ตอน268 คำที่เธอพูดวันนี้ไว้

ตอนที่268 จำค่าที่เธอพูดวันนี้ไว้

เสียงเบาลง หมายเหตุวิสามัญ ไม่เพียงแต่เตชิตผู้ พิพากษาและอัยการทุกคนมองเธอด้วยความที่น่ากลัว

ฉันไม่เคยเห็นข้อเสนอของศาล แต่ความขัดแย้งระหว่าง ศาลกับทนายความของฉันเป็นสิ่งแรก

หัวหน้าผู้พิพากษามองวัสดุในสายตาของเธอและไม่ สามารถช่วย แต่ขมวดคิ้วได้ “โปรดอธิบายคำพูดอีกครั้งด้วย การสนับสนุนของหลักฐาน

นัชชาไม่เคยกล้าหาญอะไรแบบนี้มาก่อน เธอรู้สึกเหมือน กุ้งตัวเล็ก ๆ ที่ถูกเนรเทศในทะเลลึก ก็รู้อยู่ว่ามันแก้ไขอะไรไม่ ได้ “ฉันพูดว่า ฉันไม่ได้ฆ่าคน

พูดเหมือนเดิม ไม่เพียง แต่ไม่ทำให้อ่อนแอเท่านั้น แต่ ยังน่าเชื่อมากกว่าเดิม

เขาไม่ได้ฆ่าคน เธอรู้ชัดเจนมาก ตัวเองไม่ได้ทำผิด

สีหน้าท่าทางของเตชิตเปลี่ยน ไม่ใช่สิ่งที่เอยู่บนใบหน้า แต่มันเป็นเรื่องสิ่งที่แย่ เขามักจะเป็นคนที่เหมะที่สุดในศาล เขาไม่สามารถอดทนได้อีกต่อไป
สิ่งต่าง ๆ กำลังพัฒนาในด้านที่ไม่สามารถควบคุมได้และ เธอไม่ชอบความรู้สึกของการสูญเสียการควบคุม

เตชินยกมือขึ้นเพื่อส่งสัญญาณให้ผู้พิพากษาว่า “เรา สมัครเพื่อเลื่อนเวลาสิบนาที … ”

“ไม่ต้อง” นัชชาพูดขึ้นมาทันที หน้าอกเป็นคลื่นถ้าคุณ

มองอย่างใกล้ชิดคุณจะเห็นไหล่ของเธอสั่นเล็กน้อยเธอหายใจ

ลึก ๆ และทำให้เสียงของเธอราบรื่นที่สุด “ฉันรู้ว่าหลักฐานที่

ฉันมีในมันไม่มากแต่ถึงอย่างไงฉันก็จะพูดด้วยบุคลิกและ

สุขภาพของฉันฉันไม่ได้ฆ่าใครเลยและฉันไม่ต้องการที่จะ

สังหารใครกับโคจิรัตน์ฉันไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับ ตั้งแต่ต้นจน

จบฉันแค่ฉีดเพื่อบันทึกการฉีด

ก็คือพูให้รู้ ทีนาร์”

ตอนแรกก็ไปได้ด้วยดีแต่มีบางอย่างมาทำลาย ผู้ พิพากษาก็ไม่เคยเห็นเหตุการณ์แบบนี้มาก่อน เงยหน้าขึ้นแล้ว มอง “นั่นเท่ากับการปฏิเสธการอ้างสิทธิ์ทนายความของเตชิต ใช่ไหม?

พูดจบ นัชชาก็เดินไปด้านหน้า สองคนก็อยู่ไม่ค่อยห่าง กันสักเท่าไหร่ พวกเขาก็รู้ เมื่อพูดประโยคนี้ออกไปแล้วคดีทุก อย่างก็จะเปลี่ยน

นัซซารู้ว่าเธอไม่ต้องการที่จะเอาแต่ใจตัวเอง แต่… เธอไม่ได้เปิดหน้าและมองผู้พิพากษาอย่างแน่นหนา “ใช่”
คุณมีหลักฐานสนับสนุนข้อสังเกตปัจจุบันของคุณหรือไม่?

เสียงเบาลง ในที่ขึ้นศาลนั่นเงียบมาก มือของนัชชาที่ด้าน ข้างของร่างกายนั้นเย็นและเกือบจะเหยียดออกเธอกัดหันไว้ ขนคิ้วนั้นแน่นมาก “ไม่มี”

หน้าตาคนดำเนินคดีเปลี่ยน ก้มหัวแล้วมองต่อหน้าของ เธอนั่นไม่มีเอกสารอะไร เสียงเขาลง กรุณานั่งลงแล้วพูด

นัชชาเงยหัวขึ้น ไม่เคยก้มหน้าลง “ยุติธรรมและพอเพียง ฉันไม่เคยทำอะไรที่ฉันไม่เคยทำฉันจะไม่ยอมรับและไม่ยอมรับ ผิด”

คุณมีคำอธิบายอื่น ๆ หรือไม่?

นัชชาส่ายหัวและในที่สุดก็ไม่ลืมเสียงสุภาพขอบคุณ “ไม่มีแล้ว ขอบคุณ

หลังจากการพูดจบลงไมค์ของเธอก็ถูกปิดและ นัชชามอง ดูเดสก์ท็อปต่อหน้าต่อตาของเธออย่างรอบคอบในความเป็น จริงความรู้สึกทั้งหมดได้รับผลกระทบจากเตชิตเธอนึกภาพ ผู้ชายคนนั้นแม้ว่าเธอจะไม่ได้มองเธอการแสดงออก

ถ้ามันไม่อยู่ในศาลเขาก็เต็มใจที่จะโยนเธอออกไป

นัชชาหัวราะ ฉันไม่ได้ดูที่อื่นจนกระทั่งคดีสิ้นสุดลงผลการ ตัดสินเป็นประจำอย่างไรก็ตามจากมุมมองของกระบวนการ ทั้งหมดความจริงที่ว่า นัชชาสามารถถูกสังหารได้ถูกกำหนด โดยทั่วไปและผลลัพธ์จะไม่แตกต่างกันมากนัก
เตชิตถือว่าคดีนี้เธอแม้มันไปแล้ว?

นัชชาไม่รู้ ก็คงไม่ถือหรอก ท้ายที่สุดเธอสนับสนุนว่า ความไร้เดียงสาก็ควรจะได้ผลลัพธ์ที่เธอต้องการเช่นกัน หลังจากไปศาลเป็นเรื่องปกติที่นิชชาจะถูกพาตัวไปคราว

นี้ฉันต้องเริ่มต้นฉันใช้ความสัมพันธ์เพื่อดูเธอในห้องเล็ก ๆ มัน

แออัดมาก

“เพราะอะไร อืม? ผู้ชายคนนั้นมีอาการหนาวสั่นและ หายใจไม่ออก หน้าตาเธอ มีความผิดหวังและความวิตกกังวล อย่างมาก “ฉันไม่เคยพูดกับเธอ อย่าเพิ่งพูด ต้องไม่ขัดแย้งกับ คำพูดของฉัน เธอฟังมันไปถึงไหนแล้ว

ฉันฟังแล้ว นัชชาพิงอยู่ฝาผนัง แต่ฉันทำไม่ได้

“เหอะ เตชิตหัวเราะเบา ๆ และอารมณ์ที่ระงับไปสองสาม วันกำลังจะหมดลงและเกือบจะยุบ “ตอนนี้คุณพอใจแล้วหรือ ยัง?”

ไม่พอใจ”นัชชาไม่ถูกบดบังเลย” พวกเธอจะตัดสินฉัน มากขึ้นเท่านั้น”

เตชิตมองหน้าผู้หญิงตัวเล็กๆนี้ มองอย่างไม่คาดสายตา ความเกลียดชังไม่สามารถเอาชนะได้ด้วยความพยายามเพียง เล็กน้อยหรอแต่เธอเป็นมากกว่าคนอื่นและเธอก็หนักกว่าใคร “ทำไมคุณไม่ฟังฉันมานานฉันต้องตายในขั้นตอนนี้เหรอคุณ…
“ถ้าตามจากสิ่งที่เธอมาพูด ฉันคงจะตายใจมากกว่า “คดี จบลงแล้ว นัชชาสงบไปมากแล้ว ทรงทราบว่าต้องใช้กำลัง มากแค่ไหน ในการพูดว่า ในศาลเธอแทบจะอดใจไม่ไหว

“เตชิต คนเราก็ต้องตายอยู่ดี ฉันไม่เคยกลัวตัวเองจะเจอ ปัญหาอะไร ฉันแค่อยากได้ความยุติธรรม “เธอยกมือขึ้นแล้ว วางข้างใบหน้าใจรู้สึกเจ็บปวดขึ้นมา “ฉันรู้ว่าคุณใช้พลังงาน และความพยายามอย่างมาก ในคดีนี้ ฉันหวังว่าเธอคงจะ เข้าใจเรื่องพวกนี้ ไม่ใช่ว่าฉันทำลายมันทั้งหมด แต่ที่นาร์เธอ เป็นผู้ร้าย … ”

“พอแล้ว” ชายผู้นั้นส่งเสียงต่ำเพื่อขัดจังหวะคำพูดของ เธอ แทนที่เป็นสิ่งที่ดีที่สุด ทำไมถึงต้องแบบนี้ คุณรู้หรือไม่ ว่าผลลัพธ์นี้มีผลกับคุณอย่างไรนัชชานี่ไม่ใช่ครอบครัวไม่มีขั้น ตอนที่ต้องระมัดระวังอย่างยิ่ง

การใช้อารมณ์คืออะไร?” คำพูดนั้นตกไปอยู่ในหูของนัก ชา เธอต้องการหัวเราะ” คุณพูดว่าฉันหยิ่งเหรอ?”

การยืนกรานของเธอหัวใจของเธอสิ่งต่าง ๆ ของเธอใน

เรื่องนี้เธอใช้เพียงคำดังกล่าวเพื่อปฏิเสธเธออย่างสมบูรณ์ ชูมือยกของนัชชานั่นถูกวางอีกครั้งในขณะนี้ไม่มีอะไรใน ใจที่จะพูดอะไร

เธอรู้สึกว่าเธอถูกดูถูก ดังนั้นมันไม่สำคัญ

“อย่ามองฉันแบบนี้ เตชิตไม่สามารถยอมรับสายตาที่เสียใจได้และเธอเป็นห่วงอย่างมากว่าเธอไม่มีเหตุผลจาก พฤติกรรมที่ไม่ได้เตรียมตัวไว้ของเธอ “ผลลัพธ์ทั้งหมดนี้เกิด จากการเอาแต่ใจของคุณ”

“ฉันยอมรับ……. นัชชาหัวเราะ ห้องที่เงียบสงบดูร้อน อบอ้าวรอยยิ้มนั้นโตจากเล็กไปใหญ่แล้วก็หายเข้าไปในหูอีก ครั้งการเยาะเย้ยดวงตาของเธอก็ค่อย ๆ ถูกแทนที่ด้วยความ แน่วแน่และความเกลียดชัง

การไว้ทุกข์นั้นยิ่งใหญ่กว่าความตายของหัวใจ ณ เวลานี้ เธอเป็นความจริง จริงๆ และเธอก็เสียชีวิตจากหัวใจนี้อย่างสิ้น เชิง

“สายตาของเธอนั่นเต็มไปด้วยน้ำตา การเผาไหม้ด้วย ความเปราะบางแตกหักง่าย รอยยิ้มบนริมฝีปากที่มีรอยแตก ของเธอถูกรบกวน “เตชิต คำพูดวันนี้ที่เธอพูดไว้