ตอนที่768อนาคตของเอลิสต์

ตอนที่ 768 อนาคตของเอลิสต์

ส่วนเอลิสต์ก็มองเธออย่างอบอุ่น จากนั้นจึงบอกเธอด้วย ท่าที่จริงจัง ฉันพูดจริงนะ!

ไปรยากระพริบตาปริบๆ เดิมทีก็ตกอยู่ในห้วงความอบอุ่น ของเขา ตอนนี้พอมาได้ยินคำจริง ไปรยาจึงเอ่ยปากพูด มีแต่ พวกประสาทเท่านั้นที่ชอบคนอกแบน! “เธอปัดตัวออกมาจาก อ้อมอกของเขา เธอแอบลอบมองหน้าอกของตนเอง

แม้ว่าจะไม่ใหญ่โตอะไรนัก แต่ก็ถือว่ากระจิ๋มกระจิ๋มพอตัว

ในโลกนี้มีผู้ชายสารภาพว่าชอบคนอกแบบด้วย

ไปรยาได้แต่พูดว่าถ้าเขาไม่ใช่พวกซาดิสต์ ก็คงเป็นพวก

โรคจิต!

มองดูสีหน้าของไปรยา เอลิสต์ยิ้มขึ้น แววตาดูทะนุถนอม เหลือเกิน อย่างนั้นเหรอ ดูท่า ฉันคงเป็นพวกโรคจิต!

ไปรยา .………..

ไม่รู้ว่าทำไม เวลาสบตาเอลิสต์ ไปรยามักชอบรู้สึกว่าเอลิ สต์กำลังพูดถึงตัวเอง
แต่เธอไม่ยอมรับว่าตัวเองอกแบนนี่นา! ไม่ใช่เธอแน่นอน เขาไม่ได้พูดถึงเธอแน่นอน

ไปรยากระพริบตา งั้นรีบไปหาหมอเถอะนะ! “พูดพลาง หันตัวกลับ แต่สิ่งที่ไม่ยอมรับไม่ได้คือ น้ำเสียงของเธอมีความ พึงพอใจมากน้อย อารมณ์ก็ดีขึ้นมาก

เอลิสต์ตามไปติดๆ มองดูเธอ แล้วพูดขึ้นข้างหูว่า แต่ว่า โรคนี้ มีเธอคนเดียวที่รักษาได้

ไปรยาหัวใจเต้นรัว เธอกระพริบตาปริบๆ เพื่อปกปิด ความตื่นเต้นของตนเอง ฉันรักษาโรคปากเบี้ยวตาเขได้ อยาก จะลองไหมล่ะ!? ”

เอลิสต์ยิ้ม ไม่ได้พูดอะไร ยื่นมือออกไป ดึงมือไปรยา ไว้อยากกินอะไร

ปกติไปรยาไม่ได้รู้สึกว่าเอลิสต์จะมีปัญหาอะไร ตอนนี้แค่ จับมือถือแขนเฉยๆ มีอะไรมากไปกว่านั้นเล่า แล้วทำไมใจต้อง เต้นรัวไม่หยุดด้วยล่ะ

“เอ่อ บาร์ บาร์บีคิวแล้วกัน…..”ไปรยาพูด พูดจบก็รู้สึก เหวอเล็กน้อย จะตื่นเต้นไปเพื่ออะไรเนี่ย!

“ได้สิ! “หลังจากที่ตอบรับที่หนึ่ง เอลิสต์จึงจูงมือเธอเดินหน้า

ไปรยาเดินตามหลัง มองดูเงาหลังของเขา มุมปากก็อดยิ้มขึ้นมาไม่ได้……..

สองคนสั่งอาหารไปไม่น้อย

เรื่องกินเนี่ย ต่อหน้าเอลิสต์ ไปรยาไม่เคยไว้ตัวหรอก

ตอนที่กินอาหาร ไปรยายังสั่งเบียร์มาอีกสองขวด คิดว่า จะกินไปดื่มไป

ในเวลานี้เอง เอลิสต์มองไปทางเธอ คิ้วขมันเข้าหากันเล็ก น้อย ยังจะดื่มอีกเหรอ

“มีอะไรเหรอ ไปรยากระพริบตา กินบาร์บีคิว ด้วยท่าที เอร็ดอร่อย

หญิงที่สวยชดช้อยปานนี้กลับกันอย่างสะใจไม่ยี่หร่า แน่นอนว่าต้องเป็นที่จ้องมอง แต่ว่าในสายตาของเอลิสต์ เธอ สวยงามที่สุด

“วันนี้เธอดื่มมากไปแล้วนะ! “เอลิสต์บอก

“นั่นมันไวน์! ”

“ก็เหล้าเหมือนกันแหละ! “เอลิสต์บอก ยังไงเขาก็ไม่ยอม

ให้เธอดื่ม

ไปรยากินเนื้อพลาง ฉีกเนื้อไป สุดท้ายก็ยอม ก็ได้ งั้นเธอดื่ม! “

เลยกลายเป็นเขาดื่มไปโดยปริยาย
เอลิสต์เองก็ไม่เกรงใจแล้ว ยกเหล้ามาชดตรงหน้าตนเอง สองคนกินไปคุยไป

“เป็นไงบ้าง ตอนนี้เขาสุขภาพยังดีใช่ไหม เอลิสต์ถาม

แน่นอนไปรยารู้ว่าหมายถึงจิดาภา จึงพยักหน้า “อืม ไม่ เลวเลย วันนี้พวกเราเป็นเพื่อนเธอไปตรวจครรภ์มา ร่างกาย กลับเป็นปกติแล้ว!

ได้ยินแบบนี้ เอลิสต์จึงพยักหน้า และสบายใจขึ้น

จิดาภาเคยมีบุญคุณที่ช่วยชีวิตเขาเอาไว้ ถึงเขาจะ ตอบแทนไม่ได้ แต่ก็จะเป็นห่วงเป็นใย ก็ได้แต่ถามไถ่ไปแบบนี้ แหละ

“จริง…… ไปรยามองเอลิสต์ ที่กำลังกินปิ้งย่าง เธอ อยากจะถามอะไรสักหน่อย แต่คำพูดกลับหยุดอยู่ที่มุมปาก

“ว่าไงนะ เอลิสต์มองดูไปรยา รู้ว่าเธออยากจะพูดอะไร

บางอย่าง

ไปรยามองเขากลับ แล้วส่ายหน้า ไม่มีอะไร!

เอลิสต์ดูออกว่าเธอจะพูดอะไร เขากำลังจะเปิดปากถาม เธอ ในเวลานี้เอง มีผู้ชายคนหนึ่งเดินตรงมา ขัดจังหวะพวก เขาสองคน

สายตาของคนๆนั้นมองตรงไปที่เอลิสต์

การเคลื่อนไหวนั้น ทำให้ไปรยากับเอลิสต์มองสบตากันด้วยสายตาที่งุนงง

การเคลื่อนไหวของคนๆนั้นค่อนข้างกระตุ้งกระติ้ง เขา ค่อนข้างผอม ผมพริ้วไสว ตอนนี้เขากำลัง ใช้สายตาตื่น กระหายจ้องมาที่เอลิสต์

ส่วนเอลิสต์ผู้ที่นั่งอยู่ตรงนั้น สายตาก็มองไปยังคนๆนั้น เช่นกัน เขาแน่นิ่งมาก ดูเหมือนไม่ได้กังวลว่าชายผู้นั้นจะทำ อะไรพวกเขา

เพราะว่าสายตาของชายผู้นั้น กำลังจ้องมองตนเองอยู่

“นี่ เธอกำลังทำอะไรน่ะ ไปรยาถามพลางมองไปที่คนๆ นั้น การจ้องมองคนในที่สาธารณะแบบนั้น ก็ดูประหลาดไป หน่อย!

คนๆนั้นยิ้มเล็กน้อย ไม่ต้องกลัวนะ ฉันไม่ได้มีเจตนาร้าย อะไร! “พูดพลางเดินรอบตัวเอลิสต์รอบหนึ่ง แล้วค่อยๆ พิจารณาดู

ในตอนนั้นเอง ในหัวของไปรยาก็ผุดๆหนึ่งขึ้นgay ดูเสื้อผ้า ดูการแต่งกาย ดูผิวพรรณ ดูแววตา ช่างตรงกับ ค่ๆนั้นในหัวเธอเหลือเกิน

หากแต่เขาไม่ได้พูดอะไร หากแต่ใช้แววตาแบบนั้นจ้อง มองมาที่เอลิสต์ ไปรยาเองก็รู้สึกอึดอัด

“นี่ พอได้แล้ว ตกลงต้องการอะไรกันแน่! ไปรยาเอ่ยปาก

ปรากฏว่าคนๆนั้นยิ้มให้ แล้วเดินตรงไป แล้วก็นั่งลงตรง นั้น พวกเธอไม่ต้องกังวลไปหรอก ฉันไม่มีเจตนาร้ายจริงๆ ขอ แนะนำตัวเองก่อน ฉันเป็นผู้จัดการดาราของเT Co.Ltd จะ เรียกฉันว่าพทก็ได้! み

พูดพลาง ยืนนามบัตรให้เอลิสต์ และก็ให้ไปรยา ใบหนึ่ง

ด้วย

เอลิสต์ไม่สนใจแม้แต่น้อย แต่ว่าไปรยาดูอยู่หลายที่ L&T Co.Ltdอย่างนั้นเหรอ

เป็นบริษัทผู้จัดที่เก่งกาจที่ใหญ่ที่สุดไม่ใช่เหรอ

ชื่อนี้ เขายังเคยได้ยินอยู่บ้าง

เงยหน้าดูคนตรงหน้า กางเกงสีขาว เสื้อสูทสีฟ้า แล้ว…เหมือนเป็นผู้จัดจริงๆด้วยดู

“คุณผู้ชายท่านนี้ ผมดูแล้วคุณน่าจะรุ่งในวงการดารา ไม่ ทราบว่าคุณสนใจเซ็นสัญญากับทางเราไหม ขอแค่คุณฟังผม ผมรับประกัน คุณจะเป็นดาราที่ดังพลุแตกเลย! “คนๆนั้นมอง ดูเอลิสต์

ใครจะไปคาดคิดพอสิ้นเสียงพูด เอลิสต์ก็ปฏิเสธออกไป

อย่างมะนาวไม่มีน้ำไม่สนใจ

“คุณลองพิจารณาดูก่อน จากนั้นค่อยโทรหาผม ตอนนี้ยังไม่ต้องรีบปฏิเสธ! “พูดพลาง โทรศัพท์ของคนๆนั้นดังขึ้น เขา ควัก โทรศัพท์ออกมา แล้วมองไปทางเอลิสต์ รู้สึกร้อนใจเล็ก น้อย คิดดูดีๆ แล้วโทรหาผม ตอนนี้ผมมีธุระ ต้องไปก่อน ผม จะรอโทรศัพท์คุณ! “พูดจบ จึงกดรับโทรศัพท์แล้วเดินจากไป ท่ามกลางสายตางุนงงของเอลิสต์กับไปรยา คนๆนั้นไปแล้ว เขาขึ้นรถหรูคันหนึ่ง แล้วหายวับไปกับตา

ตั้งแต่ต้นจนตอนนี้รวมกันไม่ถึงสองนาทีได้

ไปรยามองดูเอลิสต์ แล้วกินปิ้งย่างต่อ คนๆนี้ไม่น่าใช่นัก ต้มตุ๋นหรอกมั้ง!? “

เอลิสต์ไม่สนใจเลยแม้แต่น้อย เขาโยนนามบัตรไว้ด้าน ช้างกินของเถอะ!

ไปรยาเองก็เลิกสนใจการขัดจังหวะนี้ แล้วกินของต่อ

หลังจากที่กินเสร็จ ทั้งสองคนจึงเดินกลับไป เอลิสต์คอย จับมือไปรยาตลอด จนกระทั่งถึงชั้นบน ตอนที่ถึงหน้าประตู เอ ลิสต์จึงปล่อยมือ

“นอนเร็วหน่อย พรุ่งนี้เช้าฉันมารับเธอ! “เอลิสต์กล่าว

ไปรยายืนอยู่ข้างใน พยักหน้า

เอลิสต์คอยมองเธอ ยิ้มเล็กน้อย เดินขึ้นไป จุมพิตลงตรง หน้าผาก ราตรีสวัสดิ์

ไปรยาจิตใจยุ่งเหยิงขึ้นมาทันที
ในตอนที่ใจเธอกำลังว้าวุ่น เอลิสต์ก็ได้เดินเข้าไปในลิฟต์

เรียบร้อย

เธอได้สติคืนมา ที่ประตูก็ไม่มีคนเสียแล้ว เหลือเพียงไอ อุ่นที่ทิ้งรอยไว้บนหน้าผาก…….

ไปรยาปิดประตู เดินไปที่ห้องรับแขก

เธอรู้สึกสับสนว้าวุ่นไปหมด

จุมพิตนี้แทนอะไรกันนะ!

ไม่ใช่สิ แล้วทำไมเขาต้องจูบเธอด้วย

ดูเหมือนว่า จะเป็นเรื่องที่มีแค่ในซีรีย์เท่านั้นสินะ!

เธอหมกมุ่นกับปัญหานี้เป็นนานสองนาน ตอนที่อาบน้ำ ไปรยาก็ยังคงครุ่นคิดปัญหานี้ คิดถึงเรื่อง หน้าอกแบบที่เขาพูด เธอก็ไม่ได้…..แบนขนาดนั้นนี่นา!

ดูยังไงก็ดูกระจุ๋มกระจิ๋ม

ไม่ได้พูดเกินเลยสักหน่อย!

ไปรยาพยายามสลัดความคิดในหัวออก เธออาบน้ำเสร็จ ออกมา นอนเอนกายบนเตียง ในหัวยังคงปรากฏภาพจุมพิต สองครั้งนั้น เธอพลิกตัวไปมา ยังไงก็นอนไม่หลับ สุดท้ายจึง ลุกขึ้นนั่งเสียเลย

เธอคิดไม่ออกจริงๆว่าจุมพิตสองครั้งในวันนี้ของเอลิสต์หมายความว่ายังไง!

อ๊ากกกกกกกก!

เธอกรีดร้องขึ้น

ตกลงมันหมายความว่าไงวะ!

ไปรยาตัดสินใจแล้ว ถ้าเขายังจะมาจูบเธออีก เธอจะไม่

เกรงใจแล้วนะ!

หลังจากที่ตัดสินใจแล้ว จึงรู้สึกโล่งอก

ยังไงก็นอนไม่หลับ งั้นก็ อย่าฝืนเลย ไปรยาคิดขึ้นมาได้

ว่าวันนี้ตอนกินอาหารเรื่องผู้จัดคนนั้น พอคิดถึงเรื่องนี้ จึงหยิบ คอมพิวเตอร์ออกมาเช็คดู เดิมทีก็ไม่ได้คาดหวังอะไรหรอกนะ คิดว่าคงเป็นนักต้ม

ตุ้น แต่พอเสริชดู หลังจากเสริซออกมา ไปรยาจึงรู้สึกตก

ตะลึง!

L&T Co.Ltd โลเกชั่นของบริษัท และเธอก็เสริซเจอรูป ของพีทนั่นด้วย

ที่แท้เขาเป็นผู้จัดการที่ร้อนแรงที่สุดในL&T Co.Ltdนั่นเอง ทุกคนที่ผ่านการปั้นจากเขา ไม่มีคนไหนที่ไม่ดัง……

ดังนั้น วันนี้ที่เขาเห็นเอลิสต์ คืออยากจะให้เอลิสต์เป็น ดารางั้นเหรอ!

คิดมาถึงตรงนี้ ไปรยารู้สึกตื่นเต้น วันนี้เธอยังทึกทักว่าเขาเป็นนักต้มตุ๋นอยู่เลย ถ้ารู้เสียอย่างนี้ คงจะคุยต่อด้วย หรอกนะ!

ดังนั้น ไปรยาจึงค้นหาต่อไป ถึงขนาดดูดาราที่พีทปั้นจน

ดัง ตอนนี้ดาราดังส่วนมาก จะเป็นคนที่เขาปั้นขึ้นทั้งนั้น พูดได้ว่า ถ้าเขาอยากให้เอลิสต์เป็นดารา เอลิสต์ก็จะดัง เป็นพลุแตกเหมือนดาราพวกนั้น !

แค่คิดก็มันส์แล้ว!

ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม พรุ่งนี้เธอจะต้องโทรหาเอลิสต์

ดังนั้น เธอดูคอมพิวเตอร์ ยิ่งดูยิ่งใช้เวลา ยิ่งดูยิ่งนาน สุดท้ายไม่รู้ว่ากี่โมง ไปรยาง่วงจนทนไม่ไหว นอนหลับไป ตั้งแต่เมื่อไหร่ยังไม่รู้

วันที่สอง ตอนที่ไปรยากำลังนอน ก็ได้ยินเสียงข้างนอกว่า มีการเคลื่อนไหว เธอลุกขึ้นมาจากเตียง เดินออกไป จึงเห็นว่า เอลิสต์ได้มาแล้ว

เห็นไปรยาตื่นมา เอลิสต์จึงเอ่ยปาก ตื่นแล้วเหรอ ฉันซื้อ อาหารเช้ามา มากินเถอะ!

“อ๋อ ล้างหน้าก่อนนะ! ไปรยากล่าว ดังนั้น เธอจึงไป ล้างหน้าล้างตาด้วยความงัวเงีย

ล้างหน้าไปได้ครึ่งหนึ่ง เธอจึงรู้สึกกระปรี้กระเปร่าขึ้น เหมือนว่า มีเรื่องสำคัญที่ต้องทำ
เธอเช็ดหน้าแบบลวกๆ ไปรยาวิ่งออกไป

เอลิสต์จัดทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว ไปรยาจึงพุ่งเข้าไป มอง เขาเอลิสต์ เอลิสต์คุณยังจำคนที่ท่าทางตุ้งติ้งที่เราเจอตอนกิน ข้าวได้ไหม”

เห็นไปรยาท่าทางตื่นเต้นขนาดนี้ เขาจึงพยักหน้าให้จ่าได้สิ! ”

“เมื่อวานฉันเสริซ เขาเป็นมือหนึ่งของL&T Co.Ltdเลย นะ ดาราคนไหนที่ผ่านมือเขา ไม่มีคนไหนไม่ดัง

“แล้วยังไงล่ะ เอลิสต์ถามเสียงเรียบ เขาถึงม้านั่งออกมานั่ง

“อะไรยังไง หรือว่าคุณไม่ตื่นเต้นเลย ไปรยานั่งลงตรงหน้าแล้วถามเอลิสต์ส่ายหน้าอย่างจริงใจ

“เป็นดาราน่ะ เป็นความฝันของคนไม่รู้กี่คน! ไปรยากล่าวเอลิสต์กินอาหาร ราวกับไม่ใส่ใจแม้แต่น้อย

“นี่ ฉันพูดกับเธออยู่นะ! “ไปรยาว่า

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ