ตอน285ความจริงที่เข้าใจอย่างถ่องแท้

ตอนที่285ความจริงที่เข้าใจอย่างถ่องแท้

เตชิตปิดตาทั้งสองข้างแน่นน้ำเสียงสั่นไหว ฉันคิดว่าจะรอ เธอไม่ไหวซะแล้ว

ลมหายใจของหญิงสาวขาดหายเป็นห้วงๆแต่ว่าเธอกลับ ไม่ผลักไสเขาออกไปและเอ่ยปากออกไปอย่างเนิบๆ ไม่หรอก เธอก็เห็นว่าฉันกลับมาแล้วไม่ใช่เหรอหลังจากนี้ก็จะมีแค่พวก เราสองคนไม่มีคนอื่นมายุ่มย่ามได้ดีไหม? ”

ดูเหมือนว่ามันยังไม่พอเธอพูดซ้ำอีกรอบ เธอวางใจเถอะ จะมีเพียงแค่พวกเราสองคน

เตชิตสะดุ้งผวากับประโยคนี้อย่างเห็นได้ชัดนัชชาของเขา แต่ไหนแต่ไรมาไม่เคยพูดแบบนี้แต่ก่อนล้วนไม่เน้นอะไรแบบนี้ ยิ่งคิดแทบประดาตายกว่าเดิมแสดงความรู้สึกเห็นแก่ตัวออก มาที่สุด

นี่ไม่ใช่นัชชาของเขา

เตชิตเบิกตากว้างผลักหญิงสาวที่อยู่ในอ้อมกอดออกไป อย่างทารุณหลังมือของเขากดเปิดสวิตซ์โคมไฟระย้าเสียง ดังปัง ห้องรับแขกกว้างใหญ่นี้พริบตาเดียวก็เต็มไปด้วยแสง ไฟสว่างกระทบตาทำให้เขามองเห็นคนชัดเจนขึ้นมา
ทีนาร์ไม่ได้เตรียมป้องกันตัวไว้เธอถูกเขาผลักล้มถอยไป ด้านหลังสองสามก้าวสุดท้ายกระแทกกับขั้นบันไดระหว่างห้อง รับแขกเธอมองดูชายหนุ่มที่สร่างเมาด้วยความตื่นตระหนก ตกใจตะลึงพรึงเพริดจิตใจที่สกปรกโสมมนั้นถูกเปิดเผยออก มาอย่างหมดเปลือก

“อาอาซิตทำไมเธอ…….

ได้ยินเสียงของเธอมองเห็นใบหน้านี้ทำให้เตชิตเหมือน กับกินแมลงวันเข้าไปรู้สึกกระอักกระอ่วนใจการปรากฏตัวของ เธอทำให้เขารับไม่ได้การจากไปของนัชชามีสาเหตุมาจากเธอ มันเป็นเพราะว่าเธอ

“เธอมาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร ชายหนุ่มขมวดหัวคิ้วด้วยความ รังเกียจถึงแม้ว่าเสื้อนอกของเธอจะถูกถอดทิ้งไปแล้วมองเห็น แววตาของเธอราวกับมองเห็นขยะที่น่าขยะแขยงสกปรก! ”

สกปรกเหรอ?

เดิมทีทีนาร์ที่หน้าซีดๆนั้นก็ยิ่งเปลี่ยนเป็นดูไม่ได้เลยเธอ เพิ่งจะออกจากโรงพยาบาลค่นี้จึงมาที่นี่ก็ถูกเขาปฏิบัติกับเธอ เช่นนี้ถึงแม้ว่าจะรู้นานมาแล้วว่าภายในใจของเตชิตเบื่อหน่าย รำคาญเธอแต่ทว่าคำว่า “สกปรกสายตาช่างทำร้ายคนเกินไป หน่อย

แต่ว่าที่นาร์สงบอารมณ์ได้อย่างรวดเร็วมีอะไรที่จะทำให้ เธอดีใจไปกว่าเรื่องที่นัชชาตายไปแล้ว? นับจากครู่นั้นที่ได้รับ ทราบข่าวนี้เธอก็ดีใจจนควบคุมอารมณ์ตนเองไม่ได้นึกไปถึงหญิงสาวต่ำต้อยคนนั้นที่ไม่สามารถตามขวางระหว่างเธอกับเต ชิตได้อีกแล้วเธอก็ไม่ต้องห่วงว่าจะไม่สามารถอดทนต่อไปได้

“ฉันคิดถึงเธอมากได้ยินว่าระยะนี้สภาพร่างกายเธอไม่ ค่อยดีตอนกลางคืนมักจะกลับไปดื่มเหล้าเลยอยากที่จะมาดู เธอ ทีนาร์นั่งคุกเข่าลงไปบนพื้นมองมาทางเขาด้วย อากัปกิริยาที่น่าสงสารและโศกเศร้าเสียใจอย่างยิ่ง

แต่เตชินรู้แล้วว่าเธอไม่น่าสงสารสักนิดถ้าหากว่าเธอกลัว ตนเองจริงๆตอนเดินเข้ามาในห้องก็คงไม่เปล่งเสียงใดๆออก มา

ในที่สุดแล้วเป็นเขาเองที่ก่อนหน้านั้นปล่อยให้เธอกระทำ ความผิดโดยไม่ห้ามปรามให้เธอยึดตนเองไว้โดยที่ไม่ทำอะไร เลยละเมิดเข้ามาในเส้นของเขาอยู่ไม่หยุด

ฤทธิ์เหล้าทำให้โง่เขลาเบาปัญหาเมื่อเจอใบหน้านี้ก็สร้าง เมาไปแล้วครึ่งหนึ่งชายหนุ่มกวาดสายตามองแรงเห็นหัวคิ้วที่ แสดงถึงการควบคุมอารมณ์ไว้ไม่ให้แสดงความรู้สึกออกมา เอ่ยปากขึ้นมาอีกครั้งน้ำเสียงที่ทำให้รู้สึกอึดอัดนั้นยิ่งหนาวขึ้น มาราวกับไม่กี่องศาเอง” ให้โอกาสก่อนที่ฉันจะโกรธออกไปซะ ดีๆ”

เค้าพูดกับเธอผู้ซึ่งสวมรอยเป็นนัชชาคนที่ไปแตะต้องเส้น ของเขาเข้าแล้ว

ทีนาร์คิดไม่ถึงว่าเค้าจะพูดเด็ดขาดเช่นนี้พยุงตัวเองลุก จากพื้นด้วยอาการสั่นงกๆเงินในตอนนั้นเธอแสร้งทำเป็นล้มลงน่าเสียดายที่ชายหนุ่มตรงหน้านั้นหนักแน่นราวกับหินผาจะช่วย เธอที่อยู่ต่อหน้าสักนิดก็ไม่มี

เธอฝืนใจลุกขึ้นมาจากพื้น ขอโทษฉันไม่อยากรบกวนเธอ เลยฉันรู้ว่าระยะนี้เธอมีสภาพจิตใจที่ไม่ปกติแต่ตามจริงแล้วฉัน เป็นห่วงเธอมากเกินไปและก็คิดถึงเธอมากไปจอร์จบอกว่าฉัน สามารถออกจากโรงพยาบาลได้แล้วดังนั้นฉันจึง…….

“นี่ไม่ใช่สถานที่ที่เธอควรจะมาสายตาชายหนุ่มเย็นเฉียบ จ้องเขม็งมายังเธอจนรู้สึกครั่นคร้ามหนาวๆร้อนๆ

ทีนาร์ถูกเค้ามองจนใจรู้สึกซากัดฟันเดินไปข้างหน้าเค้า พูดเสียงเจื้อยแจ้ว อาชิตเธอไม่ยินดีฉันก็จะไปแล้วแต่คนตาย ฟื้นคืนมาไม่ได้เรื่องที่เป็นอดีตก็ปล่อยให้มันเป็นอดีตเถอะหลัง จากนี้ฉันจะอยู่เป็นเพื่อนเธอเองดูแลเธออย่างดีเรื่องที่นัชชา สามารถทำได้ฉันก็สามารถทำได้เหมือนกันอาจจะดีกว่าเค้า ด้วยซ้ำไป! “

“ดีกว่า? “เตชิตเงยหน้ากำหมัดทุบลงไปบนฝาผนังข้างๆ ใบหน้าหญิงสาวอย่างโหดเหี้ยมหมัดที่โหดร้ายนั้นพัดฟรีบไป พร้อมกับลมณวินาทีนั้นเสียงดังโครมขึ้นมาอย่างน่าหดหู่ใจ ในบรรยากาศที่น่าตกใจนัยน์ตาลึกคู่นั้นเต็มไปด้วยแสงเพลิง แห่งความโกรธแค้นที่ไม่สามารถระงับไว้ได้เสียงกัดฟันกรอดๆ ดังออกมา ใครอนุญาตให้เธอพูดว่าเค้าตายแล้ว? “

เค้าคล้ายกับราชสีห์ที่ถูกยั่วให้โมโหนัยน์ตาลึกแดงไป หมดอยากที่จะกลืนกินร่างหญิงสาวยามที่เธอพูดถึงนัชชาไม่ดี
นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เตชิตระเบิดอารมณ์ใส่นา แต่ความ จริงแล้วนี่คือครั้งแรกที่ทำให้ทีนาร์หวาดกลัวที่สุด

ตอนนี้คำว่า “นัชชา สองพยางค์นี้ก็เหมือนกับสวิตซ์ในตัว ของชายหนุ่มที่เพียงแค่กดลงไปมันง่ายมากที่จะทำให้เค้า

ควบคุมอารมณ์ไม่อยู่

“ไม่ใช่ไม่ใช่แบบนั้น………นาร์ตกใจกลัวแสงที่มีอยู่ ชัดเจนพอที่จะส่องให้เห็นกำปั้นที่มีเส้นเลือดนูนออกมาอีกนิด เดียวก็จะฟาดลงไปบนใบหน้าเธอแล้ว

ภายในห้องเข้าสู่ความเงียบเชียบขึ้นมาสักพักเห็นได้ชัด ว่าเตชิตพยายามที่จะสงบสติอารมณ์ไม่อย่างนั้นเค้าอาจจะ สามารถทําร้ายทีนาร์ได้

บรรยากาศตึงเครียดมากขาดอีกนิดนึงเปลวไฟทั้งหมดก็

จะถูกจุดขึ้นมา

ในเวลานี้ทันใดนั้นประตูวิลล่ามีคนเคาะเสียงดังมาจาก ด้านนอก ตุ๊บๆๆๆ เสียงที่เบามากนั้นแต่กลับดังพอที่เค้าจะ ได้ยินชัดเจน

เวลานี้หรือว่าจะเป็นปรันหรือเพื่อนคนอื่นๆ

ทีนาร์เหมือนกับจะยึดฟางเส้นนี้ให้ช่วยชีวิตเธอเอาไว้ ทันใดนั้นเธอรีบเคลื่อนตัวไปด้านข้างสองก้าวออกไปเปิดประตู ต้อนรับแต่กลับเจอคนหน้าตาดุร้ายที่ผ่อนลมหายใจเย็นๆออกมา
แสงไฟจากหน้าประตูที่ไม่นับว่าสว่างนักส่องสว่างสาด กระทบแฉลบลงบนศีรษะหญิงสาวสว่างขาวโพลนยังไม่เท่ากับ ว่าใบหน้านั้นคือ ใบหน้าที่ชวนขนหัวลุกคล้ายกับผ่านกรด กำมะถันกัดกร่อนส่วนของใบหน้าที่โค้งเว้าทั้งหมดเปลี่ยน สภาพเป็นบิดเบี้ยวแม้แต่เนื้อตรงริมคางยังยึดติดเหนียวกับคอ แน่นหน้าผากมีรอยแผลแดงเถือกลากเป็นทางยาวบนใบหน้า สองสามแห่งจมูกหายไปหมดแล้วปลายจมูกมองไม่เห็น เค้าโครงเดิมแล้วเหลือไว้เพียงขนาดของรูจมูกที่ไม่เท่ากัน บริเวณรอบๆริมฝีปากที่ถูกจัดไว้จนแยกไม่ออกเลยบวมน้ำ อย่างน่าขบขันมีเพียงดวงตาคู่นั้นที่ยังนับว่าปกติอยู่

สิ่งที่พบเจอนี้ไม่คล้ายกับคนเลยคล้ายกับว่าเป็นผีป่าเร่

รอน

ทีนาร์ใช้หลังมือปิดประตูสังเกตอากัปกิริยาของเจ้าหญิง สาวเดินมาข้างหน้ายื่นมือยันช่องประตูไว้ถูกดันอย่างรังเกียจ เดียดฉันท์แต่เค้าเหมือนกับไม่มีความรู้สึกเลยคิ้วก็ไม่ขมวดเลย พละกำลังก็น่ากลัวมากดุจดังคนใกล้ตายที่กำลังดิ้นรนเฮือก สุดท้าย

เห็นได้ชัดว่าทนาร์ไม่ใช่คู่ต่อสู้ประตูถูกลากเปิดออกร่างนี้ ฝีเท้าสองก้าวเดินช้าๆอย่างไม่มั่นคงตรงมาด้านหน้าแต่แล้ว ทีนาร์ก็ต้องถอยกรูดมาด้านหลังเธอเธอคือ……

หญิงสาวหัวเราะประหลาดๆ มีเพียงปากอัปลักษณ์นั้นที่ส่ง เสียงอึดๆๆ ออกมาคล้ายกับหมูแม้แต่คำพูดที่พูดออกมาก็ แหบแห้งเป็นพิเศษยากที่จะฟังออกได้เพิ่งจะผ่านไปสองสามวันแม้แต่ฉันเธอก็ไม่รู้จัก

เสียงนั้นคล้ายกับเทปที่ถูกทำลายแยกแยะไม่ออกแม้แต่ น้อยว่าเธอกำลังพูดอะไร

แต่ทว่าที่นาร์กลับฟังเข้าใจเธอปิดปากมิดหลบตัวถอยไป ด้านหลังแผ่นหลังมีเหงื่อเย็นไหลซึมออกมา เธอ…….

“ใช่แล้วฉันเองฉันยังไม่ตายมาคิดบัญชีกับเธอแล้ว หญิง สาวพูดจบก็หันหน้าตรงไปทางชายหนุ่มที่ยืนอยู่ข้างๆ แต่ว่า ก่อนอื่นนั้นฉันมีคำพูดต้องพูดกับคุณเตชิต

เตชิตมองใบหน้าเสียทรงนั้นน้ำเสียงก็ไร้ความปราณี เธอ เป็นใคร? ”

หญิงสาวตะลึงไปพักหนึ่งครั้นแล้วก็ยกมือลูบไปบน ใบหน้าของตัวเองหัวเราะเยาะเย้ยถึงสองครา “ฉันคือปณิ ดา?

ประตูด้านนอกลมพัดเย็นเข้ามาพัดจิตใจคนให้สั่นไหว

หนาวเย็น

คำตอบนี้เกินความคาดหมายอย่างเห็นได้ชัดภายใน ความทรงจำของเตชิตถึงแม้ว่าหน้าตาของปณิตาจะเลือนลาง ไปแล้วแต่ก็ไม่ใช่หน้าตาที่ทำให้คนหวาดกลัวอย่างเช่นตอนนี้ เด็ดขาด

“ฉันรู้ว่าตอนนี้ฉันมีสภาพพอๆกันกับผีที่ตายไปแล้วล้วน เป็นคุณหนูทีนาร์ที่ประทานมันมาให้ ปณิตากรอกสายตาทั้งสองข้างไปมาเหมือนกันกับนกเค้าแมวที่อยู่บนกิ่งไม้ในยาม ค่ำคืนที่ยิ่งดึกก็ยิ่งมีสายตาแหลมคมน่ากลัว พูดแล้วฉันจะ อธิบายอย่างชัดเจนกับคุณเตชิตสักนิดว่าฉันมีความเกี่ยวข้อง อย่างไรกับคุณหนูทีนาร์

ลักษณะท่าทางที่บิดเบี้ยวของเธอปรากฏออกมาเตชิต สะอิดสะเอียนที่สุดเตรียมให้คนของชนัยมาพาเธอออกไป คำ พูดของเธอเก็บไว้ไปให้การที่สถานีตำรวจเถอะ”

ฝ่าเท้าของปณิตาอยู่ในสภาพเดิมเป็นปกติไม่ขยับเขยื้อน มองด้วยความเสียใจจ้องเขม็งไปยังเขา หรือว่าคุณไม่อยากรู้ ว่าคดีของนัชชา ในที่สุดแล้วเรื่องมันเป็นมายังไง? “