ตอน13ผู้ชายเกรี้ยวกราด

ตอนที่13 ผู้ชายเกรี้ยวกราด

นัชชา

“คุณก็คอยดูว่าฉันจะกล้าหรือไม่กล้า เพราะยังไงตอนนี้ฉันก็ไม่มีอะไรให้เสีย อยู่แล้ว”

“เธอก็แค่ต้องการหย่าใช่มั้ย ก็ได้ ฉันจะยอมหย่าให้

จากนั้นเขาก็หยิบเอกสารบางอย่างออก

จากลิ้นชัก แล้วโยนใส่เธอ

พอเธอก้มมองก็เห็นใบหย่า

นัชชาตกใจกับสิ่งที่เห็นเพราะเธอไม่นึก ว่าเขาจะยอมหย่าให้เธอง่ายๆ ที่แท้เขาก็วางแผนหาทางป้องกัน เพื่อที่จะไม่ให้ตัวเองเดือดร้อนเอาไว้แ เพราะเธอจบจากด้านกฎหมาย มองแค่แวบเดียวก็รู้แล้วว่าเป็นใบหย่า

นัชชาค่อยๆไล่ลงมาทีละข้อ

หลังจากอ่านจบก็รู้ว่าเงื่อนไขทั้งหมดคื อหลังจากหย่ากัน เธอจะไม่ได้อะไรเลย

เธอรู้อยู่แล้วตั้งแต่แรกเพราะถ้าเธอได้ ผลประโยชน์

เขาคงไม่รีบยอมหย่าให้เธอเร็วขนาดนี้

ที่ยอมเพราะเขาวางแผนทุกอย่างไว้แล้ ว

“อยากหย่านักไม่ใช่หรอ

ได้โอกาสแล้วหนิ รีบเช่นสิ”

ดวิษพูดเร่ง ทําให้ความร้สกของเธอพังทลายลง เธอรู้สึกพ่ายแพ้

เพราะในตอนท้ายที่สุดเธอก็ไม่สามารถ เห็นความจริงใจของผู้ชายคนนี้

น้ำตาคลอเบ้า

นัชชากใบหย่าแน่นพยายามกลั้นน้ำตา เอาไว้ “ดวิษ ตลอดเวลาที่ผ่านมาคุณไม่เคยรักฉันเล ยใช่มั้ย”

ดวิษยิ้มเยาะ ตอบแบบไม่ลังเล

“ไม่เคย”

นัชชาไม่กลั้นปล่อยให้น้ำตามันไหลลงเ

ป็นทาง

เงยหน้าจ้องมองเข้าไปในดวงตา

“แล้วคุณแต่งงานกับฉันตั้งแต่แรกทำไ

ม

แค่เพียงเพราะตอนนั้นคุณได้ประโยชน์

จากพ่อของฉันจริงๆหรอ” ดวิษไม่นึกว่าเธอจะร้องไห้ ตอนแรกคิดแค่ว่าเธอคงแค่มาขอเคลีย คุณไม่เคยบอกหรือเล่าอะไรเกี่ยวกับปั นัชชาฟังเขาอย่างนิ่งเงียบด้วยความเจ็

ร์ เพราะตลอด1ปีที่อยู่ร่วมกัน นัชชาเป็นผู้หญิงที่เรียบร้อยเชื่อฟัง

ไม่เคยร้องไห้ให้เห็น

แต่พอมาวันนี้เธอกลับร้องไห้เธอคงจะ รู้สึกเจ็บปวดน่าดู

เขาหยิบบุหรี่ขึ้นมาสูบด้วยความกังวลใ จ “มันก็ไม่ใช่ทั้งหมด

ตอนนั้นคุณกับผมเราตัวติดกันตลอดเว ลา ถ้าไม่รู้สึกอะไรก็คงเป็นไปไม่ได้ แต่หลังจากที่เราอยู่ด้วยกัน นัชชา คุณลองถามตัวเองดู

ญหาที่เกิดขึ้นของบ้านคุณให้ผมฟังเลย คุณเห็นผมเป็นตัวอะไร ” บปวด

ดวิษดูดบุหรี่เข้าไปแล้วพ้นออกมา ทำให้รอบๆเต็มไปด้วยควันเธอจึงมอง หน้าเขาไม่ค่อยชัด ได้ยินแต่เสียง “ตอนนั้นที่บ้านของคุณฐานะค่อนข้างดี ถึงแม้ว่าพ่อแม่ฉันจะไม่ค่อยมีฐานะ เธอกล้าพูดมั้ยว่าตอนนั้น ตอนที่พ่อแม่เราเจอกันครั้งแรก พ่อของคุณไม่เคยพูดดูถูกครอบครัวขอ งผม”

“ก็เพราะแบบนี้ใช่มั้ย คุณถึงรู้สึกสะใจหลังจากที่เกิดเรื่องแบ บนี้ขึ้นกับพ่อ”

ดวิษยิ้มมุมปาก “ใช่”

นัชชาตกใจถอยหลัง

เอามือกมปากตัวเองกลัวว่าจะเผลอร้อ งไห้ออกมาเสียงดัง ถ้าเป็นแบบนี้ทำไมเขาถึงไม่ยอมปล่อย เธอไปตั้งแต่แรก…….

“ทำไม….” สติหลุดลอย

“ทำไมต้องเป็นปณิตา………….

เพราะถ้าเกิดเป็นคนอื่นเธออาจจะไม่รู้สึ กเจ็บขนาดนี้ พอมาวันนี้คนที่หักหลังเธอกลับกลายเ

ป็น2คนที่สนิทใกล้ชิดกับเธอมากที่สุด เธอไม่กล้าคิดมากเพราะกลัวตัวเองจะเ จ็บปวดมากขึ้นกว่าเดิม

“เพราะเขาต่างกับเธอมาก อะไรที่อยากได้เธอสามารถให้ฉันได้ทุ กอย่าง”

เพราะฐานะทางบ้านปณิตาไม่ดี พ่อแม่ทำงานรับจ้างทั่วไป เธอจึงต้องคอยสังเกตสีหน้า เอาใจใส่คนรอบข้าง ทำให้รู้ว่าต้อง ทำตัวยังไงให้คนอื่นรู้สึกเอ็นดู อาจจะเพราะเหตุนี้ดวิษถึงต้องการเธอ

นัชชาพยายามทำให้น้ำเสียงดูปกติที่สุ ด “ไม่ว่ายังไง นี่ก็ไม่ใช่เหตุผลที่คุณควรนอกใจ”

พูดจบ เธอก็บอกว่า

“แต่ฉันไม่มีทางเซ็นเพราะว่าฉันไม่พอใ จ”

เธอก็หยิบใบหย่าวางลงที่เดิม

วันนี้เธอใส่เสื้อคอวีพอเธอก้มก็ทำให้ม องเห็นข้างใน

เขากะจะมองแต่กับเหลือบไปเห็นรอยแ ดงที่คอ รอยที่เขาไม่ได้เป็นคนทำ

นัชชาแล้วรอยมันมาได้ยังไง หรือว่าเขามีอะไรกับผู้ชายคนอื่นไปแล้

ว

ความคิด แล่นเข้ามาในหัวโดยอัตโนมั

เขาโกรธมากเลยเดินเข้าไปกระชากแข

นเธอ “นัชชา เธอไปมั่วกับผู้ชายคนอื่นหลับหลังฉันใ ชมย”

นัชชาไม่พอใจพยายามสะบัดมือออก

“คุณไม่ต้องยุ่ง มันไม่เกี่ยวอะไรกับคุณ

ดวิษมีความคิดที่ไม่มีในหัว

เขายิ้มอย่างเจ้าเล่ห์

“ตราบใดที่เรายังไม่หย่ากันคุณก็ยังคงเ

ป็นภรรยาของฉัน

ดูสิว่าเรื่องนี้จะยังเกี่ยวกับฉันอยู่รึเปล่า เขาดึงแล้วกดเธอลงบนพรม

ด้วยความที่ตัวใหญ่ สูง180 ทำให้เธอหายใจไม่ค่อยถนัดตอนที่เขา คร่อมอยู่บนตัวเธอ

“ดวิษ คุณคิดจะทำอะไร” นัชชารู้สึกกลัว แต่กลับไม่รู้ว่ายิ่งเธอดิ้นมันยิ่งทำให้เขา รู้สึกตื่นตัว

“ฉันยังเคยฝืนใจใครเลย ดี จะได้ลิ้มลองก็วันนี้แหละ” เขาเอื้อมถึงถกเสื้อเธอขึ้น ทำให้เห็นอกงาม

เขามองด้วยสายตา

“ไม่นึกว่าเธอก็มีของดีเหมือนคนอื่นด้ว

ย”

นัชชาพยายามดิ้น และทุบตีผู้ชายที่อยู่บนตัวเธอ แต่เขากลับไม่รู้สึกรู้สาและไม่มีทีท่าว่า จะหยุดง่ายๆ

“ดวิษ คุณมันบ้าไปแล้ว

ไม่กลัวว่าฉันจะเอาเรื่องนี้ไปบอกปณิตา

หรอ”

นัชชาหวังให้เขาหยุดหลังจากที่ได้ยินชื่ อปณิตา

แต่เขากลับหัวเราะออกมาแบบมีนัยว่า “ก็ดี จะได้มาสนุกด้วยกัน”

นัชชาตกใจ “ไอ้เลว”

ตอนแรกดวิษไม่ได้คิดแบบนั้น แค่อยากแกล้งยั่วให้เธอโกรธ เพราะสีหน้าตอนโกรธของเธอตอนนี้ ทำให้เธอดูดุร้ายมันช่างต่างจากคนเดิม อย่างมาก คนที่ดูเรียบร้อยอ่อนโยน “นัชชา

ตลอดเวลาที่ผ่านมาคุณต้องการผมมา กไม่ใช่หรอ เอาเลยสิตอนนี้”

ดวิษรู้สึกได้ถึงความอ่อนนุ่มของหน้าอ กเธอ

ตอนนี้เขากำลังพยายามเบียดให้อกให ญ่แนบชิดกับอกเล็กให้ได้มากที่สุด

มองเห็นใบหน้าที่เริ่มเปลี่ยนเป็นสีแดง

ทำให้เขานึกอยากเห็นภาพตอนเธอมีอ

ารมณ์ร่วม

เขาประกบจูบเธอ

นัชชาหันหน้าหนีแต่ริมฝีปากกลับโดนยึ ดครอบครอง

เธอรีบปิดปากไม่ให้เขาจู่โจมเธอได้ไป มากกว่านี้เพราะเธอรู้สึกรังเกียจ

ทำให้เขานึกถึงหน้าเตชิต ถึงแม้ว่าเขาก็บังคับเธอเหมือนกัน แต่เมื่อเทียบกับดวิษแล้วเธอกลับยินยอ มที่จะจูบกับเตชิตมากกว่า พอนึกถึงภาพที่ดวิษทำแบบเดียวกับป ณิตา เธอยิ่งรังเกียจมากขึ้นกว่าเดิม

มีคนบอกว่าผู้หญิงทุกคนจะรู้สึกดีกับผู้ ชายที่ได้ครั้งแรกของตัวเองพอมาวันนี้เ ธอเชื่อแล้ว

อยากให้เป็นเตชิตที่อยู่บนตัวเธอในตอ นนี้

ดวิษเห็นว่าไม่ว่าจะทำวิธีไหนเธอก็ไม่ย อมเปิดปากถึงแม้เขาจะบีบคางเพื่อให้เ ธออ้าขึ้นแล้วก็ตาม

พอคิดว่าเธอยอมให้ผู้ชายคนอื่นง่ายๆแ ต่กลับไม่ยอมให้ตัวเอง ทำให้เขาโมโหกัดปากเธอจนริมฝีปาก มีเลือดไหลออกมา

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ