ตอนที่706จิเป็นลม

ตอนที่ 706 จิเป็นลม

หลังทานอาหารเสร็จ พันเดชกำลังจะส่งพวกเขากลับไป ขณะนั้นเจมน่าก็ขมวดคิ้วขึ้นอย่างกะทันหัน “โอ๊ย….

เมื่อเห็นถึงความผิดปกติของเธอ พันเดชจึงรีบเอ่ยปาก ถามขึ้น “เป็นอะไรไป ?”

“ฉัน ปวดท้อง…….

“ทำไมถึงปวดท้องล่ะ ?”

“ฉันก็ไม่รู้ ปวดมากเลย ! เจมน่า พูด สีหน้าก็เริ่มแย่ลง จิดาภาก็มองไปที่เธอแล้วขมวดคิ้วขึ้น “เกิดอะไรขึ้นเห

รอ ?”

พันเดชขมวดคิ้วขึ้น จากนั้นก็เอ่ยปากพูด “ผมจะส่งเธอไป โรงพยาบาลนะ ส่วนคุณเหนื่อยแล้วก็กลับไปพักผ่อนก่อนเลย นะ ผมจะให้เคนมารับคุณนะ !”

จิดาภาพยักหน้า “ค่ะ !”

จากนั้นพันเดชก็พาเจมน่าไปที่โรงพยาบาลแล้ว

จิดาภานั่งอยู่ตรงนั้น มองดูรถที่กำลังแล่นออกไปอย่างรวดเร็ว แล้วสูดหายใจเข้าลึก จากนั้นก็ลุกขึ้นแล้วกลับไป

ไม่ได้โทรหาเคน เพราะอยากจะเดินเล่นนิดหน่อย เธอไม่ ได้เหนื่อยที่ร่างกาย แต่เหนื่อยใจอย่างไม่สามารถอธิบาย

ราวกับว่าคำพูดที่เจมน่าพูดกับเธอวนเวียนอยู่ในสมองไม่ หยุดหย่อน

ในความเป็นจริงแล้วพวกเขารู้จักหรือว่าคุ้นเคยกันอยู่แล้ว แต่พันเดชก็ไม่ได้บอกเธอสักคำ

ไหนล่ะที่ซื่อสัตย์ต่อกัน ? ไหนล่ะที่บอกว่าจะไม่ปิดบังกัน ?

ถือสิ่งที่คิดไว้ในใจ

จิดาภาก็โบกรถแล้วกลับไปด้วยตัวเอง

ในสมองรู้สึกสับสนวุ่นวาย เธอบอกกับตัวเองว่าเขาอาจ จะแค่ไม่มีเวลาพูดเท่านั้น เมื่อคิดแบบนี้เธอก็นอนลงบนเตียง ในไม่ช้าก็ผล็อยหลับไป

เมื่อตื่นมาท้องฟ้าก็มืดมิดอยู่บ้าง จิดาภามองไปที่ โทรศัพท์ มีสายที่ไม่ได้รับหนึ่งสายเป็นของพันเดช

คิดอยู่ชั่วขณะก็โทรกลับไป แต่โทรศัพท์ของเขากำลังติด

สายอยู่ จิดาภาจึงวางสายไป

เมื่อรู้สึกหิวเล็กน้อย จิดาภาจึงไปทำอาหารกิน กินไปด้วย ดูโทรทัศน์ไปด้วย ไม่ได้คิดถึงเรื่องอื่นสักนิดเดียว

หลังกินเสร็จ โทรศัพท์ก็ยังคงไม่ดังขึ้น จิดาภาเองก็ไม่ได้โทรไปอีกครั้ง จนกระทั่งประมาณสี่ทุ่ม จิดาภาก็รู้สึกง่วงขึ้นมา อีก จากนั้นจึงไปอาบน้ำแล้วเข้านอน

ช่วงนี้ก็ไม่รู้ว่าทำไม รู้สึกว่าง่วงมาก อาจเป็นเพราะเรื่อง ของพันเดช ในสองสามวันมานี้ ก็เลยไม่ได้พักผ่อนให้ดี จากนั้น จึงนอนหลับไป

ไม่รู้ว่าเป็นเวลาเท่าไหร่ เธอมีความรู้สึกคลุมเครือว่ามีคน

คนหนึ่งอยู่ข้างๆ เธอ เธอพยายามลืมตาขึ้นมอง เห็นรูปร่าง ของพันเดชรางๆ จึงพลิกตัวมา “คุณกลับมาแล้วเหรอ ?

“อืม !”

จิดาภาหลับตาลง

“ทำไมวันนี้ไม่ได้กลับตระกูลฐิตานันท์ล่ะ ?” พันเดชมอง ไปที่เธอแล้วถามขึ้น

แต่ไม่มีเสียงอะไรสักอย่างส่งมา จิดาภาก็พลิกตัวกลับ แล้วนอนต่อไป

เห็นเธอหลับลึกขนาดนี้ พันเดชเองก็ไม่อยากจะไปรบกวน เธอ จึงยิ้มแล้วจูบไปที่หน้าผากของเธอหนึ่งคำ จากนั้นก็เดินไป อาบน้ำที่ห้องน้ำ

วันรุ่งขึ้น

เมื่อจิดาภาตื่นมาก็มองไปเห็นหน้าของพันเดชอยู่ตรงหน้าของตัวเอง

เธอตกตะลึงเล็กน้อย เขากลับมาตอนไหนจิตาภาก็ไม่รู้ แต่เมื่อได้เห็นเขานอนอยู่ที่นี่ก็รู้สึกสบายใจอย่างไร้เหตุผล

ขณะนั้นพันเดชก็ลืมตาขึ้น เมื่อเห็นจิดาภา มุมปากของ เขาก็มีรอยยิ้มที่ขี้เกียจ “ตื่นแล้วเหรอ ?”

จิดาภาพยักหน้า “คุณกลับมาตอนไหนเนี่ย ?

“เมื่อวานเห็นคุณหลับไป แล้วหลับสนิทขนาดนั้น ก็เลยไม่ ได้ปลุกคุณ !”

จิดาภาพยักหน้า จากนั้นก็นึกอะไรขึ้นมาได้ “ใช่แล้ว เจม

น่าเป็นยังไงบ้าง ? เมื่อพูดถึงเจมน่า พันเดชก็ลุกขึ้นนั่ง “ก็แค่ปรับตัวยังไม่ชิน

กับสภาพแวดล้อม ไม่ได้มีปัญหาใหญ่อะไรหรอก !

“งั้นก็ดีแล้ว !” จิดาภาพยักหน้าและลุกขึ้นนั่งแล้วเปลี่ยน เสื้อผ้า

พันเดชมองไปที่เงาหลังของจิดาภา “จิ

คำพูดของเขาเพิ่งจบ โทรศัพท์ก็ดังขึ้น มองไปยัง โทรศัพท์ที่อยู่บนโต๊ะ พันเดชก็ขมวดคิ้วขึ้น ในที่สุดก็หยิบ โทรศัพท์ขึ้นมาแล้วรับสายไป

“ฮัลโหล………..

“ครับ ผมรู้แล้ว จะกลับไปเดี๋ยวนี้
หลังจากวางสายไป พันเดชก็ลุกขึ้นทันที

จิดาภามองไปที่เขา “เกิดอะไรขึ้นเหรอ ?

“มีบางอย่างเกิดขึ้นที่บริษัทนิดหน่อย ผมจะต้องรีบไป

จิดาภาพยักหน้า “อืม งั้นก็รีบไปเถอะ !

หลังจากพันเดชเตรียมตัวเสร็จเรียบร้อยก็มองไปที่จิดาภา “ผมรู้สึกว่าพักนี้คุณดูซีดๆ นะ !

“งั้นเหรอ ?”

“พักผ่อนดีๆ นะ ดูแลสุขภาพ ไม่ต้องรีบไปที่บริษัทหรอก พักผ่อนให้ดีๆ สักสองสามวันก่อน !” พันเดชพูด

จิดาภาพยักหน้า “อืม !

พันเดชยิ้มให้เธอ จากนั้นก็จากไปอย่างรีบเร่ง

เมื่อมองไปที่เงาหลังของเขา คิ้วของจิดาภาก็เลิกขึ้น แต่ก็

ไม่ได้พูดอะไร

เขาก็ยังคงไม่ได้พูดอะไร….

บางครั้งรอยร้าวแห่งความสัมพันธ์ที่เกิดขึ้นเพราะเรื่อง แบบนี้

แต่จิดาภาก็บอกกับตัวเองว่า ความรักของเธอกับพันเดช

เคยผ่านบททดสอบมาตั้งมากมาย ไม่ใช่จะให้เรื่องน้อยนิดนี้ ทำให้เกิดรอยร้าวได้ บางทีพันเดชอาจจะมีความลำบากใจของตัวเองก็ได้ ดังนั้นเธอไม่ต้องคิดมากเกินไปหรอก หลังจากทานอาหารเช้าเสร็จ เธอก็ยังคงไปที่บริษัท

ในตอนเที่ยงพันเดชไม่ได้มาหาเธอเพื่อทานอาหารกลาง วันด้วยกัน จิดาภาก็เลยไปกินกับแก้วที่ห้องอาหารพนักงาน

ขณะนั้นจิดาภาก็ได้ยินว่ามีพนักงานซุบซิบกันเบาๆ

“วันนี้เธอเห็นไหม ?”

“อะไร ?”

“มีผู้หญิงคนหนึ่งมาหาประธานพันเดชที่บริษัท อีกอย่า ลักษณะแล้วเหมือนจะสวยมาก !

“งั้นเหรอ ว่าแต่…ความสัมพันธ์อะไรกันล่ะเนี่ย ? คนคนนั้นก็ส่ายหัว “ไม่รู้ แต่ดูท่าแล้วเหมือนจะสนิทมาก

เลย !”

“สนิท…น ไม่ใช่ประธานพันเดชหมั้นแล้วเหรอ ?” “ใครจะไปรู้ ? วันนี้มีหลายคนได้เห็นกันหมดแล้ว !