ตอน136อารมณ์เร้าร้อนในห้องหนังสือ

ตอนที่ 136อารมณ์เร้าร้อนในห้องหนังสือ

นัชชาอึ้งกับพูดของเขาอารมณ์มัวเมาตาปรือมองผู้ชาย ตรงหน้า คุณพูดอะไรของคุณ…

ตอนมีอารมณ์เตชิตหอบหายใจพูดต่อ ถ้าเป็นลูกของเธอ กับฉันฉันยินดีเลี้ยงดูเด็ก

เขาเป็นคนที่รอบคอบน้อยมากที่จะพูดไม่คิดนัชชาเป็น เพราะเขาเกิดอารมณ์ถึงพูดแบบนั้นออกมาแต่ต้องยอมรับว่า มันทําให้นัชชา ใจเต้น

ลูกของพวกเขาแค่คิดก็รู้สึกตื่นเต้นแล้ว

เพียงแต่ว่าพวกเขายังไม่ได้แต่งงานกันพูดเรื่องลูกไปเพื่อ

นัชชาปล่อยปากออก คุณอย่ามาล้อเล่น

เตชิตมองเห็นหลายอารมณ์ในสายตาของเธอร่างของทั้ง สองยังพัวพันกันร้อนแรงเขาไม่ได้พูดอะไรเอื้อมมือกอดร่างเธอ ไว้แน่น

เวลานี้เขาไม่อยากคิดมากโฟกัสเพียงอารมณ์และความ รู้สึกตอนนี้
หลังเสร็จไปรอบหนึ่งนัชชาหยิบเสื้อผ้าเข้าไปในห้องน้ำ หลังจากจบเรื่องเธอก็ยังไม่กล้าตัดสินใจอะไรที่มันไม่จริง

ถ้าเกิดเธอไม่มั่นใจเธอไม่มีวันเอาชีวิตของเด็กน้อยมาเล่น ถึงเป็นไปได้น้อยมากแต่เธอก็ต้องรับผิดชอบ

กว่าเธอจะจัดการทุกอย่างจนเรียบร้อยเดินออกมาแต่ก็ถูก เหงาใหญ่ยืนขวางอยู่หน้าประตู

เขาใส่ชุดนอนสีกรมในมือคีบบุหรี่ไว้ท่าทางมีเสน่ห์มาก

นัชชาชะงักควันออกมาจากตรงกลางระหว่างพวกเขาว่า กันว่าหลังจบเรื่องผู้ชายจะชอบสูบบุหรี่มันคงจะจริงแต่พอนึกถึง เรื่องเมื่อกี้นัชชากอารมณ์เสียขึ้นมา

เธอเอียงตัวกะจะเดินอ้อมแต่เขาขายาวแค่ยื่นขาออกมาก็

บังทางมิดแล้ว

นัชชาเงยหน้ามองเขา คุณหลบไปฉันจะนอน

เขาพ่นควันออกมาตรงกับหน้าเธอพอดีเขาพูดเล่นๆ ฉัน ไม่นอนเธอจะนอกกับใคร

“นัชชายกมือปัดควนมองบ่นใส่เขาเรื่องต่อ ปากต่อคำเธอไม่มีทางเอาชนะเขาได้ คุณหลบไปเลย

พูดจบเธอยกมือไล่เขาเอื้อมมือไปจับมือเธอไว้แล้วดึงเข้า มาในอ้อมกอด กล้าใช้มือหรือเป็นอะไรเมื่อทำแล้วไม่สบายหรอ

“คุณคุณพูดเรื่องอะไร นัชชาตกใจที่เขาถามขึ้นหน้าเธอ เปลี่ยนเป็นสีแดง

เขายกยิ้ม เธอคิดว่าฉันพูดเรื่องอะไร

“ไม่ต้องพูดออกมาตรง………ชาพดเบาๆเขาไม่กล้าพูด

เสียงดัง

เตชิตยกคิ้วแล้วเธอไม่พอใจเรื่องอะไรหม

เห็นเธอหน้าแดงไม่ยอมเปิดปากพูดเขาเอ่ยปากถาม ขึ้น เรื่องที่ฉันพูดเมื่อกี้หรอ

นัชชาสายหน้า ไม่ใช่

“แล้วเรื่องอะไร”

เขากดดันเธอนัชชาไม่ได้รู้สึกเปิดเผยกับเรื่องอย่างว่าถ้า พูดตรงๆเธอรู้สึกแปลกๆ คุณทําฉันเจ็บ…

แต่ที่จริงแล้วเขาเอาไปแค่รอบเดียวแต่ถึงจะเป็นอย่างนั้น เธอก็รับไม่ไหวเขารุนแรงไม่รู้จักหักห้ามอารมณ์และแรงของตัว

เอง

เตชิตอึ้งเขาก้มหน้ามองเธอยกคิ้วถามเจ็บมากเลยหรอ

“อืม นัชชาอดโทษเขาได้พูดด้วยน้ำเสียงน้อยใจ ทำไม คุณไม่รู้จักหักห้ามตัวเอง……
เขาเป็นคนแข็งแรงอยู่แล้วเรื่องบนเตียงถ้าเกิดเขาไม่หัก ห้ามสําหรับเธอมันเป็นการทรมาน

เขาเอื้อมมือจับคางเธอไว้ออกแรงบีบเบาๆ คราวหลังฉัน จะระวังมากกว่านี้เราแยกกันนานขนาดนั้นมันก็ต้องมีลืมตัวบ้าง ครั้งหน้าฉันจะเบาๆนะที่รัก

เขาไม่ได้บอกเธอตอนเธอไม่อยู่เขานอนคนเดียวและข้างๆ เหลือเพียงกลิ่นกายหอมๆของเธอทุกคืนเขาทรมานแค่ไหน

เขาพูดขนาดนี้แล้วนัชชาจะว่าอะไรได้อีก

เธอถูกอ้อนให้เข้าไปนอนในห้องแต่ดีที่เขารู้ตัวเองไม่ได้ ทําอะไรเธอต่อ

นัชชานอนอยู่บนเตียงรู้สึกเหนื่อยล้ามีอาการอยากนอนเต ชิตอาบน้ำอยู่ในห้องน้ำเสียงน้ำไหลผ่านประตูห้องที่เป็นกระจก ได้ยินเสียงชัดเจนแต่ไม่ได้รู้สึกรำคาญกลับทำให้รู้สึกสบายใจ

เวลาค่อยๆผ่านไปเธอเริ่มง่วงนอนมองดูแสงไฟอ่อนบนหัว เตียงค่อยๆหลับตาลง

ตอนเตชิตออกมาผู้หญิงที่นอนอยู่บนเตียงหลับไปแล้วเป็น เพราะว่าเหนื่อยล้าเลยทำให้เธอมีเสียงหายใจแรงและอ้าปาก เล็กน้อยดูๆไปเขาเริ่มมีอารมณ์ก้มลงไปจูบปากเธอเบาๆ

อุณหภูมิในห้องไปต่ำมากเธอยื่นมือออกมานอกผ้าห่ม ทำให้คอเสื้อเธออ้าออกเล็กน้อยมองเห็นคอขาวเนียนของเธอมี รอยแดงๆที่เขาเป็นคนทำ
เตชิตตาร้อนยื่นมือไปดึงผ้าขึ้นไปห่มให้เธอเหมือนเดิม ผมที่เริ่มแห้งเตชิตดึงผ้าห่มออกกำลังจะขึ้นไปนอนบน

เคียง

และแล้วโทรศัพท์ที่วางอยู่บนเตียงก็สั่นขึ้นเขารีบหยิบมัน ขึ้นเพราะเสียงดังกลัวว่าจะทำให้เธอตื่น

สายจากปวีณคนที่เขาให้จัดการเรื่องการกลับประเทศของ

โทรมาเวลานี้…

เตชิตขมวดคิ้วเดินออกมารับสายที่ระเบียง มีอะไร

“คุณเตครับบ้านเก็บเรียบร้อยแล้วแต่มุมหน้าต่างมัน แปลกๆกะว่าจะย้ายพรุ่งนี้คุณว่างเข้ามาดูก่อนมั้ยครับ

เตชิตมองดูนาฬิกาผ่านม่านแล้วมองไปที่ผู้หญิงที่นอนอยู่ บนเตียงเขาลังเลไปสักพักแต่พอคิดได้ว่าจินต์จะกลับมะรืนนี้ เขาเลยตอบตกลง เดี๋ยวฉันเข้าไปตอนนี้เลย

หลังจากวางสายเตชิตเปิดประตูเบาๆแล้วปิดมันลงเขา เดินเข้าไปในห้องเสื้อผ้าเปลี่ยนจากชุดนอนเป็นชุดออกกำลัง กายสบายๆ

ออกมาจากห้องเสื้อต้องเดินผ่านเตียงอยู่แล้วเขาชะงักเท้า มองไปที่นัชชาลังเลว่าจะบอกเธอดีมั้ยแต่สุดท้ายก็ตัดสินใจไม่ ปลูกเธอ
ปิดประตูเขาก้าวลงบันไดอย่างรวดเร็วหยิบกุญแจลงไป ชั้นจอดรถใต้ดินสตาร์ทรถแล้วเหยียบออกไปเขาไม่กล้าหัน หลังมองกลัวว่าจะเห็นสภาพที่นัชชาตื่นมา

ทางมืดมิดเขาเหยียบมิดหวังว่ารถจะเร็วกว่านี้หวังว่าผู้ หญิงที่นอนอยู่ในบ้านจะไม่ตื่นกลางดึก