บทที่85ความสัมพันธ์ที่ซับซ้อน(3)

บทที่ 85 ความสัมพันธ์ที่ซับซ้อน (3)

“หะ จะจัดงานเลี้ยงฉลองหรอ” จิดาภาถามกลับ

“ใช่แล้ว จัดมาแล้วสองปี และจะเป็นแบบนี้ททุกปี” แก้ว พูด มันกลายเป็นธรรมเนียมปฏิบัติไปแล้ว

ฟังถึงตรงนี้ จิดาภาก็รู้สึกตกใจ แล้วก็ยิ้มออกมา แต่ก็ไม่

ได้พูดอะไร

ทุกคนกำลังยืนเม้ากันอยู่ตรงนี้

ก็เลยทำให้พันเดชที่กำลังเดินเข้ามาในออฟฟิศมองเห็น

ดาภาที่กำลังถูกยืนล้อมอยู่

พอเห็นพันเดชเดินเข้ามา ทุกคนก็ทักทายว่า “สวัสดีค่ะ

ท่านประธาน”

“อืม” พันเดชพยักหน้าแต่ไม่ได้พูดอะไร

ในขณะนั้น แก้วพูดขึ้นว่า “ท่านประธาน จิดาภาได้รับ รางวัลชนะเลิศมา ไม่มีของรางวัลพิเศษให้เธอหรอ

พอพูดถึงเรื่องนี้ พันเดชก็ชงักไปซักพักและพูดว่า “งาน เลี้ยงคืนวันพรุ่งนี้ทุกคนแต่งตัวสวยๆละ พอพูดเสร็จก็หันหลัง เดินออกไป
ทุกคนงงงวย

ถามถึงเรื่องรางวัลพิเศษของจิตาภา แต่สิ่งที่ท่านประธาน

พูดคือ

ในขณะนั้น จิดาภาก็พูดขึ้นว่า “จัดงานเดียวได้สอง คำนี้ทำให้ทุกคนหัวเราะออกมา

พอคุยเล่นกันซักพัก ทุกคนก็แยกย้าย

ในขณะนั้น จิดาภาก็กลับที่นั่งของตัวเอง คิดถึงเรื่องที่เกิด ขึ้นในวันนี้ มันซึ่งเป็นเรื่องบังเอิญจริงๆ

แต่ว่าแค่ได้รางวัลของการประกวดไฮไลค์ จิดาภาก็ดีใจ

มากแล้ว

อย่างน้อยความฝันของเธอก็สำเร็จ

ตอนที่กำลังจะทำงาน จู่ๆจันวิภาก็พึ่งนึกขึ้นได้ ว่าจะโทร หาเปรมศักดิ์ ดังนั้นเธอจึงรีบกดโทรศัพท์หาเปรมศักดิ์ทันที

“ฮัลโหล พี่ชาย “ จิดาภาเรียก

“ถึงบริษัทแล้วหรอ เปรมศักดิ์ถาม

“อื้ม ถึงแล้ว” จิดาภาพยักหน้า

“ยินดีด้วยนะ ที่ได้รางวัลชนะเลิศของการแข่งขันการออก แบบไฮไลค์” เปรมศักดิ์พูดแสดงความยินดีจากใจ

“ขอบคุณค่ะพี่ชาย ฉันก็แปลกใจมากเหมือนกัน จิดาภาพูด

“ความสามารถของเธอเป็นยังไงพี่ก็รู้อยู่ เอาตอนเย็น ออกมาฉลองกันมั้ย

“ได้สิ จิตาภาพยักหน้า

“งั้นดีเลย ที่เดิมนะ ให้พี่ไปรับมั้ย

“ไม่ต้องหรอก เดี๋ยวฉันไปเอง จิดาภาพูด

“อื้ม ได้”

“เอ้อ ใช่ ชวนไปรยาไปด้วย คราวที่แล้วฉันเบี้ยวนัด เดี๋ยววันนี้ฉันเลี้ยงเอง จิดาภาพูดไปยิ้มไป

เปรมศักดิ์ชะงักไปซักพัก แล้วพยักหน้าและพูดว่า “โอเค

เข้าใจแล้ว”

“อั้ม งั้นวางแล้วนะ”

“ยิ้ม”

ดังนั้นหลังจากที่วางสายแล้วจิดาภาที่นั่งอยู่ตรงนั้นก็ดู

อารมณ์ดีมาก

จนถึงตอนเลิกงาน ก็ออกไปคนแรก

จองร้านอาหารเสร็จ จิดาภาก็ตรงไปที่ร้าน ตอนที่เธอไปถึง ไปรยาและเปรมศักดิ์ก็ถึงแล้วเหมือนกัน

“จิดาภา ทางนี้” ไปรยายืนเรียกจากตรงนั้น
ตอนที่มองเห็นพวกเขาจิดาภาก็รีบตรงไปหา “พี่ชาย ไปร ยา ขอโทษนะ รถติดเลยมาช้า

“มาช้าไม่เป็นไรก็แค่ต้องเลี้ยง ไปรยาพูดไปยิ้มไป

“ไม่มีปัญหา จิดาภาพูดอย่างดีใจ “น้องสาววันนี้พี่ อารมณ์ดีพี่เลี้ยงเอง

“โธ่เอ้ย คนที่ได้รับรางวัลมันก็เป็นแบบนี้แหละนะ” ไปร ยาพูดไปยิ้มไป

“แน่นอนอยู่แล้ว จิดาภาหัวเราะจนหน้าย่น แต่ก็แค่เฉพาะ ตอนที่อยู่กลับไปรยาเท่านั้นเธอถึงจะแสดงออกถึงความเป็น เด็กน้อยออกมา

“เด็กน้อย ไปรยายิ้มพร้อมยื่นมือออกไป “ยินดีด้วยนะ จิ อาภาสุดเก่ง

พอเห็นไปรยายื่นมือออกมา จิดาภาก็ยื่นมือออกมา เหมือนกันทั้งสองยืนก่อนกันแน่น

เปรมศักดิ์ที่นั่งมองอยู่ตรงข้าม พอเห็นแบบนี้ก็ยิ้ม พอคุยกันเสร็จ จิดาภาก็หันมามองเปรมศักดิ์และถามว่า

“พี่ชาย สั่งอะไรไปรึยัง

“สั่งแล้วละ พี่ชายเนี่ยเอ็นดูเธอจริงๆนะ รู้หมดเลยว่าเธอ ชอบกินอะไร สั่งไปให้ตั้งนานแล้วละ ไปรยาพูด