ตอนที่ 161การทานอาหารของทั้งสี่คน(3)

ตอนที่ 161 การทานอาหารของทั้งสี่คน (3)

“งั้นหลังเลิกงาน ฉันไปรับเธอนะ! ” ลีโอ้พูด

“นายสะดวกมั้ย ถ้าไม่สะดวก เดี๋ยวฉันไปเองก็ได้” จิดา ภาพูด คำพูดคําจาของเธอดูมีระยะห่างระหว่างกัน

“สะดวก!”

“งั้นก็ได้ ฉันจะรอนายนะ!” จิดาภาพูด

จากนั้นก็วางสายโทรศัพท์

จิดาภานั่งอยู่ตรงนั้น เห็นว่ายังเหลือเวลาอีกครึ่งชั่วโมง ก่อนจะเลิกงาน เธอจึงทํางานต่อ

เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว นี่ก็ถึงเวลาเลิกงานแล้ว

ในเวลานั้น เสียงโทรศัพท์มือถือของเธอก็ดังขึ้นอีกครั้ง เมื่อเธอเห็นหมายเลขโทรศัพท์ จิดาภาก็หยิบขึ้นมารับเลย “ฮัล

โหล … ”

“ฉันถึงแล้ว!”

“จะลงไปเดี๋ยวนี้แหละ!” ในขณะที่พูดจิดาภาก็หยิบโทรศัพท์และเดินออกไป

เธอเดินไปไม่นาน พันเดชก็เดินออกมาจากห้องทำงาน และไปที่แผนกออกแบบ เขาเห็นว่าที่นั่งของจิดาภานั้นว่าง เปล่า เขาถึงขมวดคิ้ว “จิดาภาละ?”

แก้วเป็นคนตอบคำถามอย่างธรรมชาติ

“อ่อ เหมือนว่าจะไปเดทนะคะ เธอไปแล้วค่ะ!” แก้วพูด

เดท!?

เมื่อได้ยินอย่างนั้น พันเดชก็ขมวดคิ้ว ภายในใจเขานึกถึง

แค่นายคนนั้นลีโอ้

เมื่อนึกได้อย่างนั้น เขาจึงเดินกลับไปยังห้องทำงาน

เมื่อเขาเดินตรงหน้าต่าง จากตำแหน่งของเขาสามารถ เห็นประตูใหญ่ของบริษัท ในเวลานี้มีรถคันหนึ่งที่จอดรถอยู่ ตรงนั้น คนที่สามารถขับรถที่แพงขนาดนี้ได้ มีไม่กี่คน

ในเวลานั้น จิดาภาก็เดินออกมาจากตึก

และคนที่อยู่ในรถก็เดินออกมา ตอนที่เห็นลีโอ้ สีหน้าของพันเดชดูโกรธมากๆ

ไม่ทันได้พูดอะไร เขาก็ยกโทรศัพท์ขึ้นมา โทรไปหาจิดา

ภาทันที

ดีหน่อย ที่เสียงริงโทนได้เปลี่ยนไปแล้ว
จิดาภาที่อยู่ข้างล่างตึก มองหมายเลขโทรศัพท์ในมือ ก่อนที่จะขมวดคิ้วและรับสาย

“ฮัลโหล…”

“จิดาภา เธอจะไปไหน!?” พันเดชถามทันที สายตาของ เขาจ้องมองลงไปข้างล่างตึก

“ตอนนี้เป็นเวลาเลิกงาน ฉันจะไปไหน ก็ไม่จำเป็นต้อง บอกคุณก่อน!” จิดาภาพูดอย่างสบายๆ

“ใช่ ไม่จำเป็นต้องบอกฉันก่อน แต่เธอไม่รู้การทำงาน ล่วงเวลาหรอ!” พันเดชพูดทีละคำ น้ำเสียงของเขาดูโกรธมาก

“อืม ฉันทำงานทุกอย่างเสร็จหมดแล้ว เลยไม่จำเป็นต้อง ทํางานล่วงเวลา!”

พันเดช “.………….”

“คุณพันเดช ถ้าไม่มีอะไร ฉันวางสายก่อนนะ!” จิดาภา

พันเดชเงียบ

จิดาภารออยู่สักพัก

พูด

เมื่อในสายไม่มีเสียงเธอจึงกดวาง

สีหน้าของพันเดช ณ ตอนนี้ไม่รู้จะใช้คำว่าอะไรมาอธิบาย

ข้างล่างตึก
ลีโอ้ยืนรออย่างมีความอดทน รอให้จิดาภาคุยโทรศัพท์ “ทำไม? ยังมีงานหรอ?” โอ้มองไปที่จิตาภาและถาม

“ไม่มี” จิดาภาพูดอย่างยิ้มๆ

ที่จริงไม่ต้องคิดอะไรมาก ลีโอ้ก็รู้ว่าใครเพิ่งโทรมา เห็น ได้ชัดว่าคุณพันเดช ให้ความสนใจกับจิตาภาเป็นมาก “ขึ้นรถเถอะ!” ลีโอ้พูด

จิดาภาพยักหน้าหน้ารับ ในขณะนั้น ลีโอเปิดประตูให้จิ ดาภาอย่างสุภาพบุรุษ

จิดาภายิ้ม และเข้าไปนั่ง

ลีโอ้อ้อมไปอีกฝั่งขึ้นรถและขับออกไป

พันเดชที่ยืนมองอยู่ เมื่อเห็นภาพนี้เขาก็รู้สึกโกรธอย่าง

ห้ามไม่ได้

จิดาภา สุดท้ายเธอจะโดนกินจนไม่เหลือกระดูกเลยยัง ไม่รู้ตัวอีกหรอ

ภายในรถ จิดาภานั่งอยู่ข้างคนขับ ลีโอได้หยิบดอกไม้ ออกมาจากข้างหลังเขา “สำหรับเธอนะ!”

หลังจากที่เห็นเป็นดอกกุหลาบแชมเปญ จิดาภาชะงักไป ครู่หนึ่ง “ทำไมซื้อดอกไม้อีกแล้ว!?

“นัดเธอกินข้าวครั้งแรก จะไม่ซื้อดอกไม้ได้ยังไง เพื่อแสดงถึงการให้เกียรติ!” LEO พูดพร้อมกับยิ้ม