ตอน402ดูเวลาเธอหลงใหลในตัวเขา

ตอนที่402 ดูเวลาเธอหลงใหลในตัวเขา

“คุณขู่ฉันหรอ”

“ผมขู่หรือว่าเอาจริงเดี๋ยวคุณก็รู้

เมื่อได้ยินเสียงของเขาค่อยๆเข้มขึ้น นัชชาตระหนักดีว่า บุคคลนี้ไม่ได้ล้อเล่น เขาพูดอย่างเปิดเผยว่าคืนนี้จะต้องประสบ ความสำเร็จ ไปกล่อมเด็กนอนเอาไว้ล่วงหน้าแล้วมานอนถ่าย หน้าผากอยู่บนเตียง ถ้าหากถูกปฏิเสธ… อื้อ รับรองได้ระเบิด แน่

แต่ว่าจะออกไปหรอ นัชชาก็ไม่คิดอย่างนั้น เธอรับความ อับอายและความกดดันนี้ไม่ได้ เธอมองหน้าแดงของตัวเองใน กระจก ในใจไม่อยากจะยอมรับมัน

แต่เมื่อคิดแล้วเธอก็ไม่สามารถหลบอยู่ในห้องน้ำได้ทั้งคืน ประนีประนอมน่าจะดีกว่า “ถ้าฉันออกไป คุณอย่าใจร้อน ค่อยๆพูด”

คราวนี้ ไม่ว่าเธอจะพูดอะไรเตชิตก็ไม่เถียง “ได้”

“สาบานก่อน”

“ผมสาบาน”

นัชชาพ่นลมหายใจออกจากปาก ยกมือขึ้นและกดที่ตำแหน่งหัวใจ ราวกับว่าทำสิ่งนี้แล้วจะสามารถระงับอารมณ์ ในใจของเธอได้

เธอยกมือขึ้นจับที่ลูกบิด เพียงแค่คลายเกลียวล็อคยัง ไม่ทันเปิดประตู ด้านนอกก็มีพลังอันมหาศาลเปิดประตูให้เธอ

ไปแล้ว

“ปัง” นัชชาเห็นชายคนหนึ่งซึ่งสีหน้าไม่ค่อยสู้ดีนักยืนอยู่ ด้านนอก เธอกะพริบตาและหัวใจก็เกือบจะหยุดเต้น “คุณ คุณ….อ้า!

พูดยังไม่ทันจบ คนก็ถูกดึงเข้าไปในอ้อมอก เท้าของเธอ ไม่มั่นคง เธอเซและเกือบจะกระแทกหน้าอกของเขา มือทั้งสอง ของเธอจับไปที่ร่างของเขาโดยไม่ทันรู้ตัว สัมผัสได้ถึงผิวหนัง อันร้อนระอุ

เธอรีบซักมือออกอย่างรวดเร็ว วินาทีต่อมาก็ถูกบล็อคไว้ ลิ้นอันคล่องแคล่วก็เข้ามากวนและพัวพัน

นัชชาหลบตรงนี้ก็หลบไม่ทันตรงนั้น สติที่เพิ่งเรียกกลับมา ได้ก็รู้ตัวว่าถูกเขากดไปที่กำแพงด้านข้าง เขาจูบอย่างเร่าร้อน อารมณ์ตอนนี้มันต่างจากที่ร้านอาหารโดยสิ้นเชิง หากจะใช้คำ อธิบายที่บริสุทธิ์มันเป็นการจูบระหว่างชายหญิงฝรั่งเศส

ลมหายใจของเธอเหมือนจะถูกพรากไปอย่าพูดถึงการ เปล่งเสียงพูดเลย ได้ยินแต่เสียงแหลมของริมฝีปากและลิ้น เท่านั้น ออกซิเจนในหัวค่อยๆหลุดลอยไปเธอค่อยๆสับสน จาก แรกๆที่เธอไม่เต็มใจจนค่อยๆเริ่มคล้อยตาม ความรู้สึกทั้งหมดถูกควบคุมโดยมนุษย์ที่อยู่เบื้องหน้า

เมื่อเตชิตปล่อยเธอ ริมฝีปากของหญิงสาวก็ได้กลายเป็นสี

แดงสด มีอาการบวมเล็กน้อย ผิวขาวนุ่มของเธอหลังการอาบ น้ำช่างน่าสัมผัสนัก

“อยากให้คุณเห็นการแสดงออกของคุณตอนนี้จริงๆ เสียงของเขาแทบห้าวปนด้วยความหลงใหล

นัชชาไม่รู้ว่าควรตอบสนองเช่นไร เห็นได้ชัดว่า เตชิตไม่ ได้ต้องการมีช่องว่างให้เธอตอบโต้ใดๆ แขนทั้งสองของเขา โอบใต้สะโพกของหญิงสาว เหมือนกับกอดเด็กเอาไว้

ทันใดนั้นร่างกายก็สูญเสียน้ำหนัก นัชชาตกอกตกใจ โดยจิตใต้สำนึกมือพลันจับคอของผู้ชายเอาไว้ หน้าอกทั้งหมด เกือบกดไปที่ใบหน้าของเขา

เตชิตไม่พลาดโอกาสนี้ สูดดมกลิ่นนมที่ถูกปล่อยลอยออก มา เขาอ้าปากและกัดผ่านเสื้อผ้าเข้าไป ทำให้เกิดลมหายใจ เหยียดยาวในอ้อมแขนของเขา “อ้า!”

นัชชาอายจนโกรธ วินาทีต่อมา คนถูกโยนลงไปบนเตียง ที่อ่อนนุ่ม เสื้อคลุมบนร่างกายเปิดไปถึงบริเวณต้นขา สติเธอ หลุดไปแล้วสองวินาที เธอหดตัวและมุดซ่อนอยู่ทางอีกด้าน หนึ่ง

เตชิตไม่ได้รีบร้อน เขายืนอยู่ข้างเตียงชื่นชมความอาย และความตื่นตระหนกในดวงตาของเธอ มนุษย์ทุกคนมีปมด้อย ในเรื่องนี้ และปมด้อยของเขามากกว่าเรื่องไหนๆก็คือความปรารถนาที่จะเอาชนะนัชชา

เขาไม่ชอบที่จะเปิดเผยและไม่ชอบที่จะปรับตัว นี่เป็น ลักษณะที่งดงามอย่างชัดเจน มันเป็นหัวใจของเขา ไม่อย่างนั้น ปีนั้นที่เจอเธอคงไม่ได้รู้สึกถึง

“ซ่อนรี” ชายคนนั้นยิ้มและถามเธอ จากนั้นเขาก็คุกเข่า หนึ่งลงบนเตียง โน้มตัวเข้าหาเธอ โดยที่มือทั้งสองข้างวางไปที่ ข้างกายเธอจํากัดขอบเขตและค่อยๆเคลื่อนเข้าใกล้ “คุณจะหนี ไปไหนได้

นัชชาแบกรับลมหายใจของเขาไว้จนใบหน้าแดง “คุณ รับปากฉันว่าจะพูดดีๆ คุณสาบานแล้วด้วย!!

“แล้วตอนนี้ผมพูดไม่ดีหรือยังไง” เตชิตคิดว่าเขา ปรารถนาเธอมากเกินไป กลายเป็นผู้ชายคนหนึ่งที่แทบจะกิน ลูกบิดประตูได้ ความสนุกหายไปหมดแล้ว

“คุณโกง!”

การกล่าวโทษของเธอหนักมาก แต่ว่าเธอไม่ได้ต้องการที่ จะด่าเขา คำพูดซ้ำไปซ้ำมาก็มีอยู่แค่ไม่กี่คำ ไม่มีการยับยั้ง ชั่งใจ เตชิตฟังแล้วกลับรู้สึกว่าน่ารัก เขายกมือขึ้นจับใบหน้า เล็กๆของเธอไว้ “ใช่ ผมโกง แต่ก็โกงกับคุณแค่คนเดียวนะ

จังหวะการเต้นของหัวใจนัชชาเร่งขึ้นเมื่อได้ยินคำพูด ประโยคนี้ ทุกคนกำลังลุกไหม้อย่างรวดเร็ว ลำตัวที่โค้งงอของ เขาดูเหมือนจะยาวมาก ดวงตาที่จ้องมองลึกในตาเธอ ชวนให้ คนทนไม่ไหว
ในหนึ่งหรือสองนาทีคุณก็ยังสร้างโลกนิทานได้ เป็นเวลา นานแล้วที่นัชชาขยับตัวไม่ได้ เมื่อต้องการที่จะลุกหนีก็กลับถูก เขากดทับลงบนเตียง

ล้มลงด้วยกัน และยังมีจูบที่เร่าร้อนของเขา

“เต เตชิต!” เธอกระซิบ เธอผลักไหล่เขาทั้งสองข้างแต่ กลับไม่มีแรง ชายคนนั้นจับมือเล็กๆทั้งสองของเธอไขว้ไว้หลัง แผ่นหลังของเธอเอง ปล่อยให้ร่างกายเธอมีที่ว่างเล็กน้อย ไม่ กดทับเธอจนอึดอัดจนเกินไป

นัชชาสังเกตเห็นรายละเอียดดังกล่าว หัวใจก็เหมือนถูก ขีดข่วนเป็นรอยเล็กๆ

ไม่นานนัก เขาก็ไม่พอใจที่จะหยุดอยู่แค่ริมฝีปาก เริ่ม จู่โจมต่อไปยังคาง คอ กระดูกไหปลาร้า หลังจากนั้นเขาก็ใช้ ฟันถอดสายรัดชุดคลุมของเธอออก โดยติดตามจูบไปตลอด ทาง จูบไปยังสถานที่ที่เธอไม่ได้

“อ้า…” นัชชาไม่สามารถช่วยเหลือตัวเองได้ ได้แต่ร้อง ออกมาดังๆ ได้ยินเสียงที่การจู่โจม เธอได้แต่กัดริมฝีปากล่าง เอาไว้อย่างเขินอาย

“ที่รัก ผมชอบเสียงของคุณ ให้ผมได้ยินหน่อยนะ” หน้า ผากของเขาปรากฏเม็ดเหงื่อ ช่วยให้เธอได้รับความรู้สึกที่ดี ที่สุด ต้านทานความเร่งด่วนของร่างกายที่ต้องการที่จะระเบิด

ตอนแรกนัชชายังสามารถทนมันได้ แต่เมื่อถูกยั่วยุมากขึ้น เธอก็ไม่สามารถต้านทานได้อีกต่อไป หัวสมองเธอว่างเปล่าสายตาด้านหน้าเห็นแต่ความว่างเปล่า ร่างกายเหมือนเกลียว คลื่นในทะเล ขึ้นและลง ชายที่ด้านหน้าเธอเป็นเหมือน กระดานโต้คลื่นอันเดียวที่เธอสามารถคว้าไว้ได้

เสื้อผ้าของเธอไม่รู้ว่าถูกเขาโยนทิ้งไปใต้เตียงตั้งแต่เมื่อ ไหร่ เขาปลดชุดคลุมของเขา มือเอื้อมไปปิดโคมไฟทางด้าน หลัง เหลือแค่เพียงหลอดหัวเตียง เขาชอบดูเวลาที่เธอหลงใหล ในตัวเขา

ในที่สุดคนทั้งคู่ก็เป็นปึกแผ่นอันเดียวกัน การแยกจาก เป็นเวลาห้าปี ครั้งก่อนหน้านี้ที่วอร์ดผู้ป่วยก็จุดไฟลุกขึ้นมา เมื่อมาถึงจุดนี้ช่องว่างระหว่างหัวใจได้รับการแก้ไขแล้ว มัน ยอดเยี่ยมและหาที่เปรียบไม่ได้

เตชิตไม่เคยปกปิดความหลงใหลในตัวเธอเลย สำหรับ เขาแล้วเป็นส่วนของนัชชา เขาชอบที่จะเอาชนะเธอ ครอบ ครองความรู้สึกของเธอ

ตั้งแต่ปลายเตียงยังหัวเตียง นัชชาหายใจภายใต้การนำ พาของเขา ความแข็งแกร่งของร่างกายเขาไม่ได้เป็นไปตาม อายุ เธอทนรับไม่ได้ ปลายนิ้วทิ้งรอยขีดข่วนไว้บนหลังของเขา อีกครั้ง

“เจ็บ คุณเบาหน่อย…

“เบาไม่ได้ ห้าปีนี้คุณติดหนี้ผมมากเกินไปแล้ว อดทน หน่อย” ริมฝีปากอันชั่วร้ายของเขา การกระทำอยู่เหนือการ ควบคุม จงใจทรมานเธอเช่นนี้