ตอน275เส้นชีวิตและความตาย

ตอนที่275เส้นชีวิตและความตาย

นัชชาจ้องมองเขาอย่างประหลาดใจไม่รู้ว่าทั้งหมดนี้เขา ต้องการทำอะไรฉันไปไม่ได้คุณยังอยู่ตรงนั้นแล้วฉันจะไปยัง

“ได้คุณยื่นขามาก่อนพอขาถึงที่นี่ก็ดันตัวเองขึ้นมา ผู้ชายคนนั้นพูดสั้นๆ ใบหน้าดูกังวล เวลามีจำกัดถ้ายังเป็นแบบ นี้ต่อไปก็คงไม่ทันแล้ว

“แต่ว่า”

“ความเร็วของรถตอนนี้คือ 120กิโลเมตรต่อชั่วโมงการ คำนวณมีอุโมงค์ในศูนย์กลางของการเดินทางกลับไปหลังจาก ผ่านอุโมงค์จะเจอภูเขาลูกหนึ่งด้านล่างเป็นคูเมืองที่คดเคี้ยวจะ ผ่านรอบเมือง และเราต้องขับรถเข้าไปในทะเลสาบเพียงไม่กี่ วินาทีก่อนที่รถจะลงจอดบนทะเลสาบ” ผู้ชายพูดเร็วมากแต่ทุก คำพูดชัดเจนที่สุดเท่าที่เป็นไปได้

ขับไปที่แม่น้ำแล้วโดดลงไป

นัชชาได้ฟังแล้วหัวใจเริ่มเต้นมันเป็นมนุษย์ที่ไม่มีใคร สามารถทนต่อความเจ็บปวดและถ้ามันสายเกินไปที่จะตาย ในแม่น้ำ
หัวใจเธอเต้นเร็วและเต้นแรงราวกับว่าเธอต้องการที่จะ ทำให้เธอหูหนวกมันต่ำเกินไปมันเหมือนงานที่เป็นไปไม่ได้

เมื่อเธอค่อยๆขยับตัวผู้ชายคนนั้นกำลังมองเธออยู่ คุณ นัชชาคุณเชื่อใจคุณชานุดมไหม

เชื่อใจไหม?

ส่วนมากก็จะเชื่อถ้าไม่เชื่อตอนนี้เธอกำลังจะทำอะไรอีกใน ช่วงเวลาที่เธอกำลังทำลายลวดหนามและมันก็ไม่มีทางที่จะไป ต่อแล้ว

นัชชาถอนหายใจถึงแม้ว่าเธอจะลังเลเธอเริ่มที่จะย้าย ร่างกายของเธอตามคำแนะนำของผู้ชายคนนั้น

รถเคลื่อนที่อย่างรวดเร็วเลี้ยวไปทางซ้ายเล็กน้อยเลื่อนไป ในทิศทางของที่นั่งคนขับ

“ตอนนี้ยื่นแผ่นดิสก์ออกมาผมไม่มีทางล้มลงเส้นทางข้าง ต้นจะเป็นไปตามที่คุณเห็นผู้ชายบอกว่าไม่มีเวลาให้กับเธอ

เขายื่นแผ่นดิสก์ให้กับเธอแล้วเขาก็ล้มลงไปอย่างรวดเร็ว

คนสองคนอัดกันนั่งในที่นั่งเดียวกันผู้ชายมีรูปร่างไม่ใหญ่ มากเธอใช้เวลาสักครู่เพื่อย้ายร่างกายทั้งหมดนัชชาหันไปดูอีก ฝั่งถึงแม้ว่าเธอจะไม่ได้ควบคุมคันเร่งแต่ผู้ชายคนนั้นก็พยายาม ที่รักควบคุมมัน

ผ่านไปครึ่งนาทีรถก็เข้าไปทางอุโมงค์ที่มืดข้างในสว่าง ด้วยแสงไฟสีเหลืองหลังนัชชาเปียกชุ่มด้วยเหงื่อร้องออกมาพวกเรากำลังจะเข้าในอุโมงค์

นัชชารู้สึกว่าชีวิตจะถูกควบคุม ไม่นาทีจะนี้แบบมันยิ่งเห็นได้ชัดขาและร่างกายของผู้ชายคน นั้นรัดขึ้น

เริ่มลงเสียง

นัชชาไม่รู้ว่าเขากำลังทำอะไรแค่ว่าของเธอแขน ของผู้ชายคนนั้นเป็นบางครั้งไม่กล้าแม้แต่จะขยับตัว แม้แต่

แต่มองถนนรู้สึกสับสนและไม่เตือนตัวเองเรา ผ่านอุโมงค์ ไปทำดีตอนฉันทำ

เขาเงยขึ้นมองเปิดลึกๆตอนฉันเร่งไว้ แล้ว คุณต้องเหยียบคันท่อรถจําเป็นต้องเอาออกมา

เอาออก”

ใช่ถ้ารถเข้าไปในน้ำชิ้นส่วนนั้นมันจะสามารถระเบิด ต้องเวลานานพอสมควรต้องคิดว่าควรยังไงจะสามารถกระโดดออกไปจากได้ ตอนพูดนี้เหมือน เขาจะอ่อนแอเหมือนกับว่านี้ควรสายนะ

พอนัชชา

เธอทนไม่ได้เลยพูดออกไปเสียงความรู้สึกตอนเหมือนมีช่องว่างถ้ารถระเบิดพวกเราต้องตาย
ไม่กลัวว่าตัวเองต้องตายแต่เป็นห่วงเด็กในท้อง

นึกถึงลูกทีไรเธอก็รีบอธิบาย ฉันท้องคุณรู้ไหม ก่อนจะมาชนุดมได้บอกทุกอย่างที่เกี่ยวกับเธอหมดแล้ว พอเขาได้ยินก็ไม่แปลกใจอะไร ฉันรู้แล้ว

สีหน้านัชชาเริ่มซีดเธอรู้ว่านี่ไม่ใช่เรื่องตลกด้านหลังของ

ชีวิตคือความตายตอนนี้พวกเขากำลังอยู่ที่จุดเชื่อมระหว่างทาง แยกพวกเราไม่สามารถทำผิดพลาดได้ ตั้งแต่อุโมงค์มาจนถึงแม่น้ำแต่มันก็ไม่ใช่ระยะทางสั้นๆ

และกระโดดออกจากรถที่ความเร็วสูง

“คุณนัชชาสบายใจได้ถึงผมจะตายเป็นสิบครั้งและก็จะไม่ ให้คุณมีแม้แต่รอยแผล พูดจบประโยคนี้ผู้ชายที่ปีนขึ้นมาจาก ใต้ฝ่าเท้าของเขาทันใดนั้นก็มานั่งเบียดกับเธอในที่นั่งคนขับ เริ่มขับรถเร็วเหมือนเดิมแต่พวกเขาไม่มีใครที่จะเหยียบคันเร่ง

ทุกอย่างพร้อมแล้วก็เหลือแค่กระโดดพวกเขารับรู้ดังนั้น บรรยากาศก็เริ่มตึงเครียด

“คุณชนุดมเป็นคนซื่อตรงและเชื่อถือได้ฉันคิดว่าคุณควร เชื่อเขาถึงตอนนี้เขาก็ยังปกป้องชนุดม

นัชชาได้ยินก็ตกใจเธอทนไม่ไหวที่จะหัวเราะ ถ้าฉันไม่เชื่อ แล้วยังไงฉันได้มอบชีวิตทั้งสองไว้ในมือของเขาแล้ว

เธอและเด็กก็อยู่ในการต่อสู้ของวันนี้
พอพูดจบประโยคทั้งสองคนก็ไม่ได้พูดอะไรอีกเลยคิดดูสิ ถ้าชนุดมอยากให้เธอตายจริงๆคงไม่ต้องใช้ความพยายาม มากขนาดนี้ได้รับเวลาได้เพิ่มพลังงานและความเสี่ยงและคำสั่ง ของผู้บังคับบัญชา

ผู้ชายคนนั้นพยายามจะฆ่าเธอและมันง่ายมาก

เห็นแสงสว่างที่เพิ่มขึ้นนัชชาเริ่มหมดสติใกล้จะถึง ทางออกแล้ว

รู้สึกเหมือนมีอารมณ์ทางเพศเริ่มหายใจเร็วขึ้นเร็วขึ้น เรื่อยๆรู้สึกขาดออกซิเจนเล็กน้อยรู้สึกตื่นเต้นมาก

เหลือแค่สามส่วนหนึ่งในเวลาเดินทางเขาเชื่อหน้าต่างลง เริ่มทำตามแผนมันไม่ได้รับอนุญาต

ตำรวจติดอาวุธที่ด้านหลังของรถที่รับผิดชอบในการตรวจ สอบและดูความเร็วที่ผิดปกติของพวกเขานอกจากนี้ยังมีกรณี ของการเปิดหน้าต่างตำรวจใช้เครื่องวิทยุตะโกนว่า “โปรด ระวังกรุณาปิดกระจกรถเดี๋ยวนี้”

ฟังจากน้ำเสียงที่มั่นคงใบหน้าของเขายังคงเหมือนเดิม ดวงตาของเขาจ้องมองไปที่ถนนข้างหน้า

นัชชาเหงื่อแตกเธอยกมือขึ้นจับท้องของเธอแบบนี้เด็ก

อาจจะปลอดภัย

ผู้ชายมองเห็นการกระทำของเขาด้วยหางตาเขาเป็นผู้ชาย แมนๆเห็นการกระทำของเธอคนนั่นทำเขาหวั่นไหวเขาสูดลมหายใจเข้าปอดละพูดว่า “คุณนัชชาขออภัยด้วยไม่ได้ตั้งใจ

ไม่รอช้าที่จะให้นัชชาเข้าใจวินาทีต่อไปเอาเหล็กมาหมัด รอบเอวจะตายก็ตายตรงนี้แหละ

“อร๊ายยย นัชชากรีดร้อง คุณทำอะไร

“ถ้าฉันนับ123 คุณก็กระโดดเลยผมจะปกป้องคุณเอง เขา พูดเสียงดังขึ้นกระจกถูกลดลงมาทั้งหมดลมพัดเข้ามาโดนหน้า รู้สึกเจ็บนิดหน่อย

ตัวของนัชชาเริ่มสั่นเธอเหลือบมองในกระจกสัญญาณ เตือนภัยถูกเปิดและเสียงกรีดร้องของสัญญาณเตือนภัยดังก้อง ผ่านอุโมงค์

นัชชาถอนหายใจถึงเวลาเวลานี้เธอมีความกล้าที่จะมีชีวิต อยู่เพื่อตาย

แสงที่เพิ่มขึ้นก่อนที่ตาของฉันจะปิดลงยิ่งอยู่ยิ่งเยอะขึ้น และใกล้ขึ้นเรื่อยๆ ในที่สุดรก็สามารถวิ่งออกมาจากอุโมงค์แล้ว เขายื่นมือมาจับที่แขนของฉันตะโกนบอกว่า “ถึงแล้วควบคุม ร่างกายตัวเอง”

เสียงพูดได้เงียบลงรถวิ่งตรงไปที่ขอบของถนนภูเขาเห็น ได้ชัดว่าเป็นเส้นทางที่คดโค้งแต่เขาไม่ได้ย้ายทิศทางและหา จังหวะที่จะออกไป