ตอน340เธอมีลูกกับผมคนหนึ่ง

ตอนที่340เธอมีลูกกับผมคนหนึ่ง

“ว่าไงนะ”เขาตกใจสำลักน้ำลายไอ เมื่อห้าปีก่อนเธอไม่ ได้โดนตำรวจ……………..

“เป็นเรื่องเข้าใจผิด”เตชิตพูดด้วยน้ำเสียงนิ่งๆไม่สะทก สะท้านเหมือนเขารู้มาตลอดว่าเธอยังมีชีวิตอยู่ เธอใช้ชีวิตอยู่ อังกฤษมาโดยตลอดสร้างสำนักงานทนายทุกอย่างราบรื่นดี

ตายายทั้งคู่มองหน้ากันพูดไม่ออก

พวกเขาไม่นึกว่านัชชาจะกลับมามีชีวิตอีกครั้งและกลับมา ปรากฏอยู่ตรงหน้าเตชิตอีกครั้ง

เมื่อก่อนที่พวกเขาคัดค้านทั้งคู่ก็ไม่ฟังดื้อด้านจะอยู่ด้วย กันและหลังจากนั้นก็เกิดเรื่องขึ้นจนทำให้หายจากชีวิตกันไป แต่วันนี้พอมาได้ยินแบบนี้พวกเขาตกใจ

หรือนี่จะเป็นชะตาที่ถูกลิขิตไว้แล้ว

เขาสะบัดความคิดในหัวออกดึงหน้า “ฉันบอกแกไว้เลย เมื่อห้าปีก่อนฉันกับยายแกไม่เห็นด้วยยังไงห้าปีหลังจากนี้ก็ไม่ เห็นด้วยเหมือนเดิมเด็กคนนั้นโชคดีที่มีชีวิตรอดกลับมาได้เธอ จะทำอะไรหรือไม่ทำก็ช่างมันไม่เกี่ยวอะไรกับพวกเราฉันไม่ ยอมให้พวกแกอยู่ด้วยกันแน่นอน
เรื่องระหว่างทั้งสองคนตอนนี้กลับไปคบหากันคงมีข่าว เสียหายมากมายเกิดขึ้นเขาอายุเยอะแล้วเขาเพียงแค่อยากให้ เตชิตมีชีวิตที่ดี

แต่พวกเขากลับไม่รู้คนที่จะทำให้เตชิตมีความสุขได้มี เพียงนัชชาคนเดียวเท่านั้น

ตามคาดเตชิตรู้ว่าเขาต้องคัดค้านเลยถามกลับ ตาแน่ใจ

เขาตอบกลับ”ฉันแน่ใจ

เตชิตเลยพูดด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ “งั้นก็ดีเหลนตาก็คงไม่ได้ เข้ามาบ้านนี้”

เขาตัวแข็งทื่อเขาสุขภาพร่างกายไม่ค่อยดีก็เริ่มไม่ดีหวัง อยากให้เตชิตแต่งงานมีเหลน ให้เขาอุ้มเร็วๆ

แต่ตอนนี้เขาพูดว่าอะไรนะ

เหลนของเขาหรอ

เขายังไม่มีเมียเอาเหลนที่ไหนมา

หรือเป็น…….

เขานึกถึงนัชชาตลอดห้าปีที่ผ่านมาไม่เห็นหน้าเธอเลย เหมือนหายไปกับเวลาเขาใจเริ่มไม่ดี แกไปเอาเหลนจากไหน มาให้ฉัน

“นัชชาคลอดออกมาเตชิตนึกถึงหน้าธีมนต์เขาก็ยกยิ้มและเป็นรอยยิ้มแรกตั้งแต่มาถึงนี่”ลูกของผมกับนัชชาไม่ใช่ เหลนตาแล้วจะเป็นอะไร

“เขาอึ้งพูดไม่ออก

นัชชากลับมาแล้วยังมีลูกกลับมาด้วยคนหนึ่ง เป็นข่าวที่ใหญ่โตเกินกว่าจะรับไหว

จริยาที่นั่งเงียบอยู่ข้างๆ พูดขึ้นเตอย่าหาวาแม่ยุ่งเลยแม่รู้ ว่านัชชากลับมาลูกดีใจมากแต่มันก็ห้าปีที่ไม่เจอกันแล้วลูก มั่นใจได้ยังไงว่าเป็นลูกของลูก

พูดจบจุลินทร์ก็พูดเสริม” ใช่แล้วแกรู้ได้ไงว่าเป็นลูกของ แกจริงๆ”

“เด็กคนนั้นอายุสี่ขวบแล้วเวลาทุกอย่างตรงกันและอีก

อย่างหน้าตาก็เหมือนผมมากให้คนมาตรวจดีเอนเอก็ได้แต่

บอกไว้ก่อนว่าถึงเวลาคนที่จะเสียใจคือตัวเด็กอย่าหาว่าผมม

เตือน”

คำพวกนี้เขาอยากพูดตั้งแต่มาแล้วห้าปีที่ผ่านมาเขา ยัดเยียดผู้หญิงมากมายให้เขาเขาไม่จำเป็นต้องปฏิเสธอีกต่อ ไปเพราะตอนนี้นัชชากลับมาแล้วเขาไม่ต้องคอยหาข้ออ้างแค่ เด็กคนเดียวก็สามารถทำให้เขาสนใจได้

และพวกเขาทั้งสองรู้จักหลานชายดีถ้าเขาไม่มั่นใจก็คงไม่

พูดเรื่องนี้ออกมา

ถ้านัชชาพาลูกเตชิตกลับมาจริงๆแล้วพวกเขาจะทำยังไง
จุลินทร์มีความรู้สึกมากมายในหัวเขามีทั้งอารมณ์ไม่ พอใจแต่ก็ต้องยอมรับในหัวเขาแล่นความคิดที่ว่ามีเหลนผ่าน ไปในหัวเขาก็แอบดีใจอยู่เหมือนกัน

ทุกคนอารมณ์มากมายบอกไม่ถูกทั้งดีใจแล้วก็เสียใจมี เพียงประทินคนเดียวเท่านั้นที่รู้สึกเจ็บใจเตชิตนั่งอยู่ข้างๆเธอ ได้ยินชัดเจนและเธอเป็นคนเดียวที่ทำใจยอมรับไม่ได้

ยังไงเธอก็ยอมไม่ได้ผู้ชายคนนี้มีลูกแล้วที่สำคัญอายุ ขวบแล้ว

สี่ปีที่แล้วเธอยังไม่รู้จักเขาแต่เขากลับมีลูกแล้วหรอ

ประทินรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นตัวตลกไม่รู้อะไรเลยเหมือน คนโง่ที่ทำเรื่องพวกนั้นเธอไม่กล้าคิดว่าตลอดเวลาที่ผ่านมาเขา จะมองว่าเธอเป็นผู้หญิงยังไง

คงเป็นผู้หญิงที่น่าสมเพศและน่าสงสาร

เมื่อกี้ยังรู้สึกว่าอาหารยังอร่อยอยู่เลยตอนนี้กลับกลืนไม่ ลงประทินนั่งไม่ติดเก้าอี้หลังจากนั้นก็ไม่มีคนพูดคุยกับเธอมัน

น่าอับอายมาก

เธอเพิ่งรู้ตัวตอนแรกเธอนึกว่าเข้ากับคนในบ้านนี้ได้ดีแต่ มันเป็นเพียงแค่ในความรู้สึกเพราะบางเรื่องเธอมีทางเข้าใจ หรือรับรู้ได้

กว่ามื้อนี้จะผ่านไปประทินขอตัวกลับก่อนถ้าเป็นที่ผ่านมา จุลินทร์คงยื้อเธอไว้แต่วันนี้เขากลับไม่พูดอะไรเลยเพียงแต่ให้ดนรถไปส่งเธอ

ยายส่งเธอถึงหน้าประตูก่อนขึ้นรถเธอพูดกับเธอวันนี้เกิด เรื่องแบบนี้ขึ้นทำให้เธออึดอัดใช่มั้ยต้องขอโทษด้วยนะไว้วัน หลังจะขอเลี้ยงไกโทษ

คนที่อายุเยอะกว่าตัวเอพูดขนาดนี้ถึงประทินโกรธแต่ก็ ต้องกลั้นเอาไว้”ไม่เป็นไรค่ะยายกลับเข้าไปเถอะคะ”

พูดจบเธอก็พูดด้วยน้ำเสียงทำตัวน่าสงสาร”ที่จริงหนูชอบ เตชิตมากถ้าเกิดเขาไม่ว่าอะไรหนูยอมอยู่กับเขาถึงแม้จะมีลูก แล้วก็ตามตอนนี้ในสังคมผู้ชายอย่างเขาถึงจะไม่ทำอะไรก็คงมี คนมากมายอยากได้เขาหนูรู้และเข้าใจดีค่ะ”

เธอพูดไม่กี่คำก็ปัดให้นัชชาไปเป็นผู้หญิงประเภทนั้นดู เหมือนจะไม่มีอะไรแต่ก็แอบทิ้งท้ายว่านัชชามีแผนเลยจงใจ เก็บลูกไว้

แต่ในใจยายแก่ก็รู้สึกแต่มันไม่ใช่เวลาที่จะมาพูดเรื่อง

พวกนี้

“เธอกลับไปก่อนถ้าเป็นไปได้หวังว่าหนูจะช่วยเก็บเรื่องนี้ ไว้เป็นความลับถือว่าทำเพื่อเธอกับเตชิตถ้าเรื่องมันหลุดออก ไปก็คงจะไม่ดีกับเธอทั้งสองคนเป็นคนบ้านเตชิตเขารู้ว่าตอน นี้ควรเข้าข้างฝั่งไหน

ประทินก็ไม่รู้จะพูดยังไงทำได้เพียงพยักหน้าแล้วจากไป แต่เธอแอบด่าอยู่ในใจไม่แก่ปกติทำแกล้งทำเป็นไม่รู้สึกอะไรแต่กลับหัวไหวรอวันที่เธอได้แต่งเข้ามาเป็นลูกสะใภ้ของ บ้านนี้เมื่อไหร่เธอจะทำให้เธออยู่ไม่เป็นสุข