เต็มเลย

สองนาทีผ่านไปเกมก็จบลงธีมนต์อดที่จะตบมือไม่ได้ ลุงเก่งจริงๆเลยครับ!”
เป็นแค่เกมเท่านั้นเองแต่ชีวภารู้สึกว่าเมื่อเขาหล่อมาก ยิ่งกว่าตอนที่เขาจับเอกสารอีก

ชนุดมก้มตัวไปจับที่หัวของเด็กน้อย “อย่าลืมที่ตกลงกันไว้ นะครับถ้าคิดได้เมื่อไหร่ลุงจะบอกนะครับ

ธีมนต์ถึงจะนึกคำให้สัญญาของตัวเองได้ถึงแม้จะไม่ เต็มใจแต่ก็ต้องทำตามที่พูด “รู้แล้วครับ”

ชนุดมเก็บมือตัวเองมาอย่างพอใจแล้วยืนตรงอยากจะพา ธีมนต์ไปเล่นอย่างอื่นแต่เห็นชีวภามองที่ตัวเองนิ่งๆเขาขมวด คิ้วแล้วเดินไปทางเธอแล้วเรียกชื่อของเธอขึ้นมา “ชีวภา?”

พอได้ยินมีคนเรียกชื่อของตัวเองชีวภาถึงจะได้สติกลับมา แล้วกระพริบตา “อะไร?”

ชนุดมเห็นเธอใจลอยก็เลยขมวดคิ้วแน่น “คิดอะไรอยู่จะ

ไปแล้ว”

“อ้อ”

ชีวภาจับเหรียญเกมเหมือนแม่บ้านที่เดินตามหลังพอ นึกถึงสภาพของตัวเองที่ใจลอยเมื่อกี้เธอก็แอบรู้สึกผิดก็เลยใช้ เหรียญทบที่หัว

ชีวภาเอ๋ยชีวภาแค่ชู้ตบาสเองเธอจะหัวใจเต้นแรงทำไม?