ตอน194เป่าผมให้เธอ

ตอนที่ 194 เป่าผมให้เธอ

“จูบฉัน……..กระทันหัน?” ในสมองของนัชชาเต็มไปด้วย คำถาม ถ้าเธอจำไม่ผิดว่าเมื่อกี้พวกเขากำลังทะเลาะกันอยู่ ตอนนี้เกิดอะไรขึ้น?

ในสายตาของเตชิตเต็มไปด้วยหน้าตาของผู้หญิงที่อยู่

ตรงหน้า หน้าตาของเธอดูงดงามตอนที่ไม่มีเครื่องสำอางค์ ดูสะอาดสดใส “เธอเป็นแบบนี้สวยมาก “??”นัชชาตกกระใจไปหมดแต่เธอไม่ได้แสดงออกมาแล้ว

พูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา “ตอนนี้ฉันไม่อยากจะคุยกับนาย

“เพราะอะไร?”

“เพราะอะ…..นัชชาเหลือกตาขาวใส่เขาแล้วหยุดพูด สูด หายใจเข้าลึกๆ “ช่างเถอะ ไม่เพราะอะไรฉันไม่อยากจะพูดได้ ไหม?”

พูดจบเธอยกมือจะไปเอาไดร์เป่าผมจากมือผู้ชาย เตชิต ยกมือขึ้นแล้วรีบขอโทษ “เมื่อกี้ฉันผิดไปแล้ว

นัชชาอึ้งไปเลย “นายพูดอะไรนะ?

ตาของผู้ชายที่เหมือนหลุมดำมองมาทางเธอแล้วพูดซ้ำอีกครั้งว่า “เมื่อกี้ฉันผิดไปแล้ว”

มือของนัชชาลดลงแล้วเบะปาก ในใจก็รู้สึกไม่สบายอยู่ดี “นายไม่ได้ผิด ฉันผิดเองที่ฉันใจแคบ……

“เสื้อตัวนั้นพวกเราไม่เอาแล้ว เตชิตขมวดคิ้วแล้วพูดขัด เธอก่อน ไม่อยากฟังให้มาว่าไม่ดีของเธอรวมไปถึงเธอว่าตัว เองก็ไม่ได้

นัชชาชะงักรู้สึกแปลกใจมาก เมื่อกี้นายยัง

“ฉันรู้ว่าสิ่งที่เธอแคร่ไม่ใช่เสื้อ”เตชิตไม่เอาคำพูดที่ปรัณ พูดมาเล่าให้เธอฟังถึงแม้ไม่รู้ว่าจะได้ผลไหมแต่อย่างน้อยนช ชาไม่ได้ขัดขืนแล้ว “ฉันไม่ได้คิดในมุมมองของเธอเอง

นัชชาอึ้งจนเงียบไปเลยไม่น่าเชื่อว่าแค่เวลาสั้นๆ ที่อาบน้ำ ไปเขาก็เปลี่ยนไปเยอะขนาดนี้ เธอเงยหน้ามองไปทางเธอ อย่างสงสัยอยากจะดูความไม่ใส่ใจจากตาของเขาแต่นัยน์ตา ของเขานอกจากความจริงจังก็มีแต่ความจริงจังแล้ว

ความโกรธ ในใจเริ่มหายไปเธอตาตกมือประสานกันอยู่ ด้านหน้าอธิบายกับเขาอย่างไม่แน่ใจ “ฉันไม่ได้โมโหเพราะ เสื้อตัวเดียว ฉันแค่รู้สึกว่าของๆฉัน หยิบจับเองโดยไม่ได้บอก ฉันก็คือการไม่ให้เกรียติฉัน อีกอย่าง……..นเป็นของที่นายให้ ฉัน”

“ถ้าเธอชอบแค่มาบอกกับฉัน ฉันจะให้แน่นอน แต่ไปเอา ของฉันเองโดยไม่บอกกัน ถึงแม้จะเป็นคนที่สนิทกันมากๆก็ไม่ควรทําแบบนี้”

หรือในสายตาของพวกนายฉันทำเรื่องเล็กเป็นเรื่องใหญ่ แต่สำหรับฉันแล้วเป็นเรื่องที่หนักมาก ฉันไม่ชอบพูดถึงตอนนี้ เธอเงยหน้าขึ้นมามองไปทางผู้ชายอยู่ตรงหน้าแล้วพูดเบาๆ “ของฉันก็คือของฉัน

พอเตชิตได้ยินเธอพูดเบาๆหัวใจของเขาก็เหมือนจะ หายใจไม่ได้ สุดท้ายก็คือเธอแคร์เขามากเกินไปถึงแม้เขาไม่ พูด แต่เซ้นส์ผู้หญิงของเธออาจรู้ที่ผิดปกติของทีนาร์แล้ว

เขาไม่มีสิทธิ์ที่จะไปต่อว่าเธอ เหมือนที่เธอพูดเธอไม่ชอบ หนิ ไม่ชอบก็ไม่ต้องทนเขาไม่มีสิทธิ์ที่จะให้เธอเข้าใจในความ คิดของเขา

เตชิตปล่อยไดร์เป่าผมที่อยู่ในมือเดินขึ้นไปหนึ่งก้าวแล้ว ดึงคนเข้ามาในอ้อมกอด คางไปไว้บนไหล่ของเธอ “หลังจากที่ อยู่กับฉันมาเธอต้องเสียใจไม่น้อยแน่เลยสินะ

นัชชาฟังจนตาเริ่มแดงก็เลยพูดต่อจากเขา “ใช่น่ะซิ และ ร้องไห้ไปเยอะด้วยเมื่อก่อนฉันไม่ชอบร้องไห้เลยนะ

ถึงแม้จะเป็นช่วงเวลาที่ลำบากมากที่สุดที่อยู่กับดวิษเธอก็ ไม่เคยร้องไห้เยอะขนาดนี้เพราะคำพูดคำเดียวของเขาอาจจะ เป็นเพราะเธอแคร์เขามากเกินไปละมั้ง

“ร้องเลย ตอนที่อยากร้องก็มาอยู่ในอ้อมกอดของฉัน อย่าเก็บไว้คนเดียว ถึงแม้เขาจะเห็นเธอเป็นแบบนี้แล้วรู้สึกเจ็บปวดใจแต่พอนึกถึงตอนที่เธอแอบร้องเพราะตัวเองเขาก็ยิ่งรู้สึก ผิดไปใหญ่

นัชชาหายใจเข้าลึกๆ ควบคุมน้ำตาที่จะไหลออกมา “ขอโทษ ฉันก็มีที่ๆไม่ถูก ถ้ามีครั้งต่อไปอีกฉันจะพยายามพูด กับเธอดีๆ”

วันนี้กลับมาจากด้านนอกมีความสุขมากเกินไปก็เลย ทำให้เธอควบคุมตัวเองไม่ได้ตอนที่เจอกับเรื่องแบบนี้

เตชิตไม่ได้พูดอะไรแค่กอดเธอให้แน่นกว่าเดิม ที่ปรัณพูด อ่ะถูก นัชชาเป็นคนที่รู้จักถอยให้ เขาขอโทษเธอก็จะคิด ทบทวนตัวเองและรู้สึกผิด

ที่จริงเธอไม่จำเป็นต้องทำแบบนี้เลย

นัชชาอยู่ในอ้อมกอดของเขาสักแป๊บ หลังจากที่ตั้ง อารมณ์ได้ไปจับที่ผมยังเปียกๆยื่นมือไปกอดที่เอวของผู้ชาย “นายจะช่วยฉันเป่าผมไม่ใช่เหรอ?”

แขนเสื้อของเตชิตเปียกไปหมดแล้ว แต่เขาไม่สนใจเปิด

ไดร์เป่าผม

ลมอุ่นๆเป่าผ่านเส้นผมเหมือนความอบอุ่นที่เขาให้มา นัช ชามองไปทางคางของเขาที่ดูเสน่ห์ตัวของเธอเหมือนอยู่ใน ก้อนเมฆ สีชมพูเลย

นี่คือครั้งแรกที่เตชิตเป่าผมให้เธอเหมือนในเรื่องที่ อัศจรรย์และไม่น่าเชื่อ “ตอนที่รู้จักนายใหม่ๆ ฉันไม่เคยคิดว่าสักวันนายจะเป่าผมให้ฉัน

ตอนนั้นพวกเขายังไม่ใกล้ชิดกันขนาดนี้ ในสายตาของ เธอผู้ชายคนนี้สูงส่งเหมือนหัวของเขาจะก้มลงให้ใครก็ไม่ได้ เขายืนอยู่ที่สูงเอื้อมยังไงก็เอื้อมไม่ถึงเขาแข็งแกร่งจนทำให้เธอ รู้สึกอยากถอยออกห่างทุกครั้งที่ก้าวไปหาเขา

อยู่กับเขา เธอไม่เคยคิดว่าจะมีวันที่เข้ากันได้ดีขนาดนี้ เธอหวาดกลัวมากเพราะทั้งหมดที่เกิดขึ้นนั้นเกิดขึ้นในวันที่ผ่าน มาแล้วครึ่งปี เขาเป่าผมให้ตัวเองท่าทางก็ดูอ่อนโยนเหลือเกิน

คิดแบบนี้แล้วเหมือนไม่ใช่ความจริงเลย เหมือนเป็นแค่ ภาพที่เธอคิดขึ้นมาเองแค่แว๊บตาก็จะหายไป

เหมือนจะรับรู้ถึงความดุเดือดของสายตาเธอ ผู้ชายยกมือ

เอาผมไปไว้หลังหูของเธอแล้วยิ้มที่มุมปาก “ฉันก็ไม่เคยคิด

รอบข้างมีผู้หญิงมากเกินไป ถึงแม้เขาจะไม่ไปหาแต่ก็มีผู้ หญิงมาหาเธออยู่ดี เห็นคนมามากมายหัวใจของเขาไม่เคยจะ เต้น เพราะใครคนไหนเลย เขาคิดว่าชาตินี้คงหาคนที่ไปด้วย กันจนถึงบั้นปลายชีวิตได้ ไม่เคยหวังอะไรแต่ไม่คิดว่าเธอจะ เป็นคนที่มา ทำให้หัวใจของเขามาเต้นแรงเพราะเธอ

ความรักที่มีให้เธอเริ่มตั้งแต่เมื่อไหร่?

คิดไปปคิดมาอาจจะโดนลิขิตตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอกันแล้ว

“เตชิต นายว่ามีวันที่พวกเราจะจากกันไหม?”ขนตาของ เธอกระพริบไวมากเธอไม่กล้าที่จะพบเจอกับคำถามแบบนี้
แค่เริ่มคิดก็เศร้าแล้ว ถ้าเกิดแบบนั้นขึ้นจริงๆนัชชาเองก็

ไม่รู้ว่าเธอจะทำยังไง

ผมเป่าไปถึงครั้ง พอได้ยินเธอพูดแบบนี้เขาก็ปิดไดร์เป่า ตาคู่นั้นที่ยิ้มอยู่ก็เต็มไปด้วยความจริงจัง “ไม่มั่นใจในตัว ผม ฉันหรือเธอ ไม่มั่นใจกับตัวเอง?