บทที่285ผู้หญิง ใจอ่อน(1)

บทที่ 285 ผู้หญิงใจอ่อน(1)

“นี่ คุณพันเดช คุณทำอะไรของคุณ” จิดาภาพูดอย่างไม่ พอใจแล้วก็ลูบที่ข้อมือของตัวเองที่ถูกบีบจนเจ็บ สายตาก็มอง ไปที่พันเดชอย่างบึ้งตึง

ในใจเธอโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ

เขามาอยู่ที่นี่ได้ยังไง ตอนที่กำลังคิดอยู่พันเดชก็เดินไปขึ้นรถแล้วก็ขับออกไป เขาขับรถเร็วมาก เร็วขนาดที่เธอไม่รู้เลยว่ามันเร็วขนาด

เธอค่อยๆคาดเข็มขัดนิรภัยแล้วก็จับแน่น

“คุณพัน..เดช…ขับให้มันช้าๆหน่อย” ไม่ใช่เคยพูดไปแล้ว ว่าจะไม่นั่งรถเขาอีกไง จิดาภารู้สึกเสียใจ

หันไปมองหน้าด้านข้างของพันเดช เขาเป็นอะไรกันแน่ เธอไปทำอะไรให้เขาไม่พอใจอีก

มองรถค่อยผ่านไปทีละคนๆ ใจของเธอก็เต้นเร็วเหมือนจะ หลุดออกมาจากหน้าอก “คุณพันเดช ขับช้าๆหน่อย” จิดาภาร้องตะโกนออกมา
แต่พันเดชก็ไม่ได้ลดความเร็วลงแต่อย่างไร พูดง่ายๆก็ แทบจะชนเข้าไปอยู่แล้ว แต่แล้วรถก็ผ่านไป

ใจของจิดาภาสงบลงอีกครั้ง

รู้สึกเหมือนมีอะไรติดอยู่ที่คอ แต่ก็หลุดลงไปอะไรทำนอง นั้น พูดไม่ถูกเหมือนกันว่าความรู้สึกนั้นคืออะไร

ในที่สุดไม่รู้ว่านานเท่าไหร่ พันเดชก็จอดรถ

ตอนนั้นเองที่ใจที่เต้นแรงของเธอก็สงบลง เธอบีบมือตัวเอง คิดแล้วก็หันหน้าไปยังพันเดชแล้วพูดขึ้น ว่า “คุณพันเดช คุณบ้าไปแล้วรึยังไง คุณคงไม่อยากมีชีวิตอยู่

แล้ว แต่ฉันยังอยากนะ” จิดาภาพูด พันที่เดชที่นั่งอยู่ได้ยินที่จิดาภาพูดก็ยิ้มเย็น “ยังอยากจะมี

ชีวิตอยู่เหรอ ผมอยากจะฆ่าคุณให้ตาย

จิดาภาเงียบ “นั่นมันผิดกฎหมายนะ” เธอเตือน

“ก็ใช่สิ ถ้าไม่ใช่ล่ะก็ คุณตายไปแล้ว” เขามองดูเธออย่าง โมโห ใบหน้าหล่อเหลาเต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยว

“อย่างน้อยก่อนจะฆ่าฉันให้ตาย ก็ให้ฉันรู้ว่าเพราะ

อะไร” จิดาภาถาม พันเดชมองเธอ สายตาลึกซึ้ง จิดาภาเดาไม่ออกด้วยซ้ำว่า

เพราะอะไร

“เป็นเพราะเขาถึงได้วางสายฉันไปถึงสามครั้ง เขาถามเธออย่างจริงจัง

ที่แท้ก็เป็นเพราะเธอวางสายโทรศัพท์นี่เอง

คิดอยู่แล้วว่าเขาจะโกรธ แต่คิดไม่ถึงว่าจะโกรธขนาดนี้

“เขา ใคร” จิตาภาถาม

“ไม่ต้องมาแกล้งโง่ ฉันเห็นหมดแล้ว คุณกับสงชัยกำลัง คบกัน ถึงไหนกันแล้วล่ะ” พันเดชถามเสียงเย็น เมื่อวานก็เพิ่ง จะกินข้าวกันอย่างมีความสุข วันนี้ก็พาสงชัยมาที่บ้าน

เขาเกลียดเธอจนอยากจะฆ่าให้ตาย

ได้ยินที่พันเดชพูด จิดาภาก็คิดแล้วก็พูดขึ้นว่า “ที่วางสาย คุณฉันผิดเอง แต่ว่าเรื่องของฉัน ก็พูดไปชัดเจนหมดแล้ว อีก อย่างฉันก็อยู่ที่บ้าน ไม่อยากให้พวกเขาเข้าใจผิดอย่างที่คุณ บอก…”

“ไม่ใช่ว่าไม่อยากให้สงชัยเข้าใจผิดเหรอ”

จิดาภายังไม่ทันได้พูดจนจบเขาก็ขัดเธอขึ้นมานาทีนั้นเธอ

เองก็ไม่รู้ว่าพูดว่าอะไรต่อ

และเธอก็ไม่ได้พูดอะไร

“ตามใจคุณจะคิดอะไรก็ช่าง

“อะไร ขี้เกียจอธิบายเหรอ หรือว่ายอมรับ” พันเดชคาดคั้นเธอ

ตอนที่เห็นเธอและสงชัยเดินออกมาจากบ้าน เขาก็โมโหแล้ว

ตอนนที่เห็นเธอบอกลากัน เขาก็ยิ่งรับไม่ได้

“คุณพันเดช ให้มันมีเหตุผลหน่อย” จิดาภามองไปที่พัน เดชแล้วถาม “ต่อให้ฉันคบกับเขาแล้วยังไง ยังไงก็ไม่เกี่ยวกับ คุณ คุณเองอย่าลืมว่า เราหย่ากันแล้ว” จิดาภาพูดอย่างชัดเจน