บทที่283 โกรธเป็นฟืนเป็นไฟ (2)

บทที่ 283 โกรธเป็นฟืนเป็นไฟ (2)

ในที่สุดการรับประทานอาหารก็จบลง

พวกเขายังคงคุยกันอยู่ในห้องรับแขก

จันทนีแทบจะซักถึงต้นตระกูลของสงชัยออกมา แต่สงชัยก็ อดทนตอบอย่างดีไม่ได้รู้สึกไม่พอใจเลยสักนิด

ดูเหมือนว่าจากที่เข้าใจสำหรับเขาแล้วก็ถือว่าผ่าน

จิดาภาที่ยืนดูอยู่อยากจะเอ่ยปากขัดแต่ก็ไม่รู้จะว่าพูด

เพราะจริงแล้วเขาก็ทำทั้งหมดเพื่อเธอ

จิดาภาจึงเลือกที่จะเฉย

จันทนอยู่ดีดีก็พูดขึ้นว่า “สงชัยวันนี้เธอก็มาแล้ว มีเรื่องจะ อะไรกับจิรึเปล่า”

พูดถึงเรื่องนี้สงชัยก็นิ่งไปแล้วก็หัวเราะ “จริงก็ไม่มีอะไร

หรอกครับ แค่อยากจะหาเวลามาเยี่ยมพวกคุณก็เท่านั้น” “เพราะว่าเรื่องในหนังสือพิมพ์รึเปล่า” จันทนถาม จะผู้ชายที่ไหนไม่สนใจเรื่องนี้
ดูออกเลยว่าเขารู้สึกดีกับจิดาภา

“แม่” จิดาภาร้องขึ้นมา

จันทนไม่ได้สนใจที่จิดาภาร้องเลยยังคงถามสงชัยต่อ ” เธอเองก็รู้ว่าในวงการนี้ก็น่าจะรู้ว่าข่าวในหนังสือพิมพ์มันเชื่อ ถือไม่ค่อยได้

ได้ฟังที่จันทนีอธิบาย สงชัยก็ยิ้ม “ผมรู้ครับ ผมเชื่อใจ เขาพูดแล้วก็ไปที่จิดาภา

นาทีนั้นเองจิดาภาก็พูดไม่ออกบอกไม่ถูก

แม้จะเป็นคำพูดง่ายๆ แต่กลับทำให้จันทนีและการันต์

ประทับใจมาก

ตอนที่จิดาภากำลังจะพูดขึ้น โทรศัพท์ของเธอก็ดังขึ้นมา จิดาภาก็มองไปทางพวกเขา

มองไปเห็นหมายเลขที่โทรเข้ามา “ฉันไปรับโทรศัพท์

พูดจบเธอก็เดินไปอีกทาง

มองเห็ท่าทางลุกลี้ลุกลนของจิดาภา แววตาของสงชัย หมองลงเล็กน้อยเดาก็รู้ว่าใครเป็นคนโทรหา

“ฮัลโหล…” จิดาภาเดินตรงไปทางโน่น

“จิดาภา ทำไมยังไม่มาที่บริษัทอีก” เพิ่งจะรับโทรศัพท์ ก็ได้ยินเสียงของพันเดชรีบพูดมาอย่างไม่พอใจมาก

“ฉันอยู่ที่บ้าน” จิดาภาพูด
เสียงของเธอดูแปลกๆไป พันเดชคิ้วขมวด “ใครอยู่ที่นั่น ทำไมต้องพูดเสียงเบา

ใครบอกสันชาตญาณจับสังเกตมีแค่ผู้หญิงเท่านั้น

ผู้ชายก็มีได้แบบเดียวกัน

แค่ได้ยินเสียงของเธอก็เดาออกแล้ว

“เดี๋ยวฉันกลับเข้าไปตอนบ่าย” เธอไม่ได้ตอบแต่กลับพูด

ขึ้นแทน

“จิดาภา เธอยังไม่ได้ตอบฉันเลยนะ”

พันเดชมองที่โทรศัพท์ สายถูกตัดไปแล้ว

พันเดช โมโหมาก

จิดาภา

ตระกูลสวันนีย์

จิดาภาถือ โทรศัพท์แล้วเธอก็คิดขึ้นภาพของพันเดชหลัง จากที่เธอวางสายโทรศัพท์

คงโกรธจนควันออกหู

คิดได้ดังนั้น เธอก็ส่ายหัวพยายามสะบัดภาพนั้นทิ้ง

หมุนตัวกลับไปดูทุกคนในห้องรับแขก จันทนีกำลังคุยกับ สงชัยอย่างมีความสุข
จิดาภาคิดแล้วก็เดินเข้าไปมองพวกมองพวกเขา

“พ่อ

เมื่อได้ยินเสียงของจิดาภา ทุกคนก็เงยหน้าขึ้น “มีอะไรเห

“ที่บริษัทมีเรื่องด่วน เดี๋ยวฉันต้องกลับเข้าไป” จิดาภาพูด

“กลับไป” จันทน์ได้ยินก็ขมวดคิ้ว “ตอนนี้นักข่าวอยู่เต็ม ไปหมด ยังจะต้องกลับไปอีกเหรอ”

“แต่ว่า”

ตอนนั้นเองที่โทรศัพท์เธอก็ดังขึ้นอีกครั้ง