ตอน493ห้องอาบน้ำกับความซาบซึ้ง

ตอนที่493ห้องอาบน้ำกับความซาบซึ้ง

ฟังเธอเพียงคนเดียว

นัชชาตะลึงกับประโยคนี้แม้แต่พิษสุราก็เริ่มกระจายหาย ไปในสายลมยามค่ำคืน

เมื่อคืนเขาไต่ถามเรื่องคดีอย่างจริงจังดูเหมือนว่าจะรับคดี นี้แน่นอนแล้วนัชชารู้จึงได้ทะเลาะกับเขาอย่างรุนแรงเธอไม่คิด ว่าเขาจะยอมวางมือเพราะเธอไม่เห็นด้วย

เธอรู้ว่าสำหรับเตชิตเขาเคร่งครัดกับเรื่องคดีขนาดไหน แล้วยังจะบุคลิกภาพที่พูดแล้วไม่คืนคำนั่นอีกยากที่จะเปลี่ยน การตัดสินใจของเขาได้แต่ตอนนี้เขากลับบอกว่าไม่รับคดีนี้ แล้ว

นัชชาจะไม่ตกตะลึงได้อย่างไรเธอประหลาดใจอย่างมาก ที่เขาเลือกเช่นนี้เธอไม่เห็นความฝืนใจแม้แต่น้อยจากแววตา ของเขาเพื่อเธอเขายอมได้ทุกอย่าง

หลังจากได้ยินคำพูดของเขาน้ำตาของนัชชาก็หวนกลับ มาอีกครั้งเธอเอื้อมมือกอดคอของชายหนุ่มน้ำตาเปียกชุ่มเต็ม คอเสื้อของเขา”ฉันไม่อยากให้เป็นแบบนี้ฉันรู้ว่าคุณอยากรับ คดีนี้แต่ฉันกลัวว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับคุณฉันกลัวว่าคุณจะได้รับ อันตราย…”
หลังจากที่เขาสังเกตเห็นว่าอารมณ์ของเธอสงบลงแล้วเต ชิดก็โล่งใจขึ้นกอดเธอไว้”ฉันรู้ฉันผิดเอง”

พูดจบนัชชาส่ายหัวไปมา “คุณไม่ผิดหรอกเพราะฉันเห็น แก่ตัวเองฉันอยากให้คุณเป็นของฉันคนเดียวฉันไม่อยากให้มี เรื่องอะไรเกิดขึ้นกับคุณ”

คำพูดของเธอเหมือนกับคำสารภาพรักเตชิตกอดเธอแน่น ราวกับว่าจะสลักเธอไปในกระดูกของเขา”ได้ฉันไม่ไปไหนฉัน จะอยู่กับเธอและลูก”

ลมยามค่ำคืนกวาดความเบาะแว้งระหว่างคนทั้งสองช ชารู้สึกสบายใจขึ้นหล่อนเดินลงมาจากรถชายหนุ่มเดินจูงมือ เธอเดินเข้าบ้านทั้งคู่วุ่นวายกันจนดึกดื่นปานนี้จนลูกหลับสนิท ในบ้านก็เงียบสงัดแม้แต่เสียงเดินก็ได้ยินอย่างชัดเจน

เข้ามาในห้องนอนไฟแสงสว่างที่เปิดอัตโนมัติส่องตกอยู่ที่ ดวงตาอันแดงก่ำของหญิงสาวเห็นเธอเงียบไม่พูดอะไรเตชิตนั่ง อยู่บนขอบเตียงดึงเธอเข้ามาในระหว่างขาของเขาเงยหน้ามอง คางเล็กๆของเธอ”ยังไม่ดีใจอีกเหรอฮีม?

นัชชาไม่พูดอะไรเธอไม่ดีใจจริงๆนั่นล่ะแม้ว่าเขาจะตก ปากรับค่ากับเธอแล้วเธอก็ยังดีใจไม่ออกอยู่ดี

เธอไม่อยากให้เตชิตรับคดีนี้แต่ถ้าเขาปล่อยคดีนี้ไปจริงๆ เธอไม่เพียงแต่รู้สึกว่าโล่งใจแต่กลับรู้สึกอึดอัดเหมือนมีอะไร มาครอบตัวเธออยู่

เตชิตเห็นเธอเหม่อลอยอย่างนั้นเขายกมือขึ้นประกบใบหน้าเล็กๆของเธอ”เวียนหัวไหม?”

“เตชิต”ทันใดนั้นเธอเรียกชื่อเขาแม้ว่าเสียงเบาแต่ก็อ่อน

โยนมาก

ชายหนุ่มมองดวงตาของเธออย่างอ่อนโยน”พูดสิ”

“คุณอยากรับคดีนี้จริงๆ ใช่ไหม? “นัชชากัดริมฝีปากแม้แต่ เธอเองก็รู้สึกว่าตัวเองจะเอาแต่ใจจนเกินไปเขาอุตส่าห์รับปาก เธอแล้วแต่กลับถามคำถามที่ตัวเองก็รู้คำตอบดีอยู่แล้ว

เตชิตอยากจะตอบว่าไม่เพื่อว่าเธอจะได้รู้สึกดีขึ้นมานิด หนึ่งแต่คนสองคนอยู่ด้วยกันความตรงไปตรงมาเป็นสิ่งสำคัญ ที่สุดดังนั้นลังเลอยู่ไม่กี่วินาทีเขาก็เผชิญหน้ากับความจริงแล้ว พยักหน้า” ใช่ฉันอยากรับคดีนี้

ได้รับคำตอบแบบนี้จากปากของเขานัชชาก็ยิ่งไม่สบ อารมณ์ขนตางอนงามแผ่เหนือดวงตา”ฉันไม่เคยคิดอยาก เข้าไปก้าวก่ายงานของคุณเลย

“ฉันรู้”

“แต่ตอนนี้ฉันเข้าไปก้าวก่ายแล้ว…

“นั่นเพราะเธอเป็นห่วงฉัน”

ประโยคนี้เข้าหนัชชายิ่งทำให้เธออึดอัดใจยิ่งขึ้นเหมือน คนที่พูดว่าเพื่อสิ่งที่ดีสำหรับเขาแต่ต้องทำให้เขาทำในสิ่งที่เขา ไม่ชอบ

“อย่าคิดมากไปอาบน้ำแล้วนอนกันเถอะไม่อย่างนั้นพรุ่งนี้ตื่นมาปวดหัวเขาพูดเสียงเบาขากลับมาต่อไปอย่าออกไปดื่มเหล้าจนดึกดื่นขนาดฉัน เป็นห่วง

วันเป็นเธอได้รับสายของเขาว่าเขาเป็นกังวลค้นหา ตำแหน่งอยู่ของเธอแล้วรีบรุดหาเธอในทันที

นัชชาว่าเธอทำไม่ถูกเธอรับผิดอย่างจริงใจฉันผิดต่อไปอีก

“ไปอาบเถอะพูดจบเขากำลังจะลุกไปเตรียมน้ำร้อน ให้เธอเพิ่งจะขาก็ถูกผู้หญิงตรงกอดไว้

เตชิตหยุดชะงักชั่วครู่

ยังกระอักกระอวนอยู่เหรอ?

พูดจบหัวเล็กที่อยู่ตรงซอกคอของเขาส่ายไป”ใช่

กระอวนหรือเข้าใจว่า

เงียบไปเป็นครูนัชชาผ่านการต่อสู้กับอย่างดุเดือดสุดท้ายก็พูดขึ้นว่า ”

ข้างหูมีเสียงทุ้มของหญิงสาวเตชิตคิดว่าเขาฟังผิด”เธอ พูดอะไร

นัชชากัดฟันเพิ่งจะพูดออกจากปากเริ่มรู้สึกเสียใจภายหลังมือที่กอดเขาไว้บีบแน่นขึ้น อย่าถามไหมหนึ่ง ฉันอาจจะเปลี่ยนใจก็”

เตชิตจะปล่อยมือจากคดีอยู่แล้ว”นัชชาเธอ…

นัชชาไม่รู้ว่าเธอกำลังกลัวอะไรตัดบทเขาทันควันฉันกำลังพูดอะไรไม่เมาแล้วพูดสาระจะตกอยู่ในอันตรายแต่เชื่อคุณสามารถรับมือได้ กลับมาได้อย่างปลอดภัยคุณละทิ้งอุดมการณ์ทำให้คุณสามารถในสิ่งคุณ อยากทำได้แม้ว่าครั้งนี้คุณจะยอมแล้วครั้งฉันห่วงใยขนาดไหนฉันเป็นกังวลตัวเองให้ๆ

เตชิตฟังทุกของเธออย่างเงียบๆ ใจก็ค่อยกระเพื่อมกลายเป็นคลื่นลูกใหญ่ความรักพรั่งของเขาทำให้สามารถสงบอารมณ์ได้

“เตชิตคุณจริง”

คลื่นเพียงเรือน้อยในทะเลรักแห่งนี้

เตชิตไม่ลงปากเล็กที่เขาทั้งและเกลียดนั้นรักอ่อนหวานน่าทะนุถนอม

ลมหายใจของนัชชาเหมือนถูกสูบหายไปเธอแทบจะ หายใจไม่ออกชายหนุ่มคลายออกเล็กน้อยริมฝีปากบางๆนั้น ใกล้มากๆ แม้แต่ตอนพูดก็ยังสัมผัสกับผิวเธอ”นัชชาฉันก็รัก เธอมากนัชชาของฉัน……..

ไม่มีชายใดสามารถสงบสติอารมณ์ในคำสารภาพรักของ เธอได้ยิ่งไปกว่านั้นสำหรับเตชิตแล้วนัชชาคือทุกสิ่งทุกอย่าง ของเขาได้รับคำสัญญาและการสนับสนุนจากเธอทำให้เขาไม่มี ข้อกังวลใดๆอีก

“แต่คุณต้องสัญญากับฉันคุณจะต้องไม่ได้รับผลกระทบ จากคดีนี้ไปด้วย”

เตชิตหัวเราะริมฝีปากบางๆของเขาแย้มยิ้มดวงตาราวกับ

อัญมณีสีดำที่ล้างด้วยน้ำจ้องมองมาที่เธอได้ฉันรับปากเธอ”

นัชชาถูกจ้องมองด้วยดวงตาที่ดำขลับคู่นั้นจนรู้สึกตัวร้อน เธอพละจากเขา”ฉันไปอาบน้ำก่อนนะ…”

ชายหนุ่มยังไม่ปล่อยมือจากเธอเดินเคียงเธอไป”ฉันยังไม่ ได้ทำน้ำร้อนให้เธอเลย”

“ฉันอาบแปบเดียวก็เสร็จแล้ว…อ่ะ!”นัชชายังพูดไม่ทันจบ ร่างของเธอก็ลอยค้างในอากาศเมื่อเธอได้สติร่างของเธอก็ถูก ชายหนุ่มซ้อนอุ้มขึ้นมา”เตชิตคุณอย่าเล่นสิ!”

ชายหนุ่มยังคงเดินเข้าไปในห้องน้ำมือไม่ต้องใช้เท้าปิดประตูห้องน้ำเสียงที่ตกใจของหญิงสาวเปลี่ยนเป็นเสียงหอบ

“อย่าขยับสิ…”

“เตชิตคุณปล่อยฉัน ฉันอาบเองได้!!

“…คุณไม่ต้องฉันเริ่มมึนหัวแล้วนะ”

“ไม่เป็นไรอีกพักน้ำร้อนแล้วก็ไม่มีนหัวแล้ว”