ตอน 35เตชิตถูกตรวจสอบ

ตอนที่ 35 เตชิตถูกตรวจสอบ

พอพูดถึงนี้ เธอตั้งใจหยุด แล้วมองหน้าน้ำฝน ถ้าเกิด ไม่ผิด น้ำฝนเป็นเสมียนของเดนัท เคยแสดงออกว่าปลื้มนภันต์ อยู่ แต่ไม่รู้ว่าปลื้มมากน้อยแค่ไหน

น้ำฝนได้ยินก็รีบมองไปทางห้องทำงานของนภันต์ แต่ เสียดายที่ม่านปิด มองเห็นข้างในไม่ค่อยชัด

แต่เธอกลับพูดเหมือนมองเห็น พูดด้วยน้ำเสียงร้ายๆ “นัช ชา ฉันได้ยินมาจากลูกน้องของเวทิตานานแล้วว่าเธอใช้เส้น สายในการเข้ามาทำงานที่นี่และมีความสัมพันธ์ลับๆกับคนที่ ตำแหน่งสูงๆ อีกด้วย ตอนนี้ยังมาใกล้ชิดกับทนายนภันต์อีก ทําเกินไปแล้ว.. ”

ปวิมลพูดขึ้นพร้อมสะบัดผม “ใครจะรู้ล่ะ ฉันแค่พูดผ่านๆ

ไปเถอะ เราไปทํางานของเรา

แต่บรรยากาศในห้องไม่เหมือนที่คิดกันไว้

นภันต์โยนเอกสารลงบนโต๊ะ “ใครให้เธอไปให้คำสัญญา

กับแขกไว้”
นัชชางง “หะ สัญญาอะไรคะ”

นภันต์เอามือยันโต๊ะแล้วเอียงตัวมาเล็กน้อย “ลืมแล้ว

หรอ”

นัชชากลืนน้ำลายลงคอ แล้วย้อนคิดถึงคำพูดของตัวเอง คดีครั้งนี้ชนะไม่ยาก พวกเราจะเรียกร้องสิทธิให้คุณเอง

แล้วมันแปลกตรงไหน ก็ปกติดี และเธอเพียงแค่อยากจะ พูดปลอบโยนคุณนิพิท

เธอเงยหน้าพูด “ฉันไม่รู้สึกว่ามันผิดตรงไหนเลย

“ไม่รู้สึก” นภันต์แสยะยิ้ม เสียงเบามาก มากจนคนไม่รู้ สึก “คุณมีหลักฐานมั้ย มั่นใจที่จะชนะคดีได้แน่ๆมั้ย คุณไม่มี แม้แต่ เอกสารที่ต้องใช้ในศาลแล้วคุณพูดแบบนั้นออกไปได้ ยังไง”

“ฉันแค่คิดว่ามันเป็นหน้าที่ของทนายที่ต้องมีความรับผิด

ชอบนี้..

“คุณคิดว่าหรอ” นภันต์ตบโต๊ะเสียงดัง “โรงเรียนไม่ได้ สอนเธอหรอว่าทำงานกฎหมายต้องรับผิดชอบคำพูดทุกคำที่ พูดออกไป ถ้าคดีนี้เราไม่ชนะ คำพูดนี้ไม่ได้ช่วยเขาแต่เป็นการ ทำร้ายคุณนิพิท แล้วยังจะพูดคำว่าหน้าที่ นี่เป็นหน้าที่ของเธอ หรอ”

นัชชาที่ทำไมเขาต้องโกรธมากมายอะไรขนาดนั้น มัน ก็แค่ค่าพูดคำเดียว คุณทนายถ้าคุณมีอคติในตัวฉันก็ไม่จำเป็นต้องเอางานมาอ้างหรอกค่ะ

พอได้ยิน นภันต์มองเธอแรงกว่าเดิม “หาเรื่องคุณหรือ

คุณคิดว่าคุณเป็นใคร

นัชชาโกรธ

“มันก็แค่คำพูดคำเดียว” เขาตั้งใจเน้นเสียง “ถ้าคุณมี ความคิดแบบนี้ คุณก็ไม่เหมาะที่จะมาทำงานด้านกฎหมาย

นัชชากมือแน่น อยากจะตอบโต้นภันต์มาก ตั้งแต่เข้า ห้องมาเธอไม่คิดว่าเธอจะพูดหรือทำอะไรผิด ตอนนี้กลับพูดอะไรไม่ออก

“บอกว่าฉันไม่แยกแยะ” นภันต์ลุกจากที่นั่ง “ดูเหมือนว่า หลังจากที่คุณนัชชาเรียนจบ ความรู้ สมองก็ยังเก็บอยู่ใน

โรงเรียน

เขาโยนเอกสารของนัชชา “ใส่หัวออกไป ฉันไม่ร่วมงาน กับคนแบบนี้

นัชชาไม่รู้ว่าตัวเองเดินมาถึงห้องทำงานได้ยังไง สติเธอ ไม่อยู่กับเนื้อกับตัว แต่เห็นสภาพของเธอเลยดึงเธอออกมาข้าง นอก “นัชชา เธอเป็นอะไร ทำไมสติล่องลอย

นัชชาสายหน้า “ไม่เป็นไร

“ไม่เป็นอะไรแน่น
“อืม” เห็นได้ชัดว่าสติไม่อยู่กับเนื้อกับตัว “แก่ ฉันยังจัด เอกสารไม่เสร็จขอเข้าไปก่อนนะ

แก่เห็นเธอกำลังจะไป เลยยื่นมือหยุดเธอไว้ มองดูรอบๆ แล้วถามเธอเสียงเบาๆ “นัชชา เธอกับนกันต์คงจะ

ไม่…

“เธอหมายความว่ายังไง

“เธออย่าหาว่าฉันปากไม่ดี ทุกคนพูดว่าในห้องทำงาน เธอกับนภันต์

นัชชางง ยกคิ้วถาม “เธอเชื่อหรอ

แก่ “แน่ตอนแรกฉันก็ไม่เชื่อ พอเห็นเธอกลับมาแล้ว แปลกๆไป ฉันก็ต้องคิดเป็นธรรมดา แต่ในใจลึกฉันก็คงไม่เชื่อ ไม่งั้นก็คงไม่ถามเธอหรอก”

นัชชายิ้มแบบทำอะไรไม่ได้ “ไม่รู้ใครเป็นคนพูด ความ จริงคือ โดนเขาเรียกไปด่ามา

แก่อึ้งงง “เธอโดนด่าขนาดนี้ ใครเป็นคนปล่อยข่าวมั่วๆ แบบนี้”

นัชชาไม่อยากคิดมาก ช่างพวกเขาเถอะ”

มีคนจงใจใส่ร้ายเธอ แล้วจะให้เธอทำยังไงอธิบายหรือ

ถ้าเทียบกับความจริงคนจะเชื่อคำนินทาใส่ร้ายกับค่าเล่า ลือกันมากกว่าพูดไปใช่ว่าคนจะเชื่ออีกฝั่ง คนก็ได้รับสายจากนักสืบ

“คุณตวิษ ได้เรื่องแล้วครับ คุณนัชทำงานอยู่ที่เต นัทลอว์เฟิร์ม เท่าที่ตรวจสอบเธอใกล้ชิดกับเจ้าของเดนัท คุณ เตชิต แต่เรื่องเกี่ยวกับคดีสืบไม่ได้ แต่อาจเป็นไปได้ที่เดนัท คอยช่วยหรือ เดนัทปิดเรื่องดีมาโดยตลอกเลยสืบหาอะไรไม่ ค่อยได้

ดวิษลุกขึ้นนั่งอย่างกะทันหัน “เตชิต หมายถึงเตชิตเจ้า ของเตนทลอว์เฟิร์มหรือ

ปณิตาที่กำลังปลอกแอบเปิ้ล เห็นเขาลุกนั่งเลยไปช่วย พยุงเขา “ลูกช้าๆหน่อย

ดาษกําลังใจร้อนเลยสบัดมือปณิดาออก ตีโดนจนมือเธอ

แดง เขาไม่รู้สึกไม่แม้แต่จะดูเธอ

ปณิตาอึ้ง ก้มมองมือตัวเองเห็นว่ามันแดงแต่ก็ไม่ได้พูด

“พวกมันสองคนรู้จักกันได้ยังไงแกสืบได้มั้ย

“ขอโทษครับคุณดาษ เรื่องนี้พวกผมไม่สามารถเข้าถึงได้

“โอเค ฉันรู้แล้ว เดี๋ยวจะติดต่อกลับไปอีกที” ดวกดวาง สาย แล้วลุกขึ้นนั่งอย่างเต็มตัว สายตาโกรธแค้น

ปณิตาเห็นก็กลัว “ดาษ คุณเป็นอะไร…. “หา” เขาทุบเตียง “นัชชาสวมเขาให้กูจริงๆด้วย
ปณิตาคิดไม่ถึงว่าเขาจะโกรธ แต่ก็ทำเหมือนไม่มีอะไร แล้วไปประคองหลังเขาไว้ “วิษ ฉันเคยบอกแล้วว่านัชชาไม่ได้ เป็นผู้หญิงขนาดนั้น เธออาจจะนอกใจตั้งแต่แรกแล้ว คุณไม่ ต้องอารมณ์เสีย เดี๋ยวเสียสุขภาพเปล่าๆ พูดไปแล้วพวกคุณก็ กำลังจะหย่ากันแล้ว คุณไม่ต้องไปสนใจ

ควิษแสยะยิ้มร้ายๆ เธอทำให้ฉันอยู่ไม่เป็นสุข ยังอยาก จะไปอย่างสบายๆแล้วเหมือนไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้นหรอ ถ้ามัน เป็นอย่างนั้น กูจะไม่ซื่อดวิษอีก

ปณิตางงว่าจะหย่ากันแล้วทำไมเขาต้องโกรธอะไรขนาดนี้

นึกถึงชื่อของคนที่เขาพูดถึงเมื่อ “เตชิต เป็นใครหรอ ดวิษเหลมองเธอ “เจ้าของบริษัทเดทลอว์เฟิร์ม แม้แต่พ่อ

ฉันที่ใหญ่โตขนาดนี้ยังเข้าไม่ถึงเลย

ปณิตาตกใจกลัว ถึงไม่จะไม่เข้าใจโลกของกฎหมาย แต่ เท่าที่ฟังจากดวิษแม้แต่ทยาวีร์ยังไม่สามารถเข้าถึงได้ ต้อง เป็นคนที่ใหญ่โตมากๆแน่ๆ

แต่มันเป็นธรรมดาที่คนมีอำนาจใหญ่โตคงจะเป็นคนที่ มีอายุมาก นัชชากล้าเอาตัวเองเข้าไปยุ่งด้วย

ปณิตาเข้าใกล้กว่าเดิม “วิษคุณไม่ต้องคิดมาก อย่าไป สนใจหมาสองตัวนั้นเลย รักษาตัวให้หายก่อน เป็นเรื่องสำคัญ ของตอนนี้