ตอน258พาเธอไปแบบไม่คิดถึงสิ่งที่ตามมาทีหลัง
ตอนที่258 พาเธอไปแบบไม่คิดถึงสิ่งที่ตามมาทีหลัง
สุดท้าย
ทางอื่นแล้ว
เตชิตก็รับเอกสารมา
หรือว่าจะไม่ยอมรับผิด
ได้ ต้องได้ แต่ต้องเทียบกับชีวิตของคนในครอบครัว แค่เรื่องแพ้ในคดีนี้ ก็อาจจะต้องเสี่ยงด้วยชีวิตของนัชชา ด้วย เลาไม่กล้าเสี่ยง
ถ้าเลือกแล้ว ทุกอย่างจะดำเนินไปเร็วมาก แค่ครึ่งวัน ก็ดูเอกสารจบแล้ว ช่วงนี้เขาไม่ได้ยุ่งเรื่องในบริษัทเลย มีแต่เรื่องนี้เป็นแบบนี้ตั้งแต่เขาจบมาก็ไม่มีอีกเลย
การดำเนินงานเตชิตรู้ดี เพราะฉะนั้นทุกอย่างราบรื่นดี
เรื่องนี้เตชิตไม่ได้บอกนัชชา เพราะมีคนเกี่ยวเนื่องกับ คดีนี้เยอะ เลยทำให้ข่าวนี้เปิดเผยไปถึงหูของชนุดม
ตอนนี้ เขานั่งอยู่ พอได้ยินข่าวนี้ คิดว่าตั้งนาน คิด
ว่าจะมีวิธีที่ดีกว่านี้ ก็ได้แค่นี้แหละ
“ใช่ครับ
คุณชนุดม
แต่ด้วยฐานะของเตชิตแล้วถึงแม้ทางศาลจะตัดสินแล้ว
พูด
อีกไม่นานก็ถูกปล่อยตัวได้” ผู้ช่วย
ชนุดมยื่นมือแกะกระดุมออก
ยอมรับ?”
พูดจบ ก็เหมือนตลก พูดอีกว่า “คิดว่าจะไม่มีโอกาส ไปที่สถานีตำรวจแล้ว ตอนนี้คงจะได้ไปอีกแล้วสินะ
ตอนนี้ผู้ช่วยของเขานิ่งไป “คุณชนุดม
ว่า……
คุณหมายความ
“อืม” ชนุดมตอบ ค่อยๆเก็บรอยยิ้มบนหน้า หน้าตา จริงจังขึ้นมา “ไปบอกกับหัวหน้าตัวรวจก่อน ว่าคืนนี้ชั้นจะ
ไปเยี่ยมคน
ผู้ช่วยรีบตอบ “ได้ครับ
คุณชนุดม
ชนุดมจ้องมองไปที่นึง “ครั้งนี้อยู่ที่นี้นานเกินไป ก็ควร
ไปได้แล้ว”
“ไม่ได้ทํา
ทําไมต้อง
คืนนั้นเก้าโมง ชนุดมก็อยู่ในห้องสอบสวนของนัชชา
ตำรวจเป็นประตู เธอดูตกใจ
มองมาที่ประตู
ตอนที่เห็นหน้าเขา ก็รู้สึกงงขึ้นมา
การตอบสนองที่คิดไว้
รีบลุกขึ้นจากเก้าอี้เขาเดินตรงเข้ามา พูดอย่างเมื่อก่อน
ให้ตำรวจอยู่ด้านนอก
“เจอกันอีกแล้ว คุณนัชชา” เป็นการพูดเปิดฉาก
คนที่เคยคุ้นชิน
แต่ทาทีของนัชลาไม่ค่อยดี แต่ตอบว่า “คุณชนุดมคง
ลืมไปแล้ว ว่าสองวันก่อนที่พูดไว้ เธอหมายถึงคำที่เขาบอกไว้ว่า เธออีก
ได้ยินเธอพูดแบบนี้ ชนุดมก็รู้สึกผิดหวัง แล้วเงยหน้า
ปรับสีหน้า เธอคงจะไม่อยากให้ผมมาสินะ…แต่ว่าครั้งนี้ผม จะเป็นผู้ชมอย่างเดียวไม่ได้
เธอไม่อยากพูดเยอะ
ของคนอื่น?”
“คุณชนุดมคงไม่รู้จักการปฏิเสธ
“ผมรู้ว่าคุณรอให้เตชิตจัดการเรื่องนี้อยู่ เธอหวังว่าจะ
ไม่ความผิด พ้นโทษใช่ไหม ?” สองคำสุดท้ายเราพยายาม
เน้นมัน “ผมรู้อยู่แล้ว” เขานั่งตัวตรงแล้วเอียงไปข้างๆหน่อย
นัชชาได้ยินแล้วก็เหงื่อตก “นายรู้ได้ยังไง ?”
เรื่องแบบนี้มันจะปิดเป็นความลับ แต่ชนุดมกลับรู้
“ตอน เธอกำลังรอเขาอยู่นั้น เธอรู้ไหมว่าเขาทำอะไร
อยู่ ?”
คราวหลังเขาจะไม่ช่วย
เขาไม่ได้
“นัชชาก็ยิ่งหน จะทำอะไรอีก
“ช่วยเธอ
จะตอกกลับ
“นอกจากช่วยชั้นแล้วเขา
?” ชนุดมหัวเราะออกมา
มาจากในกระเป๋าที่อยู่บนโต๊ะ “เธอดูเอาเอง
ช่วยเธอหรอ”
นัชขามองดูหน้าจอโทรศัพท์ที่สว่างขึ้น
สนบน
เป็นใบเอกสารบางอย่าง
ในครั้งนี้
เอาโทรศัพท์ออก
นี่เขากำลัง
ก็ดูตัวหนังสือด้
เขียนเกี่ยวกับเรื่องการสู้คดี
และยังมีลายเซ็นของทนายความอยู่
กับด้านกฎหมาย
นัชชาเรียนเกี่ยว
เธอไม่ได้ดูอย่างละเอียด ดูอย่างรวดเร็ว
สําคัญ แต่ว่าสีหน้าของเธอไม่ค่อยดีขึ้น
ชนุดมเห็นนัชชามองดูใบนั้น
หมดแล้ว เลยถามว่า
“รู้สึกยังไงบ้าง?
ดูแน่จุด
รู้สึกเหมือนเธอน่าจะดู
นัชชาๆม่พูดอะไร ผมปิดหน้าของเธอไว้
ทั้งหมดที่ดูแล้ว สิ่งที่ทำให้เธจำได้ดีที่สุด –
คิดถึงตอนที่ยอมรับผิด
มอบตัว?
ทั้งๆที่ไม่ได้เปิดประตูไว้
หวังว่าทางศาลจะให้โทษเบา
แต่กลับรู้สึกเหมือนมีลมเย็นๆพัดมา
พัดเข้าไปในในของเธอ
* ไม่เป็นไปไม่ได้ เหมือนเธอทั้งคนดูไม่เชื่อ
!” นัชชา ใช้มือผลักทิ้ง
ชนุดมมอง โทรศัพท์ โต๊ะสักพัก แล้วก็เก็บเข้าใน
กระเป๋าคืน “ถ้าเธอไม่เชื่อ เธอก็โทรถามเขาดูเอง”
คำเดียวทำให้นัชชาพูดไม่ออก เพราะอะไร? เขามีสิทธิ์
อะไรพูดคนนี้?
“เตชิตไม่มีทางทำแบบนี้ เขารับปากว่าจะช่วยชั้น คืน ความบริสุทธิ์ให้ชั้น ไม่ยอมรับผิดแน่!” นัชชาลุกขึ้นจากเก้าอี้ หันไปที่แระตูพูดเสียงดัง “คุณตำรวจค่ะ เชิญเอาเขาออกไป หน่อย !
เขาคิ้วขมวดกัน ลุกขึ้นวนรอบตัวเธอ สองมือกดไหล่ เธอให้นั่งลง “นัชชา นี่คือความจริง เธอต้องเผชิญกับ มัน”
นี่คือครั้งแรกที่ชนุดมเรียกชื่อเขา เรียกอย่างจริงจัง
และคือครั้งแรกที่เขา
ตอนที่นัชชานั่งลงน้ำตาเธอไหล เสียงของตำรวจที่มาถึง
รีบเปิดประตู เห็นบรรยากาศไม่ดีก็หยุดนิ่งไว้
“คุณนัชชา คุณ…..
ยังไม่ทันได้พูดจบ ก็เจอสายตาของชนุดมทำให้หยุดพูด
ยืนอยู่ที่เดิม
“ผมก็พูดเยอะแบบนี้ ที่เหลือเธอไปถามเขาเอง ผมมา
วันนี้ไม่ใช่มาซ้ำเติม ผมแค่อยากจะบอกว่า ถ้าเธออยากจะ
ไป…” ชนุดมขยับไปใกล้เธอพูดเสียงเบา “ผมพาคุณไปได้
โดยไม่สนใจว่าจะมีผลอะไรตามมา
Please enter a description
Please enter a price
Please enter an Invoice ID
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ
