ภรรยาที่น่าเกลียดของฉันเป็นคนสวย หรือไม่?

ตอนที่575ไปรยาได้รับบาดเจ็บ (5)



ตอนที่575ไปรยาได้รับบาดเจ็บ (5)

ตอนที่ 575 ไปรยาได้รับบาดเจ็บ (5)

แต่เมื่อกี้ตอนที่เธอทำอาหารที่มีเลือดซึมออกมาเล็กน้อย

เอลิสต์ตกตะลึง ลุกขึ้นเตรียมจะไป

ไปรยามองไปที่เขา “เฮ้ คุณทำอะไร คุณอย่ายุ่ง เกี่ยว แผลก็ฉีกออกหรอก !” ไปรยาสั่งเตือน แต่ใครจะไปรู้ว่าวินาที ต่อเอลิสต์ได้ดึงไปรยาแล้ววางเธอไปบนโซฟา

“เฮ้ นาย…..”

ขณะนั้นก็วางกล่องหนึ่งใบลงมา เอลิสต์นั่งอยู่ตรงข้ามเธอ แล้วเปิดกล่องปฐมพยาบาลทันที

ไปรยาก็ขมวดคิ้วขึ้น

“ยื่นมือออกมา !” เอลิสต์เอ่ยปากพูดขึ้น

แม้ว่าเขาไม่ค่อยพูด แต่เมื่อเขาพูดออกมาก็ยังทำให้ หวาดหวั่น ไปรยาจึงยื่นมือออกไปอย่างไม่รู้ตัว

ขณะนั้นเอลิสต์ก็แกะผ้าพันแผลด้านบนแต่ละชั้นออก และ เมื่อรอยฟกช้ำบนแขนสีขาว จึงขมวดคิ้วขึ้นแล้วหยิบสำลีกับยา เหลวจากกล่องพยาบาลมาช่วยเช็ดเลือดให้เธอ แล้วใส่ยาให้ อีกด้วย
เห็นการกระทำของเอลิสต์ ไปรยาจึงมองไปที่เขา “นาย ท่อนไม้ นายรู้จักทำแผลด้วยเหรอ ?”

“อืม !” เอลิสต์ตอบอย่างจืดชืด

“เคยเรียน ?”

“ไม่ !”

ไปรยา “……”

อย่างไรก็ตามหลังจากการทำแผลเสร็จเรียบร้อย ไปรยา มองไปที่มือของตัวเอง แล้วชื่นชมออกมาอย่างไม่รู้ตัว “ดีมาก เลย ดีกว่า โรงพยาบาลพันให้อีก !

เอลิสต์ไม่ได้พูด แล้วเก็บข้าวของไว้เรียบร้อย กำลังจะเอา ไปไว้ ทันใดนั้นไปรยาก็นึกอะไรขึ้นมาได้ “อ๊ะอ๊ะอ๊ะ ฉันทำเอง ฉันทำเอง !” พูดจบก็เดินตรงไปแล้วหยิบกล่องยาจากมือของ เขา

เอลิสต์ก็ไม่ได้แย่ง เพราะถ้าหากเขาแย่งไปจริงๆ คงถูกไป รยาด่าเอาแน่นอน

“ไม่ต้องล้างจานนะ วางไว้ตรงนั้นก็ได้ !” เอลิสต์พูด

ไปรยาก็พยักหน้า หลังจากกินอาหารเสร็จไปรยาก็ ประคองเอลิสต์กลับไปที่เตียงอีกครั้ง

“เป็นไงบ้าง ? ไม่ได้เจ็บขนาดนั้นแล้วเนอะ ?!” ไปรยาถาม เอลิสต์พยักหน้า ไม่เคยมีสักครั้งที่เขาได้รับบาดเจ็บแล้วจะมีคนดูแลเขา

ทุกครั้งที่เขาได้รับบาดเจ็บเขาก็ใส่ยาเองแล้วก็ออกไปต่อ ไม่เคยเหมือนครั้งนี้สักนิดเดียว…….

“นี่ก็เพราะคุณงามความดีของฉัน ถ้าไม่ใช่เพราะฉัน นาย ก็ไม่ได้หายอย่างรวดเร็วขนาดนี้หรอก !! ไปรยาพูด

เอลิสต์พยักหน้า

“อืม !”

ไม่ได้โต้เถียงกับเธอ

ครั้งนี้ไปรยาไม่ได้รีบไป แต่นั่งอยู่ด้านข้างเตียงของเอลิ สต์ แล้วเริ่มคิดไปเรื่อยเปื่อย………

“นายท่อนไม้ นายเคยใส่ใจชอบใครสักคนไหม ?” จู่ๆ ไป

รยาก็ถามขึ้นมา

เอลิสต์ตกตะลึง นึกไม่ถึงเลยว่าไปรยาจะคุยเรื่องนี้กับเขา แต่คิดอยู่ชั่วขณะก็ยังคงพยักหน้า “อืม !!

“ตอนที่นายเห็นเขาอยู่ด้วยกันกับผู้ชายคนอื่น นายเสียใจ มากใช่ไหม ?” ไปรยาถามต่อ

เอลิสต์ตะลึงงันแล้วเอ่ยปากพูดต่อ “อืม !”

“ความรู้สึกนั้นมันต้องเหมือนหายใจไม่ออกเลยสิเนอะ

ไปรยาถาม

เอลิสต์ “อืม !”
ขณะนั้นไปรยาก็หันหัวไปมองเอลิสต์ คิดอยู่ขณะแล้วเอ่ย ปากพูดขึ้น “ไม่เป็นไรนะ ถ้าเป็นแบบนี้ก็พิสูจน์ได้ว่าผู้หญิงคน นั้นมันไม่เหมาะกับนาย นายจะต้องหาผู้หญิงที่ดีๆ คนหนึ่งได้ อย่างแน่นอน ความสุขของนายก็จะอยู่ในก้าวต่อไป !” ไปรยา ปลอบเขาอย่างมีเหตุมีผล

ในความเป็นจริงมันเป็นเรื่องของเธอและปัญหาของเธอ แต่ตอนนี้กลับย้อนมาปลอบโยนเอลิสต์

เขาไม่เคยคิดถึงปัญหาพวกนี้เลย!

“เชื่อฉันสิ พวกเราจะต้องมีความสุขอย่างแน่นอน !! โปร

ยาพูด

สัญชาตญาณของเอลิสต์บอกเขาว่าต้องมีอะไรเกิดขึ้นกับ ไปรยาอย่างแน่นอน

ไม่เช่นนั้นร้องไห้ไปก็แล้ว ได้รับได้บาดเจ็บไปก็แล้ว ตอนนี้ จู่ๆ ก็พูดเรื่องนี้ขึ้นมาอีก…….

มองไปที่ไปรยา ตาของเธอยังคงแดง เอลิสต์จึงไม่ได้ถาม คำถามนี้กับเธอ ตรงกันข้ามกลับคิดอยู่ชั่วขณะแล้วเอ่ยปากพูด ขึ้น “ดื่มเหล้าไหม ?

“ดื่มเหล้า ?” ได้ยินสิ่งนี้ไปรยาก็ตกตะลึงเล็กน้อย เอลิสต์พยักหน้า


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ