ภรรยาที่น่าเกลียดของฉันเป็นคนสวย หรือไม่?

บทที่305เป็นหนึ่งเดียวกัน(3)



บทที่305เป็นหนึ่งเดียวกัน(3)

บทที่305 เป็นหนึ่งเดียวกัน (3)

“คุณมีเหตุผลด้วย! “จิดาภาถาม

“มีสี จิดาภานึกถึงความเป็นจริงหน่อย อย่าว่าแต่เป็นสง ชัยเลย เขาก็คงตัดสินใจเหมือนฉัน! “พันเดชมองเธอแล้วพูด ทีละค่า อย่างมั่นใจ

ปฏิเสธไม่ได้เลย ที่พันเดชพูดเป็นเรื่องจริง

“อีกทั้ง รูปลักษณ์ภายนอกมันก็ดึงดูดผู้ชายได้ตั้งแต่แรก เห็น แต่ก็ไม่ได้แปลว่าผู้ชายจะชอบแค่ผู้หญิงสวย แจกันดอกไม้ ยังไงก็เป็นแจกันดอกไม้ สิ่งที่อยู่ข้างในต่างหากที่จะทำให้ ผู้ชายอยู่กับเธอหรือไม่! ” ตอนที่พูด สายตาของพันเดชก็มอง ไปที่จิดาภาตลอด คำพูดพวกนั้น ราวกับว่า จะพูดให้เธอฟัง อย่างไรอย่างนั้น

จิดาภาที่นั่งอยู่ตรงนั้น มองขึ้น เมื่อสัมผัสกับดวงตาที่เป็น ประกายของเขา ก็ชะงักไปเล็กน้อย จากนั้นเบิกตาขึ้น แล้วพูด ว่า “จู่ๆ น่าเสียดาย…….

เห็นท่าทางของจิดาภาเป็นเช่นนั้น พันเดชก็ขมวด คิ้ว”เสียดายอะไร? ”

“เสียดายตุลยาน่ะสิ ทำไมถึงกลายไปเป็นแจกันดอกไม้ซะได้ ไม่มีอนาคตกับคุณซะจริงๆ! “จิดาภาพูด

ไม่รู้ว่าทำไม เห็นท่าทางของเธอแบบนั้น ไหนจะน้ำเสียง

ของเธอ พันเดชก็อตที่ยิ้มออกมาไม่ได้

จากที่พูด ตอนนี้ไม่ว่ายังไงตุลยากเป็นแฟนในนามของ เขา ได้ยินคนอื่นพูดถึงสิ่งที่ไม่ใช่เธอ เขาควรจะโกรธถึงจะถูก แต่ตอนนี้ เขาไม่โกรธแม้แต่น้อย กลับคิดว่า จิดาภาพูด น่า สนใจมาก!

เห็นภาพเลย!

“งั้นเธอคิดว่า ฉันอยู่กับใครถึงจะมีอนาคตล่ะ? “พันเดช มองจิดาภาแล้วถาม สายตาที่ลึกซึ้ง ดวงตาที่แผดเผาร้อน

“ฉันจะไปรู้ได้ยังไง? “จิดาภาตอบกลับ อยากพูดอีกว่า

แต่ยังไงก็ไม่ใช่ฉัน

แต่เกรงว่าถ้าพูดออกไปแล้ว เหมือนจะหลงตัวเอง ดังนั้น เธอจึงเก็บเอาไว้

พันเดชก็ไม่ได้ถามอะไรต่อ แต่กลับมองจิดาภา คิดถึงสิ่งที่

เธอพูด

จริงๆแล้ว รูปลักษณ์ภายนอกไม่ใช่ว่าจะดึงดูดผู้ชายได้ ตลอด นั่นมันแค่ครั้งแรกที่เห็น นานเข้า การที่สามารถประคับ ประคองกันไปได้ เป็นผู้หญิงที่น่ารักษาเอาไว้

แต่ ราวกับว่าก้นบึ้งของหัวใจกำลังบอกพันเดชว่า ผู้หญิง แบบนั้น ก็คือจิดาภา…….
ความคิดนี้ ทำให้เขาประหลาดใจ แต่ก็ไม่ได้ขจัดออกไป

ถ้าจริงเช่นนั้นละก็ เขาก็จะน้อมรับไว้อย่างเต็มใจ

แค่คิดว่าได้อยู่กับเธอ พูดกับเธอได้มากมายในทุกๆวัน ยิ่งไปกว่านั้นไม่มีอะไรก็พูดคุยกัน ล้วนเป็นเรื่องที่ดีเรื่องหนึ่ง เลย

คิดเช่นนั้น ปากของเขาก็ยิ้มยกออกมา………

หารู้ไม่ ว่าเมื่อเกิดความคิดนี้ขึ้นแล้ว ยิ่งถอยหลังกลับไม่

ได้แล้ว!

“คุณยิ้มอะไร! ? “จิดาภามองเขาแล้วถามขึ้น

“ไม่มีอะไร เรากลับไปเรื่องที่คุยกันเมื่อกี้ เป็นไง? อยาก เป็นหนึ่งเดียวกันไหม? “พันเดชมองเธอแล้วถามขึ้น

“NO! “จิดาภาตอบปฏิเสธกลับมาอย่างเร็ว

“จิดาภา ยังไงฉันก็เป็นนุ่มโสดที่หล่อที่สุดในเมืองAนะ มี เงินมีอำนาจมีหน้ามีตา เธอปฏิเสธออกมาอย่างรวดเร็วได้ยัง ไง? “พันเดชมองเธอแล้วถาม

“ฉันเคยแต่งงานแล้ว แต่กลับไม่ได้รู้สึกถึงอะไร คุณเห็น

ใครที่ทำผิดพลาด แล้วจะทำผิดพลาดเป็นครั้งที่2ไหมละ คงโง่ มาก! “จิดาภาพูดอย่าชัดถ้อยชัดคำ

“จิดาภา! ! “พันเดชพูดด้วยความโกรธ! ผู้หญิง มากมายที่อยากจะแต่งงานกับเขา แต่จิดาภา กลับคิดว่าแต่ง กับเขาแล้วเป็นคนโง่งั้นเหรอ? ? ?
มีความรู้สึกเหมือนถูกยกย่องอยู่ที่สูงแล้วตกลงมาอย่างไรอย่างนั้น!


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ