ภรรยาที่น่าเกลียดของฉันเป็นคนสวย หรือไม่?

ตอนที่715เป็นไอ้ระยาทั้งหมด



ตอนที่715เป็นไอ้ระยาทั้งหมด

ตอนที่ 715 เป็นไอ้ระยาทั้งหมด

เห็นท่าทางกระวนกระวายของไปรยา ในที่สุดจิตาภา

เลยบอกเธอ

“ดังนั้นก็คือไม่ได้เป็นผู้มีบุญคุณช่วยชีวิตธรรมดาๆ ?”

จิดาภาพยักหน้า

“งั้นยิ่งจะปล่อยไปไม่ได้เลยล่ะ ถ้าระหว่างพวกเขามีความ สัมพันธ์อะไรที่ไม่สามารถเปิดเผยได้ล่ะ เธอไม่เคยถามพันเดช ตรงๆ เลยเหรอ ?

“เขาแค่บอกกับฉันว่าให้ฉันเชื่อใจเขา

เมื่อได้ยินสิ่งนี้ไปรยาก็สำลักหัวเราะออกมา “ผู้ชายมันก็ เป็นพันนี้แหละนะ บอกแค่ให้คนอื่นเชื่อเขา แต่เรื่องที่เขาทำนั้น จะทำให้คนเชื่อได้ซะที่ไหนล่ะ ?

จิดาภาขมวดคิ้วขึ้น ความรู้สึกที่มีต่อพันเดชเธอก็พูดออก มาไม่ได้ จะว่าเชื่อเธอก็เชื่ออยู่มาก จะว่าไม่เชื่อเธอก็ยังคงเชื่อ ทว่าตอนนี้ ทุกสิ่งทุกอย่างที่เขาทำ ทำให้จิดาภาพูดไม่ออกและ ไม่ค่อยเข้าใจ

จิดาภายิ้ม “สักวันหนึ่งก็จะรู้ !
“กลัวว่าพอถึงวันนั้นทุกสิ่งทุกอย่างก็รั้งไว้ไม่ได้แล้ว !” ไป

รยาพูด

จิดาภามองไปที่เธอ “นั่นก็พิสูจน์ได้ว่าไม่ใช่สิ่งของๆ ฉัน ส่วนฉันก็ไม่จำเป็นต้องไปบังคับ !

“จิ ทำไมฉันถึงรู้สึกว่าเธอแปลกไป ?” ไปรยามองไปที่เธอ

แล้วถามขึ้น

“แปลกตรงไหนล่ะ ?”

“ฉันก็ไม่รู้ มันเป็นสิ่งที่พูดออกมาไม่ได้ !

“คิดมากไปแล้ว !

“เฮ้อ ฉันเป็นห่วงแทนเธอ แต่นึกไม่ถึงเลยนะว่าเธอไม่ ห่วงสักนิดเดียว ในที่สุดฉันก็เข้าใจคำพูดนั้นแล้วนะ ฮ่องเต้ไม่ ร้อน วันทีร้อนแทน !”

จิดาภาถูกคำพูดของเธอทำให้หัวเราะขึ้นมา

“เอาล่ะ อย่าคิดมากขนาดนั้นเลย วันนี้กินข้าวอยู่ที่นี่เลย นะ อยากกินอะไร ฉันจะทำให้เธอกิน ?”

“จริงเหรอ ?”

“ตราบใดที่เธอยอมทิ้งเอลิสต์ของบ้านเธอได้ !

เมื่อพูดถึงเอลิสต์ ใบหน้าของไปรยาก็แดงขึ้น โดยเฉพาะ ประโยคที่ว่าเอลิสต์ของบ้านเธอที่ทำให้ใบหน้าของไปรยาแดง ขึ้นมาก “เธอพูดอะไรก็ไม่รู้ !” จากนั้นก็ดื่มเครื่องดื่มในมือของตัวเอง

ในเวลาเดียวกัน สายตาของเธอก็สังเกตเห็นนมครึ่งแก้วที่ วางอยู่บนโต๊ะ จากนั้นก็ขมวดคิ้วขึ้น

เธอเริ่มดื่มนมตั้งแต่ตอนไหนกันเนี่ย ?

อยู่ในด้านเครื่องดื่มของเธอ จิดาภาเป็นคนที่จะดื่มน้ำ

เปล่าและไวน์แดง……..

ดื่มนม…นไม่ค่อยพบจริงๆ นะ

อีกอย่างยังดื่มเวลานี้ด้วย ยิ่งทำให้คนรู้สึกแปลกใจมาก

ขณะนั้นจิดาภาก็เดินไปยังห้องครัว ราวกับว่าบังเอิญ สัมผัสโดนอะไรบางอย่าง มือของเธอก็ปกป้องท้องไว้ การกระ ทำนั่นดูเหมือนว่าจะไม่ได้ตั้งใจ แต่วันนี้ไปรยาก็ไม่ได้เห็นเธอ ลูบท้องเพียงครั้งเดียว……

หรือว่า……..

ไปรยามองไปที่จิดาภา “จิ เธอ…..

เมื่อได้ยินคำพูดของไปรยา จิดาภาก็หันหัวไปมองเธอ “เกิดอะไรขึ้นเหรอ ?”

ไปรยาเดินไปหาเธอ แล้วสายตาก็มองไปที่เธออย่าง ถี่ถ้วน สวมเสื้อผ้าหลวมๆ ไม่ได้แต่งหน้า แล้วยังดูท่าทาง ระมัดระวังตัวมาก

“เธอ เธอมีแล้วใช่ไหม ?” ไปรยามองไปที่เธอแล้วถามขึ้น
การกระทำที่กำลังทำกับข้าวของจิตาภาก็ชะงัก จากนั้นก็ มองไปที่ไปรยา “เธอรู้ได้ยังไง ?

สิ่งที่เธอถามกลับ เกือบจะทำให้ไปรยาเป็นลมในทันที ใน หนึ่งวันจะทิ้งลูกระเบิดให้เธอกลูกถึงจะพอใจเนี่ย

“มีจริงๆ เหรอ ?”

จิดาภาไม่ได้ปฏิเสธ จากนั้นก็พยักหน้า……

“ทำไมเธอถึงไม่บอกฉัน ?”

จิดาภา ……….ไม่ออกว่าจะพูดยังไง !

ในตอนนี้เธอก็ได้เข้าใจแล้วว่าทำไมจิดาภาถึงพูดว่า เพราะสถานการณ์ต่างกันก็ต้องจัดการเป็นพิเศษ

เมื่อท้องแล้ว สิ่งที่ต้องห้ามคือทำให้อารมณ์ไม่ดี

“งั้นเธอยังจะทำกับข้าวอะไรเนี่ย ในช่วงสามเดือนแรก ของการท้องมันสำคัญมากนะ เธอๆๆ เธอออกมา ฉันจะทำ กับข้าวเอง ! ไปรยาพูด จากนั้นก็พยุงจิดาภาเหมือนพระพันปี ออกมาอย่างระมัดระวัง

เห็นเธอระมัดระวังขนาดนี้ จิดาภาจึงยิ้มขึ้น “ฉันไม่เป็น อะไรจริงๆ ว่าแต่เธอรู้ได้ยังไง ?

“ก็เธอดื่มนม แล้วก็ใช่ชุดหลวมๆ พวกนี้อย่าพูดถึงเลย ฉันก็เห็นเธอลูบท้องตั้งหลายครั้ง มันผิดปกติ

จิดาภา “…” ผู้หญิงก็ยังเป็นคนช่างสังเกต แค่การกระทำนิดๆ หน่อยๆ ของเธอ ไปรยาก็สังเกตได้แล้ว “ว่าไง ? ไปตรวจหรือยังเนี่ย ?” ไปรยาถามขึ้นอย่างเป็น

ห่วง

จิดาภาพยักหน้า “อืม ไปแล้ว !

“คุณหมอว่ายังไง ?

“การตั้งครรภ์ยังไม่นิ่ง สองสามวันที่ผ่านมาก็เพราะเรื่องนี้ แหละเลยเข้าโรงพยาบาล !” จิดาภาพูด

เมื่อไปรยาก็ยิ่งตกใจมากขึ้นไปอีก “แล้วเธอยังกล้าอยู่ที่ บ้านคนเดียวอีก เธอรู้ไหมว่าแบบนี้มันอันตรายมาก เธอควรจะ นอนพักผ่อนอยู่บนเตียง ไม่ต้องทำเรื่องอะไรทั้งนั้น !” ไปร ยาสั่งเตือน

“ตอนนี้ฉันก็ไม่ได้ทำอะไรแล้ว แม้แต่บริษัทฉันก็ไม่ได้

ไป !” จิดาภาพูดด้วยรอยยิ้ม

“มาๆ เธอมานอนตรงนี้ !” ไปรยาจัดที่นอนให้จิดาภาที่ หนึ่งอย่างระมัดระวัง ให้เธอนอนอยู่บนโซฟาอย่างสบาย

“ฉันไม่เป็นอะไรหรอกน่า

หลังจากจัดการให้จิดาภาเรียบร้อยแล้ว ไปรยาก็โกรธขึ้น มาอีก “ตอนนี้เธอก็ท้องแล้ว พันเดชก็ยังออกไปเตร็ดเตร่ข้าง นอกอีก มันช่างเป็นไอ้ระยำจริงๆ เลยนะ ฉันก็ดูเขาผิดไปแล้ว นะ !” มือของไปรยาทั้งคู่เท้าสะเอว แทบจะอยากด่าพันเดชเอา มากๆ
เมื่อท่าทางที่โมโหของไปรยา จิดาภาคิดอยู่ชั่วขณะแล้ว เอ่ยปากพูดขึ้น “เขาก็ยังไม่รู้เลย !

“อะไรนะ ?”

“ฉันก็เพิ่งรู้เมื่อสองสามวันที่แล้ว ดังนั้นยังไม่ได้บอกเขา

เลย !”

ไปรยามองไปที่จิดาภา มองอยู่นานจึงเอ่ยปากพูดขึ้น คือ ยังไม่ได้บอกเขาหรือว่ายังไม่อยากจะบอกกันแน่ !

จิดาภา “

“จ บอกความจริงมา ระหว่างพวกคุณไม่มีปัญหากันจริงๆ เหรอ ? ไปรยาถาม

การมีมือที่สามปรากฏขึ้นมา มันเป็นปัญหาที่สำคัญที่สุด

เสมอ

ไปรยาจำได้เสมอว่า ตอนพันเดชหายไปเมื่อสองสามวัน นั้น จิดาภาเป็นห่วงเขายังไง ทว่าตอนนี้เห็นจิดาภาอยู่ที่บ้าน คนเดียว ส่วนพันเดชก็ไปอยู่ข้างนอกกับผู้หญิงคนอื่น เธอจึง รู้สึกว่าโลกนี้มันไม่ยุติธรรม

จิดาภาสายหัว “เธอวางใจได้เลย ไม่มีปัญหาจริงๆ !

เมื่อจิดาภายืนยันว่าจะไม่มีปัญหาขนาดนี้แล้ว มันก็ไม่ดีที่ ไปรยาจะพูดอะไรอีก “โอเค งั้นถ้ามีเรื่องอะไรก็ต้องบอกฉันนะ บางทีเด็กคนนั้นก็อาจจะเป็นลูกชายบุญธรรมหรือลูกสาว บุญธรรมของฉันก็ไม่แน่ !” พูดจบมือของเธอก็ไม่ลืมที่จะไปลูบท้องของจิดาภา

จิตาภายิ้มแล้วพูดขึ้น “เธอไว้ใจได้เลย ฉันจะไม่เกรงใจ

หรอก !”

“เธอนอนไปเถอะ ฉันจะไปทำอาหารให้เธอกิน !


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ