ตอน774 โครงอันอ่อนนุ่ม

ตอนที่ 774 ซี่โครงอันอ่อนนุ่ม

ดราณีหายตัวไป

ชนัยรู้เรื่องนี้ตอนที่เราณีหายตัวไปสองชั่วโมงแล้ว เสร็จประชุม เขารู้สึกอึดอัดใจ พูดแล้วก็บังเอิญ โทรไปก็ ติดแต่ไม่มีคนรับ โทรอีก ก็ไม่รับอีก

ดังนั้น เขาหยุดงานไว้ทั้งหมดแล้วรีบออกจากบริษัทไป หลังจากประสานกับตำรวจ เช็คดูจากกล้องวงจรปิดแล้ว เขาก็ พอเข้าใจว่าสถานการณ์เป็นยังไง

เกิดเรื่องกับเกวลินไม่นาน ดราณีก็ถูกจับตัวไปอีก เรื่องนี้ เกิดจากอะไร ชนัย ใช้นิ้วเท้าคิดก็พอจะคิดออก ชัดเจนว่าคนพวกนี้ไม่ใช่คนของตัวเอง น่าจะเป็นฝั่งศัตรู

มากกว่า

หน้าตาของเขาน่ากลัวจนน่าตกใจ “ตามรถคันนั้นไป ดูว่า

ไปหยุดที่ไหน”

“ครับ คุณชนัย”

เรื่องอื่นสามารถรอช้าได้ ตอนนี้เรื่องที่สำคัญที่สุดคือ ความปลอดภัยของเราณี
เพียงแค่คิดไม่ถึง ในตอนที่ยังหาตำแหน่งของอีกฝั่งไม่ เจอ มีสายที่ไม่มีเบอร์โทรได้โทรเข้ามา ชนัยรับสายแล้วถามตรงๆแบบไม่อ้อมค้อม คนล่ะ

“แหม ใจร้อนจังเลยนะคุณชนัย ยังไม่ทันทักทายกันเลยก็

ถามหาคนซะแล้ว” เสียงของอีกฝ่ายผ่านเครื่องแปลงเสียงมา ฟังดูน่ากลัวพิลึก

“ผมถามว่าคนอยู่ที่ไหน

ในทางกลับกัน ผู้ชายคนนั้นยืนอยู่ในนิคมอุตสาหกรรมที่ ถูกทิ้งร้าง มองไปที่ผู้หญิงที่ผูกติดกับเก้าอี้ที่ยังอยู่ในอาการ มึนงง แล้วพูดหยอกล้อว่า ” คนเหรอ อยู่ข้างผมนี่แหละ แต่ไม่ สามารถพูดได้ ตอนมาไม่ระวังเป็นลมสลบไปแล้ว ”

ฝั่งนั้นจงใจจะพูดให้ชนัยเจ็บใจ นั่นแหละคือเป้าหมาย ของเขา ชนัยฟังแล้วรู้สึกทรมาณเจียนตาย

ในสมองเต็มไปด้วยภาพเหตุการณ์ต่างๆ ที่อาจจะเกิดขึ้น กับดราณี เขาไม่รู้ว่าพวกเขาทำอะไรเธอถึงได้สลบไป

เขากัดฟันแน่นและแม้แต่คอก็แข็งเป็นพิเศษ เขาค่อยๆ หลับตาลง “ปล่อยคนไป ผมจะยอมทุกอย่าง

“ฮ่า ฮ่า ฮ่า พวกเขารู้สึกเหมือนกำลังฟังเรื่องตลกอยู่ ถ้า เราต้องการชีวิตคุณ คุณจะให้ได้ไหม

เขาใช้วิธีการแบบนี้มาลองใจชนัย เพียงแต่ว่าคำพูดแบบนี้ฟังแล้วขนหัวลุกนัก
สายตาของชนัยคมราวกับมีด เขากำหมัดขึ้น แล้วหัวเราะ “ถ้าคุณกล้าเอา ก็ไม่ใช่จะให้ไม่ได้

คนที่ได้ยินต่างตกใจ ไม่คิดว่าเขาจะพูดแบบนี้

อีกฝั่งหนึ่งคาดไม่ถึงอย่างชัดเจน แต่ไม่กี่วินาทีก็เรียกสติ กลับมาได้ “ชีวิตของคุณชนัยยิ่งใหญ่ไพศาลขนาดนั้น ผมคง รับไว้ไม่ไหว”

ชนัยไม่มีอารมณ์จะเล่นเกมต่อปากต่อคำ “คุณต้องการ อะไร”

“กว่าจะขู่คุณชนัยได้ไม่ใช่เรื่องง่ายเลย ผมขอเวลาคิด หน่อยแล้วกัน คิดได้แล้วจะติดต่อกลับไป

พูดจบสายก็ตัดไป ชนัยยื่นมือถือไปให้เจ้าหน้าที่ตำรวจ “ดูว่าหาตำแหน่งได้ไหม

“ครับผม”

เรื่องเกิดแบบกะทันหัน ไม่ทันเตรียมตัว ชนัยที่นั่งอยู่บน โซฟา แค่คิดว่าดราณีไม่รู้จะเป็นตายร้ายดียังไง ตัวเขาก็ เหมือนจะล่มสลาย

แต่เขาจะยอมแพ้ไม่ได้ ดรากำลังรอเขาอยู่ ถ้าเขาสติ แตก เกมทุกอย่างมันก็จบ

ในสมองเต็มไปด้วยความน่าจะเป็นหลายอย่าง คนที่น่า สงสัยมีสองคน “ไปติดตามความเคลื่อนไหวของทางใต้และ ตระกูลจิรวราพงศ์”
โตมากับเรื่องแบบนี้ตั้งแต่เล็กจนโต พอเจอปัญหาเซนส์

ของเขามักจะถูกต้องเสมอ

คนที่กล้าลงมือกับดราณีบนถนนได้ ต้องเป็นคนที่คุ้นเคย แน่นอน ที่น่าจะเป็นไปได้ที่สุดคือตระกูลที่เป็นศัตรูของเรา แล้ว ตั้งแต่ที่เขาเข้ามาดูแลกิจการตระกูลจิรวราพงศ์กับตระกูลทาง ใต้ก็ระวังตัวมากที่สุด

ชนัยพอจะเข้าใจว่า อยู่ในสิ่งแวดล้อมแบบนี้ เพื่อความ อยู่รอด ทุกคนต่างก็ต้องรู้เขารู้เรา

และวันนี้ลูกน้องเขาก็พบว่ามีรถของตระกูลจิรวราพงศ์ไปที่ หน้ามหาลัยของดราณี ชนัยเลยมั่นใจว่าต้องเป็นฝีมือของพวก เขา

“ธมกรอยู่ไหน”

ผู้ใต้บังคับบัญชาไม่กล้าพูด เก้ๆกังอยู่อย่างนั้น “คุณ…คุณชนัย คุณธนกรกับท่านประธาน

“ผมจะถามอีกครั้งนะว่าธมกรอยู่ที่ไหน เขาโกรธแบบ”

สุดขีด

เขารีบรายงาน “อยู่ที่บริษัทของตระกูลจิรวราพงศ์ครับ”

ชนัยไม่พูดพร่ำทำเพลง ลุกจากโซฟาแล้วรีบเดินออกไป ทุกคนที่อยู่ตรงนั้น ไม่มีใครกล้าห้ามเขาสักคน เขาไปตอนนี้ก็เหมือนไปตาย
ขณะที่เขากำลังจะเปิดประตูเตรียมตัวจะออกไป ก็ถูกท่าน ประธานธิสกุลที่ยืนอยู่หน้าประตูดึงตัวไว้

ท่านประธานรู้ว่าเขาอยู่ที่โรงพักก็รีบตามมา เข้ามาเห็น

ชนัยที่ตาแดงก่ำก็พูดแบบนิ่งๆไปสองพยางค์ “กลับไป

คนในตระกูลต่างรู้กันว่าเขากับท่านประธานไม่ค่อยลง รอยกัน ทุกครั้งที่ปูกับหลานสองคนนี้เผชิญหน้ากัน ทุกคนได้ แต่นิ่งเฉยไม่กล้าพูดอะไร

ชนัยหัวเราะขึ้น และไม่ได้สนใจอะไรเป็นพิเศษ “หลบไป ชนัยก็ตอบกลับไปด้วยค่าแค่สองพยางค์เหมือนกัน ต่าง คนต่างไม่มีใครยอมใคร

อารมณ์ของชนัยตอนนี้ประทุถึงขีดสุดแล้ว เหมือนกับ หัวไม้ขีดไฟ แค่เจอไฟก็ลุกโชนแล้ว

ชายชราควบคุมใบหน้าที่เริ่มเปลี่ยนสีของตนเอง “ชนัย นายรู้ไหมว่ากระกระทำทุกอย่างของนายมันหมายถึงตระกูล ของเรา จะไปหามกรเหรอ จะไปพูดอะไรกับเขา

ชนัยไม่ให้โอกาสเขาได้พูดต่อ “เขาจับตัวดราณีไป ว่า ผมต้องพูดอะไรกับเขา

“ทุกปัญหาต้องมีทางออกนะ ถ้าวามแบบนี้ ผลลัพท์น่า จะไม่ดีแน่”

ชายชราลองเตือนชนัย แต่น่าเสียดายที่ชนัยฟังไม่เข้า สมองเลย เขาต้องเห็นว่าเราณีปลอดภัยด้วยตาตัวเองเท่านั้นอย่างอื่นไม่มีความหมายสำหรับเขา

ดังนั้น ไม่สนว่าชายชราจะว่ายังไง เขาก็ยังคงดื้อรั้นจะ ออกไป แถมตอนออกไปยังเดินชนไหล่ชายชราไปด้วย