ตอน363จับจูบตรงทางเดิน

ตอนที่363 จับจูบตรงทางเดิน

นัชชาหลังจากที่เธอได้รับสายจากเตชิต เธอก็รีบมาที่โรง พยาบาล ดีที่รถไม่ติด ครึ่งชั่วโมงเธอก็มาถึงโรงพยาบาลแล้ว

เธอกดลิฟท์ มาตามแผนที่ที่เตชิต ให้เธอ

เธอ ใจร้อนมาก อยากเห็นหน้าลูกเร็วๆ เธอไม่แม้แต่เคาะ ประตูก็เปิดเข้ามา

มองไปที่เตียง ทั้งพ่อทั้งลูก ลูกนอนพิงอยู่บนเตียง ตา แดงๆ ส่วนคนพ่อนั่งเฝ้าอยู่ที่เก้าอี้ข้างเตียง ตากแดงเหมือนกัน

นัชชา ใจหาย เดินเข้าไป หอบหายใจ รู้ทันทีว่าเธอรีบมา

ขนาดไหน

เขามองเธอ แสงสีขาวจากผ้าปูเตียงส่องกระทบทำให้ ใบหน้าที่ขาวของเธอขาวขึ้นกว่าเดิม ผมตรงยาวปะบ่า ตั้งแต่ เธอเดินเข้ามาเขาก็ไม่ละสายตาจากเธอเลย “มาแล้วหรอ”

ธีมนต์ฉีกยิ้มกว้าง ร้องตะโกนตอนเห็นเธอ “แม่ครับ”

นัชชาไม่อยากให้ลูกรับรู้ เธอได้แต่มือแน่น พยักหน้า รับ แล้วก้มลงไปดูลูก “เกิดอะไรขึ้น เจ็บตรงไหนครับ

เด็กน้อยเห็นสายตาเป็นห่วงและตำหนิของเธอ เขาหลบ สายตารู้ตัวว่าทำผิด “ลุงปรัณบอกว่าผมกินเยอะไปหน่อยกระเพาะย่อยไม่ทัน

“เคยบอกแล้วไม่ใช่หรอว่าอย่ารีบกิน ให้เคี้ยวช้าๆ อย่า กินขนมเยอะ ไม่เชื่อฟัง ที่นี้โดนฉีดยาแล้วไง” นัชชาไม่ได้เจอ ลูกมาสองวัน ทั้งเป็นห่วงและโกรธ

ธีมนต์พูดน้ำเสียงเบาๆ “ขอโทษครับ ผมผิดไปแล้ว”

ดูหน้าตาน่าสงสารของเขา นัชชาอยากด่าก็ด่าไม่ลง เธอ ถอนหายใจ ช่างมันเถอะ ลูกไม่สบายอยู่ พูดไปก็ไม่มีประโยชน์

เตชิตกลัวว่าเธอจะเอาความโกรธไปลงที่ลูก เขามองหน้า เธอแล้วพูดขึ้น “อย่าว่าอะไรเลย ความผิดของฉันเองที่ดูแล เขาไม่ดี”

เขาไม่พูดไม่เท่าไหร่ พอพูดขึ้นนัชชาก็ยิ่งโกรธ

เธอยิ้มเยาะ ต้องใบหน้าหล่อเหลา “คุณรู้ตัวด้วยหรือ พา ตัวลูกไปโดยไม่บอกกล่าว ทำไม เป็นนิสัยประจำบ้านของพวก คุณหรอ”

เขาไม่มีคำแก้ตัว เขาตั้งใจยั่วโมโหเธอ ถึงแม้เธอจะรู้สึก

โกรธมันก็ไม่แปลก

นัชชาเห็นเขาไม่พูดอะไร โมโหกว่าเดิม “พูด ต่อหน้าลูก เงียบทำไม แสร้งทำเป็นคนดีหรอ คุณเก่งไม่ใช่หรอ ไม่ถึงสอง วันก็เกิดเรื่องจนต้องพามาส่งที่นี่ นี่หรอที่คุณบอกว่าจะดูแลเขา เป็นอย่างดี”

เขาไม่เปิดปากใดๆ
เธอยืนมองเขา เขาหลบตาลง ขนตายาวงอนกว่าผู้หญิง ใบหน้ารู้สึกผิด แต่มีเพียงเธอเท่านั้นที่รู้ว่าเขาเป็นคนยังไง

เจ้าเล่ห์ เผด็จการ โหดร้าย

“เตชิต คุณอย่าคิดว่าการดูแลเด็กมันเป็นเรื่องง่าย คุณ ไม่มีประสบการณ์ด้านนี้ และไม่เคยดูแล คุณไม่รู้สุขภาพ ร่างกายเขาเป็นยังไง ถ้าเป็นอะไรไปมากกว่านี้คุณมีปัญญารับ ผิดชอบหรอ หรือคุณไม่เคยที่จะ

“แม่ครับ” ธีมนต์ที่นอนเงียบอยู่บนเตียงมาตลอด ขัดขึ้น

นัชชาตกใจ นึกว่าเขามีปัญหาอะไร “ว่าไงครับ

เขาแอบเหล่มองผู้ชายที่อยู่ข้างๆ พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเบาๆ เบามากแต่สามารถได้ยิน “อย่าว่าลุงเลย ผมกินมากไปเอง และอีกอย่างลุงดีกับผมมาก พาผมไปกินของอร่อย แล้วก็ยังพา ผมไปดูหนังด้วย”

เตชิตไม่นึกว่าเขาจะปกป้องเขา นัชชายิ่งนึกไม่ถึง เขาตื้นตันใจ ดูเหมือนว่าเป็นเพราะคำพูดพวกนั้นทำให้ ลูกเข้าใจเขามากขึ้น

นัชชายืนอึ้ง อึ้งไปนานมาก มองเขาสลับกันด้วยสายตาไม่ น่าเชื่อ เขารู้จักนิสัยลูกดี ถ้าไม่นึกว่าเขาเป็นคนดีจริงๆ เขาไม่มี ทางออกโรงปกป้องแน่นอน แต่ได้ยินพวกนี้ เธอรู้สึกแปลกใจ ผ่านมาแค่ไม่กี่วัน…
เตชิตดูมองหน้าเธอ รู้ว่าเธอคงถึงจุดอดทนสูงสุดของเขา แล้ว เขาจับมือลูกไปไว้ที่ใต้ผ้าห่ม เขาลุกขึ้นยืนบังไฟมิด “ไป คุยกันข้างนอก”

นัชชาคิดแบบนั้นเหมือนกัน เธอมองสายน้ำเกลือ ยังเหลือ อีกเยอะ คงไม่หมดง่ายๆ “ลูกนอนดีๆ แม่อยู่แค่หน้านี้ มีเรื่อง อะไรให้เรียก เข้าใจมั้ยครับ

ธีมนต์พยักหน้า “ครับ”

เตชิตมองดูผู้หญิงที่ดูแลลูกอย่างประณีต วันนี้เธอมัดรวบ ตั้งไว้ข้างหลัง โชว์ต้นคอขาวเนียน ตอนก้มผมไหลลงไปอยู่ที่ ต้นคอ ทำให้เธอดูสวยและอ่อนโยน

ตอนเป็นแม่ ทำให้เธอดูมีกลิ่นไอของความเป็นหญิงมาก ขึ้นกว่าเดิม ความอ่อนโยนนี้ไม่จำเป็นต้องตั้งใจทำ ไม่จำเป็น ต้องพูด เพียงแค่เธอยืนอยู่ตรงนี้ก็ทำให้คนไม่สามารถละ สายตาได้

นัชชายืดตัวขึ้น เขารีบหลบสายตา เดินออกไปรอข้างนอก

เธอเดินตามหลัง ทั้งสองเดินไปไม่ไกลหยุดอยู่ที่ทางเดิน หนีไฟ เตชิตเดินเข้าไปก่อน นัชชาไม่ชอบที่มืดๆ แต่ห้ามเขา ไม่ทัน

ช่วยไม่ได้ เธอกัดฟันตามเข้าไป

ตรงทางเข้า เขาล้วงบุหรี่ออกมาจุด ห้องไม่ค่อยสว่าง แต่ ไฟที่บุหรี่ทำให้เห็น ทางหนีไฟ, สีเขียวเรืองแสง
นัชชายืนอยู่ตรงหน้าเขา รอไปได้สักพักไม่เห็นเขาพูดอะไร เธอกัดฟันพูดขึ้น “คุณควรจะพูดอธิบายให้ฉันฟังรึเปล่า

เตชิตมองดูใบหน้าแวววาวของเธอ เธอไม่ได้ไว้หน้าม้า เธอรวบตึง และทำให้เห็นหน้าเธอชัดมากขึ้น

หน้าผากเล็กๆ ลองลงมาเป็นจมูกเล็กโด่ง ปากเล็ก คาง กลมสวยใสมีเสน่ห์

เธอสวยมาก แม้แต่ตอนนี้ตอนที่กำลังโมโห

นัชชาไม่รู้ว่าเขายังมีอารมณ์จะจ้องมองเธอทั้งๆที่โกรธเขา อยู่ เธอเหมือนพูดคนเดียว “เตชิต ฉันถามคุณ คุณได้ยินมั้ย

ดวงตาสวยคู่นั้นกำลังมองเขาอยู่ เขาดึงสติกลับมาได้ เขา กระพริบตา เขายื่นหน้าเข้ามาใกล้เธอ แล้วพ่นควันบุหรี่ออกมา

นัชชาไม่ทันได้ระวัง ปกติก็ไม่ได้สูบบุหรี่ เห็นเขายื่นหน้า เข้ามาเธอตกใจสูดหายใจเข้า มันเลยทำให้เธอสูดควันที่เขา พ้นออกมาเข้าไปเต็มๆ สำลัก ไอตาแดง เธอยกมือปัดควัน ยัง ไม่ทันได้เปิดปากพูด ก็ถูกเขาจับข้อมือไว้

“คุณ….อื้อ”