ตอนที่472มันสมควรแล้ว(3)

ตอนที่ 472 มันสมควรแล้ว (3)

คราบเลือดนองเต็มพื้นห้อง ทำให้อดคิดไม่ได้ว่าตกลง

เกิดเหตุสยองขวัญอะไรขึ้นที่นี่กันแน่

พวกเขาเข้าไปดูในห้อง

แม้ว่าจิดาภาจะไม่ค่อยชอบขี้หน้ากบติสเท่าไหร่ แต่เธอก็

ไม่เคยคิดจะให้เขาตาย

เธอก็แค่อยากให้เขาได้รับโทษตามกฎหมาย

แต่ก็ไม่คิดว่าเขาจะมาตายอย่างอนาถขนาดนี้

พันเดชมองจิดาภาเหมือนกับรู้ว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่ ก่อนจะพูดว่า “คนอย่างกษิดิสซองทุกอย่าง ไม่ว่าจะเป็น เหล้ายา การพนัน ผู้หญิง ไม่มีอะไรที่เขาไม่กล้า แม้แต่เรื่อง ยักยอกเงินเขาก็ทํามาหมดแล้ว ศัตรูเขามีไม่ใช่น้อยเลย คุณ อย่าคิดมากนะ” พันเดชพูด

พอจิตาภาได้ยิน เธอเหลือบไปมองเขาแล้วพูดว่า “มันไม่ ง่ายขนาดนั้นหรอกค่ะ

พันเดชมองเธอ “ทำไมถึงพูดอย่างนั้นล่ะ

“คุณจำคำพูดที่ฉันเคยพูดกับคุณได้ไหมคะ”
“อะไรเหรอ”

“ตอนนั้น ตอนที่เขาจะฆ่าฉัน เขาบอกว่ามีคนบงการมา คุณว่า คนที่ฆ่าเขาคือคนที่สั่งบงการคนนั้นหรือเปล่าคะ” จิดา ภาถามพันเดซ

เมื่อได้ยินดังนั้นพันเดชก็อึ้งไป

เขามองหน้าจิดาภา “คุณพูดก็มีเหตุผลนะ มีความเป็นไป

ได้ แต่ตอนนี้เรายังไม่รู้ว่าคนที่อยู่เบื้องหลังคน

นั้นคือใคร

จิดาภาเกือบจะหลุดบอกพูด อดุลยาออกไป

เธอยังจำได้ขึ้นใจที่กษิดิสพูดตอนผลักเธอลงไป

ถ้าจะหาก็ให้ไปหาตุลยา ไม่ต้องมาหาผม

ประโยคนี้มันก็บอกอยู่แล้วว่าคนบงการก็คือตุลยา หรือว่าเขาสองคนมีข้อตกลงอะไรกัน

ไม่ว่ายังไงก็แล้วแต่ คนที่อยากให้เธอตายก็คือตุลยา

เธอเกือบพลั้งปากพูดประโยคนี้ออกมา

และอีกอย่าง เธอก็ยังไม่มีหลักฐานด้วย

คิดแล้วก็เงียบไว้ก่อนดีกว่า

หันไปมองหน้าพันเดช เธอไม่อยากให้เขาคิดว่าเธอพูด

เองเออเอง

แต่ยังไงก็ตาม เธอต้องหาหลักฐานมาพิสูจน์เรื่องนี้ให้ได้
พันเดชมองหน้าจิดาภา มองเข้าไปในแววตาของเธอ ยิ้ม

แล้วก็พูดว่า “เป็นอะไรไปเหรอ”

จิดาภาสะดุ้งนิดหน่อย ก่อนจะยิ้มแล้วส่ายหน้า “เปล่าค่ะ คุณพูดถูก เราหาไม่รู้ตัวคนบงการเลย

พอได้ยินประโยคนี้ พันเตชมองหน้าเธอแล้วพูดว่า “จิดา ภา คุณวางใจเถอะนะ ผมเคยบอกคุณแล้วว่าผมจะปกป้องคุณ ตลอดเวลา ไม่ทำให้คุณต้องตกอยู่ในอันตรายเป็นอันขาด” พัน เดชมองหน้าเธอแล้วพูดเน้นย้ำที่ละค่า

ไม่ช้าก็เร็วเดี๋ยวเขาก็หาคนบงการจนได้

ไม่ว่ามันจะเป็นใคร ขอแค่มีหลักฐาน เขาก็จะใช้วิธีการ ของเขาจัดการให้เด็ดขาด

พอได้ยินพันเดชพูด จิดาภายิ้มและพยักหน้า “ค่ะ”

ยืนมองอยู่นานก็ยังไม่มีเรื่องอะไรคืบหน้า พันเดชจึงหันไป มองเธอก่อนจะพูดว่า “งั้นเรากลับกันเถอะ”

จิดาภาพยักหน้า แล้วเดินออกไปก่อน

พันเดชจึงเดินตามออกไป

แม้ว่าครั้งมีมาไม่ได้พบหลักฐานอะไร แต่พันเดชก็รู้สึกโล่ง

ใจขึ้นเป็นกอง

ซึ่งไม่เหมือนกับจิดาภา

จิดาภาเป็นคนจิตใจดีมีเมตตา แต่สำหรับพันเดชแล้วไม่ใช่เลย

ในเมื่อกษิดิสไม่อยู่แล้วพันเดชก็เหมือนยกภูเขาออกจาก อก เขาก็ไม่ต้องเป็นกังวลเวลาที่จิตาภาไปไหนมาไหนอีก

เขาเม้มปากแล้วมองหน้าจิดาภาอย่างเงียบๆ แล้วยื่นมือ

มากุมมือเธอเอาไว้ “ไม่ต้องคิดมากนะ ที่กษิดิสทำกับคุณก่อนหน้าที่ เขาก็ สมควรโดนแล้วล่ะ

พอได้ยินประโยคนนี้ จิดาภาหันไปมองหน้าพันเดช “พันเดชคะ….”

“ทีม ”

“บอกฉันสิคะว่าเรื่องที่เกิดขึ้นมันไม่เกี่ยวกับคุณ” จิดา ภามองหน้าพันเดชแล้วถามขึ้นมา