ตอน51 ผู้หญิงของนายอยู่นิ่

ตอนที่ 51ผู้หญิงของนายอยู่

รุ่งเช้าของวันต่อมา ในสำนักงานประธานของเต นัทลอว์เฟิร์ม

เตชิตกองเอกสารหนาๆที่อยู่บนโต๊ะส่งให้กับทนาย ดรณ์ เรื่องฟ้องร้องคดีนี้ยกให้คุณรับผิดชอบก็แล้วกัน”

ทนายดรณ์ชะงักไปครู่หนึ่ง หลบตาแล้วซ้ำเลืองมอง คือ คดีหย่าร้างของนัชชา คดีฟ้องร้องนี้ในตอนแรกจนถึงตอนนี้ มันเป็นคดีของเตชิตที่เป็นคนรับผิดชอบทั้งหมด เขาก็คอยช่วย เหลือ ไหงตอนนี้ส่งให้เขาแบบกะทันหันซะงั้น……..

ทนายดรณ์มองไปที่ประธานของตนเอง ไม่กล้าตอบรับคำ แบบลวกๆ ก็ปฏิเสธแบบมีมารยาท ประธาน ตอนนี้ข้อมูลใน ด้านต่างๆเกือบจะสมบรูณ์แล้ว ส่งให้ผมหรอ

* ไม่ต้องหวง เตชิตยกมือและขัดจังหวะเขา รู้ว่าในใจเขา คิดอะไร, คุณเพียงแค่ลงมือทำไป ไม่ต้องเป็นกังวล

พูดถึงในส่วนนี้ ทนายดรณ์ก็ไม่ได้พูดอะไรอีกพร้อมทั้งนำ

เอกสารพวกนั้นออกไป ในห้องทำงานที่เงียบงัน ทิวทัศน์ที่พระอาทิตย์กำลังจะลับขอบฟ้าส์สนดึงดูดสายตา เตชิตมองไปยังโต๊ะที่ว่างเปล่า ใจไม่ได้อยู่ที่นี่

แต่

วันนี้ตอนเช้าที่เขาออกมา เธอก็ยังนอนอยู่ ห้องนอนที่ ยุ่งเหยิงเป็นระเบียบ บนร่างของเธอที่มีรอยสีเขียวในหลายๆ แห่ง เกือบจะไม่มีที่ไหนเลยที่จะไม่มี บนใบหน้าที่ยังหลงเหลือ คราบน้ำตาเป็นหลักฐานได้ดีว่าเมื่อคืนเขาเลวทรามมากแค่ ไหน

เขาก็ไม่อยากเหมือนกัน เขามีความอดทนมากที่ต้องการ จะให้เธอ แต่เธอต้องการหรือเปล่า ?

ความอดทนของเขาอยู่ในสายตาของเธอ แม้กระทั่งสู้ไม่ ได้กับคำพูดของแม่เมียเก่า

เรื่องของดวิษคงจะไม่ยอมให้จบอย่างแน่นอน สถานการณ์ที่ดูน่าสบายอกสบายใจแบบนี้ก็คือสิ่งที่เขาใช้ ลงโทษเธอ ภายหลังจากการลงโทษ เขาก็ยังคิดวิธีทางให้เด วิษฟ้องร้องขึ้นศาล

หย่าร้าง ทรัพย์สิน

ตระกูลฤทธิเดชก็เข้าใจสิ่งที่เขาทำไปทั้งหมด หลังจากได้ ครามืออย่างแน่นอน

แบไพ่ที่อยู่ในมือให้กับจรรยา ฝ่ายนั้นที่ได้คลิปไปคงไม่เลิกรา

ในเมื่อดาษรู้แล้วเขากับนัชชามีความเกี่ยวข้องกัน ก่อน ในทางฝั่งนั้นจะทำอะไร เขาเอาหลักฐานทั้งหมดส่งให้ทนายรณ์ไปซะเลย

เตชิตไม่ค่อยสูบบุหรี่ในห้องทำงาน แต่ครั้งนี้เขาอยาก สูบบุหรี่จึงอดไม่ได้ ควันสีขาวหม่น พ่นออกจากลำคอริมฝีปาก เขารู้สึกนึกเยอะเย้ยในความโดดเดี่ยวของตนเอง

เขากับเธอยังต้องหลีกเลี่ยงความสงสัยของกันและกัน

ตรัณเคาะประตูแล้วเดินเข้าไปในห้องทำงานเพื่อรวบรวม ข้อมูลรายการงานของวันนี้ เขาได้กลิ่นของบุหรี่เลยรู้สึกแปลก ใจแต่ก็ไม่ได้พูดอะไรแล้วก็มองไปที่ประธานของตน ก็คิดเรื่อง ของเมื่อวานขึ้นมาที่นัชชาโทรหาเขาแล้วก็ถอนหายใจออกมา

พูดกันว่าเขาเป็นคนที่ไม่มีหัวใจแต่ที่จริงเขาเป็นคนจริงใจ และจริงจังในเรื่องความรู้สึกมาก เตชิตที่เป็นแบบนี้ไม่รู้ว่าคุณ นัชชาจะรู้ไหม

เรื่องฟ้องร้องคดีที่เปลี่ยนเป็นทนายดรณ์รับหน้าที่นี้ไป แทน นัชชาก็พึ่งจะรู้เรื่องเมื่อบ่ายนี้เอง เธอกับนภันต์พึ่งจะ ทำงานกันเสร็จ ทนายดรณ์ก็ตามเธอให้เข้าไปพบที่ห้องรับรอง แขก

“ถ้าภายหลังถ้าเกิดปัญหาขึ้น คุณนัชชาสามารถมาหาผม ได้ทันที “ท่าทีของทนายดรณ์ก็ดีมาก ดีจนนัชชาก็ไม่รู้ว่า ทําไม

เธอเงียบไปชั่วขณะ ก็ทนไม่ได้ที่จะถามออกไป “เตชิตเขาได้พูดถึงเหตุผลเรื่องการแลกเปลี่ยนไหม?

อธิบายตามเหตุผล ถ้าทนายดรณ์มีการเปลี่ยนแปลงใดๆ ควรจะเป็นเธอที่เขาจะแจ้งให้รู้ก่อนใคร แต่เดช ไม่ได้ทํา แบบนี้ คาดว่าคงรู้สึกว่าเป็นเรื่องที่ไม่จำเป็นที่จะต้องทำ ถึง อย่างไรตอนเธออยู่ต่อหน้าเขาตั้งแต่ไหนแต่ไรก็ไม่มีสิทธิที่คุย กันเลย

* ท่านประธานเตชิตช่วงนี้ยุ่งนิดหน่อย คาดว่าจะยังจัดหา เวลาไม่ได้ แต่ว่าคุณนัชชาวางใจได้ครับ เรื่องฟ้องคดีเรา เตรียมพร้อมไว้เรียบร้อยแล้ว ไม่มีผลกระทบใดๆแน่นอน ทนายตร คิดว่าเธอไม่ค่อยสบายใจ

นัชชารีบปัดมือปิดซ่อนความในใจที่รู้สึกอ้างว้างหดหูเอา ไว้ “ส่งให้คุณจัดการแล้วฉันก็เบาใจมากค่ะ ไม่มีอะไรให้ต้อง กังวลใจ หลังจากนี้ก็รบกวนคุณแล้วนะคะ ทนายกรณ์

“เปล่าครับ ก็เพื่อนร่วมงานทั้งนั้น เป็นเรื่องที่ควรทำครับ นัชชาหัวเราะออกมาก ออกมาจากห้องรับรองแขกรอยยิ้ม บนใบหน้าของเธอก็ค่อยๆหายไป

มองดูรอบๆห้องกับโต๊ะทำงานที่ดูหรูหรา เธอมึนงงเล็ก น้อย เขานำเรื่องการฟ้องคดีมอบให้ทนายดร รับผิดชอบต่อ ดูท่าเขาคงจะตัดสินใจแน่ๆแล้วว่าหลังจากนี้เขาจะไม่มาดูแล เรื่องของเธอด้วยตัวเขาเองแล้ว

เรื่องที่เมื่อวานเกิดขึ้น นัชชายังลืมไม่ได้ เขาพูดออกมาแบบนั้น เธอก็เคยคิดถึงเรื่องที่จะเกิดขึ้น เห็นได้ชัดหลังจาก การตัดสินใจแล้ว มันจะเกิดอะไรขึ้น แต่เธอก็ยังรู้สึกเย็นที่ หัวใจ

ผู้ชายคนนั้นเป็นคนมีเหตุผลลึกซึ้งยากที่จะเข้าใจ เธอไม่ สามารถคาดคะเนความคิดของเขาได้เลยแม้แต่น้อย ในตอนนี้ ที่เขาทำแบบนี้ คือต้องการที่จะกำหนดขอบเขตของเธอใช่ไหม

มือทั้งสองที่อยู่ข้างตัวของเธอก็กำแน่นขึ้นเรื่อยๆ เธอคิด สำหรับเขาแล้ว เธอก็ไม่สำคัญเลย

สงครามเย็นที่ไม่รู้ว่ามาได้ไงก็เริ่มต้นขึ้น กวันนัชชาก็ยัง กลับไปที่ไวโรจน์วิลล่า เธอคิดว่าคนสองคนเวลาเจอหน้ากันจะ ทำให้รู้สึกงุ่มง่าม แต่คิดไม่ถึงว่าหลังจากเข้าในวันนั้นเขาก็ไม่ เคยมาเลย.

คฤหาสน์ที่ใหญ่มากขนาดนี้ ตอนนี้เหลือเธออยู่เพียงคน เดียว ห้องที่ดูทันสมัยหรูหราก็ปรากฏให้เห็นเพียงความว่าง เปล่า ถ้าไม่ใช่เพราะที่รักษาความปลอดภัยของคฤหาสน์ดีมาก ตอนนี้คาดว่าเธอคงนอนไม่หลับซะแล้ว

โทรศัพท์ที่วางเรียงกันไว้เรียบร้อย ต่างฝ่ายต่างก็ไม่ได้ ติดต่อใคร วันหนึ่งก็กลับไปอยู่ในสถานะเดิม ใช่ ราวกับว่า เป็นแค่คนแปลกหน้าของกันและกัน ในใจของนัชชามีแต่ความกลัดกลุ้มที่อัดแน่นอยู่ในนั้น มักจะรู้สึกว่าเหมือนมีก้อนหินทับอยู่ที่อกของเธอ รู้สึกเป็น ทุกข์ ไม่ราบรื่น สุดท้ายทนไม่ไหว เลิกงานก็ไปหาประธานธนัท ดื่มเหล้ากัน

คุยกันไปคุยกันมาพูดถึงเรื่องนี้ ประธานธนัทพูดว่าเตชิต ดีและตอนได้ยินมีผู้หญิงคนอื่นมารับโทรศัพท์ก็เปลี่ยนจุดยืน มาเป็นค่าเขาตรงว่าเป็นผู้ชายที่เลวมาก

ดื่มเหล้ากันมาสามรอบ ทั้งสองก็เริ่มจะมีนหัวนิดหน่อย ความสามารถในการดื่มเหล้าของนัชชาก็ไม่ได้ดีขนาดนั้น การ เดินก็เริ่มที่จะโซเซไปมา

เข้าห้องน้ำเสร็จ เธอก็ไปจ่ายเงินเรียบร้อย ตอนที่เธอรูด บัตรเสร็จกลับจะหมุนตัวกลับ ตอนนั้นเธอก็มึนหัวจนเซไปชน กับคนที่อยู่ข้างหลัง

“อ๊ะ! “นัชชาก็ลูบหน้าผากของตัวเองไปมา และก็งอเอว โค้งนิดๆ ขอ ขอโทษนะคะ คือว่าไม่ได้ตั้งใจค่ะ..………

พูดจบเธอก็เดินอ้อมออกมา ก็มีเสียงผู้ชายแก่ๆเรียกชื่อ ของเธอ “นัชชา? “

เสียงนี้ รู้สึกคุ้นๆ

เธอเงยหน้าขึ้น ยังไม่ทันที่จะเห็นตัวของผู้ชายคนนั้นชัดๆ ประธานธนัทก็โผเข้ามาอย่างกะทันหัน มันนั่นเอง! ไอ้คน เป็น มันนั่นเอง!

นัชชา,
พนักงาน แขกคนอื่น,

ธนัทเริ่มสีหน้าเปลี่ยน ตาก็มองไปที่ผู้ญิงที่ตั้งอยู่ที่แขน ของตนเอง ผลักออก โดยที่ไม่มีความเกรงใจเลยแม้แต่น้อย “คุณผู้หญิง, คุณทักผิดคนแล้วหล่ะครับ

จินตหรี่ตาไปมา ที่เขา “ไม่นะ ไม่ได้ทักผิด ก็นายนั่นแห ล่ะ”

ธนัทก็ไม่สนใจเธอ มองไปทางนัชชา คุณดื่มเหล้าหรอ? “

“ก็ดื่มนิดหน่อย “ในที่สุดนัชชาก็มองใบหน้าของผู้ชาย คนนี้ได้ชัด เขาก็คือผู้ถือหุ้นรายใหญ่อีกคนของเต นัทลอวเฟิร์ม, และก็เป็นทนายที่เก่งคนนึงอีกด้วย เป็นเพื่อน คนนึงของเตชิต ธนัท

นึกถึงธนัทก็ยากที่จะหลีกเลี่ยงคิดถึงเตชิต ใบหน้าของนัก ชาก็เริ่มเศร้าลง ประคองจินต์เตรียมที่จะออกจากร้าน ขอโทษ ด้วยนะคุณธนัท, จินต์ดื่มเยอะไป, ฉันจะพาเธอกลับแล้ว

ธนัทก็รีบไปขวางทางที่เธอเดินไว้ มองไปข้างหลังก็เธอ ก็ ว่างเปล่า เธอมาด้วยตนเองหรอ? “นัชชาพยักหัว, “ใช่ค่ะ “เดี๋ยวผมไปส่งคุณกลับเอง

“ไม่เป็นไรค่ะ จะไปรบกวนให้ลำบากคุณได้ไง, ฉันกลับ เองก็ได้ค่ะ …อา ประธานธนัท ประธานธนัท? “นัชชายังพูดไม่ทันจบ ธนัทก็ออกไปเอารถแล้ว

นัชชาก็อึ้งอยู่กับที่ว่าและ จริงๆ เป็นเพื่อนกัน นิสัยที่ไม่ฟัง ใครนี่ก็เหมือนกัน

ไม่คาดคิดมาก่อนเลยว่าธนัทที่เดินออกไปประตู ก็โทรไป หาเตชิต “ผู้หญิงของนายดื่มหนักอยู่ที่day off คลับ, จะมารับ ไหม?