ตอน104ไม่ให้อยู่กับผู้หญิงที่เคย แต่งงานแล้ว

ตอนที่ 104 ไม่ให้อยู่กับผู้หญิงที่เคยแต่งงานแล้ว

เตชิตรู้ว่าดวิษต้องใช้แผนต่ำๆ ใช้แรงสุดท้ายที่มีอยู่มา เล่นงานเขากับนัชชา เขาเตรียมตัวไว้ตั้งแต่แรก ให้ทนายกรณ์ คอยรวบรวมหลักฐานในการเอาผิดดวิษและคอยรายงานเขา เป็นระยะๆ

ห้องประชุม ทนายดรณ์ยื่นเอกสารให้เขา “คุณเต หลัก ฐานพวกนี้ก็เพียงพอที่จะเล่นงานตวิษได้

เตชิตรับมาดูอย่างละเอียด ทนายดรณ์พูดถูก หลักฐาน ทุกชิ้นสามารถทำลาย

ดวิษได้ทุกอย่าง ที่เขาไม่ยอมลงมือจัดการสักทีนั้นเป็น เพราะว่า เขาไม่เคยคิดและต้องการที่จะค่อยๆทำลายดวิษ สิ่ง ที่เขาต้องการคือทำให้ดวิษสุญเสียทุกอย่างในพริบตาเดียว

ทำให้เขาพลาดตกลงมาจากฟ้า ไม่มีแม้แต่แรงที่จะปีนขึ้น

จากเหว

ยิ่งคิดถึงตอนที่เขาทำร้ายนัชชา เตชิตก็ไม่มีแม้แต่ความ

เมตตาให้เขา
“เตรียมตัว เดินตามขั้นตอนกฎหมายดีกว่า

ทนายตรณ์โล่งใจ เพราะคดีนี้เขาทำมานานมาก เหมือน เป็นหินที่ทับอยู่กลางอกเธอ ตอนนี้ถึงเวลาที่จะเอาออกแล้ว เขาโล่งใจ “ครับ คุณเต

แต่สิ่งที่เขตคาดไม่ถึงคือ ดาษกลับหันไปใช้ครอบครัว

เขาเป็นเครื่องมือ

ตอนที่สองตายายโทรมา เกิดกำลังอยู่บนรถกับนัชชา ระหว่างเตรียมตัวกลับบ้าน พูดไปได้สักพัก เขาก็เปิดประตูลง จากรถ เขาใส่เพียงเสื้อเชิ้ตบางๆ ตัวเดียวยืนอยู่ท่ามกลางหิมะ

นัชชาเป็นห่วงเขา เธอเอื้อมมือไปหยิบเสื้อโค้ทกำลังจะ เปิดประตูลงไปสวมให้เขา คิดไม่ถึงเพียงแค่เธอเอื้อมมือไปถึง ประตู ก็มีเสียงประตูถูกกดให้ล็อค

เธอเงยหน้ามองเขาที่ยืนอยู่ข้างๆรถ แต่เขาไม่ได้มองเธอ เพียงแค่ถือโทรศัพท์แล้วเดินออกห่างจากรถไปสองสามก้าว

นัชชาจับเสื้อเขาไว้แน่น เธอขมวดคิ้ว

“เต หลานอธิบายมาซิว่ามันเรื่องอะไรกัน วันนี้มีคนส่งรูป มาที่บ้าน ตากับยายโกรธมากไม่รู้ว่าใครส่งมันมา ในรูปเป็น นอนเปลือย คนรับเป็นชื่อของหลาน

เตชิตหน้านิ่ง “ผู้หญิงในรูปหน้าตาเป็นยังไงครับ
“ผมค่า ไม่ยาวมาก หน้าเล็กๆ ไว ขายกับตาก็ไม่ได้ มองดูละเอียดขนาดนั้น รูปมัน………. ยายไม่ได้อธิบายต่อ เพราะมันยากที่จะเปิดปากพูด

ถึงแม้จะไม่ได้อธิบายละเอียด เตชิตก็รู้ได้ว่าผู้หญิงในรูป อนัชชา

เขายกลิ่นแตะเพดานบน เอียงหัว ดวงตาแดง “ช่วยเก็บ รูปไว้ให้ผมก่อน เดี๋ยวผมกลับไปเอา

“ได้” พวกท่านไม่สบายใจ “ผู้หญิงคนนี้เป็นใคร หลาน รู้จักมั้ย”

เตชิตตอบเสียงนิ่ง “รอผมกลับไปแล้วเราค่อยคุยกัน

หลังจากวางสาย เตชิตไม่ได้พูดอะไรก็ออกรถ

นัชชาที่เห็นสีหน้าไม่ค่อยดีของเขา ขมวดคิ้วถาม “คุฯเป็น อะไร มีปัญหาอะไรรึเปล่า

“เปล่า” เขาตอบกลับอย่างเร็ว เหมือนไม่อยากพูดกับเธอ นัชชาเห็นดังนั้นเธอไม่ได้ถามต่อ จนกระทั่งขับรถมาถึง

บ้าน

รถจอดไว้หน้าประตู เขาเปิดประตูรถ ปลดเข็มขัดนิรภัย ให้เธอ เธอเข้าบ้านไปก่อน ฉันมีธุระ แต่จะไม่กลับดึกมาก

นัชชาเห็นเขาไม่ยอมบอก ทนไม่ไหวแล้ว “สรุปมีเรื่องอะไร”

“ไม่เกี่ยวกับเธอ” เตชิตอารมณ์ไม่ดี ไม่อยากให้เธอรับรู้ ทำให้ค่าที่พูดออกมาค่อนข้างแรง แต่ทันทีที่พูดออกไปเขา กลับเสียใจ แต่ไม่รู้จะอธิบายยังไง

นัชชาไม่ให้เขาได้อธิบาย เธอเอื้อมมือไปเปิดประตูแล้ว

เดินลงจากรถ

มองดูเธอที่เดินเข้าบ้านไป สายเตชิตลุกเป็นไฟ เขากลับ รถขับไปบ้านเก่าของเขา

วิลล่าที่อยู่กับบ้านเก่าเป็นทางกลับกัน ถึงจะเหยียบมิดแค่ ไหนก็ใช้เวลาเกือบชั่วโมงถึงบ้านเก่า

เสียงเบรก รถถูกจอดไว้หน้าบ้าน เขารีบดับเครื่องแล้ว

เดินลงอย่างรวดเร็ว

ไฟห้องรับแขกยังเปิดอยู่ ท่านทั้งสองนั่งอยู่บนโซฟา มีชา วางอยู่บนโต๊ะ นี่มันก็ดึกแล้วน่าจะกลัวเผลอหลับไปเลยดื่มชา พูดคุยฆ่าเวลา

เห็นเขามาก็ยื่นซองเอกสารไปให้ “ทำไมรีบมาขนาดนี้ หลานลองเอาไปดู…

เตชิตรับมา เปิดดูไปแค่รูปเดียว สีหน้าเขาเปลี่ยนไป อย่างรวดเร็ว เขาขย้ำรูปในมือให้มันหยิบจนดูไม่ออก

โมโห เขายกยิ้ม ที่ใช้วิธีนี้มาทำร้ายเขากับนัชชา คนมัน คงจะไม่กลัวตายจริงๆ
“เต ยายกับตาของหลานเห็นผู้หญิงในรูปแล้วรู้สึกคุ้นๆ พอมานึกดีๆเธอเป็นผู้หญิงคนเดียวกับที่เป็นข่าวกับหลานไป ท่านพูดด้วยความอยากรู้ ในสายตาที่ไม่แน่ใจว่า เป็นเรื่องจริงมั้ย แต่ก็แอบหวังว่ามันจะไม่ใช่เธอคนนั้น

เตชิตไม่รู้จะปิดบังยังไงและไม่อยากปิดบัง เขาไม่ได้ตอบ เพียงยอมรับแบบเงียบๆ

ท่านทั้งสองหันไปมองหน้ากัน ใจหาย หรือมันจะ

จริงๆ

พูดได้แค่นี้ ท่านทั้งสองก็หยุดชะงัก สีหน้าจริงจังมากขึ้น “ถึงย้ายกับตาจะไม่ได้บังคับให้หลานหาผู้หญิงที่ดีเลิศ แต่ผู้ หญิงคนนี้ไม่ได้ ขายได้ยินในข่าวว่าเธอเคยแต่งงานแล้ว หลานเลือกผู้หญิงคนนี้มาได้ยังไง เรื่องนี้ขายไม่ยอม

เป็นอย่างที่ควบคิด ทั้งสองเป็นคนหัวโบราณ ไม่ยอมให้ หลานชายตัวเองอยู่กับผู้หญิงมีประวัติเสียๆที่เคยแต่งงานแล้ว

ยิ่งกว่านั้นรูปพวกนี้มันค่อนข้าง

“รูปมันเป็นของปลอม ไม่ใช่อย่างที่พวกท่านคิด เธอเป็น คนดีมาก” นอกจากคำพูดพวกนี้ เตชิตไม่รู้ว่าควรต้องพูดอะไร อีก

พอเห็นว่าเขายังแก้ตัวแทนเธอ ท่านก็อารมณ์เสียขึ้นมา “ถึงแม้รูปมันจะเป็นของปลอม แต่เธอก็เคยแต่งงานแล้ว ฉัน กับยายของแกไม่มีวันอนุญาตให้พวกแกอยู่ด้วยกัน
เตชิตพูดต่อ พวกเราอยู่ด้วยกันแล้ว

“แก” ท่านตบโต๊ะ “งั้นก็แยกกันซะ ตอนนี้ยังไม่ได้ แต่งงานกัน ทุกอย่างยังไม่สาย ไม่ว่ายังไงฉันกับยายแกไม่มี วันยอมรับแน่นอน

พูดจบ ก็ไอขึ้นมาไม่รู้เป็นเพราะใช้แรงตะโดนมากไป

เปล่า

เตชิตไม่รู้จะตอบโต้ยังไง กลัวถ้าพูดต่อท่านทั้งสองจะรับ ไม่ไหว เขาหยิบซอง “ผมไปก่อนนะครับ

ท่านทั้งสองห้ามเขาไว้ไม่ได้ ได้แต่มองดูเตชิตจากไป ใจ ไม่ดีเพราะกลัวว่าเตชิตจะอยู่กับผู้หญิงในรูปขึ้นมาจริงๆ

“เห้อ อายุก็ 30กว่าแล้ว เราจะพูดยังไงก็ไม่มี

ตาโต้กลับ “ถึงจะหาไม่ได้ฉันก็จะห้าม

เตชิตกลับมาถึงวิลล่าก็ดึกมาแล้ว เขานั่งสูบบุหรี่ในรถสัก พัก เอารูปไปใส่ไว้ลิ้นชักลึกๆ ไม่เอาติดตัว

ไฟห้องนอนชั้นสองยังเปิดอยู่ นัชชายังไม่นอน เห็น ท่าทางสีหน้าที่ไม่ค่อยดีของเขา เธอสั่นกลัว กลับมาแล้ว

เขาพูดนิ่งๆ เดินเข้าไปห้องแต่งตัว หยิบชุดนอนแล้วเดิน เข้าไปในห้องน้ำ
เสียงดัง นัชชามองดูเหงาเบลอจากกระจกห้องน้ำ ไม่ พูดไม่จาทั้งตอนไปแล้วก็ตอนกลับ บอกว่าไม่มีอะไร เห็นเธอ เป็นเด็กสามขวบหรือ

นัชชาไม่สบายใจ มองไปโทรศัพท์ที่ถูกเขาวางไว้ที่หัว เตียง เหมือนถูกสะกดละสายตาไปไม่ได้

ความคิดในหัวตีกัน เธอรีบเดินเข้าไปหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา ปักเลื่อนหน้าจอ………