ตอน193ห้องอาบน้ำ

ตอนที่ 193 ห้องอาบน้ำ

ไม่นานก็ได้ยินเสียงน้ำไหลดังออกมาจากห้องอาบน้ำ

เตชิตนิ่งนอนอยู่บนเตียง หางตามองไปทางถังขยะ ชุด นอนที่ทำให้ทั้งสองทะเลาะกันตอนนี้อยู่ในถังขยะเงียบๆแล้ว

เขาคิดไปคิดมาก็ไม่เข้าใจว่าตัวเองพูดผิดตรงไหนที่ทำให้ ไฟลามมาถึงตัวเอง

คิดเป็นเวลานานสุดท้ายก็ยอมแพ้หยิบโทรศัพท์โทรไปหา

ปรัณ

ไม่นานก็มีคนรับสาย วันนี้ปรัณไม่มีผ่าตัดพอดีกำลังนั่งอบ มืออยู่ที่บ้านตัวเอง “ว่าไง ทำไมโทรหาฉันในเวลานี้

เตชิตเงียบไปประมาณสอง เหมือนยากที่จะพูด “ฉันมี

เรื่องจะถามนาย

มือของปรณที่กำลังขยับนิ่งไป รู้สึกประหลาดใจเลยยักคิ้ว

“ว่ามา”

เตชิตเล่าเรื่องคร่าวที่ๆเกิดขึ้นเมื่อให้เขาฟัง โดยเฉพาะ รอ?”

ค่าพูดที่เขาพูดจะพูดให้ละเอียดเลย “ฉันพูดแบบนี้มีปัญหาเห
ปรอดขำไม่ได้ ยังไม่มีปัญหาอีกเหรอ”

“ปัญหาอะไร?”

“อย่างแรกนะ คำพูดที่นายพูดอะถ้าพูดในมุมมองนายอะ ถูก แต่ถ้าคิดจากมุมมองของนัชชาแล้วมีปัญหาที่ใหญ่มาก ตอนนี้ปรัณ จะเป็นที่ปรึกษาของเตชิตแล้ว “นายดูซิ นายคิดว่า เรื่องทั้งหมดนี้เป็นเพราะกระโปรงหนึ่งตัว แต่สำหรับนัชชาแล้ว ทีนาร์ไปบุกรุก ที่ๆส่วนบุคคลของเธอและใช้ของเธออย่าง ตามใจ ในใจของเธอจะสบายไหมล่ะ ?

สิ่งที่เขาพูดเตชิตเข้าใจ แต่

“เรื่องไม่ได้หนักขนาดนั้นครั้งต่อไปไม่มีอีกก็พอแล้วไม่ใช่ เหรอ?”

ปรับส่ายหัว “ใช่นะ แค่ครั้งนี้ครั้งเดียว แต่ครั้งเดียวก็ จบแล้วเหรอ? นี่มันคือสองเรื่อง อีกอย่างสิ่งที่นัชชาแคร์ไม่ใช่ กระโปรงตัวนี้แต่เป็นกริยาที่นายมีต่อนาร์ คนกับสัตว์ เหมือนกันนะ มีถิ่นของตัวเองตอนที่มีผู้อื่นมารุกราม ไม่ใช่ เพียงแค่เตือนแต่ต้องไล่ออกไป

ตอนที่นัชชาเจอเรื่องนี้ก็เลยยึดความคิดตัวเอง ถึงจะพูด เรื่องขีดจำกัดของเธอ พูดจากต้นๆแล้วก็คือเธอรู้สึกว่าถิ่นของ เธอถูกรุกราม

และไม่ใช่เพียงถิ่นอย่างเดียวรวมไปถึงคนด้วย ทีนาร์ไปถูกเตือนสติที่เตือนภัยของเธอ เธอถึงจะมีอารมณ์ที่รุนแรงขนาดนี้

ถึงแม้เตชิตจะไม่เข้าใจทั้งหมดแต่ก็พอจะฟังเข้าหู อายุ32แล้วให้เขาประชุมกับคนเก่งๆ เป็นเรื่องง่ายแต่ถ้าให้ไป ง้อเด็กผู้หญิงคนหนึ่งเขาคงทำไม่เป็น ก็เลยต้องขอความช่วย เหลือ “ฉันต้องทำยังไง

“ก็ไม่ต้องทำอะไรมาก เธอพูดอะไรก็คืออะไร อย่าไปพูด เหตุผลเด็ดขาด ในเรื่องแบบนี้ผู้หญิงทุกคนจะดื้อมากๆ พูดจบ ปรัณยังเป็นห่วงอยู่ “ถ้าเธอด่านายก็ทนไว้เข้าใจไหม? เตชิตตอบด้วยน้ำเสียงที่ทุ่มๆ “อืม

พูดจบเขากำลังจะวางสายแต่ปรัณรีบเรียกเขาไว้ก่อน “เต ชิต เด็กผู้หญิงอายุน้อยกว่านายปีเต็มๆเลยนะ มีอะไรนายก ยอมๆไป เธอยิ้มให้ทีนาร์เข้าไปอยู่ก็ใจกว้างมากเกินพอแล้ว”

ตอนนั้นที่ปรัณรู้ว่านัชชาตกลงก็รู้สึกตกใจมาก เขาคิดว่า เธอจะปฏิเสธอย่างเดียวแต่ไม่คิดว่าตกลงแล้ว เธอเสียสละมาก ขนาดนั้นไม่ว่ายังไงก็เป็นเพราะเตชิต

เตชิตชะงัก แล้วหัวเราะเอง “นายคิดว่าตอนนี้ฉันยังไม่

ยอมเหรอ?”

ต่อหน้านัชชาอย่าว่าแต่ยอมเลย ยิ้มจนจะไม่มีขีดจำกัดอยู่

ปรัณคิดไปสักแป๊บ ก็ใช่อย่างที่เขาพูดนะ “ได้ๆ งั้นฉัน

เก็บค่านี้คืน………
ยังพูดไม่จบทางนั้นก็วางสายไปแล้ว มองไปทางจอโทร ศัพท์ปรัณรู้สึกอิจฉาขึ้นมาทันที อย่างน้อยเตชิตก็มีคนที่ให้อ้อน แต่เขาไม่มีเลยแม้แต่คนให้อ้อน

มองไปทางกองไฟตรงหน้า ในสมองก็มีภาพของเด็กผู้

หญิงที่หน้าขาวๆ……

หลังจากที่เตชิตวางสายไปไม่นาน นัชชา พับผ้าเช็ดตัว ออกจากห้องอาบน้ำ ผมของเธอทั้งยาวทั้งหนายังไม่ได้เช็ด แห้งแค่เอาผ้าพันไว้

เธอเอาไดร์เป่าผมไปที่ห้องอาบน้ำไม่นานก็ได้ยินเสียงดัง

เตชิตเงียบไปสักแป๊บลุกขึ้นแล้วเดินไปทางประตูห้องอาบ

ขึ้นมา

น้ำ วินาทีที่เปิดประตูก็มีไอพุ่งเข้ามาหาเขา เหมือนอยู่ใน

สววรค์เลย

นัชชายืนอยู่ตรงหน้ากระจก หน้าเหมือนไข่ไก่ที่พึ่งแกะ

เปลือกไม่มีที่ติดเลย

เธอใช้มืออีกข้างหยิบไดร์เป่าผมขึ้นมาอีกข้างไปสะบัดผม เตชิตมองไปแล้วเดินไปเอาไดร์เป่าผมมาจากมือของเธอ

เขาสูง188แต่นัชชาสูงแค่ 167 เธอยืนอยู่ตรงหน้าเขายืน อยู่ด้านหลัง ส่วนสูงของเธอบังเขาไม่มิดเลยแม้แต่น้อย

ลมอุ่นเป่าจากหัวสบายกว่าที่เธอนั้นจะเป่าเอง

มือของผู้ชายไปแทรกในเส้นผมของเธอ บนเส้นผมยังมีน้ำติดอยู่ นัยน์ตาเหมือนกำลังบอกว่าการที่ได้เป่าผมให้เธอ นั้นคือเรื่องที่ดีมากๆ

ถึงแม้จะเป็นแบบนี้ก็ตามนัชชาก็ขยับตัวหันหลังอยากจะ เอาไดร์เป่าผม “ฉันทำเอง

เตชิตปิดไดร์เป่าผม เสียงก็หายไปทันทีทำให้ห้องอาบน้ำ

เงียบไปเลย “ฉันช่วยเธอ

นัชชายังไม่หายโกรธก็เลยพูดไปว่า “ฉันทำเองได้

สายตาสองคู่มาสบกัน หนึ่งคนโมโหแต่เก็บไว้ อีกคน ขมวดคิ้วทนต่อ บนใบหน้าของทั้งสองต่างมีไฟในใจที่ซ่อนอยู่

สบตากันนานๆเข้า ไฟในใจของเตชิตลุกใหญ่กว่าเดิม แต่ไม่ใช่ไฟที่โมโหเป็นไฟที่อยากจะใกล้ชิด

เขาไปกอดนัชชาจากคอของเธอมืออีกข้างไปยกคางของ เธอขึ้นมาแล้วจูบลงไป ลิ้นที่ทำงานคล่องแคล่วเข้าไปในปาก ของเธอและพุ่งเข้าไปในปากของเธอเลย

นัชชาโดนเขาดึงเข้าไปในอ้อมกอดจากนั้นก็โดนเขา บังคับให้ถอยหลังไปหลายก้าวจนเอวไปขึ้นอยู่อ่างอาบน้ำ ทำให้เสื้อของเธอเปียกและได้สติคืนมาไม่น้อย

เธอยื่นมืออยากจะไปจับที่ขอบอ่าง พอมือพึ่งไปสัมผัสโดน

ก็โดนเขากับมือไว้ด้านหลังเลย

นิ้วเล็บของเขาไปจับที่เส้นเลือดข้อมือของเธอเหมือนเป็น มีดคมๆที่แค่ขยับเลือดของเธอก็จะไหลเต็มห้อง
เขาก็คือผู้ชายแบบนี้ถ้าจริงจังขึ้นมาอากาศรอบข้างก็เต็ม ไปด้วยอากาศของเขาทั้งนั้นไม่มีที่ๆจะหลบหนีแม้แต่น้อย

นัชชาทําตาโตค้างกำลังตกใจกับสิ่งที่พบเจอ

สุดท้ายเตชิตไปกัดที่ริมฝีปากของเธอทำให้เธอรู้สึกเจ็บ แต่ไม่ถึงขั้นหนังถลอก นัชชา อื้อ ออกเสียงเบาๆกำลังจะขัดขืน แต่เขาปล่อยตัวเองไปก่อนแล้ว

นัชชายกมือไปจับที่ริมฝีปากของตัวเอง ปากรู้สึกทั้งเจ็บ ทั้งชาเป็นลมหายใจของเขาทั้งนั้น “นายทำอะไรเนี่ย!

เตชิตไม่ได้จากไปแต่ก้มหัวไปชิดกับหน้าผากของเธอแล้ว มองไปที่ดวงตาของเธอ เสียงที่ทุ่มๆผสมกับเสียงแหบดังขึ้น “อะไร?”

นัชชามองไปที่ดวงตาของเขาเหมือนเต็มไปด้วยดาวบน ท้องฟ้า เธอยืนนิ่งๆระยะห่างที่ใกล้ขนาดนี้ทำให้หัวใจของเธอ เต้นเร็ว มากเหมือนเธอได้ยินแต่เสียงหัวใจที่เต้นของตัวเอง

เธอจะยืนไม่ไหวแล้ว……..