ยั่วรักทนายคนโหด

ตอน753ตัดขาดความเป็นแม่ลูกกัน



ตอน753ตัดขาดความเป็นแม่ลูกกัน

ตอนที่753ตัดขาดความเป็นแม่ลูกกัน

“ฉันเนี่ยนะ เธอตกใจกับท่าทีของอีกฝ่าย คุณเป็นใคร

ในขณะที่เสนานีกำลังคิดหาคำพูดเพื่อถามจุดประสงค์ การมาของอีกฝ่ายอยู่ทรงภพก็พูดขึ้นมา คุณเป็นแม่ของคุณ ดราณีใช่ไหม”

พอได้ยินชื่อนี้เธอก็สะดุ้งขึ้นมา คุณรู้จักลูกสาวของฉันได้ ยังไง”

ที่ผมมาวันนี้ก็เรื่องลูกสาวคุณนี่แหละปิดประตูก่อนเถอะ

ครับ

เสนานีหันไปมองด้านหลังหนึ่งทยุติเพิ่งนอนไปถ้ามีใคร เข้ามาในบ้านตอนนี้เขาต้องตื่นแน่เลยอีกทั้งสภาพของเขาตอน นี้จะมีอะไรมากระทบกระเทือนไม่ได้

คิดไปคิดมาเธอก็เป็นคนออกมาจากบ้านเอง มีเรื่องอะไร ไปคุยกันในสวนชั้นล่างเถอะสามีฉันไม่ค่อยสบายต้องการพัก ผ่อน

ทรงภพพยักหน้าแม้ต้องเผชิญเหตุการณ์แบบนี้เธอก็ยัง

สุภาพกับเขาอยู่
สองคนเดินเข้าไปในสวนในหมู่บ้านพอดีกับเวลานี้ไม่มี คนอยู่สักคน

เสนานี้ไม่อ้อมค้อม ตกลงว่าลูกสาวฉันเป็นอะไร

คุณเคยเจอคุณชนัยใช่ไหมทรงภพเห็นเสนานีตรงไปตรง มาแบบนี้ก็ยิ่งรู้สึกดีไม่ต้องอธิบายกันเยอะ

เธอพยักหน้ายอมรับ

“งั้นผมพูดตรงๆเลยนะคุณชนัยเป็นทายาทคนเดียวของ ตระกูลเรื่องแต่งงานต้องเป็นหน้าที่ของทางตระกูลจัดหาให้ เท่านั้นตอนนี้เขาคบกับลูกสาวคุณอยู่และคนในตระกูลก็ไม่มี ใครเห็นด้วยพวกเราเคยไปคุยกับคุณดราณีแล้วแต่ไม่มีผลผม เลยต้องมาขอร้องคุณให้ช่วยเตือนเขา

เสนานค่อยๆ มือแน่นหัวใจของเขาเหมือนถูกคำพูดของ ทรงภพบีบเอาไว้ไม่ใช่ว่าเขาจะไม่เคยคุยเรื่องนี้กับดราณีไม่คิด ว่าเหตุการณ์กลับกลายเป็นแบบนี้

“ใจจริงฉันก็ไม่เห็นด้วยกับการที่พวกเขาคบกันแต่คน หนุ่มสาวก็มักจะมีความคิดของตัวเองฉันจะเตือนลูกสาวฉันเอง และฉันต้องรบกวนให้ทางคุณคุยกับคุณชนัยให้ด้วยค่ะ”

คนสองคนรักกันไม่ใช่ความผิดของใครคนใดคนหนึ่ง ดราณีไม่ควรคบกับชนัยก็ใช่แต่ถ้าชนัยไม่เห็นด้วยคนสองคนก็ คงไม่ได้อยู่ด้วยกัน

“อีกทั้งลูกสาวฉันก็เป็นคนซื่อฉันก็กลัวผู้ชายที่มีประสบการณ์ซับซ้อนอย่างคุณชนัยจะมาทำให้ลูกสาวฉันเสีย หายเหมือนกัน ปกติแล้วเสนานี่ไม่ใช่คนที่พูดจาห้วนๆแบบนี้ การที่เธอพูดออกมาแบบนี้ในใจคงจะเดือดสุดๆแล้ว

ทรงภพหันไปมองเธอ ถ้าได้แบบนี้ก็ดีครับ

“แน่นอนค่ะ ราณีอายุแค่20ประสบการณ์ในชีวิตยังน้อยก็ จริงแต่คุณชนัย30กว่าปีแล้วไม่น่าจะเลอะเลือนหรอกนะ

พูดจบเธอไม่สนว่าอีกฝ่ายจะคิดยังไงหาเรื่องปลีกตัวออก

มาก่อน ฉันจะคุยกับลูกสาวฉันเองค่ะขอตัวก่อนนะคะ

ทรงภพมองดูเสนานีที่เดินจากไปเคยฟังมาแต่จากปาก ของท่านประธานว่าดราณีคนนี้เป็นคนกล้าหาญมากตอนนี้เขา เข้าใจแล้วว่าคนที่เติบโตมาในครอบครัวแบบนี้ย่อมมีความ กล้าหาญแบบนี้แน่นอน

เสนานีเป็นคนซื่อตรง

เขาล้วงมือถือออกมาโทรหาท่านประธาน ท่านประธาน ครับจัดการเรียบร้อยแล้วนะครับ

เสนานีกลับถึงบ้านแล้วก็รีบติดต่อดราณีทยุติกำลังนอน หลับอยู่เธอหลบไปคุยอีกห้องนึง

เสียงมือถือดังขึ้นไม่กี่ครั้งก็มีคนรับอย่างรวดเร็วเป็นเสียง ที่คุ้นเคยดี“ฮัลโหลแม่”
“ยังจำแม่คนนี้ได้อีกเหรอ เสนานพอเปิดปากก็มีอารมณ์ โมโห แม่เคยบอกลูกแล้วใช่ไหมทำไมไม่ฟังเลย

ประจวบกับที่ดราณีเพิ่งเลิกเรียนแล้วถูกลิ้นจี่คอยตามติด อยู่จะไล่ยังไงก็ไล่ไม่ไป

พอเห็นสายแม่โทรเข้ามาเธอก็หลบไปรับโทรศัพท์ พอรับแล้วได้ยินแม่พูดแบบนี้ก็สงสัย แม่พูดอะไรของแม่

คะ”

“แม่พูดอะไรเธอก็รู้อยู่แก่ใจตั้งแต่พ่อเข้าโรงพยาบาลแม่ ก็บอกมาตลอดว่าอย่าไปยุ่งกับคุณชนัยทำไมลูกไม่ฟังเลย เสนานียิ่งพูดยิ่งโมโหเพราะห่วงมากเลยโกรธแบบนี้กลัวว่า ลูกสาวจะเสียหาย

ได้ยินแม่พูดถึงชนัยทำให้เธอซะงักไปพักนึง แม่หนูกับเขา ไม่ได้มีอะไรกันแม่อย่าคิดมากนะอีกอย่างคุณชนัยเขาก็ไม่ได้ เลวร้ายขนาดนั้น”

“ไม่มีเหรอ เสนาหัวเราะ เธอจะไปรู้อะไรอายุพวกเธอ ห่างกันมากขนาดนั้นเธอตามความคิดเขาไม่ทันหรอก”

“โอ๊ยไม่มีอะไรจริงๆค่ะแม่ที่เขาช่วยหนูเพราะเขามีน้ำใจ ค่ะ เสนานิพยายามพูดถึงชนัย ในทางไม่ดีดราณีก็คอยจะพูด แก้ต่างให้

ได้ยินเขาพูดแบบนี้เสนานีก็ยิ่งโมโห วันนี้มีคนมาหาถึงที่ บ้านลูกยังบอกว่าไม่มีอะไรอีกเหรอลูกเป็นนักเรียนก็ตั้งใจเรียนไปไม่ใช่เวลาจะมีความรักสถานการณ์ของครอบครัวเราลูกก็รู้ ดีนี่แม่เห็นว่าลูกเป็นเด็กดีมาตลอดทำไมตอนนี้กลายเป็นแบบนี้ ไปแล้ว”

ตราณีฟังประโยคนั้นจบประโยคหลังก็ฟังไม่เข้าหูเลยเธอ ขมวดคิ้วขึ้น แม่พูดอะไรอ่ะคุณชนัยไปหาที่บ้านมาเหรอ”

“ไม่ใช่คุณชนัยแต่เป็นคนที่บ้านเขาพูดถึงเรื่องนี้เสนานี อดจะน้อยใจไม่ได้ ครอบครัวของเขาพูดตรงๆเลยว่าไม่เห็น ด้วยที่สองคนจะคบกันดูสิลูก…พลอยจะทำให้พ่อแม่ขายหน้า ไปด้วยแล้ว”

ดราณีฟังแล้วเสียใจยิ่งนักจะทำยังไงกับเธอเธอไม่เคย แคร์แต่การที่ท่านประธานทำแบบนี้เป็นเธอเธอรับมือได้แต่ เสนานี้ไม่เหมือนกันเธอยังมีความคิดแบบหัวโบราณมากการก ระทำแบบนี้ถือเป็นการเหยียดหยามกันมาก

คนของบ้านชมัย…ก็คือคนที่คุณปู่เขาส่งไปสินะ

พอดราณีเงียบไปเสนานียิ่งโมโห แม่พูดกับลูกอยู่นะลูก ไม่ได้ยินเหรอ”

“หนูได้ยินแล้วค่ะแม่”ดราณีพูดเสียงอ่อน หนูยอมรับว่า พวกเราต่างมีความรู้สึกดีๆ ให้กันและอยากจะพัฒนาความ สัมพันธ์ต่อไปเขาเป็นคนที่มีความรับผิดชอบเขาไม่เคยคิดว่า หนูไม่ดีครอบครัวเราไม่ดีถ้าเรื่องบ้านของเขามันไม่ได้หมายถึง ความคิดของเขาเลย
“แม่ไม่สนว่าลูกจะคิดยังไงตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปเลิกยุ่งกับ เขาอีกถ้ามีคนมาหาถึงที่บ้านอีกครั้งเราสองคนไม่ต้องมาเป็น แม่ลูกกัน


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ