ตอน489ไม่ให้คุณไปเสี่ยงอันตราย

ตอนที่489 ไม่ให้คุณไปเสี่ยงอันตราย

เรื่องที่เตชิตกลับมาทำงานที่เดนัทแป๊ปเดียวก็รู้ทั้งวงการ กฎหมาย มีเสียงเซ็งแซ่มากมาย บางคนก็บอกว่าเขาจะกลับมา คอตก บางคนก็บอกเขาไม่คุ้นกับวงการกฎหมายแล้ว ยังไงก็ กลับมาอยู่ในสภาพเดิมไม่ได้

สั้นๆก็คือ การกลับมาของเตชิตนั้นได้ส่งผลอย่างมากต่อ วงการกฎหมายและผู้เชี่ยวชาญด้านกฎหมาย พวกเขากลัวไป ด้วย รอคอยดูเกมสนุกๆไปด้วย มีสื่อมวลชนไม่น้อยมาขอ สัมภาษณ์กับเตนัท ไม่เปิดเผยหน้าก็ได้ แต่เตชิตก็ปฏิเสธ ทั้งหมด

ตอนแรก นัชชากลัวว่าเสียงพวกนี้จะมีผลกระทบต่อเขา นานแล้วที่เธอเป็นห่วงเขาโดยไม่รู้ตัว ดังนั้นบางวันหลังจากที่ เธอเข้าร่วมการคุยธุรกิจเสร็จ นัชชาจะรีบกลับบ้าน ซื้ออาหาร มามากมาย เตรียมทำอาหารเป็นรางวัลให้เขา

“คุณนัชชาคะ วันนี้จะทำอาหารเองหรอคะ?” นารินกำลัง พาธีมนต์มาเล่นที่ห้องนั่งเล่น เห็นนัชชากำลังล้างมะเขือเทศ เลยถามขึ้น

“ค่ะ น้านไม่ต้องห่วงนะคะ เดี๋ยวมีอะไรแล้วฉันจะเรียก

ไม่ถึงสองชั่วโมง อาหารสี่ชนิดที่แสนดึงดูดวางอยู่บนโต๊ะอาหาร มีเนื้อตุ๋นในน้ำมะเขือเทศ สีสันสดใสแค่เห็นก็น้ำลายสอ ซุปเปรี้ยวหวานใส่เนื้อที่ตื่นจนนุ่ม กลิ่นหอมแตะจมูก ปลาทะเล นึ่ง ด้านบนมีมะนาวสองชิ้นวางตกแต่ง เตชิตชอบอาหารรสชา ติอ่อนๆแบบนี้มาก และยังมีเนื้อแกะกับยี่หร่า ซึ่งธีมนต์ชอบ สุดท้ายเธอก็ทำสลัดผักบล็อกโคลี่หนึ่งจาน หวานเปรี้ยวสดชื่น

กำลังทำกับข้าวยกมาวางบนโต๊ะ เตชิตก็เดินเข้ามาที่ ประตูคฤหาสน์พอดี

ในมือเขาถือกระเป๋าหิ้วอยู่ เห็นนัชชากำลังยุ่งอยู่ในครัว ไม่รอช้าหันไปถาม ลูกชายก็เดินเข้ามาหา เขาก็ย่อตัวลงไปอุ้ม ลูกขึ้นไปชั้นบน

นัชชาเห็นร่างใหญ่ร่างเล็กขึ้นไปชั้นบน เป็นครั้งแรกที่รู้สึก ถูกเมิน สุดท้ายก็เข้าใจแล้วว่าทำไมเตชิตถึงได้อิจฉาลูกชายมา โดยตลอด อารมณ์ค่อนข้าง……..ละเอียดอ่อน

ไม่ถึงสิบนาที คุณชายก็เปลี่ยนเป็นเสื้อผ้าอยู่บ้านแล้วเดิน ลงมา เตชิตเดินตรงไปที่ห้องครัว มองเห็นผู้หญิงสวมผ้ากัน เปื้อนที่กำลังยุ่งอยู่หน้าเตา เดินเข้าไปโอบเอวเธอ แล้วจูบที่ หน้าผากเธอ “ทำไมวันนี้ทำอาหารเอง?”

เขาจำได้ว่าช่วงนี้เธอยุ่งมาก หลายครั้งที่ยุ่งจนสองทุ่มกว่า ถึงจะกลับบ้าน เขาเพิ่งกลับจากเดนัท เรื่องที่ต้องจัดการก็ค่อน ข้างเยอะ มีเข้าสังคมบ้างครั้งคราว ในหนึ่งอาทิตย์ทั้งสองได้ ทานอาหารเย็นร่วมกันไม่ถึงสามครั้ง

“วันนี้กลับเร็วเลยซื้อวัตถุดิบเข้ามาพอดี ทำเสร็จเรียบร้อยแล้ว”

ทั้งสองเดินไปนั่งที่ห้องอาหารพร้อมกัน ธีมนต์นั่งรอผู้ใหญ่ อย่างรู้งาน

ฝีมือการทำอาหารของเธอไม่เคยน้อยลง แม้ว่าจะเป็น รสชาติอาหารที่ทำในบ้าน แต่ถูกปากเตชิตมาก ผู้ชายที่ปกติ ทานอาหารเย็นน้อยนั้นขอเบิ้ลสองจาน

หลังจากทานอาหารเสร็จแล้ว ธีมนต์ก็ขึ้นไปทำการบ้านข้า บน เตชิตก็ขึ้นไปชั้นสามทำงานต่อ นัชชาอยู่ที่ห้องนั่งเล่นคน เดียว ยุ่งมาหนึ่งวันเต็มๆก็พักผ่อนเสียหน่อย ในโทรทัศน์มีการ แสดงอะไรเธอไม่สนใจ มองเห็นเวลาสามทุ่มแล้ว นัชชาก็ขึ้นไป ข้างบนเล่านิทานกล่อมธีมน์นอน

ทำทุกอย่างเสร็จแล้ว เธอก็เข้าไปอาบน้ำ เขม่าดำบน ร่างกายถูกชะล้างด้วยกลิ่นลาเวนเดอร์อ่อนๆ เธอออกมาจาก ห้องน้ำก็เป็นเวลาเกือบจะสี่ทุ่มแล้ว เตชิตก็ยังไม่ออกมาจาก ห้องทํางาน

ทำไมนานขนาดนี้?

นัชชาขมวดคิ้ว นอนอยู่ในห้องมองนาฬิกาที่หัวเตียงบ่อย ครั้ง สุดท้ายก็ทนไม่ไหว ลุกขึ้นมาอุ่นนมร้อนยกขึ้นไปที่ชั้นสาม

เธอเคาะประตูก่อนเข้าไป เขากำลังนั่งอยู่หลังโต๊ะทำงาน จ้องไปที่หน้าจอคอมพิวเตอร์ อย่างตั้งใจ แม้แต่ตอนเธอเข้ามา เขายังไม่สนใจ
นัชชาวางแก้วไว้ข้างๆ เข้าไปมองใกล้ๆอย่างสงสัย มันคือ เอกสารคดีความแน่ๆ เธอมองไปที่จำนวนหน้าที่อยู่ล่างซ้ายมือ มีประมาณหนึ่งร้อยกว่าหน้า

“นี่เป็นคดีที่คุณเพิ่งรับมาหรอ?” พูดจบ เธอก็ถอนหายใจ “เอกสารอะไรทําไมหนาจัง”

“ยังไม่ได้รับ มาพิจารณาดูว่ารับดีไหม” อารมณ์ของเตชิต ถูกเธอแทรก ความเครียดหนักของงานทำให้เขาเหนื่อยล้ามาก เอนหลังพิง ดึงมือเล็กของเธอเข้ามาแนบจูบเบาๆ

“เป็นอะไรไป ยังจัดการไม่ได้หรอ?”

“นี่เป็นคดีความแรกที่ผมเตรียมรับมา มันสำคัญและซับ

ซ้อนมาก”

“เกี่ยวกับด้านไหน?”

เตชิตสบตาเธอ ในใจก็ลังเลว่าจะบอกเธอดีไหม คิดเพียง ครู่หนึ่ง ก็ออกแรงใช้ข้อมือดึงเธอเข้ามาในอ้อมกอด ให้เธอนั่ง บนตัก ทั้งร่าง โอบกอดเธอจากด้านหลัง มือขวาวางบนเมาส์อีก ครั้ง นำประเด็นสำคัญของเอกสารให้เธอดู “คือเอกสารการ ลักลอบของบริษัทข้ามชาติ

“การลักลอบของบริษัทข้ามชาติ?” นัชชาทำงานด้านนี้มา หลายปี น้อยครั้งที่จะได้อ่านเอกสารประเภทนี้คร่าวๆ จึงถาม ต่อ “ลักลอบอะไร?”

ประโยคต่อมาของเตชิตทำให้เธออดที่จะกลัวไม่ได้อย่างไม่คาดคิด “อาวุธปืน

เธอละสายตาออกมาจากหน้าจอคอมพิวเตอร์ จากนั้นก็ มองผู้ชายด้านหลัง “คุณ……..จริงจังไหมเนี่ย?” ดวงตาดำของเขาสงบนิ่ง “ผมไม่เคยล้อเล่นกับเรื่องพวก

“ไม่ได้ คุณห้ามรับมัน” นัชชาเกือบจะโพล่งออกไปอย่าง ไม่คิด มองเขาอย่าจริงจัง “คดีนี้จัดการไม่ง่าย เบื้องบนต้อง ติดตามแน่ รับมาอาจจะโดนแก้แค้นก็ได้

เมื่อก่อนตอนอยู่ลอนดอน อาวุธปืนที่ผิดกฎหมาย รับคดี มาจากผู้ชายผิวขาวคนหนึ่ง จากนั้นก็ทำคดีได้อย่างราบรื่น ยัง ไงก็เป็นแค่ปืนด้ามเดียว และไม่เกิดความเสียหายมาก แต่ แม้ว่าจะเป็นเช่นนั้น ทนายความผู้รับผิดชอบคดีนี้กลับถูกแก้ แค้น รถถูกทุบจนแตกละเอียด และยังมีการเตือนโดยการ คุกคาม โชคดีที่หลังจากนั้นไม่ได้เกิดอะไรขึ้น แต่นั่นเตือนนัช ชาว่ามีเรื่องมากมายที่ไม่ควรทำอะไรเกินตัว

ดังนั้นหลังจากฟังคดีความนี้ ปฏิกิริยาแรกของนัชชาก็คือ ไม่รับ

คดีการลักลอบอาวุธข้ามชาติ จะต้องร่วมมือกับหลายๆสิ่ง เขาก็เป็นหนึ่งในส่วนที่ขาดไม่ได้ และเป็นส่วนที่จะถูกโจมตีแก้ แค้นได้ง่ายที่สุด

คำตอบของเธอนั่นเขาไม่แปลกใจ คิดว่าเธอไม่เห็นด้วย

แต่ไม่คิดว่าเธอจะปฏิเสธอย่างตรงไปตรงมา
ตอนที่คดีนี้อยู่ในมือ เขาก็คิดพิจารณามามาก และก็ได้ พูดคุยกับเบื้องบนแล้ว ยากมาก

“ถ้าผมไม่รับ ก็จะไม่มีใครรับได้” ถ้าหากว่ามันไม่ได้เป็น เอกลักษณ์ เขาคงไม่คิดหนักขนาดนี้

นัชชาสีหน้าไม่ดี เป็นห่วงสุดๆ แต่ก็ยังควบคุมอารมณ์ตัว เองให้นิ่ง “เตชิต ไม่มีคุณก็ยังมีคนอื่นรับมา อย่าคิดแบบนี้สิ

“คดีนี้มันไม่เหมือนกับคดีอื่น” เตชิตอยากจะบอกเธอเกี่ยว กับความพิเศษของคดีนี้ แต่นัชชาคงไม่ฟังอย่างเห็นได้ชัด

ในใจเธอคิดว่าคดีนี้มันเท่ากับอันตราย และเธอก็ไม่ สามารถมองดูเขาไปเสี่ยงอันตราย โดยที่ช่วยอะไรไม่ได้

“ฉันไม่เห็นด้วยที่คุณจะรับคดีนี้ ฉันเข้าใจว่าคุณรู้สึกยังไง

แต่ฉันดูคนที่ฉันรักที่สุดไปเสี่ยงอันตรายไม่ลงหรอกนะ”

“ไม่ใช่ว่าจะโดนแก้แค้นแน่ๆ สักหน่อย เบื้องบนก็ควบคุม มาอย่างดีตลอด……

ไม่รอให้เขาพูดจบ นัชชาก็ลุกขึ้นจากตักเขา โทนเสียง เปลี่ยนไปแข็งกร้าว “ยังไงก็ห้าม