ตอนที่ 541 แต่งงานอีกครั้ง (6)

ตอนที่ 541 แต่งงานอีกครั้ง (6)

สงชัยยืนอยู่ตรงนั้น เมื่อมองเห็นฉากนี้สีหน้าก็ย่ำแย่มาก

มายด์ก็ไม่รู้ว่าควรจะพูดอะไร สำหรับน้ำใจที่ประธานให้ กับจิดาภา เขารู้อย่างชัดเจนมาก เมื่อมาเห็นฉากนี้ มันก็หนี ความเศร้าไม่พ้นหรอก……..

ในที่สุด หลังจากมองอยู่นาน สงชัยจึงเอ่ยปากพูดขึ้น “พวกเราไปกันเถอะ !” พูดจบสงชัยก็หันหลังเดินออกไป มายค มองแล้วก็หันหลังตามไป

ฉากนี้

มีทั้งความอิจฉาและความริษยา

ตุลยาเห็นแล้วก็ยิ้มเยาะเย้ยขึ้นที่มุมปาก

เธอก็นึกไม่ถึงเลยว่าพันเดชจะใช้โอกาสที่เป็นทางการนี้ ขอจิดาภาแต่งงาน ไม่ต้องสงสัยเลยว่านี้แสดงถึงการที่เขา สนใจจิดาภา นึกไม่ถึงเลยว่าพันเดชใช้เพียงสองสามประโยคก็ สามารถลบเรื่องราวระหว่างพวกเขาไป

เมื่อนึกถึงตรงนี้ก็ยิ้มเยาะเย้ยขึ้นที่มุมปาก เธอเคยพูดแล้วว่าสิ่งที่เธอไม่ได้จะไม่ยอมให้ใครอื่นได้ อย่างแน่นอน
จากนั้นเธอจึงหันกลับแล้วเดินออกไป

ในงานเลี้ยง

นี่เป็นวันครบรอบปีที่สองของการประชุมประจำปี แต่จิตา ภากลับกลายเป็นจุดสนใจของคนทั้งหมด

พันเดชแสดงความรักต่อจิดาภา ในงานวันครบรอบ ประชุมประจำปีอย่างไม่ตระหนี่สักนิดเดียว จนกระทั่งงานเลี้ยงจบลงทุกคนก็ออกไปกันหมดแล้ว พันเดชเองก็รู้ว่าจิดาภาเหนื่อยมากแล้ว จึงมองไปที่เธอ

“คุณไปรอผมที่รถก่อนนะ ผมจะออกไปเร็ว ๆ นี้ !”

จิดาภาพยักหน้าแล้วหันหลังเดินออกไป

เมื่อนั่งรออยู่บนรถ จึงมองไปที่แหวนที่อยู่ในมือพลาง อมยิ้มที่มุมปากอยู่ตลอดเวลา

ขณะนั้นประตูรถขยับเล็กน้อย จิดาภาคิดว่าเป็นพันเดชขึ้น มา เพิ่งมองออกไป แต่เมื่อมองเห็นคนที่มาก็ตะลึงงัน

ส่วนฝ่ายตรงข้ามก็ตกตะลึงเช่นกันอย่างเห็นได้ชัด นึกไม่

ถึงเลยว่าจะเป็นจิดาภา

“เอลิสต์ !?” จิดาภาขมวดคิ้วขึ้นแล้วมองไปที่เอลิสต์ “คุณ อยู่ที่นี่ได้ยังไง ?”

เอลิสต์เองก็ตกตะลึง ทันใดนั้นจึงเข้าใจอะไรบางอย่าง จากนั้นเขาจึงขมวดคิ้วขึ้นแล้วมองไปที่จิดาภา
“รีบลงจากรถเดี๋ยวนี้ รถคันนี้มีปัญหา !”

จิดาภาขมวดคิ้วขึ้น

“อันตราย ! รีบลงจากรถ ถึงไกลมากแค่ไหนก็วิ่งให้ไกล มากเท่านั้น !” เอลิสต์พูด

แม้ว่าจิดาภาไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่เธอก็เชื่อเอลิสต์อย่าง

ไร้เหตุผล

จึงรีบลงมาจากรถทันที

แล้วไกลมากแค่ไหนก็วิ่งให้ไกลมากเท่านั้นตามที่เอลิสต์

แต่เดินไปได้ไม่กี่ก้าวก็ได้ยิน “ยิ้ม” ขึ้นมา ด้านหลังก็มี

เสียงดังเกิดขึ้น

ส่วนจิดาภาก็กุมหัวแล้ววิ่งไปอีกฝั่งหนึ่ง

เมื่อเธอมองย้อนกลับไปก็เห็นว่ารถนั้นได้ระเบิดออกแล้ว

จิดาภายืนตะลึงงันอยู่ตรงนั้น

เสียงที่ดังนี้ทำให้ผู้คนไม่น้อยพากันแตกตื่น เมื่อพ้นเดชวิ่ง ออกมาแล้วเห็นรถระเบิด ดวงตาก็เบิกกว้างขึ้นทันที

“จิ……”เขาพุ่งเข้าไปอย่างรุนแรง

เจ๊กเองก็มองเห็นฉากนี้ จึงประหลาดใจอย่างมาก จากนั้น จึงวิ่งเข้าไปขวางเขาไปทันที “เจ้านายครับ อย่าไป อันตราย……”
เจ๊กขวางเขาไว้

“ปล่อยฉัน ปล่อยฉัน…… พันเดซตะโกนใส่เสียงดัง นึกถึงการที่ปล่อยให้จิดาภารอเขาอยู่ข้างใน นึกถึงสิ่ง นี้……..เขาจึงไม่สามารถควบคุมตัวเองได้ และดูเหมือนว่าพร้อม จะพุ่งเข้าไป

“พันเดช…….

ขณะนั้นจิดาภาก็ตะโกนเรียกอยู่ข้างหลัง

ได้ยินสิ่งนี้พันเดชก็ตกตะลึงแล้วหันกลับไปมองที่ด้านหลัง

เมื่อมองไปเห็นจิดาภายืนอยู่ตรงนั้นดีๆ จึงตกตะลึง วินาที ต่อมาจึงพุ่งเข้าไปกอดเธอไว้แน่น ! จิตาภายืนอยู่ตรงนั้น รู้สึกได้ถึงความตื่นเต้นและความ

กลัวของพันเดช ก็เลยกอดเขาไว้เช่นกัน

เป็นเวลานานพันเดชจึงเอ่ยปากพูดขึ้น “โชคดี โชคดีที่ คุณไม่เป็นอะไร !”

ในขณะนั้นเขาคิดว่า……..

จิดาภามองไปที่พันเดชแล้วส่ายหัว “ฉันไม่เป็นอะไร !! หากไม่ใช่เพราะเอลิสต์ ตอนนี้เธออาจจะตายไปแล้ว แต่ประโยคนี้เขาก็ไม่ได้บอกพันเดชไป