ตอนที่459ไม่ได้ตั้งใจ(2)

ตอนที่ 459 ไม่ได้ตั้งใจ (2)

และอีกทางด้านหนึ่งตุลยากับเอลิสต์ หลังจากที่ตุลยาเห็น ข่าว เธอกลัวจนพูดไม่ออก

เอลิสต์มองเธอ รู้สึกว่าปฏิกิริยาของเธอผิดปกติเกินไป เลยเปิดปากถาม “ตกลงคุณเป็นอะไรไป?”

ตั้งแต่ออกมาจากโรงพยาบาล เธอก็ดูแปลกมาโดยตลอด

“ไม่มีอะไร!” ตุลยาพูดด้วยท่าทีสงบ

เอลิสต์มองเธอแวบนึง แล้วก็มองดูข่าวถ่ายทอดสดอยู่บน

ทีวี ขมวดคิ้วเล็กน้อย

ตุลยาปิดข่าวโดยทันที

เวลานี้ เอลิสต์มองเธอแล้วพูด “เรื่องนี้น่าจะไม่เกี่ยวข้อง

กับคุณใช่มั้ย ! ? ”

“คุณพูดเหลวไหลอะไร?” เอลิสต์เพิ่งจะพูดจบ ก็ถูกดุลยา

ตะคอกกลับไป

ดวงตาของเอลิสต์ ใช้สายตาพิจารณามองเธอ ปฏิกิริยา

ของเธอยิ่งน่าสงสัย

เวลานี้ ตุลยามองไปที่เขา ขมวดคิ้ว “คุณไม่เชื่อฉันหรอ! ?”

เขาชะงัก เอลิสต์ส่ายหัว ” ไม่ใช่!”

ตุลยาตกตะลึง แทรกศีรษะเข้าไปในอ้อมแขนของเขา โดย

ทันที

“อย่าทะเลาะกับฉัน อย่าสงสัยฉัน ตอนนี้นอกจากคุณแล้ว ไม่มีใครอยู่ข้างๆฉันเลย…” ตุลยาพูดเสียงเบา ในอ้อมแขน ของเขา

ได้ยินแบบนี้ เอลิสต์ตกตะลึงเล็กน้อย ทันใดนั้นก็ยื่นมือ

ออกไปสัมผัสศีรษะของเธอ

“อืม!”

เวลานี้ ตุลยานอนอยู่ในอ้อมแขนของเขา ไม่มีการ เคลื่อนไหวเป็นเวลา จนกระทั่งเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น เธอจึงหยิบ โทรศัพท์ขึ้นมา

เห็นเป็นเบอร์ของคนแปลกหน้าคนนึง เธอขมวดคิ้วเล็ก น้อย จากนั้นจึงรับสาย

“ฮัลโหล…..”

“ตุลยา ใช่มั้ย?”

“ใช่ฉันตุลยา คุณเป็นใคร?”

“ฉันคือ….”

เขาเพิ่งจะพูดจบ สีหน้าของตุลยาเปลี่ยนไปเล็กน้อย
วินาทีต่อมา เธอออกจากอ้อมแขนของเอลิสต์ไปรับ โทรศัพท์อีกทางด้านนึง

“แกต้องการอะไร?” เธอลดเสียงลง ถึงแม้ว่าน้ำเสียงจะไม่ ดังมาก แต่ก็ยังดังพอที่จะทำให้เอลิสต์ที่อยู่ข้างหลังได้ยินอย่าง ชัดเจน

มองที่ด้านหลังของเธอ เอลิสต์ขมวดคิ้วขึ้นมา

ความรู้สึกที่เธอมีให้เขา ทำให้เขารับมือไม่ทันเล็ก น้อย….

“ได้ ฉันให้แก แต่ทางที่ดีแกต้องทำให้สำเร็จ มิฉะนั้น แม้แต่บาทเดียวฉันก็ไม่ให้แก!! ตุลยาพูดจบ ก็วางสายโดย ทันที

ตุลยายืนอยู่ตรงนั้น สูดหายใจเข้าลึกๆ

หันกลับไป เอลิสต์ยืนอยู่ด้านหลัง เห็นดุลยาจึงถามไป ทันที “ใครหรอ!?”

ดวงตาของตุลยาตกตะลึงเล็กน้อย จึงเปิดปากพูดทันที “เพื่อนคนหนึ่งนะ!”

“ใช่หรอ? ”

“ใช่!” ตุลยาพูดด้วยความมั่นใจอย่างมาก

เอลิสต์จ้องมองเธอตรงๆ และยังไม่ได้เปิดเผย เพราะสิ่งที่ เธอพูดไปเมื่อครู่นี้ เขาได้ยินหมดแล้ว
ที่จริงแล้วมันไม่ง่ายที่เพื่อนคนหนึ่งจะมายืมเงิน คิดแล้ว เขาจึงยื่นมือออกไปลูบผมของตุลยา “ผมไม่ต้องการให้คุณมี เรื่องปิดบังผม ไม่ว่าจะเรื่องอะไร ผมจะช่วยคุณ ยืนอยู่กับคุณ ตรงนี้…”

ขณะฟังคำพูดของเอลิสต์ ตุลยาจ้องมองเขา ดวงตามึนงง “คุณพูดจริงๆ ใช่มั้ย?”

“แน่นอน!” เอลิสต์พูด

ตุลยาคิดแล้ว จึงพูดออกมา “กษิดิสเขาข่มขู่ฉันอีกแล้ว…”

ได้ยินแบบนี้ สีหน้าของเอลิสต์เปลี่ยนไปดวงตาเผยแสง

มืดมน……

เวลานี้ ตุลยายื่นมือออกมากอดเขาไว้ “คุณจะช่วยฉันถูก มั้ย จะยืนอยู่ข้างฉัน….?”

“แน่นอน!” เอลิสต์พูดอย่างหนักแน่น

วันถัดไป

พอเช้า ข่าวมายมายก็แพร่กระจายไปทั่วเมือง

จิดาภาคาดไว้อยู่แล้ว แต่ว่าในเวลานี้ก็ไม่ได้สนใจมาก ขนาดนั้น หลังจากล้างหน้าแปรงฟันก็ไปโรงพยาบาลกับพัน เดช

“ร่างกายไม่ได้มีปัญหาอะไรใช่มั้ย?” พันเดชมองไปที่จิดา ภาแล้วถามด้วยความเป็นห่วง