ตอน583ทำได้ดีที่สุดคือเป็นเจ้าหญิงนิทรา

ตอนที่583 ทําได้ดีที่สุดคือเป็นเจ้าหญิงนิทรา

ประโยคนี้เหมือนการเตือนสติผู้ชายที่กำลังหลงผิดให้ตื่น ขึ้น ชนุดมหันกลับมามองผู้ชายที่กดอยู่บนร่างของเขา รอยแดง ปรากฏขึ้นรอบดวงตา วันนี้ไม่เหมือนกันทั่วไปวันไหนๆ

“ตาย” เขาถึงริมฝีปากและยิ้มไม่ออก ได้แต่จ้องหน้า เท่านั้น “ผมไม่เคยสนใจ จนมาถึงตอนนี้ ชีวิตของผมเธอได้ มอบไว้ให้วางใจเถอะ ผมจะรักษามันยิ่งกว่าอะไร

หลังจากที่ได้ยินประโยคนี้ เตชิตก็รู้สึกโล่งใจ เอาพลิกตัว ออก สะบัดดินที่มือออก เขาคิดถึงเมื่อสักครู่ที่ขึ้นและหาคนไม่ พบ พยาบาลที่แผนกต้อนรับบอกว่าเขาขึ้นมาที่ชั้นบนสุด เขา รู้สึกมีลางสังหรณ์ใจบางอย่าง

แม้ว่าเขาจะไม่ได้มีความรู้สึกดีต่อชนุดมชายคนนี้แม้แต่ น้อย แต่เขาก็เคยให้ที่พักอาศัยกับนัชชา และยังช่วยให้ธีมนต์ มีชีวิตอยู่บนโลกใบนี้ได้อย่างราบรื่น ครั้งนี้ที่ชีวภาเกิดเรื่องก็ เพราะว่าช่วยเหลือเด็กเอาไว้ เขารู้สึกผิดเกี่ยวกับเรื่องนี้อยู่บ้าง เขาไม่ต้องการให้เกิดเรื่องกับใครทั้งสิ้น

เขาแค่รู้สึกประหลาดใจ ที่ชนุดมดูจริงจังกับผู้หญิงที่ดู อ่อนแอบอบบางคนนั้นมาก พวกเขาดูเหมือนไม่ได้มาจากโลกเดียวกัน แต่มีความรู้สึกเช่นนี้ใครก็ไม่สามารถอธิบายได้ ความ บังเอิญก็คือบังเอิญ ไม่มีใครสามารถหลบซ่อนไปได้

หลังจากที่ชายทั้งคู่สงบสติอารมณ์ เตชิตตามติดอยู่ทาง ด้านหลังชนุดมเผื่อว่าเขาจะทำเรื่องอะไรประหลาดใจขึ้นมาอีก ตลอดทางเดินไปถึงห้องฉุกเฉิน เมื่อไปถึงไฟด้านบนของห้อง ฉุกเฉินก็ดับลงพอดี

ชนุดมยึดร่างกายของเขาขึ้นอย่างตื่นเต้นและมองดูหมอที่ กำลังเดินมา “ใครเป็นญาติผู้ป่วยครับ”

ชายคนนั้นรีบเปิดปากโดยไม่ทันได้คิดอะไร “ผมครับ”

“คุณเป็นอะไรกับผู้ป่วยครับ”

ชนุดมถูกถามจนอึ้งไป เขาหยุดนิ่งชั่วคราวก่อนที่จะ เอ่ยปาก “แฟนครับ”

หมอเหลือบมองเขาเล็กน้อย “แฟนไม่ได้ครับ ต้องเป็น สมาชิกในครอบครัวเท่านั้น แต่ว่าคุณช่วยมากับผมหน่อยครับ ผมจะบอกสถานการณ์ทั่วไปกับคุณก่อน”

“ผมต้องการเยี่ยมเธอสักครู่ครับ”

“รออีกสักหน่อยนะครับ ยาสลบยังไม่หมดฤทธิ์” หมอเดิน ตรงไปที่ออฟฟิต ชนุดมจ้องไปที่ประตูห้องผู้ป่วย และหมุนตัว เดินตามหมอไป

เมื่อเข้าไปในออฟฟิต เขาสงบลงสักครู่ แพทย์เจ้าของเคส ในการรักษาเป็นแพทย์ผู้เชี่ยวชาญที่เก่งมากของโรงพยาบาลเมื่อเขานั่งลงหมอก็ค่อยๆอธิบายผลให้เขาฟัง

“ตอนนี้สถานการณ์ของผู้ป่วยไม่สู้ดีนัก ผมเข้าใจความ

รู้สึกของครอบครัว ผมหวังว่าคุณจะพยายามเข้าใจฟังผมไปจน จบ” เมื่อหมอพูดขึ้นมาก็รีบให้วัคซีนกับชนุดม ความจริงแล้ว อารมณ์ของชายคนนี้ค่อนข้างฉุนเฉียว ใบหน้าเขาดูเหมือนเจ้า ชายที่มาจากนรก

เขาอายุห้าสิบกว่าปีแล้ว นี่เป็นครั้งแรกที่ตกใจกลับพลัง

ความของคนหนุ่มเช่นเขา

ชนุดมพยักหน้า “พูดเถอะครับ”

“ผู้ป่วยมีอาการกระดูกร้าวและการบาดเจ็บที่ผิวหนัง ซี่โครงด้านซ้ายที่สามหัก ซึ่งส่งผลกระทบต่อปอด อาจทำให้ เกิดการอักเสบในภายหลัง เอ็นข้อมือขวาฉีกขาด จําเป็นต้อง ผ่าตัดหรือไม่ต้องติดตามดูการฟื้นตัวในภายหลัง สิ่งที่ร้ายแรง ที่สุดก็คือ ตอนที่เธอตกจากหน้าผาด้านหลังศีรษะของเธอถูก กระแทกอย่างแรง การกระแทกทำให้กะโหลกด้านหลังแตก ร้าวมีอาการสมองบวม เปลือกสมองได้รับความเสียหายรุนแรง ผู้ป่วยอยู่ในอาการโคม่า อาจสูญเสียประสาทสัมผัสการรับรู้ หากเกิดสถานการณ์ดังกล่าวขึ้น เปลือกนอกของสมองจะยัง รักษาลมหายใจและระดับการเต้นของหัวใจเอาไว้ นี่คือที่เรา เรียกว่า “เจ้าหญิงนิทรา

หมออธิบายถึงผลให้เขาฟังอย่างภาษาชาวบ้าน นี่เป็น เรื่องที่ต้องแจ้งให้กับครอบครัวผู้ป่วยทราบ การตกลงมาจากหน้าผาสูงขนาดนั้น หากไม่ตายก็เหมือนหายไปครึ่งชีวิต บาดแผลที่เป็นอันตรายที่สุดของชีวภาอยู่ที่ด้านหลังศีรษะของ เธอ วัตถุหนักที่ตกลงมา ร่างกายของมนุษย์นั้นหนักมาก ยากที่ จะอยู่รอดปลอดภัย

เรื่องนี้ทำให้ชนุตมรู้สึกช็อคมาก เขามองดูเธอออกมาจาก ห้องผ่าตัด ลึกๆเขายังคงมีความหวังอยู่ในใจ ยังคิดเสมอว่า เธอจะไม่เป็นไร อย่างน้อยเธอก็ปลอดภัยแล้ว

แต่ตอนนี้เขามาพูดว่าอะไรนะ

สมองบวม เจ้าหญิงนิทรา

ซี่โครงหัก ข้อมือบาดเจ็บอย่างถาวร เขาไม่สามารถ จินตนาการได้ว่าร่างเล็กๆนี้จะทนทุกสิ่งทุกอย่างนี้ได้อย่างไร

ชนุดมเปิดปาก เขาต้องการที่จะแน่ใจอะไรบางอย่าง แต่

ลำคอดูเหมือนจะไม่เป็นของตัวเอง ไม่ว่าเขาจะพยายามมาก

ขนาดไหนก็ไม่สามารถเปล่งเสียงออกมาได้

ใบหน้าที่เย็นซามีสีแดงขึ้นเล็กน้อย เหมือนคอถูกผูกมัดไว้ ในที่สุดตาก็เริ่มจะเป็นสีแดงด้วย

หมอสังเกตเห็นว่าเขาอาการเริ่มไม่ค่อยจะดี หมอจึงยกมือ ขึ้นเพื่อช่วยพยุงเขาไว้ แต่ก็ยังไม่สามารถแบกร่างที่ไม่เบานี้เอา ไว้ได้ จนในที่สุดร่างใหญ่นี้ก็ทรุดลงเกือบจะถึงพื้น

หมอผู้สูงวัยลุกขึ้นอย่างรวดเร็วและพยายามจับเขาไว้ หมอพบว่าชายหนุ่มได้หมดสติไปแล้ว
เขาช็อคอย่างรุนแรง ร่างกายไม่สามารถรับไหว หมอรีบตะโกนเรียกพยาบาลที่ด้านนอกประตู “เข้ามา หน่อย ในนี้มีคนเป็นลม…

เมื่อนัชชามาถึงโรงพยาบาลก็เป็นเวลาเย็นแล้ว ความจริง เธอต้องการตามเตชิตมาที่โรงพยาบาลตั้งแต่แรกแล้ว แต่ชาย คนนั้นไม่ว่าจะพูดอะไรเขาก็ไม่เห็นด้วย จนในที่สุดธีมนต์กลับ บ้านทานข้าวแล้ว เขาถึงอนุญาตให้คนขับรถมาส่งเธอ

ความจริงแล้วเธอกลับมาประเทศก็เพื่อจะเริ่มต้นรักษา รอยแผลเป็น เนื่องจากเรื่องกะทันหันนี้จึงทำให้ล่าช้าออกไป ไม่มีเรื่องอะไรด่วนไปกว่าชีวิตของผู้คน ชีวภาเกิดเรื่องขึ้นก็ เพราะว่าธีมนต์ เธอในฐานะที่เป็นแม่ ไม่ว่าเธอจะจำเรื่องราวใน อดีตได้หรือไม่ มันก็เป็นสิ่งที่ขอบคุณออกมาจากใจ

เมื่อขึ้นลิฟต์ไปถึงชั้นผู้ป่วยแล้ว หลังจากที่ประตูลิฟต์เปิด นัชชาก็มองเห็นเตชิต เธอก้าวเท้าเดินออกไป “ทำไมคุณอยู่ข้าง นอกล่ะคะ”

“ออกมารับคุณ” สีหน้าชายคนนั้นน่าเบื่อ น้ำเสียงไม่ค่อย ดีเท่าไร

นัชชายื่นซุปไก่ในมือให้กับเขา นารินตัน ให้ค่ะ คุณยังไม่ ได้ทานอะไรใช่ไหมคะ”

ณ เวลานี้ ไม่อายอีกแล้ว แต่แค่เป็นห่วง
เตชิตมองไปที่มือเล็กๆสีขาวของเธอ ความตึงเครียดใน สองสามวันนี้ผ่อนคลายลงเล็กน้อย เขาออกแรงโอบไปรอบตัว เธอ เอาลูบไปที่ขากรรไกรไหล่และต้นคอของเธอ

นัชชาบิดตัว เธอหน้าแดง อยู่ข้างนอกนะคะ…”

ทางเดินในโรงพยาบาล ผู้คนเดินผ่านไปมา คนนี้มาพร้อม กับการทำให้ผู้คนสะดุดตา การกระทำเช่นนี้ทำให้ผู้อื่นเกิด ความรำคาญ เธอหน้าบาง เธอไม่ชอบเป็นจุดสนใจ

โชคดีที่เตชิตไม่มีความกังวลใด อารมณ์ของเขาค่อยๆลด ลง หลังจากฝั่งลมหายใจลงที่ต้นคอของเธอและปล่อยเธอใน ที่สุด “ไปเถอะค่ะ”

มือเล็กๆถูกอยู่ในฝ่ามือใหญ่ของเขา นัชชามองผู้ชายที่ ยืนคืนบ่ากับตน เธอออกแรงดึงเขาเบาๆ เขากลับยืนนิ่งอยู่กับที่ “คุณเป็นอะไรไปคะ”

เตชิตนิ่งอยู่สักครู่ก็บอกความจริงกับเธอ “สมองด้านหลัง ของชีวภาได้รับความกระทบกระเทือน อาจทำให้เธอกลายเป็น เจ้าหญิงนิทรา”

“ว่าไงนะคะ!” แม้ว่าเธอจะเตรียมใจไว้บ้างแล้วเมื่อรู้ข่าว ว่าเธอตกลงจากหน้าผา แต่เมื่อความจริงปรากฏตรงหน้า กลับ ทำให้คนตกตะลึงยิ่งนัก “เป็นอย่างนี้ไปได้อย่างไร…

“อาการบาดเจ็บรุนแรงมาก ผลลัพธ์ที่ดีที่สุดก็คือการเป็น เจ้าหญิงนิทรา” เตชิตไม่ได้พูดส่วนหลังของประโยค แต่นัชชาก เข้าใจ