ตอน291 มานั่งข้างๆผม

ตอนที่291 มานั่งข้างๆผม

หลังจากคลอดแล้วชีวิตของนัชชาก็ค่อยๆกลับมามี แบบแผนอีกครั้งเริ่มหาจุดยืนของตัวเองได้ในประเทศที่เธอไม่ คุ้นเคย

ยังดีที่เมื่อก่อนเธอได้มีโอกาสไปแลกเปลี่ยนที่โตรอนโต ด้วยเหตุนี้ภาษาอังกฤษของเธอจึงอยู่ในระดับที่พอไหวสามารถ พูดคุยในชีวิตประจำวันได้สำเนียงก็ไม่ได้แย่มาก

แต่นี่เป็นเพียงแค่จุดเริ่มต้นเธอยังต้องการสิ่งอื่นๆอีก มากมายภายใต้ความช่วยเหลือของชนุดมเธอจึงเลือกที่จะไป เรียนเพิ่มและยังคงเลือกเรียนนิติศาสตร์เช่นเดิม

สี่ฤดูกาลผลัดเปลี่ยนหมุนเวียนไปนัชชาเลี้ยงธีมนต์ไป ด้วยเรียนหนังสือไปด้วยบางครั้งช่วงสุดสัปดาห์ชนุดมก็จะแวะ มาหาบ้างเธอก็ยังต้องดูแลเรื่องกินอยู่ของเขาด้วยบางครั้งเธอ ก็ไปทำงานพาร์ทไทม์ทำตัวยังตลอดเวลาจะได้ไม่มีเวลาไป คิดถึงเรื่องอดีตที่ผ่านมา

หลังจากเรียนมาปีครึ่งนัชชาก็เริ่มจับจุดได้เข้าใจคำศัพท์ที่ คนทั่วไปไม่รู้และเข้าใจกฎหมายของประเทศนี้มากขึ้น

หลังจากที่เธอสอบผ่านและได้รับใบประกาศนียบัตรทางหนึ่ง

อคติต่อคนชาไม่ยอมย่อทำงาน

เธอใช้ความสามารถพิสูจน์ให้เห็นว่าเธอไม่ได้เป็นแค่คน ค่า

เธอทำงานที่สองปีจากนักศึกษางานเป็นพนักงาน ประจําจากพนักงานธรรมดากระโดดมาเป็นทนายความมือทอง เธอชนะมาหลายช่วยจำนวนไม่น้อยไม่ๆร่วมงานเดือนก็เพิ่มสูงขึ้น

แต่เวลาเองเธอยื่นลาออก

เจ้านายเป็นขาวสูงเมตร90เซนติเมตร เวลาพูดมักออกท่าออกทางเกินเหตุและอารมณ์รุนแรง แต่เขาเป็นคนมากแถมยังจริงใจอีก ด้วย”suranผ่านมาคุณทำได้ดีมากผมเห็นความจำเป็นที่ ต้องลาออกถ้าเป็นเหตุผล

นัชชายิ้มพร้อมกับสายศีรษะแล้วยื่นหนังสือลานายของเธอKenทบทวนวางแผนเอาเข้าใจค่ะ”
Kenหมุนตัวกลับไปมองไปที่หลังบานเกล็ดสีขาวสองมือ วางไว้ด้านหลังศีรษะเสยผมไปมาอย่างกลุ้มอกกลุ้มใจ” ทำไม คุณต้องไปด้วยผมชื่นชมความสามารถของคุณมากหวังว่าคุณ จะอยู่ต่อ

“ฉันเข้าใจค่ะฉันเองก็ชื่นชมคุณเช่นเดียวกันแต่ฉัน วางแผนอาชีพการงานของฉันไว้แล้วต้องขอโทษคุณด้วยจริงที่ ไม่สามารถอยู่ที่นี่ต่อไปได้แต่ก็หวังว่าในอนาคตเราอาจจะมี โอกาสร่วมงานกันอีกค่ะ”

นัชชาปฏิเสธไปตรงๆสองปีที่ผ่านมาเธอประหยัดไปได้ไม่ น้อยถึงจะไม่ได้มากมายอะไรแต่ช่วงที่ผ่านมาก็พออยู่พอกินที เดียวตอนนี้ถึงเวลาที่เธอจะไปทำตามความฝันสักที่มาอังกฤษ สามปีกว่าแล้วถึงเวลาของการเปลี่ยนแปลงเสียที

สุดท้ายkenก็ไม่สามารถรั้งเธอไว้ได้วันที่เธอจากไปนั้น ผู้ชายร่างสูงใหญ่นี้ยืนอยู่ที่ประตูของแผนกทนายความกอดเธอ ด้วยความเสียดายอาลัยอาวรณ์”ผมขออวยพรจากใจจริงให้ คุณจะประสบความสำเร็จตามที่ตั้งใจ

นัชชายิ้มสดใสกอดตอบเขาแน่น”ขอบคุณมากค่ะคุณก็ เช่นกัน”

ในเวลาเดียวกันนั้นเองมีเสียงนุ่มๆดังมาจากด้าน หลัง”คุณแม่คะคุณแม่..

นัชชาชะงักไปเล็กน้อยค่อยๆหันกลับไปตามเสียงเรียก เห็นเด็กผู้ชายที่บนศีรษะมีขนปุกปุยสีดำวิ่งมาทางเธอเด็กชายเสื้อเชิ้ตลายจุดฟ้าอ่อนด้านล่างกางเกงกากีที่เท้า สวมรองเท้าแบรนด์รุ่นที่ผลิตขึ้น โดยเฉพาะเรียกเป็นเด็ก ชายที่หล่อเหลาน่ามาก

นัชชาที่ถลาเข้าอย่าวิ่งลูกระวังจะล้ม

ถึงเธอจะงานที่นี่มานามแต่ไม่เคยลูกมานี่มา ก่อนKenมองเด็กชายแบบๆ”

นัชชาลุกยืนพร้อมจูงเด็กชายมนต์ชายฉันค่ะ”

“ธีมนต์”ออกเสียงของชาวต่างชาติอาจมีเพี้ยนบ้างก็ฟังดูรักไม่น้อยเขาก้มตัวสวัสดีธีมนต์”

เด็กชายตัวน้อยทักทายภาษาอังกฤษ

สดใสจนไม่อาจสายตา

ชนุดมเห็นชายชาวต่างชาติกอดนัชชาแน่นสบอา รมณ์นักปล่อยมนต์เข้ามาเรียกเธอรีบรถแต่นี้ เธอก็หันกับอีกแล้ว

ชายหนุ่มแว่นกันแดดออกมาวางเบาะนั่งข้างคนขับ เปิดประตูชายหนุ่มเจือความไม่พอใจ

นัชชามองไปทางชายของวัน ปกติผู้ชายคนนี้มักชอบใส่สูทเป็น ประจำแต่วันเขากลับใส่เพียงเสื้อเชิ้ตเพียงตัวเดียวใส่เช็คไทกระดุมสองเม็ดบนไม่ได้ติดเผยให้เห็นน่าอก ชายเสื้อ ยัดไว้ในกางเกงขาเรียวยาวอยู่ในกางเกงขายาวที่ถูกรีดเรียบ

สภาพแบบนี้คือเพิ่งไปเที่ยวที่ไหนมา

นัชชามีท่าทีแปลกใจชนุดมก็สังเกตเห็นแววตาประหลาด ใจของเธอเขายกมือขึ้นเสยผมแล้วพูดว่า”ไปดูงานมากลับมา อาบน้ำก็ออกมาเลย

เขาจะหมายถึงว่าไม่มีเวลาแต่งตัวแต่ก็ไม่ยอมพูดออกมา

ตรงๆ

นัชชามองผมที่ยุ่งเหยิงไม่เป็นทรงของเขาจะพูดว่ายังไงดี ล่ะดูยุ่งนิดๆแต่ดูเซ็กซี่ไม่น้อย

นัชชาพยักหน้า ขอบคุณที่มารับฉันค่ะ”

“ถ้ารู้สึกเกรงใจก็รีบขึ้นรถสีผมรอนานแล้ว”เขาพูดพร้อม มองไปที่Kenถึงแม้จะพูดคนละภาษาแต่แววตาไม่เปมิตรของ เขานั้นคนปัญญาอ่อนก็คงจะดูออก

Kenเข้าใจในทันทีจึงหัวเราะออกมาพร้อมพูดว่า”พี่ชายก็ขึ้

หึงมากไป”

ชนุดมเองปกติก็เป็นคนที่ไม่สนใจสายตาของคนอื่นว่าจะ มองตนเองอย่างไรอยู่แล้วดวงตาคู่ที่นี่และยาวขยิบหรี่ลงอื่น แขนไปโอบที่ไหล่ของนัชชาเขาไม่พอใจมานานแล้วตั้งแต่เมื่อ สักครู่ที่kenกอดนัซซาแม้เขาจะอยู่ในรถแต่เขาก็เห็นชัดเจนเต็มสองตา

ปกติถ้าหากเขาไปถูกตัวเธอเข้ารังเกลียดถึงขั้นจะ กระโดดหนีขึ้นไปบนกำแพงแต่พอเป็นคนอื่นกลับไม่ว่าอะไร นัชชาก็ชะงักงันแต่ก็ไม่ได้สลัดแขนเขาออกเพราะอยู่ต่อ

หน้าคนอื่นเธอก็ไม่อยากจะแสดงท่าทีเกรี้ยวกราดมากได้แต่ฝัน

ยิ้มออกมาแล้วแนะนำเขาให้รู้จักอีกฝ่าย”นี่เจ้านายฉันKen

ยังดีที่ผู้ชายคนนี้ไม่แสดงความบ้าคลั่งออกมายังพอมี ความเป็นสุภาพบุรุษมองและพูดทักทายอีกฝ่าย”ขอบคุณที่ช่วย เหลือดูแลเธอในช่วงที่ทำงานอยู่ที่นี่

Kenยกมือขึ้นทำท่าปฏิเสธแล้วตอบออกมาอย่างมี มารยาทว่า”มันเป็นหน้าที่ของผมอยู่แล้วเธอเป็นคนที่เก่งมาก

บรรยากาศนอนนี้ช่างน่าอึดอัดนักนัชชาเกือบจะแข็งกลาย เป็นหินแล้วเธอลูบศีรษะเด็กชายหมุนตัวมองชายหนุ่มข้างๆ อย่างดุๆ”พวกเราไปเถอะ”

ชนุดมเอามืออกจากไหล่เธออย่างไม่ค่อยเต็มใจนักแล้ว เดินไปที่รถ

นัชชามองด้านหลังของชายหนุ่มที่ไม่ค่ออยพอใจนักหัน หน้าไปหาKenผายมือขึ้นสองข้างแสดงถึงความเบื่อหน่ายไม่รู้ จะพูดอย่าางไร”เขาก็เป็นแบบนี้แหละคุณอย่าไปถือสาเขาเลย นะคะ”

“ไม่เป็นไรผมพอจะมองออกว่าเขาแคร์คุณมากขนาดไหน Ken โบกมือทำงานกับคุณมีความสุขมาก โชคดีลาก่อน”

“ลาก่อน”

นัชชาจูงมือเด็กชายเดินตามหลังชนุดมไปเดิมที่เธอตั้งใจ จะไปนั่งที่เบาะหลังกับลูกแต่พอเธอก้าวขาขึ้นไปหนึ่งก้าวก็ได้ ยินเสียงเรียบของชายหนุ่มดังขึ้นมาเสียก่อน คุณมานั่งข้างๆ ผมนี่”