ตอน505ผู้ชายคนนั้นตรงเป็นบ้าแน่ๆ

ตอนที่505ผู้ชายคนนั้นตรงเป็นบ้าแน่ๆ

คนที่อยู่ในห้องทำงานต่างได้ยินเสียงเขาชกผนังกำแพงที่ มันอึดที่อยู่ภายในแต่ไม่ใครสักคนที่กล้าจะออกไปปลอบใจ เขาปลอบไปก็ไร้ประโยชน์ผู้ชายคนนั้นรักและปกป้องภรรยา ของตัวเองมากทุกคนต่างเห็นกับตาของตัวเองตอนนี้เกิดเรื่องนี้ ขึ้นมาจะพูดอะไรก็คงไม่ยืนอยู่ดี

“ผู้กำกับฯตอนนี้ทำอย่างไรดี…

“จะทำอะไรได้เรียกผู้เชี่ยวชาญทางเทคนิคมาเพิ่มคนอีก ไม่ว่าจะใช้วิธีการไหนต้องใช้เวลาที่เร็วที่สุดหาคนให้เจอหาก หาคนไม่เจอก็ต้องหาให้ได้ว่าคนออกไปจากที่ไหน!

“งั้นคดีลักลอบขนส่งสิ่งของที่ผิดกฎหมายเรื่องนั้น…”

เมื่อพูดถึงเรื่องคดีนี้ผู้กำกับฯยังคงหน้านิ่วคิ้วขมวดใน ตอนแรกเตชิตบอกว่าจะออกไปทำธุรกิจกับภรรยาแต่กลับ กลายเป็นว่าเกิดเรื่องขึ้นและจะโดนผู้ใหญ่ในเมือง ถูกหนิหรือ ไม่คดีนี้แน่นอนเลยว่าไม่มีวิธีทำให้คดีคืบหน้าได้

“เรื่องคดีเดี๋ยวผมค่อยพูดกับผู้ใหญ่เอง”

เพราะการหายตัวไปของนัชชาทำให้บรรยากาศเจ้าหน้าที่ ตำรวจที่สถานีทุกนายเกิดข้อสงสัยมากมายเตชิตไม่กลับไปที่โรงแรมเขาอยู่ที่สถานีตำรวจโดยตลอดความทุกข์มันยังอยู่ใน ใจมากมีแค่ตัวเขาเองที่รู้ไม่เจอหล่อนในหัวสมองมันเต็มไป ด้วยความคิดต่างๆมากมายคิดว่าหล่อนจะเกิดเรื่องอะไรขึ้นจะ เป็นอะไรหัวใจของเขามันเหมือนกำลังอยู่ในกระทะที่กำลังถูก ทอดอยู่มันเจ็บปวดจี๊ดจี๊ดตุ๊บตุ๊บตลอดเวลา

อาหารก็กินไม่ลงพักก็ไม่ได้พักหัวใจของเขาเต้นแรงเขา หงุดหงิดง่ายและละเอีดยอ่อนและคำพูดบองคำที่ไม่ถูกใจกับ คนไรหัวใจก็อาจจะส่งผลกระทบต่อเขา

ผู้กำกับฯก็ไม่กล้าที่จะกลับบ้านนอกจากให้ลูกน้องรีบหา เบาะแสข้างนอก โดยเร็ว โดยไม่มีวิธีอื่น

ในที่สุดช่วงใกล้เที่ยงวันของวันที่สองถึงมีข่าวคราวของ นัชชา

ห้องทำงานที่ว่ากว้างใหญ่แล้วนั้นมันเต็มไปด้วยเอกสาร เบาะแสบุคคลที่เกี่ยวข้องกับคดีนี้นอกจากคนกล่าวรายงานที่ พูดได้คนอื่นทั้งหมดกลับเงียบสนิทขนาดหายใจแรกๆยังไม่ กล้า

“ผู้กำกับฯครับพวกเราได้ติดตามบันทึกการติดต่อของคุณ นัชชาหลังจากการตรวจสอบหลายๆด้านเราพบตัวตนที่แท้จริง ของฝ่ายตรงข้ามและเขาเป็นคนที่ลักพาตัวคุณนัชชาในครั้งนี้ พนักงานตำรวจได้ยื่นเอกสารในมือให้ผู้กำกับฯแต่ยังไม่ทันที่ผู้ กำกับจะรับมือเอกสารก็ตกไปอยู่ในมือของเตชิตก่อนที่จะถึง มือของผู้กำกับก่อนแล้ว
ผู้กำกับได้แต่เก้อเขินถึงมือลงไหนพูดต่อ

“ฝ่ายตรงข้ามชื่อว่าhawkเป็นลูกครึ่งจีนอังกฤษบันทึกใน เวลาเด็กนั้นค่อนข้างน้อยที่หาเอกสารไม่เจอส่วนในนั้นแสดง ว่าผู้ชายคนนี้เขาจะทำงานในแถบเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ จนถึงอายุยี่สิบปีเขาก็เริ่มทำธุรกิจลักลอบขนส่งสินค้าอย่างผิด กฎหมายปัจจุบันอายุสามสิบสองปีเขาทำอาชีพนี้มาสิบปีเต็ม เครื่อข่ายเขาค่อนข้างซับซ้อนและคดีนี้เกี่ยวข้องกับผู้ใหญ่ ระดับสูงหลายคน”

เสียงของพนักงานตำรวจดังก้องท่ามกลางห้องทำงานที่ เงียบสงบเผชิดยิ่งฟังสีหน้ายิ่งลำบากใจหนักกว่าเดิมหากเป็น ไปตามที่ตำรวจนายนี้พูดถ้างั้นฝ่ายตรงข้ามต้องเป็นคนที่มีอิทธ พลมากทำเรื่องไม่ถูกกฎหมายในแถบเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ แบบนั้นเห็นชีวิตคนเป็นเส้นฟางและนัชชาอยู่ในมือเขา…

เตชิตหลับตาลงอย่างอดไม่ได้ไม่กล้าคิดต่อเลยเขาได้แค่ ไม่คิดเรื่องอะไรต่อจากสิ่งเหล่านี้ถึงได้สงบสติอารมณ์ลง

“คนล่ะตอนนี้อยู่ที่ไหน?”

ตำรวจนายนั้นกลืนน้ำลายหลังจากถูกผู้ชายทำให้ตกใจ และหวาดกลัวด้วยสถานการณ์ที่กดดันผ่านไปหลายวินาทีถึงจะ กล้าเปิดปาก”ยังหาคนไม่พบหล่อนออกไปกับเรือสินค้าโดย เดินทางออกจากท่าเรือ

ได้แต่คิดถึสนามบินท่ารถแต่ไม่ได้คิดถึงท่าเรือเดินทาง ที่ท่าเรือการเข้าออกของเรือต่างๆนั้นมีเป็นจำนวนมากมีทั้งลำเล็กลำใหญ่สินค้าก็ไม่เหมือนกันถึงจะตรวจสอบก็เป็น เรื่องที่ยากมาก

เห็นได้ชัดว่าฝ่ายตรงข้ามนั้นถนัดด้านนี้เขาทำการลักลอบ ขายสินค้ามาสิบกว่าปีเรื่องที่จะเอาคนออนอกประเทศได้โดย ไม่มีข่าวคราวนั้นน่ากลัวว่าต้องเป็นhawkแน่ๆ

แต่ทว่าถ้าคนๆนี้ออกจากประเทศแล้วอยากจะหาตัวก็

เกรงว่าไม่ง่ายขนาดนั้น

ผู้กำกับฯหน้านิ่วคิ้วขมวด หาข้อมูลเพิ่มมาอีกและติดต่อ กับผู้กำกับฯเมือง เพื่อร่วมมือกันตรวจสอบถ้าเรื่องนี้ไม่ สามารถตรวจสอบได้ก็ยกระดับคดีนี้ให้เป็นคดีความสัมพันธ์ ต่างประเทศพยายามกดดันฝ่ายตรงข้ามหากจะรายงานผลให้ ติดต่อผมโดยตรง

“ทราบ!”

“ต้องใช้เวลานานเท่าไหร่”ผู้ชายใช้เสียงแหบห้างกล่าว

ขึ้นมา

“คุณเตชิตเวลาไม่สามารถ…

“เฮ้!”ผู้กำกับยกมือหยุดคำพูดของตำรวจนายนั้นเขาเดิน ไปข้างๆเตชิตและรับประกันกับเขา”ห้าวันแล้วผมจะเอาความ คืบหน้ามาให้

ไม่มีใครเอ่ยสิ่งใดห้องทำห้องเหมือนเหงาตาย

“สามวัน”เตชิตเปิดตาริมฝีปากนั้นสั่นเบาๆตลอดเพราะอารมณีที่รุนแรงของเขาให้เวลามากที่สุดคือสามวันหาคนไม่เจอ ผมหาเอง”

ในไม่ช้าทางตำรวจของประเทศ ได้ติดต่อรับเรื่องกับใน ประเทศและได้เริ่มการสืบสวนหลายครั้งเพราะhawkนั้นมีความ สามารถในการป้องกันการสืบหาของเหล่านักสืบและ ตัวhawkเองนั้นไม่มีที่อยู่ที่เป็นหลักแหล่งตำรวจในพื้นที่เองนั้น ต้องมีเครือข่ายมากแต่ต้องเบื่อหน่ายกับกับดักมากมายของ กลุ่มเขาดังนั้นเลยจึงจำเป็นต้องกำหนดขอบเขตข้อมูลทั่วไปที่ แน่ชัดหลังจากนั้น สืบสวนตรวจสอบและใช้กลยุทธ์โอบล้อม ทางทะเล

ด้วยข่าวนี้วันนั้นก็ถึงหูhawkแล้วทรรศนเป็นห่วงเขามาก กลัวว่าจะส่งผลกระทบต่อเขาและจะก่อให้เกิดความเสียหาย เป็นอย่างมากแต่ว่าเขาได้ยินสิ่งที่ทรรศนบอกกลับเกลายในว่า อารมณ์ดีขึ้นกว่าเดิมมาก

ทรรศนไม่เข้าใจอารมณ์เขาเลย”hawkคุณคิดยังไงกัน

“ฉันกำลังคิดว่าคราวนี้ฉันชนะแน่ๆ”

“ชนะ?”

“ใช่” ในสายตาเขาเต็มไปด้วยความตื่นเต้นมากช่าง เหมือนกับเสือดาวที่ไม่ได้กินอาหารมานานแล้วเจอกับลูกกวาง เปื้อนเลือดตัวน้อย”เตชิตมันคิดว่ามันชนะแล้วแต่ไม่คิดเลยว่ามันแพ้กับสิ่งที่มันต้องการที่สุดไปแล้ว”

ทรรศนไม่เข้าใจว่าเขาพูดเรื่องอะไรปกติเขาก็เป็นคนที่ เข้าใจยากแต่เรื่องที่วางแผนไว้นั้นไม่มีทางพลาดได้น้อยแน่”งั้น พวกเราตอนนี้ต้องทำยังไง? พวกตำรวจเริ่มดำเนินการแล้วเรา จะนั่งรอคอยความตายไม่ได้

“ให้เบาะแสกับพวกมันสักหน่อยให้พวกมันหาที่นี่ให้เจอ เวลาก็ไม่เกินสามวันจะถึงยังไงทุ่งดอกป๊อบปีที่อยู่ด้านหน้าก็ยัง เอาไปอยู่ดี”

แต่ว่ารูปแบบการเอาออกไปนั้นมันเปลี่ยนเป็นอีกอย่าง

ทรรศนพยักหน้า ผมจะสั่งออกไป

“หลังจากสามวันส่งข่าวไปให้ถึงชายแดนข่าวคราวที่นั่น ค่อนข่าวปิดบังต่อให้เขาหาเจอก็ใช้เวลาสิบวันถึงครึ่งเดือน

“งั้นพวกเราจะหลบซ่อนไปแบบนี้ตลอดเลยหรอ?”

Hawkหัวเราะเยาะเบาๆหยิบเอามีดทหารที่อยู่ข้างๆ ขึ้นมา เล่น “ทรรศนแกรู้หรือป่าวพวกมันกลัวอะไรมากที่สุด?

ทรรศนคิดแล้วคิดอีก”สงคราม?”

“ไม่”hawkเดินไปยังริมหน้าต่างเขามองออกไปยังทุ่งและ ชายทุ่งที่มีบ้านในบ้านนั้นมองไกลๆ มีผู้หญิงยืนอยู่ ไม่มี ทางออก”

เสียงสิ้นสุดลงผู้หญิงที่ยืนอยู่นอกบ้านที่ห่างไกลกลับรู้สึก ด้านหลังเย็นยะเยือกเหมือนกำลังถูกมองดูอยู่หล่อนหันหลังกลับไปในสายตานั้นเต็มไปด้วยความยองขวัญตอนที่เห็นเขา หล่อนรีบหนีเข้าบ้านทันที

ริมฝีปากที่ปากเจ้าเล่ห์ของผู้ชายคนนั้นยิ่งเจ้าเล่ห์มากขึ้น เขาเอามืดทหารนั้นใส่เข้าลงไปในฝัก”อยากจะจัดการกับศัตรูก็ ต้องใช้จุดอ่อนและเวลาที่ไม่เหมาะกับการต่อสู้จัดการเขาตอน นี้ที่รอไม่ใช่รอเวลาคือรอความหวังและการรอคอยของพวกเขา หากรอไปถึงสิบวันหรือครึ่งเดือนผู้ชายคนนั้นมันต้องบ้าแน่ๆถึง เวลานั้นมันการเสียไปเสียแล้ว