ตอนที่495การค้นพบแหวน(2)

ตอนที่ 495 การค้นพบแหวน (2)

ทำเหมือนเป็นคนแปลกหน้ามาทั้งวัน สุดท้ายก็เอ่ยปาก พูดแล้วเหรอยะ ?

จิดาภาหันหลังให้กับเธอ หลังจากได้ยินเสียงของเธอมุม ปากก็ยกขึ้น ไม่ได้แปลก !”

“ในตอนนี้ไม่ว่าเธอจะทำอะไรฉันก็ไม่รู้สึกว่าแปลกนะ !” จิ ดามาพูด

เมื่อได้ยินสิ่งนี้ตุลยาจึงขมวดคิ้วขึ้น “พูดแบบนี้ หมายความว่ายังไง ?

จิดาภายิ้มแล้วหันหลังมองไปที่เธอด้วยสายตาเด็ดเดี่ยว “หมายความว่าอะไร ฉันคิดว่าเธอน่าจะรู้ดีกว่าฉัน !!

ตุลยามองไปที่จิดาภา สายตาราวกับว่าของเธอรู้ทัน

เธอย้ายสายตา มุมปากยกขึ้นยิ้มอย่างเยือกเย็น “งั้นเหรอ ? งั้นหล่อนก็เตรียมตัวให้ดีๆ ล่ะ เพราะฉันจะแทนที่หล่อนได้ ตลอดเวลา !”

ได้ยินสิ่งนี้จิดาภาก็ยิ้มออกมา “งั้นฉันก็จะจับตาดูละกัน !! พูดจบเธอก็หยิบกาแฟแล้วเดินผ่านเขาไป เพิ่งไปถึงข้างๆ เธอ ทันใดนั้นก็นึกอะไรขึ้นมาได้ จึงหันกลับไปมองเธอ “คุณตุลยา เธอเชื่อว่าฟ้ามีตาไหม ?

จิดาภาพูดประโยคประโยคนี้ขึ้นมาข้างหูของเธอกะทันหัน ตุลยาจึงตกตะลึงเล็กน้อย “หล่อนหมายความว่าอะไร ?

“ไม่ได้หมายความว่าอะไร ฉันแค่อยากจะบอกเธอว่าฉัน เชื่อ !” พูดจบจิดาภาจึงยิ้มขึ้นเล็กน้อยแล้วเดินออกไปทันที

ตุลยาชะงักอยู่ตรงนั้น ดูเงาหลังของจิดาภา หรือว่าเธอรู้ อะไรบางอย่างเข้าแล้ว

เมื่อใกล้เวลาเลิกงาน จิดาภาจึงไปส่งเอกสารที่ออฟฟิศ

ของพันเดซ

พันเดชนั่งอยู่บนเก้าอี้หมุน ที่ตัวสวมเสื้อเชิ้ตสีดำ ข้อมือดึง เสื้อนครึ่งแขนเผยให้เห็นแขนที่ทรงพลัง

ตอนเขาทำงานก็เต็มไปด้วยเสน่ห์ที่เป็นเอกลักษณ์ของ

ผู้ชาย

“คุณจิดาภา จริงๆ แล้วตอนคุณมองคนก็มีโมเมนต์บ้า ผู้ชายเหมือนกันนะเนี่ย !

พันเดชไม่ได้เงยหน้าขึ้นก็รู้ว่าเป็นจิดาภา

เมื่อได้ยินคำพูดของเขาจิดาภาก็เดินไปข้างหน้าหนึ่งก้าว “คุณรู้ว่าเป็นฉัน ?”

พันเดชเงยหน้าขึ้น มุมปากยกขึ้นด้วยรอยยิ้ม แล้วลุกขึ้น เดินไปทันที “ถ้าคุณรักใครสักคน กลิ่นของเธอ เสียงฝีเท้าของ เธอ หรือว่าเสียงลมหายใจ พวกนี้ก็สามารถรู้สึกได้ !!
พูดจบก็ยื่นมือออกไปกอดเธอไว้

จิดาภายิ้มขึ้นแล้วมองไปที่เขา “เรียนคำพูดน้ำเน่าพวกนี้ มาจากที่ไหนเนี่ย ?”

“มันคือความจริง !” พูดจบเขาก็เข้าไปใกล้ๆ จิดาภา แล้ว หอมกลิ่นที่ร่างกายของเธอเบาๆ

“ตัวของคุณมีกลิ่นหอมอ่อนๆ แบบหนึ่งเป็นพิเศษ !” เขา

“พูดไร้สาระน่า ฉันไม่เคยใช้น้ำหอมสักหน่อย !!

“มันไม่ใช่กลิ่นน้ำหอม แต่เป็นกลิ่นที่เป็นเอกลักษณ์ของ คุณ ดังนั้นตราบใดที่คุณปรากฏอยู่ข้างๆ ผม ผมก็จะรู้สึกได้ อย่างแน่นอน !”

“คุณพันเดช ตอนนี้คุณยิ่งพูดกะล่อนมากไปใหญ่แล้ว

นะ !” จิดาภามองไปที่เขาแล้วพูดขึ้น

“งั้นคุณอยากลองไหม ?”

“ลองอะไร ?” จิดาภาถาม

“ไม่ใช่คุณบอกว่าผมกะล่อนเหรอ ? งั้นคุณไม่อยากลอง หน่อยเหรอ ?”

จิดาภา “.…………”

ส่งสายตาดูถูกให้พันเดซ ไม่ว่าจะคุยเรื่องอะไร เขาก็ สามารถนำเข้าสู่เรื่องนี้ได้
ในขณะนั้นจิตาภาก็ยิ้มให้กับเขา “คุณพันเดชเซ็นชื่อได้

แล้ว !” พูดจบก็ยื่นเอกสารให้เขาระหว่างคนสองคน

พันเดชชาเลืองมอง ไม่ได้สนใจ ทว่ากอดเอวของเธอไว้ แล้วแนบชิดอย่างคลุมเครือมากไปอีก “ผมสามารถเป็นอยู่ที่ คุณได้ไหม ใส่ลายเซ็นที่เป็นเอกลักษณ์ของผมไว้ที่ตัวของ คุณ ……

ได้ยินคำพูดของเขา จิดาภาจึงยิ้มออกมา “คุณพันเดชฉัน ยังมีบางอย่างต้องทำ ออกไปทำงานก่อนนะ ค่อยๆ ผลักพันเดซออกแล้วจะไป