ตอน250กัดอย่างคลุมเครือ

ตอนที่ 250 กัดอย่างคลุมเครือ

ไม่มีทาง อยู่ในประเทศไม่เป็นตัวของตัวเอง ชนุตมรอได้

เลขาไม่ชัดเจนถึงประวัติความเป็นมาของชนุดม รู้แค่ เพียงการแนะนำตัวนั้นคลุมเครือมาก เขารู้สึกว่าผู้ชายคนนี้ ลึกลับมาก และเป็นการดีกว่าที่จะตรวจสอบอย่างไม่นิ่งนอนใจ

เขามาที่นี่ มีคำสั่งจากเบื้องบนไม่ให้มีบุคคลที่สามรู้เป็น อันขาด ดังนั้นนอกจากพวกเขาและนัชชาแล้ว ไม่ได้รับอนุญาต ให้บอกใคร รวมถึงเตชิตด้วย

เทียบกับเตชิตรูปร่างเช่นนี้แตกต่างกันลิบลับ บุคคลนี้เมื่อ เห็นคำแรกที่นึกถึงก็คือ อันตราย

ดังนั้นหากทำอะไรบู่วามก็จะไม่เป็นผลดี หากไม่ระวังอาจ เกิดความผิดพลาดครั้งใหญ่

ดังนั้นระหว่างสองชั่วโมงแห่งการรอคอย การกระทำของ เลขาแทบจะไม่เกิดการเปลี่ยนแปลง ในใจก็อธิษฐานว่าขอให้ ชนุตมอยากออกไปจากที่นี่ รอแล้วรอเล่าเขากลับไม่เคลื่อนไหว จนกระทั่งเขาทนไม่ไหวและคิดอยากจะออกไป นัชชาก็ตื่นขึ้น มา

บนหน้าจอมอนิเตอร์ดูเหมือนผู้หญิงคนนั้นจะตื่นขึ้นมาหลังจากนั้นก็ลุกขึ้นจากโต๊ะ ยกมือขึ้นและขยี้ตา ดูเหมือนว่าจะ ยังไม่ได้สติอย่างสมบูรณ์ เธอมองไปที่ผนังโดยรอบ

เมื่อชนุตมเห็นท่าทีของเธอ ไม่รู้ว่าเขาคิดอะไร ริมฝีปาก เด้งขึ้นเล็กน้อย เทน้ำชาลงในถ้วยชาในมือและเดินตรงออกไป เมื่อเลขาเห็นก็ส่งสายตาไปที่เจ้าหน้าที่ตำรวจนายหนึ่ง

ทันที อีกฝ่ายออกไปเพื่อที่จะพาเขาไปที่ห้องขังของนัชชา

“แอ๊ด” เสียงประตูเปิดออก คนที่ด้านนอกและด้านใน สายตาประสานกัน เต็มไปด้วยความเงียบสงบ เต็มไปด้วย ความสยองขวัญ

นัชชามองไปที่ผู้ชายรูปร่างสูงใหญ่ตรงประตูทางเข้าซึ่งกำ มุ่งหน้าเข้ามา ก็ตกใจและลุกจากเก้าอี้ และถอยไปสองก้าว อย่างรวดเร็วเพื่อให้เท้ายืนได้อย่างมั่นคง “คุณ…คุณ..

เธอคิดว่าตัวเองตาฝาดไป หลังจากขยี้ตาสองสามครั้งก็ ตระหนักว่านี่ไม่ใช่ภาพลวงตา

แต่ว่า….

ที่นี่คือสถานีตำรวจ เธอเพิ่งจะมาถึงเพียงไม่กี่ชั่วโมง ชาย คนนั้นก็ติดตามมา สามารถติดต่อประสานงานได้รวดเร็วเพียง นี้ มันเป็นไปได้อย่างไรกัน

แค่คิด เหงื่อก็ผุดขึ้น

ก่อนที่ชนุตมจะเข้ามาได้บอกให้คนปิดกล้องวงจรปิด ภายในห้องขัง ในเวลานี้ผู้หญิงคนนี้มีท่าทีตื่นตระหนกเป็นอย่างมาก ท่าทีของเขากลับดูมีความสุข

ใช่ เมื่อเห็นเธอเป็นเช่นนี้ เขาจึงอารมณ์ดีมาก

ดังนั้น เขาจึงก้าวไปข้างหน้าสองก้าว เห็นเธอค่อยๆถอย หลบไปที่ผนัง หลังจากที่หนีไม่พ้นแล้ว เขาก็เอื้อมมือออกไปจับ คางอันแหลมของหญิงสาว “ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ คุณนัช ชา”

การกระทำเช่นนี้ เสียงที่ดูหมิ่น เป็นเรื่องง่ายที่นัชชาจะ สามารถจดจำได้ ที่ด้านนอกบาร์ ในตรอกนอกบาร์ครั้งนั้น…

ร่างกายของเธอเข้าสู่โหมดระวังภัยอย่างอัตโนมัติ เธอ มองผู้ชายตรงหน้าอย่างระวังตัวมาก “คุณมาที่นี่ได้ยังไงคะ”

ทักษะปีศาจของเขาอยู่เหนือจินตนาการของเธอ แม้แต่

สถานที่อย่างสถานีตำรวจ ถ้าเขาต้องการมามันก็ยังเป็นเรื่อง

ง่าย ผู้ชายคนนี้ ที่แท้เป็นใครกัน

“ไม่ต้องกลัว ผมไม่ได้มาทำร้ายคุณ” ชนุตมหัวเราะเบาๆ ทันใดเขาก็เอนกายไปหาริมฝีปากของเธอ มองและจูบลง

นัชชากลั้นลมหายใจ เธอเบี่ยงหน้าไปทางด้านข้าง ขนตา กระพือขึ้นลงอย่างมีพลัง

“อ๊ะ หลบหรอ” เสียงต่ำของชายผู้นั้นอุทานที่หูของเธอ เขาสูดลมหายใจอุ่นๆจากใบหูของเธอ

ความรู้สึกหยอกล้อถูกพัดพาไป นัชชาหันไปและตะคอก

ใส่เขา “สนุกมั้ย
ชนุตมมองไปที่ใบหน้าอันโกรธแค้น ช่างมีชีวิตชีวาเหลือ เกิน ในที่สุดก็รู้สึกพึงพอใจและปล่อยมือออก “ยังน่ามองเช่น

ตายซะเถอะ คำนี้ไม่เหมาะกับเธอ

นัชชาเบียดตัวเองติดกับกำแพง พยายามรักษาระยะห่าง จากเขาให้มากที่สุด แม้ในพื้นที่ที่จำกัด “คุณเป็นคนยังไงกัน แน่ ทำไมต้องมายุ่งกันฉันด้วย

“ผมเป็นคนยังไงคุณก็น่าจะรู้ ที่สำคัญคือ ผมช่วยคุณได้ พอพูดจบ ตาของเขาก็เหมือนนกฟีนิกซ์มองไปที่กำแพงรอบๆ “ว่าไง ต้องการให้ผมช่วยออกไปจากที่นี่มั้ยล่ะ

นัชชามองด้วยสายตาดุร้าย เธอจ้องมองไปที่ชายเบื้อง หน้าอย่างหนักแน่น “คุณจะพาฉันออกไปอย่างนั้น คุณรู้ไหมที่ นี่คือที่ไหน ที่นี่ไม่ใช่ที่ที่คุณคิดจะเข้าก็เข้า คิดอยากจะออกก็ ออกไปได้”

“ถ้าผมบอกว่าทำได้ล่ะ

นัชชาเบิกตากว้าง “ว่าไงนะ!”

“แค่คุณต้องการ ผมจะพาคุณไปตอนนี้เลย” เขาพูดอย่าง สงบนิ่งราวกับว่ากำลังบอกว่าอากาศวันนี้ดีมากอย่างนั้น เหมือนกับว่าการพาออกไปเป็นเรื่องที่ง่ายดายมาก

ถ้าหากเปลี่ยนเป็นคนอื่น นัชชาคิดว่าเขาต้องกำลังคุยโว อยู่แน่ แต่หากบุคคลนี้คือชนุตม เธอรู้สึกว่าเขาสามารถทำสิ่งนี้ได้จริง

หัวใจเต้นเร็วมาก การอยู่ในพื้นที่เดียวกับชนุตมช่าง เป็นการทรมานผู้คนจริงๆ

“กลัวผมหรอ” เห็นได้ชัดว่าแววตาของความหวาดหวั่น ปรากฏอยู่ในดวงตาของหญิงสาว เขายิ้มและประโยคเดิม “ผมจะไม่ทําร้ายคุณ

“ถ้าหากไม่ได้อยากทำร้ายฉัน คุณก็อย่าเข้ามาใกล้ฉัน

ริมฝีปากของนัชชาเปิดออก “ฉันไม่อยากมีส่วนเกี่ยวข้องกับ คุณ”

เมื่อได้ฟัง ชายคนนั้นก็พยักหน้าเบาๆ เขาเดินกลับไปครึ่ง ทางราวกับกำลังเดินเล่น “ฟังคุณพูดเช่นนี้ ผมรู้สึกเสียใจนะ…” นัชชาเลิกคิ้ว “คุณนี่มัน…

พูดยังไม่ทันจบ ชนุตนหมุนตัวกลับมาและเดินมาหา เขา กดตำแหน่งคิ้วของเธอที่ยกขึ้นให้ลดลง ปลายนิ้วที่หยาบกร้าน นั้นกดลงก็ได้กลิ่นแปลกๆ “อย่าทำหน้านิ่วคิ้วขมวดแบบนี้มัน ดูไม่ดีนะ”

” นัชชาถูกบังคับให้น็อตหลุดจากการกระทำอันอุกอาจ ของชายผู้นี้ เธอยกมือขึ้นและปัดมือเขาออก “เจี๊ยะ เสียงดัง ขึ้นมาอย่างชัดเจน

แรงของเธอไม่สามารถควบคุมได้ รอยแดงปรากฏขึ้นมา แม้ว่าความแข็งแกร่งของหญิงสาวจะเพียงเล็กน้อย แต่เมื่อกระทบถูกร่างกายกลับเหมือนการกระตุ้น เมื่อเห็นรอยแดง ที่ค่อยๆเด่นชัดขึ้นมา ชนุตมยังคงตกตะลึง

มีชีวิตอยู่มาสามสิบปี นี่เป็นครั้งแรกที่เขาถูกผู้หญิงตบ หน้า ทำให้เกิดความรู้สึกลึกซึ้ง

ชายคนนั้นหน้าบึงขึ้นในทันที สัมผัสได้ถึงความไม่พอใจ เขาคว้าจับมือของเธอไว้ นัชชาอดไม่ได้ที่จะร้องออกมาด้วย ความเจ็บปวด “โอ๊ย! ปล่อยฉันนะ!”

“กล้าตีผมหรอ” ดวงตาของชนุตมส่อแววอันตรายเล็ก น้อย เขาใช้กำลังเพียงสามส่วนก็ทำให้เลือดของเธอไม่ สามารถไหลเวียนได้ ขออภัยที่ผมไม่ได้พูดถึงผลที่จะตามมา

เขาทิ้งท้ายคำแปลกๆไว้ เมื่อนัชชาไม่เข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้น ทันใดนั้นก็รู้สึกเจ็บคอ เธอเอื้อมมือออกไปหวังจะผลักเขาแต่ก็ ถูกเขาหยุดเอาไว้

ฟันที่หมองคล้ำของเขาถูกเห็นได้หลังจากที่เขาอ้าปาก กว้างและกัดไปที่คอของเธอ

ไม่นานการกัดครั้งนี้ก็เปลี่ยนรสชาติไป ปลายลิ้นสัมผัสผิว อันมันหยาดเยิ้มเขาอดไม่ได้ที่จะตบลงไป ริมฝีปากบนและล่าง ค่อยๆดูดดื่มช้าๆ……

นัชชารู้สึกมืดแปดด้าน ที่ข้างหลังเธอเป็นกำแพง ข้าง หน้าก็เป็นหน้าอกแข็งแกร่งของชายผู้นั้น หลีกเลี่ยงไม่ได้ ได้ แต่อดทนแบกรับไว้….
การเคลื่อนไหวของเขา นัชชารู้สึกเหมือนมีงูพันอยู่รอบคอ ความรู้สึกเย็นวาบทำให้ท้องของเธออยากจะอาเจียร

ริมฝีปากของชายคนนั้นเคลื่อนไปอย่างอิสระจนถึง ตำแหน่งหน้าอกของเธอ เขากัดผ่านเสื้อผ้าของเธอและปล่อย อย่างรวดเร็ว