ตอน779ตัวแหนบเหล็กทําให้เธอบาดเจ็บ

ตอนที่779 ตัวแหนบเหล็กทำให้เธอบาดเจ็บ

“อ๊าก!!”

เสียงความเจ็บปวดทรมานอย่าวชัดเจนที่ค่อยๆแผ่ อุณหภูมิความร้อนสูงขึ้นตามตัวแหนบเหล็กที่มันกระทบลงมา สะท้านไปทั่วตัว มันไม่ใช่การถูกต่อยหนึ่งครั้ง และก็ไม่ใช่การ ถูกชนจนเจ็บปวด แต่มันเป็นที่ผิวเหล็กมันแนบไปกับเนื้อเดียว กับผิวหนัง ดูออกเลยว่าชั้นผิวหนังของหล่อนคงจะเจ็บปวด จากการนาบผิวจนสุก

เสียง ” ว่า ดังขึ้นตามมา หลังจากที่มีการนาบความ ร้อน มันทำให้หมอกควันพวยพุ่งตามอุณหภูมิความร้อนไปทั่ว บริเวณ ทั้งเสียงและภาพที่เกิดขึ้นมันทำให้คนที่อัดวิดีโอถุง ทนดูต่อไปไม่ได้เขาทำได้แค่หลับตาลงเพื่อบันทึกภาพต่อไป

สมองของดราณีว่างเปล่า สายตาของเธอมองการกระทำ ของชยาวุธ เธอยกคอขึ้นหันไปใกล้พื้นไม่ว่าจะพยายามใช้แรง ที่มีเท่ใดก็ไม่ได้ช่วยอะไรมากนัก

ไม่นาน ความเจ็บปวดที่บริเวณช่วงเอวก็แปรเปลี่ยนเป็น อุณหภูมิความเจ็บปวดที่พุ่งขึ้น เธอแทบไม่ต้องเดาเลยว่าเนื้อที่เลือดไหลซึมออกมา ผิวหนังมันคงเป็นรอยแผลเป็นขึ้นมา

ในสายตาชยาวุธ เธอมันไม่ใช่คนคนหนึ่งเป็นแค่ก้อน เนื้อที่เขาสามารถจะทำอะไรเพื่อให้เป็นสิ่งที่เขาต้องการ

“เป็นไง สบายไหม คือ?” ชยาวุธซักใช้ถามเธอต่อ

นอกจากเสียงตะโกนออกมาตราณีเธอก็ไม่ได้มีทีท่าเอื้อน เอ่ยอะไรอีก ขนาดฟันหล่อนยังกัดฟันแน่น

“ไม่พูดแล้วหรอ แบบนี้ก็ไม่สนุกแล้วสิ… ชยาวุธแทบไม่ ได้มองเธอเลย เขาเอาตัวแหนบเหล็กที่มันผิวหนังของดราณี ไปแล้วหยิบขึ้นมา

การเจ็บปวดครั้งที่สอง สัญชาตญาณของดราณีเริ่ม ถดถอยลง เธอยังไม่ทันตั้งตัวชยาวุธก็ลงที่รอยแผลเดิม

ครั้งนี้ อาจเป็นเพราะเล็ดที่ไหลออกมา การทำบัดกรีไม่

สามารถเชื่อมให้ติดกับเนื้อได้ แต่ความรู้สึกเจ็บปวดมัน

มากกว่าเมื่อกี้เพิ่มขึ้นเป็นสองเท่า

มันช่างเจ็บปวด ชีวิตทั้งชีวิตไม่เคยเจ็บปวดมามากขนาด นี้ มันเป็นการเจ็บปวดที่จินตนาการไม่ถึง

หากไม่ใช่ในเวลานี้ที่มันกำลังเกิดขึ้นกับเธอเองแล้ว ดราณีไม่เคยรับรู้ได้เลยว่าเธอจะอดทนได้ถึงระดับนี้

ชยาวุธเริ่มหมดความตื่นเต้นจากตัวก้อนเนื้อก้อนนั้นที่ตัว สั่นเทาที่ใกล้จะหมดพลัง เขารู้สึกไม่พอใจเดินไปยังข้างๆเตา หลอมแล้วเอาตัวแหนบเหล็กที่เปื้อนเลือดวางมันลง เวลาเดียวกันเขาก็หันไปส่งสัญญาณทางคนอัดวิดีโอเพื่อให้หยุด

การถ่าย

“ส่งให้ขนัย” ประโยคธรรมดาที่ทําให้เราณีได้สติออก

จากภวังค์

มีแค่คำสองค่าที่สามารถเรียกเธอให้ได้สติกลับมา

หล่อนปล่อยลมหายใจที่อ่อนแรง เหมือนลมหายเลือก สุดท้ายของตนป่วยที่ใกล้จะตาย “แก แกส่งไป แล้ว แล้วแกจะ เสียภายหลัง….

เสียงของหล่อนแผ่วเบาหากไม่ตั้งใจฟังแทบไม่ได้ยินเสียง ที่เปล่งออกมา คนที่อยู่ในเวลานั้นไม่มีใครสนใจหล่อนสักนิด เห็นว่าหล่อนล้มลงไปที่พื้น เห็นว่าหล่อนมีเลือดสดๆไหลนอง ออกมา พวกเขาเห็นแต่ทำเหมือนไม่เห็นยังไงอย่างนั้น

ดราณีไม่ใช่ว่าไม่อยากให้ชนัยรับรู้ว่าตอนนี้หล่อนกำลัง ประสบพบเจอกับปัญหาอะไร แต่ว่าแค่วิดีโอตอนนี้มันจะทำให้ ผู้ชายคนนั้นขาดสติ

ชนัยขาดสติจะเป็นยังไงนะ?

ดราณีไม่เคยเห็นแต่พอจะจินตนาการออกมาได้ว่ามัน

คงจะน่ากลัวมาก เพราะคนเราไม่มีสติแล้วมันง่ายมากที่จะ กลายเป็นข้อเสียที่ทำให้คนอื่นทำร้ายจนถึงขั้นเสียชีวิตได้

หล่อนไม่อยากให้ชนัยขาดสติ หล่อนกลัวว่าเขาจะทำอะไรไม่คิด
แต่คำพูดของหล่อนก็ไม่ได้ก่อให้เกิดประโยชน์ใดๆ ชยา วุธส่งวิดีโอนั้นออกไปแล้ว

ตอนที่เขาเอาตัวแหนบเหล็กที่ถูกเผาจนร้อนแดงกลับมา

อีกครั้ง ครั้งนี้ดราณีถลนตาใส่ดวงอันชั่วร้ายคู่นั้น ชยาวุธถุยน้ำลายใส่หน้าของเธอ “ผู้หญิงแพศยา ถึง

มองหน้าใคร จึงเชื่อไหมเดี๋ยวกูจะทำให้ถึงตาย!

เขาด่าทอเธอแรงขึ้น ตราณียิ่งหัวเราะหนักกว่าเดิม “ไม่ แกฆ่าฉันไม่ได้ แกจะต้องถูกชนัยฆ่าตาย

วิดีโอตอนนั้นอัดเป็นแบบไหน มันจะต้องน่ากลัวกว่าเรื่อง ที่กำลังเกิดขึ้นตอนนี้ หากชนัยเห็นเขาจะต้องหาชยาวุธให้เจอ แล้วสับเขาเป็นชิ้นๆแน่

ก่อนที่ชยาวุธจะลงมือ เธอได้ยินผู้ชายอีกคนที่คุยกับเขา ว่าทำอะไรก็ได้แต่ห้ามตาย ฉะนั้นสิ่งที่เขารับมาก็คือลักพาตัว หล่อนแต่ว่าห้ามทำให้ตาย

ดราณีไม่รู้ว่าเมื่อกี้ที่ผ่านเหตุการณ์อันน่ากลัวมาได้นั้นมัน ทำให้หัวใจของเธอในตอนนี้กลับมากำลังใจมากขึ้น

เธอตกถึงมือของชยาวุธ คนๆนี้ไม่เคยคิดถึงตัวเองเลยสัก นิด ดังนั้นเรื่องที่เธอต้องพบเจอมันหลีกเลี่ยงไม่ได้อยู่แล้ว จะ กลัวก็ไม่มีประโยชน์อะไร

“ชนัยต้องหาฉันเจอ วินาทีที่แกส่งวีดีโอนั้นออกไปชีวิตแก ก็จบแล้ว”
คิดไม่ถึงเลยว่า ณ เวลานี้ ดราณีจะมีไม้ตายพูดออกมา ชยาวุธกับพวกอีกสองคนตกใจ โดยเฉพาะชยาวุธที่ได้ยิน ประโยคสุดท้ายนั่น

เมื่อคิดถึงชนัยแล้วเขาเป็นคนที่มีลูกน้องที่น่าหวาดกลัวอยู่ รายรอบ พวกนั้นยังขยาดเขาถึงกับหนาวสั่นสะท้าน

หากพูดว่าตระกูลจิรวราพงศ์ปืนเสือแล้ว งั้นตระกูลธิสกุล เป็นคนดูแลเสือเหล่านี้เองอีกที หากเมื่อได้ยินได้ฟังแล้วมัน ทำให้ผู้คนถึงกับหวาดกลัวอยู่ลึกๆ

แต่ว่าครั้งนี้ชยาวุธไม่ได้ทำเป็นเรื่องพวกนี้เป็นครั้งแรก เป้าหมายของเขาคือเงินของคนๆนั้น ช่วยคนจัดการปัญหา แทน โดยหลักๆแล้วคนที่อยากลักพาตัวผู้หญิงน่าจะมีส่วน เกี่ยวข้องกับคนในตระกูลนั้นด้วย

แต่หลังจากที่เกิดเรื่องขึ้น มีไม่กี่คนที่จะเข้ามาสนใจเรื่องนี้ แค่ทำให้เรื่องนี้ผ่านๆไปตามเดิมที่มีมา

ดังนั้นครั้งนี้ชยาวุธคิดว่าก็คงเหมือนกันว่าหากจะทรมาน ดราณีอย่างกับสัตว์ ชนัยก็คงไม่ได้ถือโทษอะไรจริงๆ ตัวเขาก็ ยังคงทำตัวตามปกติ แค่ผู้หญิงคนนี้คนเดียวจะพลิกฟ้าพลิก แผ่นดินหาเลยหรอ?

เขาก็แค่กลัวไปไม่กี่วินาที จากนั้นก็ไม่ได้คิดอะไรต่อ และ แถมยังสร้างเรื่องขึ้นมามันเป็นการ บอกหล่อนอย่างอ่อน โยน” “หากชนัยจะมาคิดบัญชีกับกู ถึงเวลานั้น กูคงเล่นสนุก กับร่างมึงจนหมดไปแล้ว
พูดจบ เขาก็เอาตัวแหนบเหล็กมาลงบนตัวเรา แต่ รอบนี้ไม่ใช่ข้างเอวแต่เป็นตำแหน่งหน้าอก ใกล้หัวใจและใกล้ ช่วงคอ หลังจากที่ตัวหัวแร้งลงไป ทำให้ตรารับรู้ถึงความ รู้สึกที่กลุ่มควันร้อนที่พวยพุ่งออกมา

“อ๊าก!”

“ฮ่า ๆ ร้องไป ร้องดังๆออกมา” ชยาวุธกดแรงทั้งหมดที่มี ลงไปอย่างบ้าคลั่งจนตัวแดง ยิ่งเห็นหล่อนเหงื่อผุดไหลออกมา อย่างไม่รู้ตัว เขายิ่งภูมิใจกับสิ่งที่เขาทำ

ในเวลาดียวกัน ทางด้านสถานีตำรวจก็วุ่นวายไปทั่ว โดย กลัวว่าทางด้านตัวเองจะไม่สามารถดูแลได้ไม่ตรงจุด หลังจาก ที่เตชิตรู้ข่าวเข้าก็รีบมากับนัชชาที่นี่ก่อน เขารู้จักสนิสนมทาง ฝั่งสถานีตำรวจเป็นอย่างดี อะไรที่ช่วยได้ก็ต้องรีบมาช่วย

ชายชราก็นั่งอยู่ในห้องทำงานของผู้กำกับการสถานี ตำรวจ ตั้งแต่เกิดเรื่องขึ้นจนถึงตอนนี้ก็ไม่ได้ย้ายออกไปสัก ก้าว อารมณ์สงบนิ่ง เหมือนกับว่าเขาไม่ได้สนใจความเป็น ความตายของเด็กผู้หญิงคนนั้นเลย

ในบรรยากาศอันอบอวนไปด้วยความเย็นยะเยือกกับกอง เพลิงที่ปะทะกันอยู่ เสียงโทรศัพท์ของชนัยก็ดังขึ้นอีกครั้ง เมื่อ เขาหยิบออกมามีข้อความหนึ่งข้อความส่งมา

คนที่ส่งมาไม่มีหมายเลขโทรศัพท์พอเปิดดูถึงกับช็อค ในนั้นไม่ใช่ข้อความแต่มันเป็นวีดีโอ

ชนัยเปิดวีดีโอนั่นอย่างไม่ต้องสงสัย กลัวว่าจะพลาด

เหตุการณ์ที่เกี่ยวกับดราณี แต่เขากลับไม่คิดว่าหลังจากเปิดดู แล้วมันจะเป็นสิ่งที่เขาลืมไม่ลงไปหลายปี