บทที่84ความสัมพันธ์ที่ซับซ้อน(2)

บทที่84 ความสัมพันธ์ที่ซับซ้อน (2)

“ถ้าเป็นเรื่องของคุณละก็ ผมเป็นมือหนึ่งอยู่แล้ว” เปรม ศักดิ์พูดและหัวเราะ

จิดาภาก็ยิ้ม แต่ว่าสายตาของเธอก็กวาดไปมองที่พันเดช แค่คำว่าพี่ชายเธอก็ไม่กล้าพูดออกมา “คือว่า ตอนนี้กำลังอยู่ บนทางที่กำลังจะกลับบริษัท ไปถึงบริษัทแล้วจะโทรหาใหม่นะ จิดาภาพูด

พอได้ยินแบบนี้ เปรมศักดิ์ก็เข้าใจว่าจิดาภากำลังจะสื่อ

“คุณอยู่กับพันเดชหรอ”

“อืมใช่”จิดาภาพยักหน้า

เปรมศักดิ์เงียบไปซักพัก แล้วพูดขึ้นว่า “โอเค เข้าใจแล้ว จะรอคุณโทรมานะ”

“อั้ม” จิดาภาพยักหน้า และรีบวางสาย

หลังจากที่วางสายไป มองไปที่พันเดชไม่แสดงอาการใดๆ จิดาภาก็แอบโล่งใจ

“เปรมศักดิ์หรอ” จู่ๆพันเดชก็ขมวดคิ้วแล้วถาม
“อืม จิดาภาพยักหน้า

บทสนทนาสั้นๆ พันเดชไม่ได้ยินแน่นอน

“เขามีพรายกระซิบหรอ ถึงแม้ว่าจะฟังไม่ออก

สนทนาของพวกเขา พันเดชได้ยิน แถมยังมาเรียกว่าน้องจิดาภา

เรียกได้สนิทสนมดี พอคิดถึงตรงนี้ พันเดชก็ยิ้มมุมปาก

ด้วยท่าทางเย็นชา

“คบกันนานเท่าไหร่ละ จู่ๆพันเดชก็ถามขึ้น

จิดาภาอึ้ง คิดไม่ถึงว่าเขาจะถามแบบนี้

“ท่านประธาน เรื่องนี้เป็นเรื่องส่วนตัว ฉันขอไม่ตอบได้ใช่ มั้ย จิดาภาพูด อีกอย่างเธอก็ไม่อยากจะพูดกับพันเดชมากเกิน

ไป

เรื่องส่วนตัว

เหอะ

รู้สึกว่าจะมีรังสีอำมหิตแผ่ออกมาจากร่างกายของพันเดช

อย่างท่วมท้น

จิดาภารู้สึกว่าอุณหภูมิในรถอยู่ๆก็ลดลง

พันเดชไม่ได้ถามอะไร อุณหภูมิรถลดลงอย่างเดียวไม่พอ แต่ความเร็วยังเพิ่มขึ้นอีกต่างหาก
เหมือนกับขับรถแข่งยังไงอย่างงั้น

จิดาภาค่อยๆเอามามือมายึดจับข้างลำตัว และมองดู ใบหน้าที่เคร่งข็มของพันเดช ในที่สุดเธอก็ตัดสินใจพูดออกมา ว่า “คุณพันเดซ นี่ไม่ใช่ทางด่วนนะคะ ไม่ต้องขับรถขนาดนั้นก็ ได้มั้งคะ”

“นี่มันเรื่องของผม” พันเดชพูด

จิดาภา “…”

เพราะท่าทางที่เคร่งขรึมของพันเดช ทำให้จิดาภาไม่ได้ ถามอะไรมากไปกว่านี้

เอามือยึดเกาะที่นั่งไว้แน่น และไม่ถามอะไรอีกแล้ว เพราะว่าขับรถมาถึงบริษัทอย่างรวดเร็ว พอมาถึงจิดาภา

ก็รีบลงรถ

“คุณพันเดช ฉันไปทำงานก่อนนะคะ” จิดาภาพูด

พันเดชนั่งอยู่ในรถมองแผนหลังของจิดาภาที่กำลังเดิน ออกไปแล้วก็ค่อยๆขมวดคิ้วขึ้นมา

ข่าวเรื่องที่จิดาภาได้รางวัลได้มาถึงออฟฟิศอย่างรวดเร็ว

พอจิดาภาเดินเข้าไป คนในแผนกออกแบบก็แห่เข้ามา

แสดงความยินดีกับเธอ

มีถึงขนาดกับซื้อสายสะพายมาเป็นรางวัล ให้เธอ
พอเดินเข้ามาปุ๊บก็มีเรื่องเซอร์ไพร์บ

“จิดาภา ยินดีด้วยนะที่ได้รางวัลที่หนึ่ง” แก้วเดินเข้ามา

พูดเป็นคนแรก

มองไปที่พวกเขา “พวกเธอรู้กันหมดแล้วหรอ

“แน่นอน ข่าวกรองมือหนึ่งแก้วพูด พอได้ยินที่แก้วพูด จิดาภาก็ยิ้ม

เธอพึ่งเข้ามาทำงานในบริษัทได้ไม่นาน แต่ว่าเธอเข้ากับ พนักงานคนอื่นได้ดีมากๆ

อย่างน้อยๆก็ไม่เคยทะเลาะกับใคร แต่เธอก็เป็นคนที่ดู เหมือนมีอะไรบางอย่าง ทำให้ไม่มีใครกล้ารังแกเธอ

“จิดาภา คิดไม่ถึงเลยว่าเธอที่พึ่งจะเข้ามาทำงานได้ไม่

นานแต่ก็สามารถเอารางวัลมาให้บริษัทได้ สุดยอดจริงๆ

“มันเป็นแค่ความโชคดีมากกว่า”จิดาภาพูดอย่างถ่อมตัว

การถ่อมตัวเป็นวิธีการที่ทำให้คนเข้าหากันได้ดีที่สุด

“อย่าถ่อมตัวเลย รางวัลที่เธอได้ ก็ถือว่าเป็นเกียรติของ บริษัทเราเหมือนกัน ท่าประธานพันเดชก็จัดงานเลี้ยงฉลองให้ แน่ๆ ถึงเวลานั้นเธอก็จะเป็นดาวเด่นของงาน” แก้วพูด