ตอน277การล้มเหลวในโลกของเขา
ตอนที่277การล้มเหลวในโลกของเขา
เตชิตไม่เชื่อนี่ไม่มีทางเป็นไปได้
แต่ว่า
ผู้ชายมองไปที่แม่น้ำทุกอย่างถูกเผาไหม้เป็นสีดำและกลิ่น ที่แรงจนแตะจมูกและลมหายใจเพื่อเตือนเขาว่ามันเกิดขึ้นจริง ไม่ใช่ภาพลวงตา
นักดับเพลิงวิ่งไปรอบๆเพื่อค้นหาและช่วยเหลือเขายืนอยู่ ตรงนั้นราวกับว่าเขาไม่สามารถลุกขึ้นได้จากความเจ็บ ปวด”เป็นไปไม่ได้ไม่มีทางเป็นไปได้
เวลาเดินไปเรื่อยๆท้องฟ้าเริ่มมืดหลังจากที่คุณปรันได้ยิน ข่าวรีบพาทีมแพทย์ของตัวเองไปยังจุดเกิดเหตุก่อนจะลงจะรถ เขาชะงักไปสักครู่
ที่นั่นยังต้องการความช่วยเหลือทุกอย่างกลายเป็นเศษ
ขยะ
เขายืนมองดูมีคนกำลังรื้อถอนราวบันไดหัวใจของผมเต็ม ไปด้วยความขมขื่นเขาไม่กล้าที่จะนึกถึงตัวเองกลัวว่าจะจม น้ำตายในความโศกเศร้า
คุณปรับหลับตาลงเดินเข้าไปอย่างรวดเร็ว ในขณะ เดียวกันเจ้าหน้าที่ดับเพลิงทหารและเตชิตก็เดินเข้ามา
เขาใส่หน้ากากป้องกันแก๊สเสียงพูดไม่ค่อยชัดมากเท่า ไหร่ คุณชิตพวกเราสังเกตเห็นสิ่งนี้
พูดไปเขายกแขนของเตชิตขึ้นแล้ววางลงบนมือแล้วค่อยๆ เปิดออกมามันเป็นเส้นสร้อยคอที่บางมากมันได้ติดมากับการ เผาไหม้ของสิ่งสกปรกแต่สร้อยเส้นนี้สามารถบอกความแตก ต่างเล็กๆน้อยๆ
เขากำลังยกตัวอย่างเมื่อสายตาของเขาสัมผัสกับสร้อยคอ ของเขาเตชิตควบคุมตัวเองไม่ได้แสดงว่านาอาจจะเป็นร่อง รอยสุดท้ายและสร้อยเส้นนี้ก็ใช่
มันเป็นของที่ฉันมอบให้นัชชาเธอยินดีที่จะใส่มันไว้ติดตัว เธอตลอดแต่มันปรากฏอยู่ในมือของนักดับเพลิง
สร้อยคอยังอยู่แต่คนหายไปแล้ว
เขายืนดูอย่างเงียบๆเขามองดูนักดับเพลิงน้ำมันมาใส่ ซองแล้วปิดมองดูเขายื่นให้ตัวเอง
เมื่อปลายนิ้วสัมผัสกับถุงเย็นหัวใจแตกสลายคิดถึงตอนที่ เธอยังอยู่หัวเราะด้วยกันเขารู้สึกเวียนหัวขึ้นมาทันที
คุณปรัณจับเขาไว้มันได้ลิ้มรสของหัวใจความร้อนจาก เบ้าตา เตชิต”
เขายังไม่ทันพูดจบทันใดนั้นก็มีคนมาแย่งมันไปทั้งเนื้อทั้งตัวพยายามออกจากรั้วที่ขาดคุณปรัณคิดว่าเขาเกิดความคิดที่ ไม่สมควรนักดับเพลิงรีบดึงเขากลับมาทันที
“คุณทำอะไรบ้าไปแล้วเหรอ เขาคำรามด้วยความโกรธ มองดูเขาล้มลงไปที่พื้น
“ปรัณ เตชิตมองดูท้องฟ้าที่เริ่มมืดเขาตะโกนด้วยเสียงที่ สะอื้นสายตาที่ลึกซึ้งความหนาวเย็นผ่านมาทางผ้าไหม สร้อย
ของเธออยู่ที่นี่แต่คนหายไปแล้วคุณว่านี่มันคืออะไร
เขามองดูนักดับเพลิงพเนจรพวกเขากำลังหานัชชากำลัง หาผู้หญิงในดวงใจของเขาแล้วทำไมต้องไปหาในแม่น้ำ
ปรัณนั่งยองๆลงข้างๆเขามองดูสภาพจิตวิญญาณที่มี สูญหายไม่รอที่จะพูดคำตอบนั้นออกมา ผลสรุปสุดท้ายยังไม่ ออกมาอย่างแน่ชัดทุกอย่างยังมีความหวัง
“ความหวัง”
ใบหน้าของเตชิตยิ้มอย่างชอบกลแล้วความโศกเศร้า”ใช่ ยังมีความหวังถ้าอย่างนั้นถ้าอย่างนั้นเธอ
พูดถึงที่นี่เขาหยุดอีกครั้งรู้สึกงงงวยหลังจากนั้นก็ยื่นมือ ขึ้นมาจับหน้าตัวเองความเจ็บปวดที่แตกสลาย ไฟไหม้รุนแรง มากรถได้หลอมละลายเธอเป็นคนตัวเล็กและบอบบางเธอจะ ยืนหยัดกับมันได้อย่างไร
ความเป็นจริงที่โหดร้ายและหนาวเย็นร่างกายที่ยังมีชีวิต ได้ตกเข้าไปข้างในคุณจะใช่ไหม”
“ทำไมมันถึงเป็นแบบนี้ เขาพึมพำไม่มีใครตอบ เขาสันนิษฐานว่าทำไมผู้หญิงที่เขาต้องการให้มาอยู่ใน อ้อมแขนถึงได้เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น
ก่อนหน้านั้น 1 ชั่วโมงเธอยังมีชีวิตและยังพูดคุยกับเขาอยู่ เขายังจำรูปร่างตอนเธอกำลังพูดได้อยู่เลยและยังสามารถได้ กลิ่นน้ำหอมที่เธอใช้เพียงแค่แวบเดียวก็หายไปแล้วจมอยู่ใน แม่น้ำที่น่ากลัวเหลือเพียงแค่ความว่างเปล่า
เสียงกองกำลังตำรวจยังคงดังเหมือนมีเสียงบีบแตรที่เกิด เหตุท้องฟ้าเริ่มมืดลมกลางคืนพัดผ่านไปที่สายตาของเขาน้ำตา ค่อยๆหลินไหล
การค้นหายังคงดำเนินการต่อ
คุณปรัณไม่กล้าที่จะออกห่างจากเขาความรู้สึกของเขา ตอนนี้เขาสามารถที่จะทำมันได้ทุกอย่างทุกอย่างที่เขามีต่อนช ชามันชัดเจนทุกอย่างแล้วเธอเปรียบเสมือนลูกกุญแจที่คอย เปิดทุกอย่างเมื่อเตชิตไม่มีลูกกุญแจลูกนี้เหมือนสูญเสียทุก อย่าง
เขาเหมือนคนไม่มีตัวตนไม่มีจิตวิญญาณและไม่มีอุณหภูมิ
ถึงจะกลัวว่าที่เกิดเหตุจะเป็นยังไงเขายังคงหวังให้เทวดา เห็นใจผู้ชายคนนี้ให้โอกาสที่จะให้เขามีชีวิตที่ดีคืนนัชชา ให้กับ เขา
ผ่านไปครึ่งชั่วโมงยังไม่มีผลอะไร
ผ่านไป 1 ชั่วโมงก็ยังไม่มีข่าว
เวลายิ่งอยู่ยิ่งนานท้องฟ้ายิ่งอยู่ยิ่งมืดสุดท้ายต้องเปิดแสง ไฟเพื่อช่วยในการค้นหา
เวลามนการค้นหาเริ่มผ่านไปทุกคนต่างก็รู้ว่าแม่น้ำสายนี้ จะไม่มีปรากฏการขึ้นเลยแต่ก็ไม่ใครกล้าขึ้นไปบอกให้เตชิต
ก็ลองหาแบบนี้สิค้นหาอีกครั้งและอีกครั้งคนก็เปลี่ยน เหมือนการเกิดคลื่นสุดท้ายก็ไม่มีใครที่จะรอฟังคำตอบของเขา สุดท้ายนี้ต้องรวบรวมทีม
หัวหน้าดับเพลิงนั่งลงที่พื้นสีหน้าดูไม่ค่อยดีแล้วเดินผ่าน ไปต้องรวบรวมพลังทั้งหมดที่มีแล้วค่อยพูดออกมาว่า “เตชิต การค้นได้จบลงแล้วต้องต้องการ”
“คุณพูดว่าไงนะ” เขาพูดขึ้นด้วยเสียงทาแหบแห้งเล็กน้อย
แต่ก็ทำให้เขาตกใจ
“ค้นหาการค้นหาได้จบลงแล้วคุณเตชิตคุณดูพวกเราอยู่ ทางนั้นสามารถซื้อถอนได้ไหม
“จบแล้ว”เตชิตลุกขึ้นมาจากพื้นความเศร้าโศกที่ กระจัดกระจายอยู่ในมุมของร่างกายของเขากลายเป็นความ โกรธที่ไม่อยากจะเชื่อในความเป็นจริงทุกคนก็กลายเป็นคน เลวที่บังคับให้เขายอมรับว่าเขาตายแล้ว ชีวิตคือการเห็นคนที่ ตายไปแล้วเห็นร่างกายไม่มีอะไรที่คุณกล้าที่จะพูดกับผม
ใบหน้าของหน่วยดับเพลิงมีควันไฟอยู่ที่หน้ามันเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นกับเขาตอนเขาดับไฟคอเสื้อของเขาถูกกระชากเขาไม่ ใจไม่ทันเขามีเสียงไอแค๊กแค่ก “คุณเตชิตคุณอย่าเพิ่ง กระตือรือร้น”
จะไม่ให้ฉันกระตือรือร้นได้ยังไงผู้หญิงที่มีผลกระทบต่อ จิตใจของเขาได้หายไปเขามองดูรอบไปที่เธอได้หายตัวไปเขา ควรใจเย็นหรอ
“หาเตชิตตะโกนออกมาคำเดียวลูกตาแทบจะหลุดออก มาแล้ว ถ้ายังหาคนไม่เจอเธอก็ยังมีชีวิตอยู่
“แต่ว่า”
“คุณหุบปากผมบอกให้คุณหาคุณก็ต้องหาไปหามาให้ ฉันเตชิตมาเคยเป็นแบบนี้มาก่อนย้อนไปเมื่อ 3 ปีก่อนเขาไม่ เคยมีความรู้สึกที่ต้องสูญเสียอะไรสักอย่าง
วิ่งที่เขาต้องการค่อยๆสูญเสียไปแต่เขาทำอะไรไม่ได้
ไม่มีใครเข้าใจความเจ็บปวดนี้นัชชาเป็นทั้งชีวิตของเขา ทุกอย่างที่สวยงามล้วนมีผู้หญิงคนนี้อยู่เบื้องหลังเสมอไม่มีเธอ แล้วโลกทั้งใบของเขาได้พังทลายลงมันจะไม่สมบูรณ์แบบ
Please enter a description
Please enter a price
Please enter an Invoice ID
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ