ตอน 163 ให้โอกาสเขาอีกครั้งได้หรือไม่

ตอนที่ 163 ให้โอกาสเขาอีกครั้งได้หรือไม่

คำพูดของเธอเพียงประโยคเดียวทำให้ปรับเงียบกริบไป เลย เมื่อเช้าวันนี้เห็นเตชิตเมาจนไม่รู้ความถูกหามมาส่งที่นี่ เขาได้คิดถึงสาเหตุของเรื่องนี้ไว้แล้ว สิ่งที่ทำให้ผู้ชายปล่อยปะ ละเลยตัวเองจนถึงขั้นบ้าคลั่งได้ขนาดนี้ ต้องเป็นเรื่องที่หนัก หนาสาหัสมากจริงๆ

แม้ว่าเรื่องนี้จะอยู่ในการคาดเดา แต่เขากลับนึกไม่ถึงเลย ว่าจะเกี่ยวข้องกับ นา

สีหน้าของปรณเปลี่ยนไปเล็กน้อย เรื่องที่เตชิตเป็นกังวล ที่สุด สุดท้ายก็เกิดขึ้นจนได้ เขาทำทุกวิถีทางที่จะปิดบังเรื่องนี้ เอาไว้ แต่ท้ายสุดนัชชาก็รับรู้ถึงการมีตัวตนอยู่ของทีนาร์จนได้

ดังนั้นเมื่อผู้ชายที่ดูเหมือนจะเป็นคนที่เข้มแข็งเริ่มลุกลี้ ลุกลน จนไม่รู้จะจัดการเรื่องนี้ยังไง ถึงขั้นปล่อยตัวใช้ แอลกอฮอล์มาช่วยเยียวยาตัวเอง

ในใจของปรัณสับสนไปหมด ข้ออ้างมากมายที่สามารถ บอกปัด าถามคาใจของนัชชา คำพูดเพียงประโยคเดียว กลับกลอกไปมา สุดท้ายเขาเลือกที่จะพูดความจริงออกมา
สองมือของนัชชา แน่นขึ้นมาทันใด เล็บจิกเข้าไปใน เนื้อกลางฝ่ามือ จิกเข้าไปจนเจ็บปวดไปทั้งตัว คำแต่ละค่าที่พูด ออกมาต้องใช้พลังมหาศาล …พวกคุณทุกคนรู้เรื่องนี้กัน หมดหรอ?”

เสียงของเธอสั่นจนพูดไม่เป็นคำ ราวกับว่า ถ้าปรับให้คำ ตอบคือใช่ จิตใจของเธอคงพังทลายลงในพริบตา

“นัชชา คุณใจเย็นก่อนนะ เรื่องทั้งหมดไม่ได้เป็นแบบที่ คุณคิดหรอก ผมรู้ว่าตอนนี้คุณรู้สึกเหมือนโดนทรยศหักหลัง คุณมีสิทธิ์ที่จะสงสัยในทุกๆเรื่อง แต่สิ่งหนึ่งที่คุณต้องเชื่อก็คือ นอกจากคุณแล้วเตซิตไม่มีทางจะรักคนอื่นได้อีก ปรัณมอง ตาคู่นั้นที่กำลังเศร้าเสียใจของเธออย่างแน่วแน่ ในใจก็กำลัง ทุกข์ทรมานกับสาวน้อยที่อายุเพียง 24 แต่กลับต้องมาเจอ เหตุการณ์อันแสนทุกข์ทรมานครั้งแล้วครั้งเล่า “ทุกเรื่องที่คุณ อยากรู้ ผมสามรถบอกคุณได้ ขอเพียงแค่คุณถามออกมา

ทุกเรื่องงั้นหรอ?

นัชชากระพริบตาเล็กน้อย ใจลอยอยู่ครู่ใหญ่ก็ไม่พูดอะไร ออกมา เหมือนๆได้รับสิทธิ์เป็นผู้สอดแนมที่รู้ได้ทุกเรื่อง จึง ไม่รู้ว่าจะเริ่มถามจากเรื่องไหนดี ในใจของเธอมีคำถาม มากมาย เธอผูกเรื่องโยงใยไปหมด แทบจะทำให้เธอหายใจ ไม่ออกขึ้นมา

ปรัณมองออกว่าเธอกำลังสับสน พูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียง เป็นมิตร “ผู้หญิงที่ลิลล่าเขตเหนือชื่อนาร์ อายุน้อยกว่าเดซิตสองปี ผมไม่รู้ว่าก่อนหน้านี้เตชิตเคยกล่าวถึงความสัมพันธ์ ระหว่างเขาทั้งสองหรือไม่ สำหรับเดต ทีนาร์เป็นเหมือนน้อง สาวคนหนึ่ง ไม่มีมากกว่านี้แน่นอน

นัชชานึกถึงเรื่องเมื่อคืนขึ้นมา ที่ประตูหน้าลิลล่าเขตเหนือ คำพูดที่ดูพูดอย่างเร่งรีบของเตชิต ดูเหมือนเป็นการหยอกล้อ กัน “เขาไม่ได้มีวามสัมพันธ์ทางสายเลือดกันใช่ไหม?

ปรัณนิ่งไปสักพัก พยักหน้า “ใช่”

เขาเบิกตาขึ้น เหมือนนึกอะไรขึ้นมาได้ พูดต่อ หรือคุณ สงสัยว่าไม่ได้มีสัมพันธ์ทางสายเลือดแต่ทำไมเป็นพี่น้องกันใช่ หรือไม่?”

คำพูดของปรับกระเทือนไปถึงใจของนัชชา จริงๆแล้วสิ่ง ที่เธอสนใจที่สุดยากที่จะเข้าใจที่สุดก็คือเรื่องนี้

เตชิตไม่ใช่พวกใฝ่หากามกิเลสหรือคนหลายใจแน่นอน เขาไม่สามารถที่จะไปทุ่มเทแรงกายแรงใจให้ใครสักคน โดย ไม่มีเหตุผล แต่เมื่อสังเกตดูตอนเขาพูดถึงที่นาร์ เขาดูใส่ใจกับ ผู้หญิงที่ชื่อนาร์เป็นอย่างมาก

“เพราะพ่อแม่ของทีนาร์เป็นผู้มีบุญคุณต่อเตชิต ตอนเขา ไปเรียนที่อเมริกา เขาลำบากจนแทบจะไม่มีข้าวกิน แม้ว่าเขา จะทำงานนับไม่ถ้วนในหนึ่งวัน แต่เงินที่ได้อันน้อยนิดก็เทียบไม่ ได้กับค่าเทอมอันแสนแพง เป็นเพราะพ่อแม่ของทีนารอุปการะ ส่งเขาเรียนจนจบ ตอนนั้นเตชิตตั้งใจไว้ว่า รอวันที่เขามีหน้ามี ตา มีชื่อเสียง เขาจะต้องตอบแทนบุญคุณพวกเขาอย่างแน่นอน แต่เรื่องที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น ระหว่างที่เดินทางมาร่วม พิธีจบการศึกษาของเตชิต ทั้งสองประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ และเสียชีวิตลงทั้งคู่ และนี่ก็กลายเป็นบาดแผลอันใหญ่หลวงที่ ตราตรึงอยู่ในใจของเตชิต” ปรัณพูดเรื่องนี้ขึ้นมารู้สึกปลงใจ ขึ้นมา รู้สึกเรื่องมันช่างเหมือนไม่มีอยู่จริง แต่แท้จริงแล้วเรื่องนี้ กลับมีความจริงฝังลึกอยู่ใต้จิตใจ “ก่อนที่พ่อแม่ของทีนาร์จะ เสียชีวิต เขาได้ฝากฝังที่นาร์ให้กับเตชิต ให้เขาช่วยดูแล ลูกสาวของพวกเขา ดังนั้นสำหรับเตชิต นอกจากที่นาร์จะเป็น น้องสาวของเขาแล้ว ยังเป็นหน้าที่ที่เขาต้องแบกรับไว้บนบ่า ตลอดไป

แม้ว่าสิ่งที่เขาทำไปทั้งหมดดูเยอะพอแล้ว มากพอที่จะ ชดใช้กับบุญคุณที่ติดค้างไว้ทั้งหมด แต่สำหรับชายคนนี้ที่มี ความรับผิดชอบอย่างสุดกำลัง เขารู้สึกว่ายังไม่พอ

นัชชาคิดไม่ถึงจริงๆว่าเรื่องจะเป็นแบบนี้ หลังจากฟังจบ เธอก็แสบจมูกขึ้นมาทันที ก่อนหน้านี้ธนัทเคยบอกเธอว่าพื้นเพ บ้านของเตชิตไม่สู้ดีนัก ฉะนั้นตอนที่เขาขัดสนยากจน พ่อแม่ ของทนารช่วยเหลือเขาไว้ เขาคงต้องรู้สึกขอบคุณและซาบซึ้ง ไปตลอดชีวิต ยิ่งไปกว่านั้นพวกเขาต้องมาจบชีวิตลงแบบนี้ สําหรับผู้ชายคนนั้นแล้ว คงกระทบจิตใจเขามากจริงๆ

เรื่องราวเหล่านี้ นัชชาไม่เคยรับรู้มาก่อน

ปรัณยกแก้วชาขึ้นมาจิบ ความหวานหอมละมุนของซาแผ่ ซ่านไปทั่วทั้งปาก ทำให้รู้สึกคล่องคอที่จะเอ่ยปากพูดต่อ “หลัง จากนั้น นาป่วยเป็นโรคที่หาได้ยากนัก โรคทางเลือดที่มีชื่อว่า 42 ทั้งโลกมีไม่กี่เดสเท่านั้น ที่มีอาการแบบนี้เกิดขึ้น ไม่ สามารถเจอแสงแดดได้ เมื่อเกิดบาดแผลไม่สามารถหายขึ้น เอง เกิดภาวะการต่อต้านกระแสเลือดในร่างกาย และอากา รอื่นๆ ทรมานเธออยู่นานหลายปี แต่เตชิตก็ใช้ความทุ่มเท พยายามอย่างมากเพื่อเรื่องนี้ ตอนนี้อาการของเธอดีเป็นปกติ แล้ว เตชิตพาเธอกลับมาที่นี่ เพราะกลัวคุณจะเข้าใจผิด และ กลัวว่าความขัดแย้งที่อาจเกิดขึ้นจนไปกระทบกับทนาทำให้ อาการกำเริบขึ้นมา ดังนั้นเขาจึงพยายามปกปิดเรื่องนี้มาโดย ตลอด แต่นี่ก็ไม่ได้เป็นเจตนาของเขา แต่เป็นเพราะเขาไม่มี ทางเลือก

“โรคเลือด?” นัชชานึกถึงเรื่องราวเมื่อคืน ใบหน้าที่ดู ซีดเซียว เมื่อย้อนกลับมาคิดดูดีๆ มีอาการซีดที่แสดงออกถึง โรคนี้จริงๆด้วย

“ใช่ ตอนนี้ยังไม่มีการวิจัยไหนที่สามารถหาวิธีรักษาให้ หายขาดได้ มีเพียงแค่วิธีบรรเทาผู้ป่วยให้ทรมานน้อยลง และ ทั้งหมดนี้เตชิตเป็นผู้ที่ให้ความช่วยเหลือมาโดยตลอด เขา แบกรับภาระมหาศาล ไม่ว่าจะเป็นในรูปแบบของนามธรรม หรือรูปธรรม”

นัชชาตกใจจนปิดปากสนิท “เขาไม่เคยพูดกับฉันมาก่อน

เลย….

ถ้าเขายอมเปิดใจพูดสักหน่อย คงไม่ทำให้เหตุการณ์เมื่อ

คืนขึ้นมา
ปรับถอนหายใจเฮือกใหญ่ เสมือนพี่ชายกำลังปลอบด้วย ความอ่อนโยน แต่คุณก็วางใจได้นะ เตชิตไม่ได้คิดกับเธอใน ความสัมพันธ์แบบชู้สาวแน่นอน นัชชา ผมหวังว่าในเรื่องนี้ คุณคงจะเชื่อใจเขานะ”

เขารู้จักกับเตชิตมานานหลายปี เข้าใจเรื่องราวของผู้ชาย คนนี้ทั้งหมด บุคลิกนิสัยแบบเขามิอาจก่อเรื่องแบบนี้ขึ้นมาได้

ปมในใจที่ผูกระโยงระยางกันถูกปลดออกไปบางส่วน ใน ความสงสัยนานาอันที่จริงแฝงไปด้วยความน้อยใจมากกว่า “ทำไมเขาถึงไม่บอกฉันมาตรงๆ สำหรับเขาแล้ว ฉันเป็นคนที่ ไม่ควรค่าแก่การเชื่อใจงั้นหรอ?”

“ก็เป็นเพราะเขาแคร์และเป็นห่วงคุณมาก จึงเลือกที่จะ ปิดบัง” ปรัณหัวเราะขึ้น “ถ้าคุณไม่สำคัญกับเขา เขาคงจะพูด ออกมาทั้งหมด ที่เขาไม่บอกคุณ เพราะเขาให้ความสำคัญกับ คุณมาก เกรงว่าคุณจะเก็บไปคิดมาก ดังนั้นเขาจึงไม่กล้า แม้แต่จะเสี่ยง เกรงว่าจะเสียคุณไป

เป็นคนนอก คอยดูอยู่เคียงข้าง ในฐานะที่เป็นผู้ที่คอยดู อยู่ข้างๆทั้งสอง ปรัณรู้ดีว่าเตชิตรักนัชชายิ่งกว่าตัวเอง และนัก ชาก็ตกอยู่ในห้วงความรักนี้มานานแล้ว

ถ้าระหว่างทั้งสองสามารถมีหนึ่งคนที่ไม่ต้องแคร์อะไร คุณสองคนจะเจ็บปวดทรมานเหมือนกันได้ขนาดนี้เชียวหรอ?

เตชิตไม่ใช่คนหลายใจหรืออารมณ์ความรู้สึกกับใคร ง่ายๆ เขาเคยผ่านชีวิตที่ไม่ค่อยดีนักมาช่วงหนึ่ง ดังนั้นเขาจึงไม่ค่อยถูกกับผู้หญิง ต่อต้านความสัมพันธ์แบบต่างเพศ แต่ คุณถือเป็นกรณีพิเศษ ดังนั้นคุณไม่ต้องกังวลเลยว่าเขาจะไปรัก คนอื่น ทั้งหมดของชีวิตให้คุณเพียงคนเดียว ปรัณมอง เข้าไปในตาของเธออย่างลึกซึ้ง คิดถึงเรื่องเหล่านี้เขาก็อดใจ ไม่ได้ เขาหวังจะให้มีสักคนมาอยู่เคียงคู่เตชิตจริงๆ น้ำตาอุ่นๆ ไหลรินลงนใบหน้าที่แสดงออกถึงความเจ็บปวด “เขามักจะ แบกรับทุกอย่างไว้คนเดียว แอบแก้ไขปัญหาทั้งหมดคนเดียว ไม่ได้ไม่อยากบอกคุณ แต่เขาชินกับการที่จะต้องแบกรับความ รู้สึกทุกข์ทรมาน ให้โอกาสเขาสักครั้งได้ไหม? ตลอดหลายปีที่ ผ่านมา เขาต่อสู้ความลำบากเพียงคนเดียว ไม่ง่ายเลยจริงๆ