ตอน525พยายามอย่างไร้เดียงสา

ตอนที่525พยายามอย่างไร้เดียงสา

บนพื้นที่หน้าสั้นนัชชาถูกหยุดลงต่อหน้าHawkสองมือถูก มัดไว้ด้านหลังแขนของเขายื่นออกมาจากทางด้านข้างของ ใบหน้าเธอแขนนั้นค่อยๆยกปืนขึ้นมาถึงแม้ว่าเธอจะไม่ได้ขยับ เลยในสิบนาทีที่ผ่านมา

เขาจงใจเคาะที่ด้านหลังลำคอเธอด้วยด้ามปืนเมื่อรู้สึก เจ็บปวดเธออดไม่ได้ที่จะร้องออกมาเมื่อเธอร้องออกมาแล้วเธอ ก็รู้สึกเสียใจในทันที

เธอรู้ว่าHawkจงใจใช้วิธีนี้ยั่วโมโหเตชิต ให้เขาดำเนิน

การอย่างไร้เหตุผลผลลัพธ์ที่เขาต้องการก็คือสิ่งนี้

หลังจากที่เปล่งเสียงออกไปไม่ว่าHawkจะบังคับเธออย่าง ไรนัชชาก็ไม่ตะโกนออกไปอีกสายตาเธอจ้องไปที่พื้นที่ด้านบน โชคดีที่เขาไม่เดินออกมาไม่อย่างนั้น…

ก้มหัวลงมองตำแหน่งของสองคนนั้นพื้นที่หน้าสั้นหันติด กับทางด้านข้างเมื่อเดินออกไปที่ขอบเท่านั้นจึงจะสามารถมอง เห็นได้และทันทีที่ปรากฏตัวขึ้นHawkก็จะเหนี่ยวไกโดยไม่ลังเล

นัชชาจิตใจร้อนลนเธอรู้ตัวดีว่าตราบใดที่เธออยู่ในเงื้อม มือของHawkเขาก็จะพยายามหาทางกำจัดเตชิตแต่ว่าเธอก็ไม่ สามารถหลบหนีไปได้โดยง่ายร่างกายเธอยังถูกมัดติดกับระเบิดสิ่งนี้อาจทำลายพวกเขาทั้งสองได้

ทุกสิ่งรอบตัวเงียบสงัดตอนนี้คือกลางคืนหลังจากที่ฝน ตกหนักอีกครั้งไอน้ำและหมอกที่น่าหลงใหลก็ถูกพัดมาอีกครั้ง หนึ่งลมหายใจหนึ่งการเคลื่อนไหวอันบอบบางถูกขยายออก ไปเขาลูกนี้อย่างไม่มีที่สิ้นสุด

ไม่มีใครพูดอะไรHawkตัวคนเดียวมีเพียงนัชชาเท่านั้นที่ เป็นเกราะกำบังของเขาแต่มันไม่ใช่ทางเลือกสุดท้ายเขาจะไม่ เสี่ยงกับการถูกจับเป็นตัวประกันสำหรับเหตุผลข้อนี้มีเพียงเขา ที่รู้อยู่แก่ใจ

ผ่านไปสิบกว่านาที่ดูเหมือนจะเหนื่อยกับการรอคอยที่ไม่มี วันสิ้นสุดHawkยกมือและยิ่งขึ้นอีกหนึ่งนัดเขาเงยหน้าขึ้นมอง ระยะความสูงที่ห่างกันครึ่งเมตรนั้นด้านหลังภูมิประเทศเป็นที่ หากว่าต้องการหลบหนีก็สามารถทำได้แน่นอนว่าต้องทำให้ เตชิตไม่สามารถหยุดเขาได้

ด้านล่างของภูเขาเต็มไปด้วยตำรวจเขาช้าไม่ได้อีกแล้ว ต้องดำเนินการอย่างรวดเร็ว

สมองของHawkทำงานอย่างรวดเร็วแทนที่จะตื่นตระหนก เขากับสงบนิ่งมากยิ่งขึ้นนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาต้องเผชิญกับ สถานการณ์ที่เป็นหรือตายกลายเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับเขา ไปแล้ว

อย่างไรก็ตามเมื่อเขามองไปที่ด้านหลังเขาอีกครั้งผู้หญิงที่ อยู่ในแขนก็พยายามอย่างยิ่งที่จะทุกขันแขนของเขาด้วยหัวของเธอปากกระบอกปืนเบี่ยงออกเขารู้สึกอึดอัดใจเขากดคน ลงที่กำแพงดินด้านหน้าของเขา

“ตึง”เสียงหนึ่งดังขึ้นเตชิดได้ยินอย่างชัดเจนผู้ชายคนนั้น งุ่มง่ามอยู่ตรงหน้ามองไม่เห็นว่าร่างใหญ่นั้นทำอะไรอยู่ยิ่ง ทำให้เขาโกรธมากขึ้น

นัชชา…

ขนคิ้วหนาของเขาบิดเบี้ยวรูขุมขนทั้งหมดลุกชูขึ้นเขาวาง ปืนพกไว้ที่หน้าขาและเดินลัดเลาะไปตามต้นไม้ยังพื้นที่หน้า กว้างอย่างรวดเร็ว

กระสุนตกลงถึงเท้าอีกครั้งระยะทางที่เขายืนอยู่สามารถ มองเห็นขอบด้านหลังของคน

เตชิตไม่ลังเลยกสิ่งสกปรกในมือเขาขึ้นมาดวงตาของเขา บีบแคบลงเล็กน้อยสายตาก็ยังคงถูกบดบังในที่สุดก็เปิดปาก ออกไป—

“Hawkมอบตัวเถอะถูกล้อมเอาไว้หมดแล้ว”

ความเงียบอยู่ในชั้นบรรยากาศผ่านไปสองนาทีเมื่อเตชิต คิดว่าเขาคงไม่พูดแล้วมีเสียงแหบห้าวตอบกลับมา “คุณหาพบ ช้ากว่าที่ผมคิดนะ”

เมื่อเสียงเปล่งออกมาเตชิตก็พุ่งสายตาไปที่ทิศตะวันออก เฉียงใต้ของพื้นที่หน้าสั้นในทันทีกำหนดที่ตั้งของHawkไว้ใน ใจกิจกรรมที่เขาทำภายใต้การล้อมกรอบนั้นก็เพิ่มขึ้นเล็กน้อยร่างสูงกึ่งหมอบอยู่อย่าทำอะไรผลีผลามรีบปล่อยคนออกมา ได้แล้ว”

“ปล่อยรี”Hawkเหมือนจะเพิ่งได้ยินเรื่องตลก เธอเป็น เครื่องมือมนุษย์ชั้นดีที่สุด”

เมื่อได้ยินประโยคนี้เตชิตรู้สึกชาที่ขาของเขาผู้หญิงที่เขา รักมากเป็นเกราะกำบังให้กับสัตว์ร้ายพฤติกรรมดังกล่าวจะ ทำให้เขาไม่รู้สึกกังวลได้อย่างไร

หากไม่มีนัชชาเขาจะรีบไปที่ด้านข้างทันทีสู้กับHawk ให้ ตายกันไปข้างหนึ่ง

แต่ว่าตอนนี้เขาจะต้องละเอียดอ่อนต่อชีวิตของเธอสิ่งที่ เขาต้องทําก็คือพยายามให้Hawkเปิดเผยตัว ในขณะเดียวกันก็ รอให้หัวหน้าหน่วยไปถึงพื้นที่ด้านล่างในสถานการณ์นี้ต้อง มั่นใจให้ได้ว่าจะสามารถเข้าถึงตัวHawkได้ในทันที

เตชิตกัดกรามแน่นแม้แต่การหายใจก็ฮึดฮัดเขาต้อง พยายามใจเย็นอย่างน้อยตอนนี้นัชชาก็ยังมีชีวิตอยู่เธออยู่ห่าง จากเขาไปเพียงยี่สิบเมตรเท่านั้น

เมื่อเปิดปากขึ้นน้ำเสียงเขาก็สงบนิ่ง “คุณปล่อยเธอแล้ว ผมจะเปิดทางให้คุณ

“คนที่นี่ทุกคนเป็นตำรวจปล่อยเธอไปแม้ว่าคุณก็จะ สามารถออกไปจากป่าแห่งนี้ได้แต่ก็ไม่มีทางออกไปจากตีนเขา แห่งนี้ได้”Hawkเป็นคนฉลาดแกมโกงเนื่องจากบ้านไม้ถูก โจมตีอย่างเงียบๆเขามีแผนอยู่แล้วในใจ”วันนี้พวกคุณจะจับผมซึ่งไม่หนทางหลบหนีไปได้และผู้หญิงคนนี้ก็เป็นไพ่ใบ สุดท้าย ในมือของผมให้ผมปล่อยเธอไป คุณคิดว่าผมเป็นไอ้โง่ ที่ไม่มีสมองยังไง!

“ระวังปากหน่อย!!

“ฮ่าฮ่าฮ่า….ฮ่า”จู่ๆHawkก็หัวเราะขึ้นมาเขาตั้งใจลดเสียง ตัวเองลงเสียงหัวเราะคิกคักดังออกมาจากอกคนฟังรู้สึกว่า กลัวผมทั้งคลิปวีดีโอไว้ให้ได้ดูรึยัง”

เมื่อถามคำถามนี้เขาเอาผ้ายัดเข้าไปในปากของนัชชา ทำให้เธอส่งเสียงออกมาไม่ได้

วีดีโอ

วีดีโออะไรทำไมเธอถึงไม่รู้เรื่องเกี่ยวข้องกับเธอหรือว่า เกี่ยวกับคนอื่น

เครื่องหมายคำถามนับไม่ถ้วนปรากฏขึ้นในใจไม่รอให้ เธอทันเข้าใจเตชิตก็เอ่ยปากนั่นคือเสียงที่เธอไม่เคยได้ยินมา ก่อนดูเหมือนว่าเขาต้องการจะกลืนกินHawkเข้าไปทั้งตัว

“คุณต้องการตัวเธอเพียงเพราะว่าเธอเป็นผู้หญิงของผม ดังนั้นคุณจึงบังคับให้เธอมีความสัมพันธ์กับคุณเพียงเพื่อที่จะ ทำให้ผมทรมานใจอย่างนั้น

เมื่อได้ยินเขาพูดถึงวีดีโอเลือดลมของเตชิตก็กลับมาไหล เวียนเหมือนเดิมแขนขาทั้งสี่ที่แข็งทื่อแม้ว่าไม่รู้ว่าทนหายใจอยู่ ได้อย่างไรกระทั่งทำเป็นปกติไม่มีอะไรเกิดขึ้น
นัชชาเบิกตากว้างเธอเงยหน้าขึ้นมองอย่างไม่เชื่อสายตา น่าเสียดายที่นอกจากท้องฟ้าที่ว่างเปล่าแล้วเธอก็มองไม่เห็น อะไรเลย

เธอต้องการบอกกับเขาเธอไม่ได้ถูกบังคับเธอไม่ได้ความ สัมพันธ์กับHawkเธอยังบริสุทธิ์ตั้งแต่ต้นจนจบได้รับการ ปกป้องอย่างไร้เดียงสา

แต่ว่าเธอไม่ได้ยิน….เสียงอันร้อนรุ่มของเขาหัวใจของเธอ เจ็บเจียนตายวันนี้เขาต้องทนทุกข์ทรมานมากเท่าไหร่ต้อง ตำหนิตัวเองมากสักเพียงใด

สายตาของHawkหันไปทางนัชชาอยู่ครู่หนึ่งและแล้วก็ละ

สายตาอย่างรวดเร็วเขาเฝ้าดูสภาพแวดล้อมโดยรอบอย่าง

ระมัดระวังเขาตะคอกขึ้นมา ไม่ว่าคุณจะพูดอย่างไรก็ตามไม่ว่า

เธอจะเป็นผู้หญิงของคุณหรือไม่ก็ตามรสชาตของเธอดีมากผม

ยังคิดว่าทำไมคุณถึงชอบผู้หญิงธรรมดาๆคนหนึ่งที่แท้บนเตียง

เธอมีเสน่ห์มาก

นัชชาส่ายหัวอย่างบ้าคลั่งดวงตากลายเป็นสีแดงเธอ หันไปเผชิญหน้ากับHawkที่อยู่ด้านข้างแต่กลับทำอะไรไม่ได้ อย่าเชื่ออย่าเชื่อเป็นอันขาด…..

เสียงของชายที่พื้นที่ด้านบนหายไปครู่หนึ่งHawkรู้ว่าเขา คงกำลังจุกกับคำพูดเขาอยู่ไฟแค้นในใจค่อยๆประทุขึ้นเขายัง ไม่สำนึกยังคงพูดพร่ำถึงรายละเอียดต่างๆ ที่เขาแต่งขึ้นมา ผิว ของเธอขาวเนียนจริงๆแค่ลูบด้วยน้ำในแม่น้ำก็เหมือนหยกขาวชิ้นหนึ่งทุกครั้งที่ผมกระทบเสียงนั้นก็ช่างน่าฟังละมุนและอ่อน นุ่มตอนที่พวกเราทำกันคนที่อยู่ข้างนอกคนฟังแทบไม่ได้โอ้ใช่ แล้วมีครั้งหนึ่งผมไม่อยู่เธอถูกหลายคนมารุมเอาตัวไป…”

เสียงนั้นเป็นเหมือนการตอกตะปูเข้ากับแก้วหูที่รุนแรง มากแม้ความจริงพวกเขาไม่ได้มีอะไรกับนัชชาแต่เมื่อฟังแล้วก็ อดไม่ได้ที่จะรู้สึกป่วยขึ้นมายิ่งไปกว่านั้นสำหรับเตชิตที่ไม่รู้ สถานการณ์ใดๆด้วยแล้ว

และแล้วเมื่อเสียงนั้นดังขึ้นก็ได้ยินเสียงตามมา” ปังปัง หลายต่อหลายครั้งเขายิงติดต่อกันห้านัด