ตอน691เตรียมนํ้าล้างเท้าให้เธอ

ตอนที่691 เตรียมน้ำล้างเท้าให้เธอ

ชนุดมกำชับผู้ช่วยไม่กี่ว่าแล้วก็วางสาย หญิงสาวมี ใบหน้าครุ่นคิด เมื่อเขาเห็นแล้วก็รู้ทันทีว่าเธอกำลังคิดอะไร เขาต้องการที่จะเอ่ยปากอธิบาย “ช่วงนี้คงจะอาศัยอยู่ใน ประเทศ ดังนั้นผมเลยเตรียมบ้านเอาไว้

ชีวภาถามด้วยความจริงใจ “คุณไม่ไปพักที่โรงแรมแล้ว

หรอคะ”

เธอจำได้ว่าตอนที่เพิ่งจะรู้จักเขา เธอยังไม่ได้รู้อะไรเกี่ยว กับผู้ชายคนนี้มากนัก ตอนนั้นเธอยังแปลกใจ ทำไมเขาถึงอยู่ โรงแรมตลอดไม่ไปอยู่บ้าน

ต่อมาเธอก็ค่อยๆเรียนรู้ โรงแรมนี้เป็นบ้านของเขา เขา สามารถใช้ชีวิตได้อย่างสะดวกสบายที่โรงแรม และยิ่งรู้สึก ปลอดภัย

เขาเป็นคนที่คงเส้นคงวากับสไตล์การทำงานมาก แต่จู่ๆก็ ต้องการเปลี่ยนอุตสาหกรรม ชีวภารู้สึกประหลาดใจ

“โรงแรมไม่สะดวกเท่ากับบ้าน” ชนุดมจ้องไปที่ดวงตาอัน ชุ่มชื้นของเธอ มีคำหนึ่งอยู่ที่ริมฝีปากไม่สามารถพูดออกมาได้ ตอนนี้เธอต้องการหลีกเลี่ยงทัศนคติของเขา ถ้าพูดมากไปจะทำให้เธอเครียด ช่างเถอะ

ชายคนนั้นลดสายตาลงเล็กน้อย และปิดโน้ตบุ๊ก ในมือ เมื่อเห็นว่าเวลาเกือบจะสี่ทุ่มครึ่งแล้ว เขาวางมันลงที่เก้าอี้ด้าน ข้าง “ดึกแล้ว คุณควรนอนแต่หัวค่ำ

ชีวภาพยักหน้า ที่จริงเธอรู้สึกง่วงเล็กน้อยแล้ว เธอเดินไป ที่ห้องน้ำและเปิดก๊อกน้ำ “ซูซูซู” เสียงดังมากระทบหู เธอ มองไปที่กระจกและเห็นใบหน้าอันซีดเผือกก็เริ่มเหม่อลอย

ครั้งนี้ที่พบชนุดม อารมณ์ของเขาสงบลงกว่าเดิมมาก ไม่มี ความกดดันและตึงเครียด ช่างสงบและเป็นธรรมชาติ แต่เมื่อ เห็นเขาสงบเช่นนี้ เธอก็ยังสับสนอยู่

ทำไมนะ

ปกติชีวภาไม่ได้มีนิสัยแอบฟังคนอื่นพูดโทรศัพท์ แต่ว่า เพราะอยู่ใกล้เขามาก การที่จะไม่ได้ยินก็เป็นไปได้ยาก

เธอรู้ว่าธุรกิจของชนุดมส่วนมากอยู่ที่ต่างประเทศ แม้ว่า เขาจะเชื้อชาติจีน แต่ว่าเขาอาศัยอยู่ต่างประเทศตั้งแต่ยังเล็ก จู่ๆจะมาซื้อบ้าน ในประเทศที่ไม

ชีวภาคิดถึงความเป็นไปได้อย่างหนึ่งที่ไม่น่าเชื่อ เขาไม่มี เพื่อนหรือญาติอยู่ในประเทศ ไม่มีอะไรดึงดูดให้เขาอยู่ ความ เป็นไปได้อย่างเดียวก็คือ…ตัวเธอเอง

ดูเหมือนว่าเธอจะตกใจกลัวความคิดของตัวเอง ชีวภา ส่ายหัวในทันที เธอต้องการที่จะเอาความคิดที่อึดอัดนี้ออกไปจากหัว

เธอรีบหยิบแปรงสีฟันไฟฟ้าด้านหน้าเธอ การกระทำนั้น ค่อนข้างซุ่มซ่าม เธอลืมว่าด้านข้างยาสีฟันนั้นเป็นมีดโกน เมื่อ ยื่นนิ้วออกไป ก็รีบซักมือกลับมาด้วยความเจ็บปวดในทันที

“อ๊ะ” เธอกลั้นเสียงร้องออกมาไม่ได้ และก้มหัวลงไปดู เห็นเป็นรอยแผลเล็กๆ

ในเวลาเดียวกันนั้น แทบจะพร้อมกับที่เธอเห็นแผล ประตู ห้องน้ำก็ถูกเปิดออก ร่างสูงใหญ่ของชายคนนั้นพุ่งเข้ามา เสียง ของเขาถามขึ้นอย่างร้อนใจ “เป็นอะไร

ชีวภาลดมือลงและไม่ต้องการให้เขาเห็น น่าเสียดายที่ ผู้ชายอย่างชนุดม ไม่เป็นที่น่าพึงพอใจ เขาไม่รอให้เธอซ่อนมือ ได้สำเร็จ ก็ถูกชายคนนั้นจับเอาไว้ และดึงออกมาให้เห็นกับตา “เป็นอย่างนี้ได้อย่างไร

เธอมองอย่างไม่พอใจ และชี้ไปที่ “อาชญากร” ตัวร้าย “มีดโกนบาดมือ

“…” ชนุดมขมวดคิ้วใส่เธอ “ยังล้อเล่นอีก

ชีวภาก้มศีรษะลง ไม่พูดไม่จา

แผลไม่ลึกมาก ควรจะพูดว่าตื้นมากกว่า เลือดเกือบจะ หยุดหลังจากถูกดูดซึมโดยกระดาษชำระ ชนุดมค่อนข้างมี ประสบการณ์เกี่ยวกับการจัดการเกี่ยวกับบาดแผล เขาฉีกผ้า ก๊อตที่ผ่านการฆ่าเชื้อแล้วนำมาเช็ด
กลิ่นแอลกอฮอลล์ฉุนขึ้นจมูก นอกจากนี้ยังมีความรู้สึก ปวดแสบ ชีวภาไม่กล้าเคลื่อนไหวแต่ก็อดไม่ได้ที่จะกัดริมฝีปาก เพราะความเจ็บ

ชนุดมกลัวว่าเธอจะเจ็บ เขาจึงพยายามจัดการกับนิ้วของ เธอให้เร็วที่สุด และอดไม่ได้ที่ออกคำสั่ง “เสร็จแล้ว คืนนี้อย่า เพิ่งให้โดนน้ำ”

“?” ชีวภาไม่ได้สนใจเรื่องบรรยากาศระหว่างพวกเขา แล้ว เธอยกนิ้วขึ้นและชี้ไปที่ปากของตัวเอง “ฉันยังไม่ได้แปรง ฟัน และก็ยังไม่ได้ล้างหน้า

“ไม่ต้องล้างแล้ว”

“ไม่ได้ร้ายแรงอะไรนี่

เมื่อเขาเห็นว่าเธอต้องการปฏิเสธ ชายคนนั้นก็ส่งสายตา อาฆาต “ถ้ารู้ว่าจะทำไม่ถนัดแล้วทำไมไม่รู้จักระวังล่ะ”

ชีวภาไม่ล้างหน้า เธอรู้สึกรำคาญ เธออยากสะอาดนี่นา ก็ เพราะเรื่องเขาซื้อบ้านนั่นล่ะ ทำให้ไม่ระวังถูกมีดโกนบาดนิ้ว

เอา

เฮือ

โง่เอง แค่นี้ก็ทำให้เจ็บตัวได้

ชนุดมเห็นเธอไม่พูดอะไร เขารู้ว่าเธอรักสะอาด รักสวยรัก งามจนทำอะไรไม่ถูก เขาหงุดหงิดขึ้นมาทันที “เอาล่ะ ผมช่วย คุณเอง”
ชีวภากระพริบตา “คุณจะช่วยยังไง…

พูดยังไม่ทันจบ ชายคนนั้นก็ตรงเข้าไปในห้องน้ำ เขาไปที่ อ่างล้างมือ เขาหยิบแก้วและเติมน้ำอุ่นไปมากกว่าครึ่งแก้ว จากนั้นก็บีบยาสีฟันลงบนแปรงสีฟันของเธอและยื่นให้ “แปรง

ชีวภามองดูเห็นยาสีฟันเต็มขนแปรงของแปรงสีฟัน เธอ เบิกตาโต “ยาสีฟันมันเยอะเกินไป

ยาสีฟันในปริมาณนี้ คาดว่าน่าจะทำให้เกิดฟองจน สามารถกระจายล้างได้ทั่วหน้าของเธอ

ชนุดมไม่คุ้นเคยกับการดูแลคน เป็นเรื่องใหญ่ที่เขาจะทำ สิ่งนี้ได้ เขาต้องล้างยาสีฟันอีกครั้งและบีบให้น้อยลง “แบบนี้ พอไหม”

“พอแล้ว พอแล้ว กำลังดี” ชีวภารีบรับคำ เธออ้าปากและ ยัดแปรงเข้าไปในปาก เธอไม่กล้าชักช้า เมื่อเห็นว่าใบหน้าอัน เคร่งขรึมกำลังจ้องมองการเคลื่อนไหวของมือ

ห้านาที หลังจากแปรงฟันเสร็จ ปากรู้สึกสดชื่น แต่มันยัง ไม่จบ เธอยังต้องการล้างหน้า

แต่ว่าล้างหน้าชนุดมคงไม่สามารถช่วยได้ วันนี้เธอก็ไม่ได้ ออกไปไหน แค่ตอนบ่ายที่ออกไปเดินเล่น ใช้ทิชชู่เปียกเช็ดเอา ก็ได้

ที่เหลือสิ่งสุดท้าย ล้างเท้า
ก่อนหน้านี้ดุลยาซื้อถังแช่เท้าสีชมพูไว้ให้เธอ ใช้พิเศษ สำหรับการแช่เท้า ตอนนี้เธอยืนนิ่งอยู่ที่มุมห้องน้ำ

ชีวภารู้สึกเกรงใจที่จะพูด ฟันและหน้ายังพอกล้าพูด แต่ เรื่องล้างเท้า เขาจะรังเกียจไหม

ในขณะที่เธอลังเล ชนุดมก็เห็นสายตาเธอมองไปที่เท้า “ใช้อันนี้หรอ” เขาเดินตรงไปหยิบมันขึ้นมา หนำซ้ำยังยก

ขึ้นมาแกว่งต่อหน้าเธอ

สีชมพู เมื่อเทียบกับใบหน้าอันคมเข้มของผู้ชายคนนั้น มี ความขัดกันอย่างรุนแรง โดยเฉพาะอย่างยิ่งลายดอกโบตั๋น ที่โชว์อยู่ที่ก้นอ่าง ช่างไม่ค่อยเข้ากัน

หูของชีวภาแดงเหมือนมีบลัชออน เธอรู้สึกอาย จึงทำ เสียงเล็กเสียงน้อย “อื้อ คุณช่วยเติมน้ำร้อนให้ฉันหน่อย ร้อน กว่าอุณหภูมิปกติเพียงเล็กน้อยก็พอ

ที่ทำให้เธอประหลาดใจก็คือ ชนุดมไม่เพียงแต่ไม่บ่น เขา ถลกแขนเสื้อขึ้น และคลายหัวเข็มขัดคริสตัลออก จากนั้นก็พับ แขนเสื้อขึ้นเล็กน้อย ทันใดนั้นชีวภาก็รู้สึกว่าอ่างล้างเท้านี้เต็ม ไปด้วยความอึดอัด

เธอไม่เคยคิดว่าจะมีใครเติมน้ำล้างเท้าได้หล่อขนาดนี้

เมื่อเธอกำลังคิดถึงเรื่องนี้ สิ่งที่ชนุดม ให้ความสนใจนั้น กลับแตกต่างไปอย่างสิ้นเชิง ยาสีฟันอะไรล้างเท้าอะไร ไม่ว่าจะ ทำมากอะไรแค่ไหนก็ไม่เป็นไร สิ่งสำคัญก็คือหลังจาก“อุบัติเหตุ” เล็กน้อยนั้น ตอนนี้เธอไม่ได้ต่อต้านเขาเหมือนเช่น แรกๆแล้ว

เหมือนว่าเขาได้ก้าวข้ามผ่านกำแพง สิ่งกีดขวางที่มองไม่ เห็นนั้นจนหมดไป