บทที่289ปากคอเราะร้าย(2)

บทที่ 289 ปากคอเราะร้าย (2)

แล้วไม่ดีแล้ว ลับหลังพูดกันว่าเธอเป็นเมียน้อยก็เป็นเรื่องจริง

ตุลยาที่กำลังดูนิตยสารอยู่ ใบหน้างามก็เปลี่ยนไป

นิตยสารก็ถูกเธอขยำเป็นก้อน

จิดาภา

สายตาเธอเต็มไปด้วยความเกลียดชังอิจฉา

เธอเจอคุณยายของตระกูลฐิตินันท์มาตั้งไม่รู้กี่ครั้ง ก็โดน จัดการซะเรียบ จิดาภาเองก็คงเหมือนกัน

แค่คิด ใจเธอก็เจ็บแล้ว

คิดแล้วเมื่อวานเธอยังโทรหาพันเดชอยู่เลย

ตอนนั้นที่เธอเห็นพวกเขากินข้าวด้วยกัน เธอก็แทบจะทน

ไม่ไหว

ตอนนั้นเองก็มีเสียงร้องเรียกดังขึ้น “พวกคุณมาดู คุณพัน เดชถูกถ่ายภาพได้

พูดถึงเรื่องนี้ ทุกคนก็พุ่งไปล้อมวงดูกันทันที

ตุลยาได้ยินที่หลังก็เดินเข้าไปเช่นกัน
ที่หน้าบริษัทนี่เอง” พนักงานคนหนึ่งพูดขึ้น

“ใช่แล้ว แถมยังเป็นรถคุณพันเดช

“ซัดมาก คุณพันเดชอยู่ในรถ

“ดูออกเลยว่าในรถมีสองคน ผู้หญิงคนผู้ชายคน ใช่คุณ พันเดชกับจิตาภารึเปล่า ยังไม่ทันเห็นชัดเลย คุณพันเดชขับรถ ออกเลย” นักข่าวที่หน้าประตูพูดกัน

เมื่อเห็นดังนี้พนักงานก็ต่างโอดโอย

พวกเขาต่างก็รู้ดีว่าพันเดชไม่ค่อยปรากฏตัวมากนัก แต่ กลับมาโผล่ที่หน้าประตู ไม่รู้ว่ามันหมายความว่าไงแล้วก็ขับรถ หนีออกไป

ฮัลโหล ทุกคนว่าไง ผู้หญิงในรถคือจิดาภาใช่ไหม

“น่าจะใช่นะ”

“แล้วถ้าไม่ใช่ล่ะ ตอนนี้นักข่าวไม่น้อยเลยที่ชอบเต้าข่าว

จากรูป

“โอ๊ย งั้นก็รอเธอมาแล้วค่อยถามเธอก็รู้เรื่องแล้ว” หนัก งานคนหนึ่งพูดขึ้น

ตอนที่ทุกคนกำลังเดากันอยู่นั้น จิดาภาก็โผล่ขึ้นมาทาง ด้านหลัง สีหน้าลำบากใจแล้วเธอก็เดินพุ่งเข้าไป

ณ ที่จอดรถ

จิดาภาเดินลงรถมาพร้อมกับพันเดช จิดาภามองเขา” คุณพันเดชจะขึ้นไปก่อนไหมคะ”

พันเดชเหลือบมองเธอ ไม่พูดอะไรทั้งนั้นเดินตรงขึ้นลิฟท์

ไปเลย

จิดาภายืนมองพันเดช แล้วก็ส่ายหัวอย่างอดไม่ได้ ได้แต่ แขวะในใจ ช่างไม่มีความเป็นสุภาพบุรุษเอาซะเลย เวลาอย่าง นี้ควรจะให้ออกถามเธอสักหน่อยว่าเธอควรเข้าไปก่อน

เมืองมองเห็นพันเดชเดินเข้าลิฟท์ไป เธอก็มองรอบไม่เห็น นักข่าว ก็ค่อยเดินช้ารอให้พันเดชขึ้นไปก่อน แล้วเธอค่อยขึ้น ไปเธอต้องการจะหลบ

ที่เธอคิดทำพันเดชจะดูไม่ออก ในใจเธอตอนนี้ขีดเส้นแบ่ง อย่างชัดเจน

ตอนแรกพันเดชอยากจะขึ้นมาพร้อมกับเธอ แต่พอเห็น

ปฏิกิริยาของเธอแล้วก็รีบขึ้นไปเลย

ตอนที่เขาเพิ่งขึ้นไปนั้น อีกฝั่งหนึ่งลิฟท์ก็กำลังเปิดดุลยา

เดินออกมาจากลฟท์พอดี

เธอมองเห็นเหตุการณ์ทั้งหมด

ตอนที่เธอจิดาภา ตุลยาก็โมโหมากแล้ว “จิดาภา” เธอ เรียกแล้วก็พุ่งเข้าไปเพื่อที่จะตบหน้าจิดาภา

จิดาภาเองก็ไม่ใช่คนที่จะยอมให้ใครทำร้ายได้ง่ายๆ

ตอนที่เธอพุ่งเข้ามา เธอก็รู้ว่ามันจะเกิดอะไรขึ้น เอาคว้ามือของตุลยาไว้
คิ้วของตุลยาขมวดแล้วมองจิดาภา “นังสารเลว ปล่อยฉัน เดี๋ยวนี้นะ”

ตอนนั้นเองจิดาภาก็ยิ้มเย็นสวยราวกับเทพธิดาไม่ปาน มองเธอตอบ”คุณตุลยาผู้สูงส่งถึงกับเอ่ยปากว่าคนอื่นว่า สารเลว”