ตอน293จูบของผมคุณรังเกียจมั้ย

ตอนที่293จูบของผมคุณรังเกียจมั้ย

ลูกกระเดือกขยับไปมาเขาเลื่อนสายตาไปที่อื่นก่อนที่จะ ควบคุมร่างกายตัวเองไม่ได้

อารมณ์ในแววตาของชายหนุ่มลึกล้ำเกินคาดเดาลม หายใจร้อนผ่าวออกมามาพร้อมกับเสียงกระซิบที่ข้างหูของ เธอ”นัชชาคุณอย่าบอกผมนะว่าช่วงเวลาสามปีกว่าที่ผมคอย ดูแลปกป้องคุณคุณคิดว่าผมแค่อยากจะช่วยเหลือคุณเท่านั้น”

นัชชาสัมผัสได้ถึงลมหายใจของเขาเธอรู้สึกเหมือนตัวเอง เป็นกุ้งที่ถูกต้มจนสุก ใบหน้าเล็กๆแดงเชื่อมือและเท้าสะเปะสะ ปะไม่รู้จะวางไว้ตรงไหน คุณไม่ใช่จะช่วยฉันเหรอ”

“ใช่ผมช่วยคุณชายหนุ่มรีบตอบเธอในสายตาของเขา เวลานี้เต็มไปด้วยความรักความใคร่และเป็นครั้งแรกที่เขา แสดงให้เธอเห็นต่อหน้าอย่างชัดเจน

เขานิ่งไปพักหนึ่งแล้วพูดต่อว่า”ก็ไม่ใช่แค่อยากจะช่วย คุณ”

เหมือนทักษะความสามารถทางภาษาของเธอหายไปชั่ว ขณะไม่รู้ว่าจะพูดอะไรดีสายตาสับสนไม่รู้จะมองไปทางไหนดี พวกเขาสองคนอยู่ใกล้กันเกินไปสายตาของเธอจึงเห็นเพียงใบหน้าที่งดงามหมดจดของเขาเท่านั้น

เหมือนกับสามปีก่อนเขายังไว้ผมสกินเฮดผมทรงนี้สำหรับ คนอื่นอาจจะดูปกติธรรมดาแต่เมื่อเป็นเขากลับดูเหมือนเป็น พวกนักเลงอันธพาล

เธอรู้ดีว่าผู้ชายคนนี้ไม่ธรรมดาเรือนร่างของเขาเต็มไป ด้วยเสน่ห์ในแบบที่ไร้ที่ติความทรงเสน่ห์ที่ทำให้สาวๆ หลายคน ต่างเข้าแถวรอจะเป็นเจ้าของ

เขามีทั้งเงินอำนาจและพละกำลังทั้งยังเกิดมามีรูปร่างผิว พรรณดีอีกด้วย

ผู้หญิงปกติส่วนใหญ่ก็ต่างหลงเสน่ห์เขาทั้งนั้นมีแต่เธอ ผิดแผกแตกต่างจากคนอื่นความสัมพันธ์ระหว่างเขากับเธอมัน อาจซับซ้อนเกินไปทำให้เธอมองข้ามความจริงข้อนี้ไป

ใช่ผู้ชายอย่างเขาจะมาเสียเวลาสามปีกว่า โดยไม่ได้คิด อะไรเลยได้อย่างไร

“คุณก็รู้ว่าผมเป็นนักธุรกิจไม่มีทางทำธุรกิจที่ขาดทุน แน่นอนสามปีก่อนผมคิดแบบนี้ตอนนี้ก็ยังคิดแบบนี้” ในที่สุด เขาก็ยอมปริปากพูดแสยะยิ้มมุมปาก การลงทุนมีทั้งแบบระยะ สั้นและระยะยาว

และผมชนุดมลงทุนวางเบ็ดยาวเพื่อจะตกปลาใหญ่สาม ปีกว่าแล้วผมคิดอย่างไรกับคุณคุณน่าจะรู้ดี

นัชชาไม่คิดจะเรียกร้องให้คุณตอบแทนอะไรผมแต่ว่านอกจากผมแล้วคุณห้ามไปคิดอะไรกับคนอื่นเด็ดขาด นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาสารภาพความรู้สึกของเขาที่มีต่อเธอ

อย่างเปิดเผยตรงไปตรงมาแบบนี้ได้ยินเขาพูดแบบนี้เธอเองถึง กับไปไม่เป็นสับสนไปหมดเธอพอจะดูออกว่าเขาคิดกับเธอไม่ เหมือนกับคนอื่นๆทั่วไปแต่การที่เขามารภาพออกมาตรงๆแบบ นี้ทำให้เธอไม่รู้ว่าจะทำตัวอย่างไร

ชนุดมเป็นชายฉกรรจ์วัยสามสิบกว่าหากเขาออกปากมา ขนาดนี้แสดงว่าเขาเองก็ต้องมีการเตรียมการมาบ้างแล้วเมื่อ ต้องเผชิญหน้ากับลูกแกะอย่างนัชชาเขาก็เลือกที่จะเป็นสุภาพ บุรุษแบบสุดๆและก็เลือกใช้วิธีที่โหดร้ายทรมานที่สุดเช่นกัน แกล้งทำสงบเสงี่ยมให้เธอตายใจแล้วรอเวลาที่เธอเผลอไม่ทัน ระวังตัวจับเธอกลืนกินไปทั้งตัว

มือสองข้างที่ตรึงร่างเธอไว้ค่อยๆ โน้มลงมาลมหายใจ กลิ่นมิ้นเย็นเข้าใกล้เข้ามาอีก”สิ่งที่ผมพูดคุณเข้าใจมั้ย”

เขาไม่ได้แค่พูดแต่ยังเค้นเอาคำตอบจากเธอด้วย

นัชชารู้สึกหายใจติดขัดหัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะ”ชนุดม คุณอย่าทำแบบนี้…”

คิ้วของเธอยักขึ้นเล็กน้อย สำหรับฉันแล้วไม่เคยคิดอย่าง อื่นนอกเสียจากรู้สึกขอบคุณที่คุณช่วยเหลือฉันมากมาย

“ไม่เคยคิดเลยเหรอ”เขายังคงมีรอยยิ้มมองเธออย่างมี เลศนัยต้องลองคบกันดูก่อนถึงจะรู้ว่าคิดหรือไม่คิดคุณจะรู้ได้จากผมแล้วคุณห้ามไปคิดอะไรกับคนอื่นเด็ดขาด นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาสารภาพความรู้สึกของเขาที่มีต่อเธอ

อย่างเปิดเผยตรงไปตรงมาแบบนี้ได้ยินเขาพูดแบบนี้เธอเองถึง กับไปไม่เป็นสับสนไปหมดเธอพอจะดูออกว่าเขาคิดกับเธอไม่ เหมือนกับคนอื่นๆทั่วไปแต่การที่เขามารภาพออกมาตรงๆแบบ นี้ทำให้เธอไม่รู้ว่าจะทำตัวอย่างไร

ชนุดมเป็นชายฉกรรจ์วัยสามสิบกว่าหากเขาออกปากมา ขนาดนี้แสดงว่าเขาเองก็ต้องมีการเตรียมการมาบ้างแล้วเมื่อ ต้องเผชิญหน้ากับลูกแกะอย่างนัชชาเขาก็เลือกที่จะเป็นสุภาพ บุรุษแบบสุดๆและก็เลือกใช้วิธีที่โหดร้ายทรมานที่สุดเช่นกัน แกล้งทำสงบเสงี่ยมให้เธอตายใจแล้วรอเวลาที่เธอเผลอไม่ทัน ระวังตัวจับเธอกลืนกินไปทั้งตัว

มือสองข้างที่ตรึงร่างเธอไว้ค่อยๆ โน้มลงมาลมหายใจ กลิ่นมิ้นเย็นเข้าใกล้เข้ามาอีก”สิ่งที่ผมพูดคุณเข้าใจมั้ย”

เขาไม่ได้แค่พูดแต่ยังเค้นเอาคำตอบจากเธอด้วย

นัชชารู้สึกหายใจติดขัดหัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะ”ชนุดม คุณอย่าทำแบบนี้…”

คิ้วของเธอยักขึ้นเล็กน้อย สำหรับฉันแล้วไม่เคยคิดอย่าง อื่นนอกเสียจากรู้สึกขอบคุณที่คุณช่วยเหลือฉันมากมาย

“ไม่เคยคิดเลยเหรอ”เขายังคงมีรอยยิ้มมองเธออย่างมี เลศนัยต้องลองคบกันดูก่อนถึงจะรู้ว่าคิดหรือไม่คิดคุณจะรู้ได้ยังไงว่าตัวเองไม่เคยคิด

“แต่ว่าฉัน…”

นัชชาเตรียมที่จะแย้งเขาแต่ทันใดนั้นเองชายหนุ่มก็ก้ม ศีรษะลงมาทั้งเร็วและแม่นยำตรงกับริมฝีปากของเธอริมฝีปาก ของเขาเย็นเล็กน้อยบวกกับอากาศของนอกที่พัดเข้ามาเขาแค่ ใช้ริมฝีปากประกบลงมาที่มุมปากของเธอไม่ได้ลุกล้ำไป มากกว่านี้เขากำลังจูบเธอเหมือนเป็นการลองใจและดูปฏิกิริยา ของเธอด้วย

นัชชาคิดไม่ถึงว่าอยู่ๆเขาจะทำแบบนี้

สมองอยู่ที่ว่างเปล่ามีแต่สีขาวข้อต่อต่างๆทั่วร่างกาย เหมือนถูกฉาบด้วยปูนแข็งที่อไปหมดกว่าเธอจะมีสติรู้สึกตัวได้ เขาก็ยันกายลุกขึ้นแล้ว

“คุณรู้สึกขยะแขยงรึเปล่าที่ผมจูบคุณ”

สองมือของนัชชาบีบแน่นเสียงของเขาดังก้องอยู่ในหูเธอ

ขยะแขยงมั้ยเหรอ น่าจะไม่เธอโกรธที่อยู่เขาก็จูบเธอโดยไม่บอกเธอก่อนแต่

ในใจไม่ได้รู้สึกขยะแขยงรังเกียจหลังจากสำรวจความรู้สึกของ ตัวเองแล้วเธอกลับรู้สึกกังวลมากขึ้น

ทำไมถึงกลายเป็นแบบนี้

หรือว่าเป็นเพราะสามปีกว่าที่อยู่ด้วยกันมันทำให้เธอรู้สึกวนัชชาเองก็ลืมคิดถึงเรื่องนี้พอคิดได้เธอก็อตเป็นห่วงไม่ได้ที่ โรงเรียนเวลาที่เขาเห็นพ่อของเด็กคนอื่นเขาจะรู้สึกอยากมีพ่อ เหมือนคนอื่นมั้ย

คงต้องรู้สึกแน่ๆก็เหมือนตอนที่ไปสวนสนุกเขาจะมอง เหม่อเวลาเห็นเด็กคนอื่นมีพ่อแม่คอยจูงมือเดิน

เธอพยายามทำทุกอย่างให้ดีที่สุดแต่ต่อให้ดีแค่ไหนก็มี อาจแทนที่บทบาทของคนเป็นพ่อในใจของเขาได้

ไม่อาจปฏิเสธได้ว่าธีมนต์ชอบชนุดมมากเขาสัมผัสได้ถึง ความรักและเอ็นดูที่ชนุดมมีให้อีกอย่างก็คือความเคารพรัก และคาดหวังของเขาที่มีต่อผู้ชายที่อาวุโสกว่า

เรื่องแบบนี้ไม่เกี่ยวกับอายุแต่มันคือสัญชาตญาณอย่าง หนึ่ง

“คุณรู้ดีว่าธีมนต์ต้องการอะไรดังนั้นคุณอย่าทำเป็น ตาบอดแล้วผลักผมออกไปคิดทบทวนดูดีๆได้มั้ย”

ตอนแรกที่เขาคิดจะให้เธออยู่ข้างกายเขาก็ไม่ได้คิดอะไร มากแค่รู้สึกกับผู้หญิงคนนี้พิเศษกว่าคนอื่นแต่เขาก็ไม่รู้ว่าอะไร ที่พิเศษ

ผ่านไปสามปีกว่าความรู้สึกแบบนั้น ในใจก็ไม่ได้ลดลงไป แต่กลับเพิ่มมากขึ้นเหมือนมีมือเล็กๆมาคอยสะกิดเกาที่ใจของ เขาไม่หยุดโดยเฉพาะเธอที่นับวันยิ่งสวยสะพรั่งยิ่งทำให้หวั่น ไหวจนเขาเองจะอดใจไม่ไหวอยู่แล้ว
“ชนุดมคุณก็รู้ว่าฉันให้ค่าตอบคุณไม่ได้คุณยังจะทำเพื่อ ฉันอีกทำไม”หญิงสาวขมวดคิ้วช่วงระหว่างคิ้วและดวงตาเจือ ความโศกเศร้า

โอกาสแบบนี้หากเป็นผู้หญิงคนอื่นคงจะรีบกระโจนเข้ามา คว้าไว้ทันทีแต่นัชชากลับไม่ทำเธอไม่ได้รังเกียจเขาอาจจะไม่ ได้เรียกว่ารักขอบเขตของความรู้สึกแบบนี้ไม่ชัดเจนอย่างมาก เธอไม่ยอมตามใจตัวเอง

“ฉันเคยผ่านการแต่งงานมาก่อนแถมยังมีลูกติดมาด้วย อีกคนคนดีอย่างคุณหาได้ดีกว่านี้แน่นอน”

ชายหนุ่มยักคิ้วขึ้นเขาไม่ชอบฟังเธอพูดดูถูกตัวเอง ที่สุด”ผมชนุดมมีชีวิตมาสามสิบกว่าปีแล้วไม่เคยสนใจว่าคน อื่นจะคิดอย่างไรผมต้องการอะไรผมรู้ดีสิ่งที่คุณต้องทำไม่ใช่มา กังวลเรื่องแบบนี้แต่คุณต้องมองผมในแบบผู้ชายจริงๆคนหนึ่ง

เธอมองไปที่ใบหน้าหล่อเหลาของคนตรงหน้าแทบไม่ อยากจะเชื่อเลยว่าผู้ชายคนที่เคยใช้ปืนจี้เธอเมื่อก่อนคนที่ สร้างความหวาดกลัวให้เธอมาวันนี้เขาจะมาสารภาพรักกับเธอ และที่เหลือเชื่อไปกว่านั้นก็คือเธอเหมือนจะถูกโน้นน้าวให้ หลงไปกับบรรยากาศและความรู้สึกตอนนี้

เขาพยายามบังคับร่างกายให้ถอยหลังไปหนึ่งก้าวให้เธอ ได้สงบจิตสงบใจ”ผมจะไม่บังคับคุณคุณมีเวลาค่อยๆคิด ทบทวนผมรอได้”