ตอนที่668ความทรงจําของพี่ฌัลล์

ตอนที่ 668 ความทรงจำของฟิลล์

พันเดชพยักหน้า วันนี้ตอนกินข้าว เขาคอยดูแลทุกขั้น ตอน จิดาภาสําหรับพี่มัลล์แล้ว มีความสนใจเป็นอย่างมาก

จิดาภาหัวเราะ เขาอาจจะรู้สึกว่าฉันช่วยเขาไว้ก็ได้ค่ะ! “อาจจะใช่! “พันเดชอุทานเบาๆ

ในขณะนี้ จิดาภาหัวเราะออกมา เอื้อมมือไปโอบพันเดช ไว้ ขยับเข้าไปใกล้ๆเขา คุณพันเดช คุณน่าจะไม่ได้ทิ้งคุณลุง ใช่ไหมคะ! ? “

เห็นจิดาภาเข้ามาใกล้ พันเดชก็ยิ้ม ถูกต้อง ฉันไม่ได้ฟัง

ฉันกังวล!! “

“กังวลอะไร? “

“พี่มัลล์เป็นพวกมาเฟีย แต่เดิมที่เป็นคคลอันตราย ถ้า

เขามีความพยายามบางอย่างเกี่ยวกับเธอ ฉันกลัวว่าจะตั้งรับ ไว้ไม่ทัน ถ้าเธอเกิดเรื่องอะไรขึ้นจะทำอย่างไร? “พันเดชพูด จากนั้นก็คว้ามือจิดาภาไว้ กุมแน่นขึ้น

จิดาภารู้ว่าเขากังวล แต่แสร้งยิ้มออกมา “คุณคิดมากไป แล้ว เขาคงไม่สามารถลงมือกับคนที่มีบุญคุณของตัวเองหรอก? ยิ่งไปกว่านั้น ฉันไม่รู้สึกถึงความโหดร้ายของเขาเลย ถ้ามีจริงๆ ฉันสามารถรู้สึกได้

“คุณจิดาภา เธอเรียบง่ายเกินไปแล้ว! ”

“คุณพันเดช คุณกรุณาเชื่อในสัมผัสที่หกของผู้หญิง!

“ก็ได้ แต่ไม่ว่าจะยังไง เธอต้องรับปากกับฉัน ว่าจะอยู่

ห่างๆเขา! “พันเดชพูด

จิดาภาคิด พลางพยักหน้า “ฉันคิดว่า ผ่านเรื่องครั้งนี้ไป ฉันกับเขาไม่น่าจะได้เจอกันอีกนะคะ! ”

“แบบนั้นดีที่สุด!

ตลอดทางทั้งสองคุยกันเรื่องนี้ จากนั้นกลับถึงแล้ว

ไม่รีบร้อนที่จะไปนอน ทั้งสองนั่งอยู่ที่ระเบียง มีเก้าอี้สอง ตัว เก้าอี้เอนนอนหนึ่งตัว ทั้งสองนั่งอยู่ตรงนั้นดื่มไวน์แดงด้วย

กัน

“ฉะนั้น คุณยังยืนยันที่จะร่วมงานกับเขา? “จิดาภาถาม

“ทำไมต้องไม่ล่ะ? ฉันดูโครงการแล้ว ได้ประโยชน์ทั้ง สองฝ่าย ถ้าคิดว่าจะขาดทุน ฉันก็ขาดทุนไม่เยอะ ยิ่งไปกว่านั้น บริษัทRLก็เป็นบริษัทใหญ่ ฉันเชื่อว่าการร่วมงานกันครั้งนี้ ไม่มี ปัญหาแน่นอน! “พันเดชพูด

จิดาภาฟังอยู่ ก็พยักหน้า

ถึงแม้เธอจะไม่รู้ชัดว่าการร่วมงานเกี่ยวกับอะไร แต่เขาชัดเจนกว่า ถ้าเกิดว่าไม่มีผลกำไร พันเดชคงไม่ตัดสินใจทำ ถ้าสามารถทํากำไรหาเงินได้ เขาไม่ปล่อยผ่านแน่! ดังนั้นพูดได้ว่า พันเดชเป็นนักธุรกิจ อีกทั้งยังเป็นนักธุรกิจ ที่ประสบความสำเร็จมากคนหนึ่ง

จิดาภายิ้ม คุณพันเดช งั้นฉันคงพูดกับคุณได้แค่คำว่า Good?luck! “พูดจบ สองมือหยิบไวน์แดงขึ้นมา

พันเดชมองดูเธอ จากนั้นชนแก้วกับเธอ ทั้งสองคนต่างจิบ

ไวน์

ขณะนี้ หลังจากที่พันเดซดื่มหมดแล้ว มองไปที่จิดา ภา”คุณจิดาภา จู่ๆฉันก็เจอปัญหาหนึ่ง

“อะไรหรอก? “

“เธออ้วนขึ้นรึเปล่า? “

จิดาภา”.…….. .“จิดาภามองดูรูปร่างตัวเองทันที อ้วน

หรอก?

พันเดชพยักหน้า อ้วน!

จิดาภาขมวดคิ้ว ก้มดูตัวเอง มองไม่เห็นว่ามีปัญหา อะไร หลายวันมานี้ฉันกินอะไรไม่ค่อยลง ทำไมอ้วนขึ้นได้ นะ? ”

ในตอนนี้ พันเดชเข้าไปใกล้เธอทันที กระซิบที่ข้างหูของ เธอเบาๆว่า “เธอมีแล้วรึเปล่า?
“มีแล้วอะไรเหรอ? “ จิดาภาอึ้งนิ่งไปครู่นึง

พันเดชยิ้มมุมปาก เอาไปมือลูบที่หน้าท้องของจิตาภา” ใน นี่จะมีพันเดชตัวน้อย หรือจิตาภาตัวน้อยรึเปล่านะ …….

พูดแบบนี้ จิดาภาก็เข้าใจแจ่มแจ้ง หน้าแดงขึ้นทันที พ อะไรของคุณ ไม่มีค่ะ!

“จริงเหรอ?

จิดาภาพยักหน้าแน่นอน! ”

“เธอว่าไหมพวกเราอยู่ด้วยกันมาตั้งนาน ฉันก็ไม่เคยทำ อะไรผิดขั้นตอน ทำไมไม่มีนะ? “พันเดชถาม

จิดาภายิ้มพลางส่ายหน้า ไม่รู้ค่ะ…….

“ไม่รู้? เอ่อะ? ”

จิดาภาพยักหน้า

“ดูไปดูมา เป็นเพราะพวกเราขยันยังไม่พอ วันนี้ ฉันจะ ขยันขันแข็งเลยเชียว! “พูดพลาง เอาแก้ววางลง แล้วก็อุ้ม ดาภาขึ้นจากเก้าอี้

“ต๊ะ! คุณทำอะไรคะเนี้ย? “จิดาภาหัวเราะไปถามไป

“แน่นอนว่านี่เพื่อพันเดชตัวน้อยหรือไม่ก็จิดาภาตัวน้อย ต้องขยันหน่อยแล้ว! “พูดจบ ไม่ว่าจิดาภาจะทักท้วงอย่างไรเขาก็อุ้มเธอตรงเข้าไปในห้อง

หนึ่งคืนที่แสนพิเศษ

อีกด้านหนึ่ง

ในห้องที่ใหญ่โตโอ่อ่า

พี่มัลล์นั่งอยู่หน้าโต๊ะทำงาน บนโต๊ะยุ่งเหยิง มีรูปถ่าย วางอยู่ระเกะระกะ

แน่นอนว่า มีหนึ่งชุด เป็นไฟล์เกี่ยวกับจิดาภา มองดูรูปเหล่านั้น คิ้วของเขาขมวดขึ้น ยากที่คิด คาดไม่ถึงเลยว่าจะมีคนที่มีเสน่ห์อย่างนี้

ทันใดนั้น ประตูถูกเปิดออก พี่ปวีร์เดินเข้ามา ตอนที่เห็น พลล์ ก็เอ่ยปาก พี่มัลล์ ดึกมากแล้ว ควรพักผ่อนเถอะ! ”

“พี่ปวีร์ นายว่า คนเรามันเหมือนกันได้ขนาดนี้จริงๆเห รอ? “ฝั่งหนึ่งเป็นรูปถ่ายของฉัตรชัย อีกฝั่งเป็นรูปของจิดาภา ถึงแม้คนละช่วงเวลากัน แต่ก็ดูออกว่า ใบหน้านั้น เหมือนอยู่ ถึงแปดสิบเปอร์เซ็น

พี่ปวีร์รู้ความหมายของพี่มัลล์ได้โดยธรรมชาติ หลังจาก เห็นรูปเหล่านั้นก็พูดว่า “พี่มัลล์ ไม่ใช่ว่าพี่ตรวจเช็คประวัติของ คุณจิดาภาแล้วเหรอ? ไม่มีปัญหาอะไร ฉะนั้น พี่ก็อย่าคิดมาก เลย! “

เมื่อพูดอย่างนี้ พี่มัลล์ก็ถอนหายใจ สีหน้ามีความเสียใจซ่อนอยู่

มองดูรูปถ่ายของฉัตรชัย ยี่สิบกว่าปีแล้ว ตอนนั้นเป็นฉัน ขอโทษเธอ ถ้าไม่ใช่ฉัน ตอนนี้อาจจะ