ตอน384อยู่เป็นเพื่อนหนึ่งคืน

ตอนที่384อยู่เป็นเพื่อนหนึ่งคืน

นัชชาจำไม่ได้ว่าเมื่อคืนตัวเองหลับไปได้ไงจำได้เพียงว่า

หลังจากที่เขาพูดคำนั้นเสร็จเธอก็เริ่มร้องไห้อย่างเงียบๆร้องไห้ ไปด้วยกอดผ้าห่มไปด้วยแล้วก็หลับไปโดยไม่รู้ตัว

วันที่2ที่ตื่นมาหัวของนัชชาอยู่นอกผ้าห่มในห้องไม่มีวี่แวว ของเตชิตเธอลุกขึ้นมาจากเตียงก้มตัวใส่รองเท้าแล้วไปล้าง หน้าแปรงฟันที่ห้องน้ำ

10นาทีผ่านไปในตอนที่นัชชากำลังจะเช็ดหน้าประตูห้อง ถูกเปิดออกมาจากข้างนอกตามด้วยเสียงรองเท้าพร้อมกับกลิ่น หอม

ท้องของนัชชาร้องดังขึ้นมา2ครั้งวันนี้ได้ของเธอลดแล้ว ความอยากอาหารที่เพิ่มขึ้นพอเห็นซาลาเปากับขนมจีบที่ผู้ชาย ถือไว้ก็อยากกินมากๆ

เตชิตไม่คิดว่าเธอตื่นแล้วเพิ่งไปสักแป๊บก็เบียดเข้าไปใน ห้องน้ำทำท่าอย่างที่คุ้นเคยยกมือขึ้นไปแตะที่หน้าผากเธอ อุณหภูมิพอดีกินข้าวได้แล้ว

พูดจบเขาก็หันหลังเดินออกไปเอาอาหารเช้าที่ซื้อมาจาก

ด้านล่างเปิดออกทีละอย่างนัชชายืนอยู่ที่เดิมไม่ขยับบนหน้าผากเหมือนยังมีอุณหภูมิ ของเขาติดอยู่ฝ่ามือของผู้ชายอบอุ่นมากความรู้สึกแบบนี้เธอ คุ้นเคยดีเมื่อคืนตอนที่นอนอยู่ก็รับรู้ถึงความรู้สึกแบบนี้

หรือว่าเมื่อคืนที่เขาไม่นอนดีๆ เพราะกำลังเป็นห่วงไข้ของ ตัวเองอยู่

นัชชามั่นใจว่าตัวเองไม่ได้ละเมอแต่แค่จําไม่ได้ว่าเขาทํา แบบนี้มากี่ครั้ง

ในตอนที่เธอกำลังพยายามคิดอยู่เตชิตที่อยู่นอกห้องน้ำก็ ตะโกนเรียกแล้ว”ล้างเสร็จก็รีบออกมากินเตี๋ยวอาหารเย็นแล้ว กินจะไม่สบายเอานะ”

นัชชากัดริมฝีปาก ใส่หัวแรงๆทั้งความคิดว่าบ้าๆของตัว

เองไป

นัชชายกเก้าอี้แล้วไปนั่งตรงข้ามเขาบนโต๊ะมีโจ๊กไข่ไก่ แตงกวาและขนมจีบโดยเฉพาะขนมจีบแค่ดูก็อยากกินแล้ว

เธอยื่นมือไปจับมาอันหนึ่งแล้วกินเข้าไปในปากปากของ เธอจะปิดไม่มิดอยู่แล้วเคี้ยวไปตั้งนานถึงจะพูดออกมาได้นิดนึง ว่าอร่อย

เตชิตเห็นเธออยากอาหารขนาดนี้ก็รู้เลยว่าร่างกายของ เธอไม่เป็นอะไรแล้วเขาก็ใช้ตะเกียบคีบไปที่ขนมจีบแล้วป้อน เข้าไปในปาก

เมื่อกัดซาลาเปาก็ได้รับรู้ถึงความอร่อยของไส้ที่เต็มอยู่ในปากเขาตั้งใจบอกคนทำว่าให้ลดน้ำมันและเกลือลงหน่อยถึง แม้ว่าจะจืดลงเล็กน้อยแต่ก็ยังอร่อยอยู่ดี

ขนมจีบ4ชั้นหายไปในพริบตานัชชากินโจ๊กคำน้อยๆเสร็จ ก็ไม่ยอมกินแล้วเพราะเธอกินเยอะเกินไปตอนนี้รู้สึกอิ่มมาก

เธอก้มหัวเล็กน้อยและลูบที่ท้องตัวเองที่ท้องมีที่หนึ่งที่นูน

ออกมาได้อย่างชัดเจน ดูฉันเหมือนคนท้องเลย”

เธอนึกถึงตอนที่ท้องธีมนต์ถึง2เดือนแรกไม่ค่อยชัดแต่ พอถึงเดือนที่3ท้องถึงจะเริ่มโตขึ้นมา

ตอนแรกเธอก็ไม่ค่อยชินรู้สึกว่าตัวเองทั้งอ้วนและทั้ง แปลกประหลาดแต่พอเวลาผ่านไปก็ชินแล้ว

แต่แค่ตอนนี้ดูไปทางท้องของตัวเองที่นูนขึ้นมาเพราะอิ่ม ไม่รู้จะพูดยังไงแล้ว

แม้ว่าคนพูดไม่ได้คิดอะไรแต่คนฟังไม่ได้คิดอย่างนั้นเต ชิตมองไปทางเธอที่กำลังก้มหน้าดูท้องตัวเองในสมองของเขา มีภาพที่เธอกำลังท้องธีมนต์เกิดขึ้น

ต้องทรมานและเหนื่อยแน่ๆเลยความกลัวและ ความเครียดที่อยู่ในใจคงจะมีไม่น้อย

เตชิตไม่กล้าคิดไปมากกว่านี้เขากลัวว่าถ้าตัวเองคิดมาก ไปก็จะควบคุมตัวเองไม่ได้ช่วงนี้น้ำตาของเขาผลิตเยอะเกินไป เยอะจนเขารับไม่ไหว

ผู้ชายลุกขึ้นแล้วเก็บบนโต๊ะให้สะอาดและใช้โอกาสนี้ปกปิดความอ่อนแอในใจของตัวเอง

หลังจากที่กินข้าวเสร็จนางพยาบาลมาวัดอุณหภูมิร่างกาย

ให้เธอแล้วทำการตรวจผลสรุปก็คือหลอดลมอักเสบแต่กินยาก ต้องกิน1สัปดาห์

ช่วงเช้ายังจะต้องเติมน้ำเกลืออีก3ขวดถือว่าให้ร่างกาย

สมดุล

“คุณเป็นแฟนของผู้หญิงคนนี้ใช่ไหมคะ?ครั้งต่อไปอย่า ให้ไข้ขึ้นสูงขนาดนี้ถึงจ ถึงจะพามาหมอนะคะครั้งนี้ร่างกายไม่มี อะไรก็ถือว่าโชคดีไปไข้ขึ้นสูงขนาดนี้ต้องมีอะไรที่โดนกระทบ กระเทือนบ้างต่อไปต้องระวังให้มากๆนะคะ!”หลังจากที่หมอ ฉีดยาเสร็จหมดแล้วก็พูดขึ้นมา

เตชิตดูแลเธอมาทั้งวันทั้งคืนทุกคนก็เลยคิดว่าเขาคือแฟน

ของนัชชา

นัชชากำลังจะอธิบายก็ได้ยินเสียงผู้ชายที่อยู่ข้างๆตอบ อย่างมีมารยาทว่า “ครับต่อไปจะระวังครับ”

ยังไม่ต้องพูดถึงเรื่องที่เขามีกะจิตกะใจตอบคนอื่นตอนนี้ เขาเห็นเธอเป็นแฟนของเขาแล้วจริงๆหรือไง?

นัชชาไม่มีอะไรจะพูดดูไปทางเขาที่กำลังสื่อสารกับหมอ เหมือนเป็นญาติตัวเองตอนแรกเธอก็โมโหแต่พอดูไปดูมาก็มี ความรู้สึกแปลกๆ

ไม่พูดอย่างอื่นแค่ดูจากนิสัยผู้ชายคนนี้ก็ทำให้ผู้หญิงทุกคนมีความคิดที่อยากพึ่งพา

“โอเคค่ะมีอะไรพวกคุณก็เรียกฉันได้นะคะตอนนี้ดู เกลือไว้ดีๆถ้าหมดก็เรียกคนมาเปลี่ยนนะคะ

“ครับขอบคุณครับ”

หลังจากที่หมอเดินไปนัชชามองไปทางน้ำเกลือที่หยดทีละ หยดเริ่มใจร้อน ทําเร็วๆเถอะรีบๆ รีบๆเสร็จจะได้กลับไวๆ”

“รีบอะไรถ้านี้ลดเร็วเกินไปจะกระทบกระเทือนโดน

กระเพาะ”

“ฉันกินข้าวแล้ว”

“ความเร็วตอนนี้โอเคแล้ว”เตชิตไม่คิดแล้วปฏิเสธเธอ ทันทีเขารู้ว่าทำไมเธอถึงใจร้อนขนาดนี้ก็เลยพูดว่า “ไม่ว่าจะดึก ยังไงวันนี้ฉันก็จะพาเธอไปหาลูก

พอได้ยินแบบนี้นัชชาอึ้งไปเล็กน้อยจากนั้นเริ่มเขินอาย เธออยากเจอเด็กเป็นเรื่องจริงแต่เธอแสดงอาการได้ชัดเจน ขนาดนี้เลยเหรอ?ถึงขั้นที่เขาแค่ดูก็รู้

“ธมนต์นอนอยู่ที่บ้านไม่หนีไปไหนหรอกถึงหนีก็หนีไม่พ้น

ด้วยให้น้ำเกลือมาทั้งวันแล้วรออีกแป๊บเดียวคงไม่เป็นไรหรอก เธอพักผ่อนก่อนถ้าเสร็จฉันจะเรียกเขาปรับเตียงให้เรียบแล้ว เอาหมอนไปไว้หลังเธอเธอจะได้นอนสบายๆ

ทีแรกนัชชาเพิ่งตื่นก็ไม่มีความอยากหลับต่อเลยแต่ตอนนี้ ก็อยากจะหลับแล้วนิดนึง
เธอลืมตาไม่อะไรเก้าอี้มองไปทางเอกสารที่บริษัทส่งมาทางโทรศัพท์แล้วกับเธอว่า “ชนุดมทําลายProjectฉันลงทุนเธอ

ไม่ใช่ถามแต่เป็น

เมื่อวานที่เธอโทรคุยกับชนุดมเขาได้ยินหมดแล้วนัชชา ไม่ที่ปกปิดเขาเพียงแค่เขาถามมาตรงแบบเธอทำตัว ถูกอืมแล้ว

“เรื่องต้องเข้ามายุ่งเกี่ยวแค่เรื่อง ผู้ชายเธอเป็นกลาง

มือของนัชชาที่อยู่ใต้ห่มแน่น ฉันเป็นคนเขากลับ มาเองเขาแบบนี้ก็จะช่วยฉันตอนนั้นนายพาลูกไป ฉันกลัวมากฉันไม่ได้คิดเยอะขนาดจะเกินไป