ตอน294การห้ามความรู้สึกที่โหยหา

ตอนที่294การห้ามความรู้สึกที่โหยหา

ที่เมือง เตชิตวางมือจากงานทนายมาสามปีแล้วสามปีมา นี้เขาก็แทบจะไม่ได้ไปเกี่ยวข้องกับงานในวงการทนายอย่างที่ เขาพูดไว้เลยแม้แต่น้อย

เขาเป็นหนึ่งในผู้ก่อตั้งบริษัทเตนทลอว์เฟิร์มงานของเขา ตอนนี้มีธนัทเป็นคนดูแลเขาไม่อยากเข้าไปก้าวก่ายอะไรเป็น ความต้องการของเขาเองที่อยากจะถอยออกมาแต่ธนัทก็ไม่ ยอมเขายื่นคำขาดว่าจะตัดขาดความเป็นเพื่อนระหว่างพวกเขา ถึงทำให้เตชิตยอมได้ทุกๆปีธนัทจะโอนเงินโบนัสก้อนโตให้ เขาโดยไม่สนว่า

เตชิตจะยอมรับหรือไม่

แต่เงินก้อนนี้เขาก็ไม่เคยแตะมันเลย

ช่วงหลายปีมานี้เขาเดินทางไปหลายที่ส่วนใหญ่เป็นที่แห้ง แล้งยากไร้เขาจะใช้เงินเก็บของเขาไปบริจาคเพื่อการกุศลหรือ ไม่ก็ลงทุนในพื้นที่นั้น โดยที่ตัวเขาเองไม่ได้คาดหวังกำไรอะไร แต่ในสังคมธุรกิจไม่ว่าทำอะไรก็ต้องคำนึงถึงผลกำไรของทุก คนแม้เขาจะไม่ได้คาดหวังอะไรแต่ก็ประสบความสำเร็จไม่น้อย

การทำกุศลจนถึงที่สุดแล้วก็เหมือนเป็นการได้ผลประโยชน์กันทั้งสองฝ่ายก็เหมือนการลงทุนอย่างนึงอาจจะเป็น เพราะเขาเกิดมาเพื่อที่จะเป็นนักธุรกิจหลายปีมานี้เขาเลยกลาย เป็นผู้เชี่ยวชาญด้านการลงทุนและคร่ำหวอดในวงการการกุศล

เดือนเมษายนปีนี้เขาเดินทางไปเมืองเคปทาวน์ในทวีป แอฟริกาซึ่งเป็นเมืองที่ใหญ่เป็นอันดับสองของทวีปนี้เดิมทีคือมี งานของบริษัทที่ต้องจัดการหลังจาไปแสดงตัวแล้วเขาก็ให้ลูก น้องจัดการต่อตัวเขาเองเดินทางไปที่แหลมกู๊ดโฮปจุดที่ มหาสมุทรแอตแลนติกและมหาสมุทรอินเดียบรรจบกัน

ที่นี่มีท้องฟ้าสีฟ้าเมฆสีขาวและมหาสมุทรที่สะอาดบริสุทธิ์ จุดที่มหาสมุทรแอตแลนติกและมหาสมุทรอินเดียเชื่อมต่อกัน นั้นมีคลื่นลมแรงตลอดน้ำทะเลถูกซัดสาดเข้าหาฝั่งกลายเป็น ฟองคลื่นสีขาวเป็นทิวทัศน์ที่สวยงามตรึงตา

เขาอยู่ห่างจากผู้คนยืนอยู่บนที่สูงมองออกไปอย่างมี ความหวังนอกจากวิวทิวทัศน์ของทะเลแล้วยังมีสัตว์ที่ไม่ได้ออก มาให้พบเห็นบ่อยๆอย่างเจ้าลิงบาบูนและกวางรวมไปถึงสัตว์ เขตร้อนอื่นๆเสียงลมข้างหูผสมผเสปนเปกับเสียงคลื่นที่โถม เข้ามาผมที่ค่อนข้างยาวของชายหนุ่มถูกลมพัดยุ่งปิดบัง ใบหน้าของเขาไปครึ่งหนึ่ง

แว่นกันแดดสีดำตั้งอยู่บนดั้งโด่งของของชายหนุ่มสันจมูก ที่นูนขึ้นมามีความเซ็กซี่แบบที่บอกไม่ถูกไม่ต้องกลัวว่าจะมอง เห็นหน้าเขาไม่ชัดเพราะแค่ริมฝีปากบางคู่นั้นกับคางที่เรียวยาว ก็เพียงพอที่จะสะกดสายตาของคนอื่นเอาไว้ได้แล้ว
ใบหน้าที่ดูเหมือนไร้ซึ่งอารมณ์ทางเพศนั้นทำให้หลายคน ทนไม่ไหวที่จะเข้าไปดึงกระดุมเสื้อของเขาให้ขาดเพื่อเข้าไป ค้นหาเสน่ห์ที่ซ่อนอยู่ด้านใน

ในขณะที่เตชิตปล่อยสมองให้ว่างเปล่าซึมซับภาพทิวทัศน์ ที่สวยงามตรงหน้านั้น โทรศัพท์มือถือในกระเป๋าของเขาก็ดึงขึ้น

ช่วงหลายปีมานี้เขาแยกแยะงานที่บริษัทและเรื่องส่วน ตัวอย่างชัดเจนนอกจากเวลางานเขาก็ไม่ไปยุ่งเกี่ยวกับงาน ใดๆอีกและคนที่จะโทรหาเขานั้นก็มีไม่มาก

ชายหนุ่มมองลงมายื่นมือหยิบโทรศัพท์มือถือออกมา เบอร์ที่โทรเข้ามาเป็นเบอร์ที่ไม่ค่อยคุ้นเคยแต่ก็ไม่ใช่เบอร์ของ คนแปลกหน้า

คิ้วหนาสวยได้รูปของเขาค่อยขมวดเข้าหากันตรงกลาง เขาตัดสายทิ้งอย่างไม่ได้รีบร้อนเตรียมจะเอาโทรศัพท์ใส่ลงไป ที่เดิมแต่เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้นมาอีกเป็นแบบนี้ครั้งแล้วครั้งเล่า ไม่ยอมลดละจนกว่าเขาจะยอมรับสาย

ชายหนุ่มขมวดคิ้วแน่นยิ่งขึ้นกดรับสายแล้วนำโทรศัพท์ แนบหูแล้วพูดด้วยน้ำเสียงที่ไม่เป็นมิตรเท่าไหร่นักว่า”ผมบอก คุณแล้วไม่ใช่เหรอว่าไม่ต้องโทรหาผมอีก

“ฉันรู้ค่ะฉันรู้ว่าคุณไม่อยากให้ฉันโทรหาคุณแต่ว่าฉันไม่รู้ จะทำอย่างไรแล้วจริงๆ “เสียงปลายสายเป็นเสียงเล็กๆของ หญิงสาวเธอพูดอย่างน้อยอกน้อยใจปนมากับเสียงสะอื้นเล็กๆ
แต่เตชิตก็ไม่ได้สนใจสำหรับเขาแล้วเธอจะเป็นอย่างไรก็ ไม่เกี่ยวกับเขาจะดูแลเทคแคร์อะไรเขาไม่เข้าใจเขาไม่เคยคิด จะสนใจ

เหมือนจะรู้ทันว่าเขาเตรียมจะวางสายหญิงสาวจึงรีบเอ่ย ปากก่อน คุณจะไม่สนใจฉันก็ได้แต่คุณจะไม่สนใจสองตายาย ที่บ้านเหรอคะวันนี้อาการโรคหัวใจของคุณยายกำเริบเพิ่ง ส่งตัวไปโรงพยาบาลประจำตระกูลของคุณหมอปรัณฉันกลัวจะ เกิดเรื่องเลยรีบโทรแจ้งคุณก่อน

นิ้วมือของเขาที่เตรียมจะกดปุ่มวางสายชะงักค้างอยู่อย่าง นั้นตั้งแต่เกิดเรื่องกับนัชชาคนที่บ้านก็พยายามโน้มน้าวให้เขา กลับไปทำงานที่บริษัทบีบให้เขายอมรับความจริงที่ว่านัชชา ตายจากเขาไปแล้วนานวันเข้าทำให้ความสัมพันธ์ของเขากับ ครอบครัวค่อยๆห่างกันไปเรื่อยๆ ขึ้นชื่อว่าเป็นคนในครอบครัว เขาก็ยังมีความห่วงใยและกตัญญูรู้คุณ

เมื่อได้ยินเธอพูดออกมาแบบนี้เขารู้สึกใจหายวูบเมื่อกี้ คุณพูดว่าอะไรนะ”’คุณยายคุณป่วยเป็นกล้ามเนื้อหัวใจอักเสบ เฉียบพลันตอนนี้อยู่ที่ห้องฉุกเฉิน

เสียงเธอดังก้องเข้ามาในหูวินาทีนั้นภาพท้องฟ้าท้องทะเล ที่สวยงามไกลสุดลูกหูลูกตานั้นไม่อยู่ในสายตาเขาอีกต่อไป ชายหนุ่มหมุนตัวกลับรีบก้าวขาออกไปทันที

“คุณเฝ้าท่านไว้ก่อนนะมีอะไรรีบบอกผมทันที่คุณรีบไปหา คนที่ชื่อปรัณนะเขาน่าจะมีทางช่วยผมจะรีบหาไฟล์ทที่เร็วที่สุดบินกลับไป

เช้ามืดวันต่อมาเมื่อเครื่องบินจากเคปทาวน์บินมาลงจอด

ที่เมือง

ออกจากช่องVIPมาที่ประตูสนามบินก็มีรถมาจอดรถรอ เขาอยู่แล้วเมื่อคนขับรถเห็นเขาก็รีบเปิดประตูด้านหลังทันที พร้อมกับเชิญเขาด้วยความเคารพท่านประธานเตชิตเชิญขึ้น รถครับ”

ชายหนุ่มไร้ซึ่งปฏิกิริยาใดๆก้มตัวขึ้นรถไป

รถมุ่งหน้าไปโรงพยาบาลด้วยความเร็วที่เกินหนึ่งร้อย กิโลเมตรต่อชั่วโมงเพราะความอ่อนเพลียและความกังวล ระหว่างการเดินทางทำให้ชายหนุ่มดูเหมือนไม่ได้รีบร้อน มากกว่าปกติ

ขับมาเกือบสองชั่วโมงก็ถึงประตูโรงพยาบาล

จากลานจอดรถชั้นใต้ดินขึ้นลิฟต์มาเมื่อออกจากลิฟต์เขา มองเห็นเธอยืนรออยู่ที่ทางเดินระเบียง

เดรสสีแดงผมยาวพลิ้วระดับเอวใบหน้าถูกเติมแต่งด้วย เครื่องสำอางค์บางๆเมื่อเปรียบเทียบกับหมอพยาบาลกับคนไข้ ที่กำลังยุ่งอยู่ทางด้านหลังแล้วเป็นความสวยงามที่เหมือนจะอยู่ ผิดที่ผิดทางไปเสียหน่อย

สายตาชายหนุ่มมองไปอีกทางไร้ซึ่งอารมณ์ใดๆทำ เหมือนมองไม่เห็นเธอหมุนตัวเดินไปทางห้องผู้ป่วย
หญิงสาวยังสวมรองเท้าส้นสูงอีกด้วยเขารีบสาวท้าวไป อย่างรีบร้อนเธอจึงต้องวิ่งตามหลังเขาไปพร้อมกับเสียงร้องเท้า ส้นสูง”แต็กแตก”

“คุณคุณไม่ต้องเป็นห่วงตอนนี้อาการเริ่มทรงตัวแล้วเพิ่ง เสร็จจากการผ่าตัด”หญิงสาวหายใจหอบพูดกับชายหนุ่มตรง หน้า ใบหน้าที่สวยหมดจดเหมือนถูกเขียนด้วยคำว่าเอาใจกับ เอาหน้าไว้ทั่ว

แต่ผู้ชายที่เดินอยู่ข้างหน้ากลับไม่มีปฏิกิริยาใดๆไม่แม้แต่ จะชายตามองเธอ

หญิงสาวกัดริมฝีปากแน่นเธอจะทำอะไรได้อีกถึงแม้ในใจ จะโกรธแค้นแค่ไหนก็แสดงออกมาไม่ได้ผู้ชายคนนี้ไม่เคย สนใจเธอตั้งแต่แรกเธอจึงทำได้แค่พยายามเอาอกเอาใจเขา เท่านั้น

แล้วยังไง

นิสัยหยิ่งทะนงอย่างเขาไม่เคยจะต้องกลัวเธอเองก็ยินดี ทำให้ทุกอย่าง

เตชิตรีบเดินเข้าห้องผู้ป่วยเมื่อผลักประตูเข้าเข้าไปก็เห็น จริยานั่งอยู่ข้างเตียงคนป่วยที่ยืนสวมชุดออกกำลังอยู่อีกด้าน คือเวธนี

ขาของเขาชะงักแต่ก็เพียงแค่สองวินาทีเท่านั้นหลังจากนั้น ก็เดินเข้าห้องไปพยายามกลบเกลื่อนเสียงแข็งและไม่เป็นธรรมชาติ มาแล้วเหรอครับแม่

พูดจบเขาก็หันไปทางเวธ “เวธนี”

“เด็กหน้าของ ศึกษาปีหนึ่งแสดงออกมาให้หน้าเห็นชัดเจนเมื่อเห็น หน้าตาที่ไม่เป็นมิตรของเขา

จำนวนครั้งเตชิตมากเกี่ยวกับพี่ชายที่เธอล้วนมาจากปากของจริยาผู้เป็นแม่ โดยทั้งสิ้นเธอว่ากับความชอบของชายแทบจะไม่เลยแต่เธอก็รู้สึกว่า เขาเป็นนิ่งจึงกล้าพูดอะไรมาก