ตอนที่691ปาฏิหาริย์อันน้อยนิด

ตอนที่ 691 ปาฏิหาริย์อันน้อยนิด

เธอไม่ใช่ผู้หญิงที่ไร้เหตุผล เธอไม่สามารถควบคุมความ รู้สึกและความคิดของตัวเองได้ เธออยากจะพบเจอกับเขา อยากพบเจอชายคนนั้น อยากจนบ้าคลั่ง

ภาพอันหลากหลายแบบขึ้นมาในสมอง ในที่สุดจิดาภา นึกถึงคนคนหนึ่งขึ้นมาได้ลาภิศ !

บางทีในตอนนี้คนที่สามารถช่วยเหลือเธอได้ก็มีเพียง คุณชายสาม แต่จิดาภาคุ้นเคยกับลาภิศมากกว่า อีกอย่างก็มี เบอร์โทรศัพท์ของเขาด้วย ดังนั้นจึงโทรหาเขา

เรื่องที่เครื่องบินขาดการติดต่อ ลาภิศก็ต้องได้รับข่าวเป็น ธรรมดา เมื่อเห็นข่าว สายตาก็มองไปที่หน้าจอ สีหน้าไม่ค่อย ดีนัก ขณะนั้นโทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้นมา เมื่อเห็นว่าเป็นเบอร์ ของจิดาภา เขาก็ตกตะลึงเล็กน้อย

ลังเลไปมา เขาจึงรับสายไป

“ลาภิศ ฉันเอง “จิดาภาเอ่ยปากพูดขึ้นทันที “ฉันอยาก ให้คุณช่วยฉันเรื่องหนึ่ง !
“เรื่องอะไร ?”

“ฉันอยากไปสิงคโปร์ !” จิดาภาพูด

เมื่อได้ยินสิ่งนี้ ลาภิศก็ขมวดคิ้วขึ้น เห็นได้ว่าตอนนี้เธอยัง ไม่รู้เรื่อง…… “ตอนนี้เครื่องบินขาดการติดต่อ สนามบิตอยู่ในภาวะ

อัมพาต มันไปไม่ได้หรอก !

“แล้วมันจะไม่มีวิธีอื่นเลยเหรอ ?” จิดาภาถาม

ลาภิศคิดอยู่ชั่วขณะแล้วเอ่ยปากพูดขึ้น “จิดาภา ฟังผม ก่อน คอยอยู่เมือง A ให้ดีๆ ไม่ว่าที่ไหนก็อย่าเพิ่งไป รอให้พัน เดชกลับมาหาคุณ !

“ทำไม ?”

“พันเดช…” พูดได้แค่ครึ่งเดียว ลาภิศก็หยุดลง จากนั้น จึงเอ่ยปากพูดขึ้น “ยังไงก็ตาม อย่าเพิ่งไปที่ไหน รอเขาอยู่ที่ บ้านก็พอ ผมเชื่อว่าอีกไม่นานเขาก็จะกลับมาแล้ว !

“งั้นเหรอ ?” จิดาภาถาม รู้สึกว่ามีบางที่ผิดปกติอยู่เสมอ ปกติลาภิศจะไม่พูดแบบนี้นี่นา

“ใช่ เชื่อผม อย่าให้พันเดชกลับมาแล้วหาคุณไม่เจอ ” ลาภิศพูดอย่างมั่นใจ

ค่ะ ฉันรู้แล้ว !”

“อืม แค่นี้ก่อนนะ วางสายล่ะ !
“อืม !”

หลังจากวางสายไป จิตาภาก็ถือโทรศัพท์ไว้ ไม่รู้ว่าทำไม ราวกับว่าในใจถูกอะไรบางอย่างทับไว้ เป็นห่วงมาก ในใจ รู้สึกว่ามีลางสังหรณ์ที่ไม่ดีอยู่รำไร

พันเดช คุณต้องไม่เป็นอะไรนะ !!

ส่วนลาภิศ หลังจากที่วางสายจิดาภาไปแล้วก็กดเบอร์ หนึ่งแล้วโทรออกไป ผ่านไปไม่นานก็รับสาย

“ปาณชัย ฉันเอง นายเห็นข่าวหรือยัง ?

“บอกจัสตินหน่อยว่าจะทำยังไงดี……

“แล้วจิดาภาล่ะ ?”

“เมื่อกี้เธอเพิ่งโทรหาฉันบอกว่าจะไปสิงคโปร์ ฉันก็เลย

ปลอบขวัญไป !”

“เรื่องนี้มันปิดบังไม่ได้นานนะ !

“ปิดบังไปได้สักช่วงก็ยังดี ฉันไม่เชื่อหรอกว่าพันเดชจะ เกิดเรื่องอะไรขึ้นจริงๆ

จิดาภาเหม่อลอยอยู่ทั้งวัน ข่าวที่ว่าเครื่องบินขาดการ ติดต่อกระจายไปทั่วทุกหนแห่ง ตอนนี้ก็เริ่มทำการค้นหาแล้ว ส่วนในเวยป๋อเต็มไปด้วยคำอธิษฐาน
ทว่าจิดาภาก็ไม่มีกะจิตกะใจ ในใจรู้สึกว่ามีลางสังหรณ์ที่ ไม่มีรำไร แต่ก็ไม่สามารถพูดออกมาได้

ขณะนั้นแก้วก็เดินมา เห็นจิดาภาไม่ได้พูดอยู่ตลอดเวลา จึงเอ่ยปากถามขึ้น “จิ เธอเป็นอะไรไป ? เป็นห่วงประธานพัน เดชเหรอ ?”

จิดาภาเงยหน้ามองไปที่เธอ จากนั้นก็ยิ้มแล้วส่ายหัว “ไม่ เป็นอะไรหรอก !”

“โทรศัพท์ของประธานพันเดชยังติดต่อไม่ได้ใช่ไหม ?

จิดาภาพยักหน้า

“นั่นอาจจะมีธุระอะไรก็ได้ เธอวางใจได้นะ ฉันเชื่อใน ความสามารถของประธานพันเดช เดี๋ยวก็จัดการให้ดีในเร็วๆ นี้ !” แก้วพูด !”

จิดาภาพยักหน้า ตอนนี้ก็สามารถคิดได้แต่แบบนี้เท่านั้น

“ตอนนี้เครื่องบินขาดการติดต่อ โชคดีที่ประธานพันเดช ไม่ได้อยู่บนเครื่องบิน นี่เป็นเรื่องที่โชคดีที่สุดเลย !” แก้วพูด

เมื่อพูดถึงสิ่งนี้ ราวกับว่าหัวใจของจิดาภาถูกบางอย่าง ทิ่มแทง จากนั้นก็ยิ้มขึ้นแล้วบอกตัวเองว่ามันเป็นไปไม่ได้ !

จากนั้นก็ผ่านไปแบบนี้ทั้งวัน

ทั้งเมืองหรือว่าทั้งโลกต่างก็จมปลักอยู่ในโลกของข่าวที่ เครื่องบินขาดการติดต่อ จิดาภาก็เป็นเหมือนบรรยากาศแบบนี้ จมอยู่ในโลกที่เป็นห่วงใบหนึ่ง

แต่ว่ายังไงก็ตาม เธอเชื่อว่าจะไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับพันเดช อย่างแน่นอน !

หลังเลิกงานเคนก็ส่งเธอกลับไป เธอง่วงมาก แต่ไม่มีกะ จิตกะใจนอนสักนิดเดียว โทรศัพท์ก็โทรหาเบอร์น้ำซ้ำแล้วซ้ำ อีก แต่คำตอบที่ถูกส่งมาเหมือนกันทุกครั้ง

ไม่กินแม้แต่ข้าวเย็น จิดาภาก็นอนอยู่บนเตียง ทุกคืนพัน เดชก็โทรหาเธอตลอด เธอก็ถือความหวังและความคิดแบบนี้ อยู่เสมอ รอจนหลับไป…….

ทว่า โทรศัพท์ไม่เคยดังขึ้นเลย…….

วันถัดไป

จิดาภาตื่นขึ้นมาจากความฝัน ในความฝันเธอฝันว่าพัน เดชกลับมาแล้ว แต่เมื่อเธอเดินไปเขากลับหายตัวไป ไม่ว่าเธอ จะตะโกนยังไง ตามหายังไง แต่ราวกับว่าพันเดชระเหยเดือด

นั่งอยู่บนเตียง หัวใจของเธอเต้นเร็วมาก ความฝันนั้น เหมือนเกิดขึ้นเหมือนความจริง นั่งคิดอยู่ตรงนั้นเป็นเวลานาน จากนั้นก็ค่อยๆ ผละออกจากความฝันอย่างช้าๆ

หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู ทว่าไม่ปรากฏสายที่โทรมาสักสาย จึงรู้สึกหดหู่ขึ้น

ทำกิจวัตรประจำวันวันเล็กๆ น้อยๆ ก็ยังคงไปที่บริษัท
เพิ่งถึงบริษัท ลงจากรถแล้วเดินเข้าไป ขณะนั้นรู้สึกว่าข้าง หลังมีความโกลาหล จิดาภาหันหลังกลับแล้วเห็นเจ๊กกับสอง สามคนเดินเข้ามาอย่างฝุ่นจับ

ทว่าในกลุ่มคนนั้นไม่มีพันเดช

“เจ๊ก !”