ตอน641พาเธอกลับไปค้างคืนที่บ้าน

ตอนที่641พาเธอกลับไปค้างคืนที่บ้าน

คนที่ไปไมเนอร์ก็ไม่ใช่คนดีอยู่แล้วเธอคงไม่โดนจ้องไว้ จริงๆหรอกมั้ง?

ดราณีเริ่มกลัวแล้วต่อไปฉันจะทำยังไง? ฉันคงคงไม่โดน พวกเขาจ้องแบบนี้หรอกมั้ง?”

ชนัยมองไปทางหน้าของเธอที่ซีดเพราะความกลัวรู้สึกว่า โอเคแล้วถ้าหลอกอีกก็คงจะเกินไปก็เลยพูดไปว่า “ถ้าคืนนี้เธอ กลับบ้านกับฉันพวกเขาต้องรู้แน่ๆถึงเวลานั้นเพราะเห็นแก่ฉัน พวกเขาคงไม่ต้องเธอหรอก”

ดราณีเหมือนจะเชื่อแต่ก็สงสัยจริงหรอ?”

“ไม่อย่างนั้นตอนนี้เธอก็กลับบ้านได้ฉันจะไม่ขวางเธอ ตอนที่พูดคำนี้รถของเขาขับเข้าไปในวิลล่าพอดีดับเครื่องแล้ว จอดอยู่ที่จอดรถเขาไม่ได้รีบลงไปแต่ว่าหันไปมองเธอว่ายังไง กลับไหม?”

ดราณีซื่อใสเกินไปแล้วคำพูดพวกนั้นเข้าไปในหูของเธอก็ จะกระทบเธอไม่น้อยเธอกลัวคนประเภทแบบชนัยมากแต่เทียบ กับ2คนในคืนนี้แล้วชนัยก็ไม่ได้น่ากลัวขนาดนั้น

ก็แค่ค้างคืนเดียวคงไม่เป็นอะไรหรอกมั้ง?
เขาก็ช่วยเหลือตัวเองแล้วคงไม่ทำเรื่องอะไรหรอก? ชนัยรู้ว่าในใจเธอคิดอะไรอยู่ก็เลยยิ้มที่มุมปากและพูด ออกมาว่า “เธอวางใจได้ฉันไม่ทำอะไรเธอหรอก”

เห็นเขารู้ว่าตัวเองคิดอะไรในใจของเธอก็อึ้งไปไม่ น้อย “นายต้องทำตามที่พูดไว้ห้ามผิดคำพูด

ชนัยพยักหน้า”อืม”

ดรามองไปทางนอกหน้าต่างและเห็นบ้านที่มี3ชั้นเป็น บ้านแนวยุโรปเป็นแนวยุโรปที่เป๊ะมากหน้าต่างที่กว้างใหญ่ กำแพงที่สะอาดประตูที่ดูหรูหราบ้านแบบนี้เธอเคยเห็นแต่ใน ทีวีเท่านั้น

ชนัยไปกดปลดเข็มขัดนิรภัย ให้เธอไม่ให้เธอมีเวลาลงเล จากนั้นก็เปิดประตูรถไปกันเถอะ”

สุดท้ายดราณีก็เลยกลับบ้านกับเขา

ทั้งสองคนห่างกันคนเดินหน้าคนเดินหลังชนัยยื่นมือไปกด รหัสประตูจากนั้นเขาก็ยืนข้างๆประตูให้มีช่องว่างนิดนึงสำหรับ ให้เธอเดิน

ดราณีหดไหล่เดินเข้าไปเพราะกลัวว่าจะไปสัมผัสโดน ร่างกายเขาจากนั้นก็รีบวิ่งเข้าไป

สิ่งที่พบเห็นหลังจากเข้ามาในห้องโถงนั่นคือกำแพงทีวีที่ เด่นมากกำแพงเป็นสีเทาอ่อนๆไม่รู้ว่าใช้อะไรทำเหมือนมีเพชร หรืออะไรสักอย่างที่สว่างติดอยู่กับกำแพงข้างๆเป็นผ้าม่านสีขาวปลิวเคลื่อนไหวตามสายลมแม้กระทั่งไฟที่อยู่ข้างประตูก็ยัง เป็นไฟชนิดเหนี่ยวนำ

การตกแต่งห้องรวมไปแล้วทั้งหมดมี3สีคือสีขาวสีดำและ สีเทาในโลกโซเชียลเขาบอกกันว่าแบบนี้เป็นแนวของคนที่มี ความต้องการทางเพศน้อยยิ่งกว่าน้อยเสียอีกไม่เหมือนกับการ ตกแต่งของซีไมเนอร์เลยแม้แต่น้อย

ดราณีเห็นผู้ชายเอารองเท้าคู่ใหม่โยนมาข้างๆเท้าตัวเอง เธอก็รีบถอยหลังไปครึ่งก้าวเหมือนที่เขาโยนมาไม่ใช่รองเท้า แต่เป็นระเบิด

ชนัยขมวดคิ้ว”ดราณีฉันจะเตือนเธอไว้นะฉันบอกแล้วว่า ไม่ทำก็คือไม่ทำถ้าเธอยังเป็นสภาพทำหน้าตาแบบนี้อีกฉันไม่ รับรองว่าถ้าฉันโมโหขึ้นมาจะทำอะไรบ้าง

โดนขู่อีกแล้ว

“ฉันทำหน้าตาแบบไหน……….

ชนัยคิดไปสักแป๊บเหมือนกำลังคิดอยู่ว่าต้องเปรียบเทียบ ยังไงสักแป๊บหนึ่งถึงจะพูดต่อว่า “หน้าตาเหมือนกับว่าฉันกำลัง จะข่มขืนเธอ

ดราณีอยากร้องไห้แต่น้ำตาไม่ไหลตอนนี้เธอเพิ่งมีความ รู้สึกว่าเธอเข้ามาในถ้ำของเสือแล้ว

มาก็มาแล้วถ้าอยากจะไปก็คงเป็นไปไม่ได้เธอก็เลยต้องพยายามทำให้ผู้ชายคนโมโหเรื่องเจรจาง่าย

หลังจากเปลี่ยนเดินในห้องครัวเปิดตู้เย็นมาน้ำเย็นออกมาดื่ม

ดราณีเกร็งทั้งตัวไม่กล้านั่งไม่กล้าขยับทำได้เพียงอยู่ นิ่งโซฟา

ด้วยแม้ห่างกันไกลแต่เขารับรู้ถึงความเกร็งของเธอได้

เห้อ

แอบหัวเราะเบาในทีแรกนึกว่ากล้านักที่แท้แค่เอา มาบังหน้าปกติเห็นตาโตสองข้างแท้เป็นผู้หญิงจิตใจ อ่อนแอ

แต่ทำไมผู้หญิง

ของเขา

สวยตลอดรสนิยมของเขาเป็นแนวที่ผู้หญิงมากแต่ ไม่แนวเด็กนักเรียนแบบนี้

ในวินาทีนี้ความคิดในสมองของชนัยมากมายแถมเขา ยังสงสัยใน

ที่จริงคนอายุกว่าแล้วเปลี่ยนไปจริงทีแรกก็ว่าจะไม่ยุ่งเรื่องพวกนี้แต่ถ้าไม่คิดก็เหมือนกับคนอื่นทั่วไปเขาผิด หวังกับตัวเองมาก

ดราณีอยู่นิ่งๆแบบนี้เกือบ15นาทีสุดท้ายชนัยทนไม่ไหว จึงเดินไปพูดกับเธอว่า “ชั้นบนด้านซ้ายสุดมีห้องนอนสำหรับ แขกและมีอ่างแช่น้ำเธอสามารถไปแช่ได้”

ตอนนี้เราณีอยู่ในช่วงที่อ่อนไหวสำหรับเรื่องค่าศัพท์พวก อาบน้ำอะไรพวกนี้เธอรู้สึกกลัวมากเธอเป็นคนที่รักความ สะอาดมากแต่กลับส่ายหัว”ไม่เป็นไรๆเป็นแบบนี้ฉันก็โอเค แล้ว”

….ชนัยไม่รู้จะพูดอะไรแล้วจริงๆ นี่เธอกลัวมาก ขนาดไหนกันถึงเป็นขนาดนี้?

“เธอแน่ใจว่าเธอจะนอนพร้อมกับกลิ่นที่ติดมาจากห้อง เมื่อสักครู่?”ชนัยเริ่มไม่มีความอดทนแต่ปากของเขาก็ยังยิ้ม อยู่”เธอไม่ถือสาแต่ฉันยังถือสาเลยดราณีขึ้นไปเดี๋ยวนี้ ตราณีเห็นเขาสีหน้าจะเปลี่ยนแล้วไม่กล้าสร้างเรื่องต่อก

เลยเดินตามหลังเขาขึ้นไปชั้น ชนัยพาคนเข้าไปในห้องแถมยังเปิดน้ำในอ่างให้เธอจน

เต็ม

เขาแค่นึกถึงการกระทำของผู้ชายคนนั้นที่อยู่ในห้องก็ อยากจะใช้น้ำยาแอลกอฮอล์อาบน้ำให้ดราณี

ไม่อาบน้ำ?
ไม่มีทางต้องอาบ

หลังจากที่ปล่อยน้ำเสร็จชนัยก็เดินออกจากห้องสายตาขอ

งดราณีก็มองไปตามแผ่นหลังของผู้ชายจนกระทั่งเขาเดินออก จากห้องถึงจะถอนหายใจ ที่จริงเธออยากจะอาบน้ำมากเพราะไม่มีใครทรมานเท่า

เธออีกแล้ว

ดราณีล็อคประตูห้องกลัวว่าเขาจะมีกุญแจอีกก็เลยไปยก เก้าอี้มากั้นไว้ที่หลังประตูอีกจากนั้นถึงจะยอมเข้าไปในห้อง อาบน้ำ

ชนัยยืนอยู่นอกประตูไม่ได้เดินไปไหนจนกระทั่งได้ยิน เสียงน้ำไหลดังขึ้นมาถึงจะวางใจ

สายตามองไปที่กลอนประตูไม่ต้องทายก็รู้ว่าเธอต้องล็อค

ห้องแล้วแน่ๆเมื่อกี้มีเสียงที่เก้าอี้กระทบกับพื้นเขาได้ยินแล้ว

ทั้งล็อคทั้งปิดเฮ้อคิดว่าเขาอยากเข้าไปมากมั้ง?

ชนัยเงยหน้าขึ้นอย่างไม่สนใจจากนั้นก็หันหลังเดินไปเพิ่ง เดินถึงชั้น ผู้จัดการของซีไมเนอร์ก็ได้โทรมาเขาไปหยิบเบียร์ ออกมาแล้วเอาโทรศัพท์ที่วางไว้ข้างๆเปิดลำโพง”จัดการเสร็จ แล้วหรอ?”

อีกทางหนึ่งเสียงของผู้จัดการทางการอย่างเช่นเคย ใช่ ครับท่านประธานชมัยทั้งสองยอมรับและรู้ความผิดและให้คน ของพวกเราสั่งสอนไปแล้วครับบอกว่าต่อไปถ้าเจอคุณดราณีจะเดินอ้อมไม่ไปเผชิญหน้า

“อืม”

“ทางด้านคุณปานตากับผู้จัดการปลินผมก็ไปพูดมาแล้ว ต่อไปนี้ถ้าทั้งสองอยากจะหางานก็คงจะยาก